André Verhaege
Mere
Uit Yccne-Mcerbeke
Sjalekenslijst
Um-ber-to
Um-ber-to
De Kerk en het C.V.P.-
offensief
2
O. F. - F. I.
Is de schrijver van het boekje «Mijn
leven in de klauwen der Nazibeulen».
Dit boekje klein in omvang schijnt
ons zoo belangrijk dat wij er onze le
zers willen mede in kennis brengen.
Van af deze week brengen wij het be
gin en zullen tot het einde wekelijksch
een vervolg laten verschijnen.
VOORWOORD
Breendonk, het kamp van de slui
pende moorden. Het kamp van den
strijd om het leven der gevangenen,
het kamp waar n verwoede maar niet
openlijken strijd gevoerd werd voor 't
voedingsprobleem. Daar in dat kamp,
heb ik André Verhaeghe werkelijk
leeren kennen en waardeeren.
Ik herinner mij nog heel goed. toen
in de eerste dagen dat ik tewerkge
steld was, André kloeg van pijn in de
beenen. en hoe de gevangene Valere
Devos. die arbeidsfuhrer benoemd was
het op André had gemunt. Devos kon
het maar niet vergeven dat hij. die in
dezelfde kamer als Devos verbleef,
den strijd had opgevat tegen den ar
beidsfuhrer om een beter verdeeling
van eten te doen geschieden. Want we
moeten niet vergeten dat Valère eerst
zich zelf bediende en dan het overschot
onder de overige gevangenen. Zoo
was het dat André in de oogen van
Devos het zwarte beest was en dat
deze dan ook de zwaarste en lastigste
werken moest uitvoeren. Gelukkig voor
André werd hij opgenomen in het «Re
vier» en toen hij een weinig uitgerust
was, en het werk moest terug aanvat
ten, hebben wij meermaals samenge-
sproken en veel over het gewest, riet
nieuws dat ik hem bracht over zijne
echtgenoote. alhoewel het oud was van
enkele maanden, was toch heel opbeu
rend voor hem. Hoeveel malen heb
ben wij niet samengesproken en in el
kanders kamer vertoefd toen wij niet
moesten werken, op gevaar van slagen
te krijgen.
André Verhaeghe heb ik in Breen-
donck leeren kennen en waardeeren.
ik heb hem daar aan het werk gezien
alhoewel er gevaar was van de dood
straf, heeft hij niet geaarzeld den strijd
voor gerechtigheid voort te zetten. Dit
is een van de weinige mannen die er
in Zuid West-Vlaanderen zijn.
Aan André Verhaeghe gaat dan ook
al mijn bewondering als oud politieke
gevangene en ik hoop dat onze kame
raadschap die we gesloten hebben te
Breendonck, verder zal gehandhaafd
en verstevioa worden.
OSCAR LACROIX.
ANTWERPEN 13 MAART 1943.
Ik belde aan het appartementenge
bouw waar mijn vriend logeerde, de
deur ging open en zonder de minste
argwaan, daar ik in de geburen niets
abnormaals had bespeurd, stapte ik
binr.en, de trap op. eerste verdiep,
klopte en ging het appartement in.
Ik had pas de eerste stap binnenge
zet of de deur flapte met een ruk dicht.
«Handen op klonk het stil achter
mij en op hetzelfde oogenblik voelde
ik iets hards tegen mijn ribben druk
ken. Ik snokte mij om en stond voor
twee mannen den revolver in de hand
op mijn hart gericht. Vóór ik besefte
wat er eigenlijk gaande was zat mijn
eene hand reeds in een geweldig nij
pende boei geslagen en onmiddelijk
drong het tot mij door. ik was als een
muis in de val geloopen. De deur op
slot. de handboeien aan. twee gewa
pende kerels schietensgereed. ontsnap
pen was totaal uitgesloten.
Ik bedwong mijn zenuwen en pro
beerde door een krachtinspanning mij
zoo onwetend mogelijk en niet begrij
pend voor te doen. Mijn wonderlijke
kalmte maakte mijn aanranders ner
veus en schenen de vrees te koesteren
dat ik misschien vergezeld was. De
revolver strak op mij gericht trok een
der mannen mijn handen op den rug
en sloeg mijn vrijgebleven pols in de
boei. Daarna stapte hij voorzichtig
naar de deur. snakte ze open en keek
de traooang af... niets, hij was gerust
gesteld en keerde, met zijn revolver
spelend, terug op mij toe.
(vervolgt)
Weten de Merenaren dat HerrJoachim
von Kibbentrop, bijgenaamd Aiexis De
Oraeve, nooit ot nimmer Duitschge-
zind, maar altijd een verwoed c.n-
geischgezinde is geweest Vv eten ze
dat hij tijdens de bezetting aanvaard
heeft, Duitsche schepen te spelen om
sabotage te plegen Weten ze dat hij
zijn iiaicaart van het Vee-en-Vee stuk
gescheurd heett in 194Z, nadat hij in
een herberg een pak rammei gekregen
had van een Lrestapo
Niemand wist dat Herr von Ribben-
trop zoo n held was, en toch zal het
waar zijn, anders zou ons nationaal
baardkrabberken dat niet schrif
telijk getuigd hebben. Gij weet wel,
ons nationaal baardkrabberken, die
van zins was den eersten Duitscher,
die zich in de Nieuwstraat vertoonde,
het hart at te steken doch die zijn
heldhattig voornemen niet ten uitvoer
kon brengen tengevolge van zijn over
haaste vlucht naar frankrijk...
Ziehier wat het baardkrabberken
had moetan schrijven over Herr von
Kibbentrop, indien het er niet om te
doen was geweest, een zwarten schurk
wit te wasschen ftusschen haakjes ge
zegd, kibbentrop is de broer van des
baardkrabberkens stoksjampetter van
een schoonzoon j nerr Alexis De
Oraeve is altijd Vee-en-Veeër en
Duitschgezind geweest. Hij is schepen
geworden wegens zijn deutschtreund-
uchkeit en uit mateioozen hoogmoed.
Hij heeft zijn iidkaart van het V ee-en-
v ee kapot gescheurd in April lV-ib, un
woede ornaat niet hij, doch Herr rer-
nand Janseghers von bpriet tot Duit-
schen burgemeester benoemd werd. -
mj heett m mijn herberg in October
19i3 een muilpeer van een Oestapo ge
kregen, en niet in i>-iz, ornaat hij hem
met zijn zatten kop lastig viel met zijn
gezeever. nerr von Kibbentrop werd
ua de bevrijding met aangehouden, en
daaromtrent doen zeer zonderlinge ge
ruchten de ronde. Hen jaar geleaen
heett hij met zijn zatten kop loopen
roepen aat hij lid was van de vijlde co
lonne de gendarmen hebben toen
trouwens proces-verbaal tegen hem op
gemaakt...
Dat is de waarheid, baardkrabber
ken. Misschien zult ge ze u later pic-
cies herinneren, gelijk de sjampetter
zich reeds herinnerd neett dat het niet
in het begin van t jaar, doch op 28
beptembei was dat hij nerr von kib
bentrop en de feldgendarmen moest
vergezellen.
Mogen wij aan het baardkrabberken
vragen wie dien bnet geschreven had.'
Hijzeit zeker niet, want kunnen en
kunnen is twee. nerr von Kibbentrop
zelf
Herr Gasteels von joverik verzoekt
ons aan het geacht publiek bekend te
maken dat hij op kaaschdag aen eer
sten keer naar ae Kerk is durven gaan
en dat hem te dier gelegenheid een
welverdiende hulde gebracht werd
door de vrouw van JeiKen bierbuik. -
Zoo dient men op te treden tegen de
zwarten, baardkrabberken
Lie vuiltong van de boschstraat, ge
weet wel, de vuiltong die zoo goed be
vriend was met Herr Marcel Lie Kia-
der, leverancier van arbeidersvleesch
aan de Duitschers, vertelt dat ze wel
weet wie het haar gelapt heeft
het Offiken. Ze noemt 1 w EE namen.
Zeg eens. was het waar wat wij ge
schreven hebben, of was het niet waar?
Wij bezweren u in naam van wijlen
Smekens Dolf, babbel liever van wat
anders, vertel bij voorbeeld van den
lochting die de weduwe van Nieuwen-
hove in gebruik heeft van het Armbe
stuur, of van uw boomen die in den
dreef een meter achteruit gesprongen
zijn, of ook nog, dat gij tijdens de be
zetting gegeven hebt voor de jon
gens aan het Oostfront dit wil zeg
gen voor de landverraders die een
Duitsche uniform aangetrokken had
den, terwijl gij niets te veel hadt voor
uw naaste buren die met honger in hun
lijf liepen. Wij weten nog veel meer,
hoort ge. vuiltong, en wij geven u den
raad, onzen mond niet open te breken!
SMEKESDOLF.
vervolg van ELK ZIJN BEURT,
EERST DE MEESTER, NU DE
KNECHT
Het tegenovergestelde dezer aktivi-
teit van ons burgemeesterke zouden
wij kunnen bewijzen ten overstaan van
hetgeen hij deed voor hen die op bevel
der Duitsche overheid van hunne scha
mele rantsoenzegels werden ontstolen.
En wat deed diezelfde meneer voor
hen en hunne familie van dezen die
moesten vluchten gaan, die hun huis en
vrouw en kinderen maar al te dikwijls
in den grootsten nood moesten achter
laten Niets Ja toch, hij gaf hun den
raad te doen zooals hij zelf in den vo-
rigen oorlog had gedaan, ze moesten
maar smokkelen en woekeren zooals
hij, hun land- en standgenooten uithon
geren om het aan de heeren met de
brandkast te bezorgen. Steun voor een
achtergebleven vrouw en onmondig
kind 1 De taktiek van Mr de groot
burgemeester was die niet zwemmen
kon, moest maar ondergaan.
Ja toch, om eerlijk te zijn moeten we
zelf bekennen dat hij eens een stukje
vleesch heeft gegeven aan de echtge
noote van den nog steeds vermisten
Pletinckx Cyriel. Een alleenstaand feit
en waarom Aanklever der Nieuwe
Orde, als hij was, is hij steeds de sa
boteur geweest van den «Weerstand».
Stelselmatig en in het volle bewustzijn
zijner anti-patriotische politiek, heeft
hij er naar getracht het verzet in den
grond te boren om spijts alles zijn laak
bare bedrijvigheid te kunnen voortzet
ten. Getuige daarvan de niet te ont
kennen lijst van kommunisten en
weerstandsbedienden die Mr de bur
gemeester aan de Feldgendarmerie
overmaken moest en die Hl, ZELF
HEEFT GEMAAKT. Maar vernuftig
als hij was, als het er op aankwam zijn
bevolking in doeken te rollen, vond
Mr Felix nog al seffens uitvlucht en
niettegenstaande de formeele weige
ring der gemeentebedienden om deze
lijst op te maken, overwegende het le
vensgevaar er aan verbonden, voor al
dezen die er zouden op voorkomen, -
maakte Mr de Burgemeester de bloed
lijsten persoonlijk op en doopte die on
der den naam van spoorwegwacht
Een gansch onnoozel spoorwegwacht-
je Maar zoo danig toch ineengesto
ken dat de beide zonen van incivikus
er niet op voorkwamen Kwestie van
voorzichtigheid enkel, wat wel bewijst
dat hij er het gevaar van in zag.
(vervolgt)
Uit sympathie voor Dominique
voor al het welzijn welke hij be
werkt, van een vriend uit Brussel
C.C. fr. 10
Omdat moeder Colette haar
kwaad maakte daar de boonen
niet zocht waren in den hutsepot fr. 20
Omdat Paul De Beul zou ge
hangen worden fr. 20
Omdat Gust en zijn vrouw op
t trouwieest eten gelijk varkens fr. 5
Want ze hebben alle twee var
kensmanieren fr. 5
Hij denkt dat hij Mr is met zijn
ouden auto fr. 5
Omdat er geen enkel varken op
de wereld zoo erbarmelijk kan
huilen gelijk vaderken zijn Rosa
lie fr. 100
De eerste daad van koning Umberto
na zijn troonsbeklimming bestond er in
een amnestie voor te stellen. Dat ligt in
de traditie van het Huis van Savoia,
dat bij elke gebeurtenis in de familie,
aan n aantal kleine misdadigers kwijt
schelding van straf verleende. Alleen
de jxilitieke slachtoffers van het fas
cisme hebben nooit van deze gunst ge
noten. En nu moeten de eindelijk be
vrijde anti-fascisten het aanzien, dat
een der knechten van Hitier het recht
heeft van genade voor anderen te
spreken. Op 2 Juni zal het ltaliaanschc
volk echter over Umberto's lot be
schikken. Zelfs als de meerderheid
zich voor Umberto uitspreekt zal daar
mede de schande van het koninklijk
huis niet uitgewischt zijn.
De CVPkens hebben het offensief
ingezet voor de toekomende gemeente
verkiezingen. Al hunne beschikbare
manschappen werden gemobiliseerd. Al
wie nooit soldaat was of zich nooit aan
weerstand waagde, moet in het gareel
loopen. Aan het einde van het offen
sief staat de bestorming van ons stad
huis op het programma. Van den ge-
meensten Hitlerjongen, aiover de die
ven van winterhulp, naar de voorzich
tige pastoorkens, paterkens en nonne-
kens, in nauwe samenwerking met ües
buhrers Hauptkwartier uit de
Nieuwstraat, staan allen in het gelid,
schouder aan schouder, om het LVr-
ïdeaal, ae algemeene verknechting en
verdwazing uer Aalstersche bevoiKing
te verwezenlijken.
Het heeft er den schijn van dat Ti-
tapoi er zal buitengelaten worden daar
hij te verOrana riekt. Kruistochten met
vertoon van gecamoufleerde haken-
kruisviaggen worden ingericht. Oroote
Barnumanichen, waarmede zelfs de
naamlijsten der gesneuvelden over-
piakt worden, roepen de geloovige
menschen ter kerke, alwaar hun een
moderne kiesmeeting zal ten gehoore
gebracht woraen. i-iaatjes moeten uit
vrijen wil ol bij zedelijk verplichte
menschen voor het venster gehangen
worden t< Hes dagen werk en een uag
voor Ood Lees CVk in de plaats
van Ooü en ge nebt den truc beet.
Oh, wij weten het wel. Wij zullen
uitgescholden worden voor Oodlaste-
raars. voor dergelijke kletspraat heb
ben wij slechts ait eene antwoord de
Oodsdienst is goed en onmisbaar. Wij
ook zijn geioovige menschen. Maar
goede waar moet niet aangeprezen
worden door attichen. Maar als mijn
heer de pastoor zijne kerk ten dienste
stelt van eene jxmtieke partij, dan zeg
gen wij van hem slechte paster, gij
zijt een Oodslasteraar. Oij misbruikc
den Oodsdienst voor politieke doelein
den den Oodsdienst die wij steeds
buiten en boven de politiek gehouden
nebben.
Wij zijn ook geloovigen, maar van
dat soort dat den Kristus niet op den
buik maar in het hart draagt. Wij gaan
niet ter kerke om gezien te worden met
een paternoster voorzien van banen
ais sinaasappels in de hand, ot een
Kerkboek ais een stadhuisregister on
der den arm. Wij gaan daarheen, stil
en ingetogen, onopzichtig en eenvou
dig zooals het betaamt, om er vroom en
in volle overgave aan ons geloot, te
bidden. Kolitieke beweegredenen zijn
daarbij bij ons volledig uitgesloten. Om
ons geloof aan te wakkeren, zijn er
geene öarnumallichen noodig, geene
optochten in parademarch en in uni
form, alleen onze kristelijke overtuiging
komt daarbij tepas.
Onze vroeae kerkvaderen zijn, voor
wat het Vlaamsche gedeelte van het
land betreft, steeds dezelfde gebleven.
Zij staan nog eenige honderuen jaren
ten achter op onze tijdrekening. Zij
houden geen notitie met de evolutie
van de Vlaamsche bevolking. Hun
eenig ideaal is steeds gebleven wat het
immer geweest is, zich aan de zijde
scharen van de machtigsten van het
oogenblik. De macht is in hun enge
geestesruimte nog steeds het gouden
kalf gebleven: het alles overheerschen-
de kapitaal.
De kerk staat in Belgie uitsluitend in
dienst van eene politieke partij de
CVP. De CVP staat in dienst van de
groot-financie en de uitbuiters van het
volk. Kerk en CVP hebben samen een
concentratie gesloten. Deze nieuwe
concentratie is niet properder dan de
oude. Zij moet op den mesthoop. Allen
die Belgisch en democratisch voelen,
zijn er toe gehouden, den mestriek in
gereedheid te houden. En 't zal gaan.
ALAPOUBELLE.
Verantw. D. Walgraef, Burgershuis, Aalst
