DE MEI - BETOOGINGEN TE BRUSSEL EN TE KESTER OPGEDROOGDE TRANEN Onze prijsvraag voor kinderen 78 igeven tranen Met groote belangstelling" wordt de komst van den T* Mei stoet afgewacht. Kinderen verkoopen roode knoopen en meibloempjes aan de arbeiders. De ontzagelijke menigte betoogers vóór de Beurs te Brussel. Het is een wonder zoo volmaakt als ons lichaam werkt en hoe harmonisch alle onderdeden bij elkaar passen. Neem bij voorbeeld de werking van ons hart, dat, onder al onze bezigheden door, zelfs in onzen slaap, immer voortgaat zijne regelmatige kloppingen te doen. Ons lichaam echter is ook bij voortduring onderhevig aan geregelde stofwisseling. Ons bloed b.v. wordt steeds vernieuwd, de onzuivere bestanddeelen er uit verwijderd. Dit zich langzaam langs chemischen weg voltrekkende proces, dat onafhankelijk van 's menschen wil geregeld wordt voortgezet, staat echter bloot van oogenblikkelijke veranderingen, wanneer bij het individu plotseling ziel kundige emoties optreden, zooals angst, vrees, kwelling. De ervaring aan een geweldigen schrik, dit is toch menig maal bewezen, heeft op personen, die zwarte haren had den, zoodanig gewerkt, dat die haren in enkele oogen- blikken totaal grijs waren geworden. Evenzeer is het storten van tranen de manifestatie van sterke emoties, b. v. van smart, pijn, vreugde. Het is zeker een van de meest voorkomende ontladingen van "het lichaam óm eene gemoedsstemming uit te drukken, en het drupt vaak als balsem op de wonde. Het kleine wezen in de wieg, dat pas dit tranen »-dal heeft betreden, geven die tranen al eerï*"heele verlichting om aan zijn zwakke kreten lucht te kunnen geven. Iedereen weet, dat tranen een zoutachtigen smaak hebben en dat de dichters (uit de oude school) daarom spreken van zilte tranen De reden hiervan is, dat het oogvocht vermengd is met verschillende zout-bestanddeelen. Thans heeft de heer James Scott, niet langer tevreden met de losbarstingen van stoffelijke tranen als uitingen van innerlijke aandoeningen, gepoogd, dieper in het raadsel door te dringen met behulp van microscoop en photografie-toestel. En daarmede beeft hij thans de ont dekking gedaan, dat tranen, welke aan het oog ontsprin gen bij' felkoud weer, dezelfde resultaten teweegbrengen, welke zich bij vriezend weer op toonen. kamerruiten ver- Op de beide afbeeldingen, welke de vergrootte deete'n voorstellen van een opgedroogde traan, kan ieder dit zien. James Scott liet de uit zijn oog ontsnapte traan vallen op een glazen vlak. Na eenige uren was het vocht ver dampt. Wat er overschoot was maar een klein, bijna onzichtbaar bevroren plekje, maar onder het ver grootglas verschijnt het ons als eene verzameling van myriaden van de kleinste kristallen, die kris en kras dooreen de vormen vertoonen van varenbladen en kruisen. Wat afbeelding I weergeeft, is nog maar een gedeelte lijk oppervlak van het overschot van één traan. De werkelijke doorsnede van dit cirkelvlak is nog geen 2 Yi mM. Op afbeelding II is maar een groepje kristallen weer gegeven van eenige der talrijke kruisjes óp afb. I aan- 'wezig en natuurlijk nog vele malen vergroot. In wer kelijkheid is de middellijn van dit cirkelvlak 1 mM. In den toestand, waarin deze kristallen gephotogra- feerd zijn, blijven ze slechts een paar uur en zij zullen langzaam smelten, om geen noemenswaardig spoor meer achter te laten. Wel is het een curieus verschijnsel, dat de tranen, die wij van koude weenen, terwijl onze ruiten bedekt zijn met sprookjesachtig bevroren waaiers en sterren, die zelfde mooie en mysterieuse vormen bevatten, ofschoon volkomen onzichtbaar aan het oog, waaruit zij voort kwamen. Aan den heer Scott is vriendelijk in overweging ge- thans eens den inhoud van tranen te willen pho- ;eren, gestort onder verschillende aandoeningen van geluk, van droefheid (smaken die niet immers bitter in plaats van zout van pijn. Mogen wij er dan het verzoek bijvoegen, het ook eens te willen probeeren met... krokodillentranen Het heeft ons zelf verbaasd dat er zooveel woorden in die Paaschvacantie verborgen zijn. De kleine Julia Picijns van Baarle vond er 165 die allen goed zijn, behalve echter dat het niet allemaal Neder- landsche woorden zijn, vele latijnsche vinden wij er bij die wel een goede beteekenis hebben maar toch in onze taal niet t'huis hooren Toch komt zij in aanmerking voor een prijsje. Velen hebben er ook niet aan gedacht dat alleen woor den van drie en vier letters mochten opgegeven worden. Kortom dat woordzoeken zal voor de meesten wel een pret tig tijdverdrijf geweest zijn en onder de talrijke inzenders hebben wij tien prijzen verloot die aan de gelukkige win naars nog deze week worden toegezonden Hier volgen de namen 1. Julia Picijns, Drongen; 2 VictorFierens, Lier; 3. Harry Rolloos, Sint-Gillis: 4. Van Impe, Floreal, Boschvoorde; 5. Jan Van Meerbeek, Mechelen; 6. Marcel Peeters, Bor gerhout; 7. Maria Vosters, Turnhout: 8 André Pasteur, Harelbeke; 9. Frans Adams, MortselJozef Laureys, Sint- Lambrechts-Woluwe. Aanstaande week verschijnen nieuwe opgaven waar onze jeugd weer veel genoegen zal aan hebben, De studentenbetooging te Kester. Zij zwoeren trouw aan Vlaanderen en vragen rechtsherstel voor de vervolgde Vlamingen. Te Kester, hoofdplaats van het Payottenland had op Zondag 2 Mei een bezielende samenstrooming van Vlaamsché Nationalisten plaats. Uit alle hoeken van het vlaamsche land waren talrijke groepen toege stroomd. Onze foto werd genomen terwijl advokaat H. Borginon het woord voerde over de dringende noodzakelijkheid van Amnestie. De stoet trekt naar de Heide onder begeleiding van dreunende, opwekkende muziek.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Ons Land | 1926 | | pagina 14