Openluchffooneel-inwijding.
ONS LAND IN WOORD EN BEELD
229
Hij vrceg haar, wanneer zij weer een sjalot liet Hij snelde de trap op, gevolgd door het meisje, die
groeien nog eens naar het greepje omkeek, dat veel pret scheen
't Is niets, Cletje, knipoogde mevrouw. Het staat te hebben,
je heusch goed, dat korte haar. Wim ging naar zijn slaapkamer, gaf Cletje een rood
En of Henk ook al vroeg, of hij met haar hoofd met wit gestreepten pyjama en zei
mocht voetballen, zij lacht weer. Trek aan, Clet.
Zij is zoo n goed kind, zei mevrouw tot haar jon- Zoo over mijn rok heen
gens. Jullie meet haar niet zoo plagen... Ja, gaat best.
Maar Clet kon er tegen en voi d er ook vermaak in. Cletje werkte er zich in, aldoor glimlachend en zag
Zij was nu zoo ver opgeleid, dat mevrouw Meerman Wim verrukt aan.
's middags gerust het werk aan het hitje kon Kom mee, Clet.
overlaten. Zij volgde Wim naar de slaapkamer van zijn moe-
Cletje moest 'overal het hare van hebben. Zoo der, waar hij haar gelaat met poudre-de-riz wit maakte,
had zij zich voorgenomen, tijdens de afwezigheid van Kom mee, Cletklonk weer zijn bevel,
mevrouw, eens een sigarette te zullen rooken, zooals Hij ging haar voor naar de keuken, schilderde het
de jongens deden. Ze wist van hen, dat dat iets fijns puntje van haar neus zwart, gaf haar een roetmop op volgens Joost, op een stekelvarken, en Frits noemde
was. Op een middag alleen thuis zijnde, voldeed zij aan elke wang, teekende een streep aan haar mondhoeken haar hoofd een stoppelveld, want het stugge haar stond
haar besluit; zij stak een sigarette op, nam in een leun- en oogen en nam een leeg kartonnen croquetten doosje steil overeind.
steel plaats, sloeg het eene been over het andere, en van een chocoladefabriek, trok er een koord door en Alleen cp haar vorhoofd hield zij ze, door telkens
daifipte er stevig op los. zette dit schuin op haar hoofd. goed nat te maken, in bedwang, zoodat het wel wat
Doch Cletje werd draaierig. Zij spoedde zich naar Toen troonde hij haar mee naar buiten, waar zij weg had van een lange blonde wenkbrauw,
den turn, ging op een drempel zitten om zich te ver- onder gejuich en gejoel door de bende ontvangen werd. Zij noemde het trotsch mijn pony
koelen en leunde haar loodzwaar hoofdi tegen den Clet was de schoonste clown, dien men zich kon Volgens Frits was het een dun bezaaide snor van
deurstijl. Het koude zweet brak haar uit en zij zag alles voorstellen. een Chinees,
draaien, draaien of zij in een maUemo-
Wat hebben wij pret met haar gehad
Haar rokken zaten in de broek opgepropt "en ze
was juist een pop met een lichaam van zaagmeel.
Die Clet doet alles voor een snoepje
Jullie moet haar niet zoo plagen, jongens.
Wij plagen haar niet, moe. Clet speelt graag met
ons mee en ze doet alles voor ons. Wij hebben nog nooit
zoo n leuke duizendpoot gehad.
Cletje is veel te goed, hoofdschudde mevrouw. En
ik zeg je nogmaals jullie moet haar in heur wezen laten.
Cletje werd voortaan door de jongens schertsend
domme August genoemd.
Doch Cletje bleef er onverschillig onder en glimlachte
maar steeds.
Cletje's haar begon weer aan te groeien en ze geleek,
len zat.-
Hemel, dacht ze, die perzikboom
gaat vallen.
Ze zag de struiken dansen en
groote grut wat was ze naar Er kroop
iets naar haar keel, dat er uit wilde ko
men, maar niet kwam. Als dat nu eens
een lintworm was met een reuzenkop,
die hij naar de hoogte stak en dien hij
door haar keel wilde wringen? Wat zou
ze beginnen? Ze zou het dieT niet dur
ven dcoden als het er toch door kon.
Zie, nu stond de tuin weer stil.
Even de oogen sluiten. Ja, dat deed
haar goed. Nooit, nooit zou ze nog een
sigarette rooken. Bah wat een vuilig
heid Hoe kon iemand daar iets lekkers
aan vinden?... Als Wim wist, dat zij er
ziek van was, wat zou hij haar uit
lachen.
O, jé, daar kwam de lintworm weer.
Ze voelde zijn kop in haar keel kriebe
len. Ze slikte, maar het beest ging niet
weg. Vast was 't een dikke Ze grie
zelde zou hij zoo glibberig zijn als een
paling?... Wat was haar voorhoofd
koud en toch was het natAls ze nu
eens erg ziek werd en naar huis moest,
naar de bedompte woning van haar ou
ders in het donker steegje, waar het
altijd naar gebraden uien en gebakken
visch rook. In hun huisje met zijn twee
kleine, lage vertrekken, waar altijd de
jongste zusjes en broertjes jengelden en
grienden; tusschen vader en moeder al
tijd ruzie was, en waar zij nooit zoo n
lekker eten kreeg als in haar dienst...
GunstDaar kroop hij weer Zou ze
hem met haar vinger kunnen raken hij
zat heel hoog. Even probeeren.
Zij stak haar vinger in den mona,
hikte, terwijl haar oogen vol tranen
Op Zondag 4 Juli, had in de
Guldens por enstad, onder
groote belangstelling, de inwijding plaats van het pas aangelegd openlucht-
tooneel. Bij deze gelegenheid werd door het Vlaamsche Volkstooneel op-
gevoerd het machtige treurspel «De Paradijsvloek van Alfons Laudy.
Pathetische scène uit De Paradijsvloek De deerniswekkende stoet van
het menschelijk lijden...
Joost noemde haar een verdronken
Jcat, als zij met haar stijve, nat gemaakte
franjehaar, dat op haar voorhoofd kleef
de, het eten opdiiende.
Cletje glimlachte altijd en tevreden
heid lag op haar wezen. Zij was een
teergevoelig zieltje. Als een der jongens
docr den vader gestraft was, dan bracht
zij hem stiiekum wat eten op zijn kamer.
Mevrouw bemerkte dat wel, maar liet
haar stil begaan.
Cletje deed goed haar best en was
betrouwbaar, alleen soms nog wat on
handig. Och Zij was ook bijna nog
een kind.
Eens op een middag moest Cletje het
kantoor van Meerman, dat zich op de
eerste verdieping bevond, een goede
beurt geven.
Met het noodige poetsgerief gewapend,
trok Cletje naar boven.
Zij schoof het venster open, keek
eerst eens even links en rechts de straat
in, bleef toen een wl/itje op het portret
van Wim staan sturen en begon aan
haar taak.
Zij borstelde het houtwerk van den
barometer uit en eensklaps ontglipte hij
aan haar hand. Het glas viel in stukken
en blinkend lag het kwik op den vlcer.
Meerman hoorde beneden haar ge
stommel en dacht
Wat voert Cletje toch uit? 't Is
alsof zij den zevensprong danst, zoon
leven maakt ze.
De lamp hing te daveren aan de zol
dering en botsend viel er telkens iets
zwaars op den grond.
Toen ging hij naar boven en zag dat
Cletje, het kwik willende grijpen, telkens
een knieval deed en haar hand op het
metaal, dat haar gedurig ontsnapte,
wilde leggen. Het was een wilde jacht.
Hij hoorde Cletje mompelen
Wat zal mijnheer zeggen
Wat voer je uit. Cletje? klonk de zware stem van
bezig gezien en je Meerman.
Zij schrok hevig, liet een gil en stotterde, terwijl zij
naar het kwik wees
Ik kan dat zilver niet grijpen; ik had het zoo graag
weer in dat buisje gestopt.
Cletje schreide en haar clowngezicht was nat van
tranen.
Hij kreeg meelij met het goede zieltje en zei, dat het
niet erg was.
Zij glimlachte door haar tranen heen en beloofde, dat
schoten, doch de lintworm had zij niet bemerkt. Toch Nu kunsten maken, Clet riep Wim, en sleurde
zat hij er nog, want haar keel was nog dik. Griezelig, een oude mat voor haar bij.
zoon beest in je lichaam, zoon worm, die door je dar- Dat kan ik niet, zei Clet.
men kroop als door donkere steegjes en slobjes. Jij hebt domme August
Nu zat hij in haar buik te wentelen en te wroeten, kan toch zeker wel tuimelen, Clet?
Zou hij zich als een slang draaien Nu scheen hij weer Ja, buitelen kon ze, dat had zij vroeger in haar bed
te stijgen: de keel werd dikker. In aller haast snelde ze ook wel eens gedaan, maar voor al die jongens durfde
achter het kippenhok, steunde haar hoofd tegen de ze toch niet.
schutting en drukte met beide handen haar buik in. Je krijgt een reep chocolade van me, bemoediqde
riet gewaande beest gulpte haar mond uit. Ze klap- de een.
pertandde alsof zij koorts had; neus en oogen liepen en De oogjes van Clet schitterden.
met haar betraand gelaat sukkelde ze naar de keuken Van mij ulevellen met leuke rijmpjes riep een
en dronk een flinke teug water. Hé Nu was ze weer ander.
opgeknapt 'n Geheel ander mensch... Van mij een stok zoethout en twee centen
loen eenige weken later een der jongens haar een Allen wierpen hun offer op ide mat en plotseling zii nooit meer onvoorzichtig zou zijn.
sigarette aanbood, bedankte ze vriendelijk, want ze buitelde Cletje dat het een lust was om te zien. Onder Toen noemden de jongens haar Cletje Kwik en
acht aan den lintworm met al zijn maneuvers daverend handgeklap speelde zij haar nummer. vroegen, wie haar den zevensprong geleerd had en of
u;, e '5. roe9 een groot geheim in zich ze hield van Door het leven en de herrie, had niemand mevrouw zij hun dien dans eens vóór wilde doen
Mel™*™™ ntet eens Dora'lM' binnePk°1men:. die' h? -houwspel Dan keek Cletje mevrouw even aan, die haar een
vuianu wisr net. niet eens uora. ziende, ziéh haastig verschool zij zou om hen te bestraf- knipoogje qaf
Het was vacantie en de jongens vermaakten zich met fen, geen ernstig woord hebben kunnen spreken. M n wa? :ario oor, f. f
vriendjes in den tuin. Cletje was sfreods het mikpunt Achter een gordijn, sloeg zij hen verder gade en 1 P tS"
hunner grappen zij konden met haar aanvangen wat moest bekennen, dat Clet werkelijk iets lekkers ver- .7^ haar Pinkhaar st*vi9 op haar voorhoofd ge-
wilden. Cletje gehoorzaamde hen op hun wenken. diende cm zich voor zoon spel te leenen, dat enkel door plakt en met een h«lder kleedje aan en witten schort
Mevrouw Meerman was afwezig en «de jongens be- schalken en jonge grappenmakers kon verzonnen worden. voor' moest helpen tafeldienen,
s oten een grap uit te halen. Zij had spijt, geen kiekje van Clet te kunnen nemen. Zij gaf, zooals mevrouw haar geleerd had, de schotels
Cletje, riep Wim, kom eens even hierwant zij was werkelijk een echte clowntype. aan en nam de ledige borden, op een wenk van me-
duizendpoot -•> kwam langzaam nader. Cletje kreeg haar loon en ging triomfantelijk naar de vrouw, kalm en bedaard weg.
volqde Wiffi6" drCUS ".f Vim haaI. reCP e" b°r9 aU" T Begeerig keek zij naar de overgebleven brokjes en
nttr Tl 1- 1 - j I ?n ,la'. T?env21'ch b«wust van het9«n aedaan had, smulde er in aHer haast eenige van op.
stond Y 9limlachencl als altijd, haar pieperige deed zij vlug het nachtcostuum van Wim uit en waschte De chocoladepudding was ODaediend
vaAensoogjes bijna verborgen en de giek zeilens gereed, haar gezicht. Wat prijkte hij mo«oi mjddePn9 Qp donker_
Ja, Wim. in circus Carre. De jongens vertelden later de grap aan hun moeder, bruine met gele vanillesaus'
Z,oo, dan heb je «domme August» daar wel gezien? die gebaarde niets gezien te hebben. Zij qaf hun een 7
Ja, een clown. Groote grut! wat heb ik toen ge- geducht standje en raadde hun aan. Cletje in het vervolq 1 "ivT**"' eVe" ma3r' met P"ntl'e van haar
Iacl«m! aan haar werk te laten. tong aan gelikt.
De jongens stonden zich te verkneukelen, gaven elkaar O. moe, u hadt haar moeten zien! klonk het. - er maar wat v,an overblijft, dacht Cletje, ter-
elleboogs-tompen en lachten elkander toe. Eenig, eenig was ze W1) Z1' m r °°9en den pudding verslond.
Ga eens met me mee. Clet. beval Wim. Sprekend domme August 1 (Slot volgt)
De
