„KINDERGELUK" IN HET ZONIËNWOUD
Vol belangstelling worden de mooie platen in Ons Land bekeken.
Een oogenblikje rust onder de tent. Doch daar komt de fotograat
en iiit was het met de rust.
Een lieve groep vap de kleinen met hunne begeleiders.
ONS LAND IN WOORD EN BEELD 359
Wat vermaken ze zich heerlijk, zoo den gan-
schen dag stoeiend in de vrije natuur.
Gewapend met mijn fototoestel, trok ik naar het Zoniënwoud om een bezoek te brengen aan onze meisjes, die voor
hunne gezondheid een tijdje in de buitenlucht moeten doorbrengen. Van verre zag ik eene groote tent boven op een
berg. waar ik een oogenblik later hijgend en bezweet aankwam. Daar is de fotograaf van „Ons Land hoorde ik
roepen (wij persfotografen zijn nu eenmaal overal bekend) en onder de tent. waar de kleinen een oogenblikje rust ge
noten, kwamen van alle kanten hoofden te voorschijn. Nu was het gedaan met de rust. Ik werd omringd door het
jonge goedje en mijnheer kunt gij mij eens trekken, en mij ook en mij a. u. b Gelukkig kwamen de heer Peeters en
zijne vrouw, welke de leiding van de kleinen op zich hadden genomen, mij ter hulp. Nu, zullen wij eens een groepje
van de kinderen maken wanneer zij aan het spelen zijn, vroeg ik Dat was een feest De directie had mij ruim voor
zien met nummers van „Ons Land", om aan de kleinen uit te deelen. Nu wilden zij allemaal een ..Ons Land" hebben,
welke ik hun volgaarne oaf. Een oogenblikje later zat heel het stelletje aan het lezen. Nadat ik nog eenige verrukkelijke kijkjes van hun spel op mijne platen vereeuwigd had,
brak het koekuurtje aan. De kleinen beladen met hunne koeken en kruiken koffie, zetten zich neder om te smullen. Ook ik werd niet vergeten, en nadat ik beleefdheidshalve voor
de derde koek bedankte werd mij verzocht om toch vooral niet te weigeren, daar ik een goed voorbeeld aan de kinderen moest geven. Dat middagje, doorgebracht in het midden
van deze groep kinderen, met hunne glanzende oogjes tintelend van pret, om het minste zich verheugende, ver buiten het gewoel van het stadsleven, heeft niet alleen deze teedere
schepseltjes, maar ook mij goedgedaanen dankbaar nam ik afscheid van deze vereeniging ..Kindergeluk", een naam welverdiend.J^F.
Aan een gezamentlijk spel onder de groote boomen.
Tijdens het koekuurtje. Wat ze smullen van de fijne koek met koffie.
't Smaakt zoo goed buiten
