V
ONS LAND IN WOORD EN BEELD
413
natuurlijk Morrels, stemde Smelt toe. We goeie reden om hier te komen ik heb nooit 'n antwoord durven. Wij zijn 't niet, dat is zeker dus moet gij
mceten er 't beste maar van hopen.
cp mijn aanbieding gehad, 't Is toch heel natuurlijk dat het wel zijn.
Wees niet zoo dwaas, antwoordde juffrouw Mor-
Maar hij zei dit laatste op 'n toon en met 'n gezicht, ik eens kom hooren hoe 't ventje erover denkt, nietwaar?
als bestond er geen kans op iets beters dan 't aller- Maar ik wou u over iets anders spreken. Hebt ge iets reis met haar gewone minzaamheid. Denkt gij dat ik
Perelaar concurrentie ga aandoen terwijl ik over 'n paar
't land.... Hij zou vanmorgen weken de heele Perelaar in m'n zak denk te hebben?
slechtste. Hij voegde erbij dat Jachtfeld een nieuwen van Jachtfeld gehoord?
onderdirecteur had, die verlekkerd was op cijfers en Jawel..., hij is in
zoo hard als 'n bikkel, 't Was niet onwaarschijnlijk dat hier kernen. Hij kan elk oogenblik binnenstappen, ant-
hij er op aandrong, d.e vertegenwoordiging aan Morrels woordde Smelt. Daar is natuurlijk volstrekt geen kwaad
Maar d'r is geen derde! hield Smelt vol.
't Blijkt toch dat er wel een is, snauwde juffrouw
over te dragen, want die zou 't, om erin te komen, wel bij. Hij zal ons een laatste kans willen geven; maar Morrels, als 't tenminste geen truc is. Of er werkt
goedkooper willen doen.
Hij heeft nergens anders hart voor dan voor cijfers, iets van te snappen.
onze jonge vriend is 'n veel te groote slaapkop om er iemand achter onzen rug, of 't is pure bluf.
zei Smelt nog eens.
Als ge denkt dat 't zoo zit, dan is 't in orde, zei
Smelt sloeg met z'n vuist op tafel en lachte.
Natuurlijk, riep hij uit, 'n truc is 't, anders niet!
Dus zoo iemand die perfect op de hoogte is met juffrouw Morrels verlicht. Hij heeft ons geschreven dat We zullen ze eens goed de waarheid zeggen...
proefbalansen? schertste Frêd, en weer lachten, ze allebei, hij waarschijnlijk vanmiddag even zou komen praten. Dat zullen we niet, zei de dame. We zullen er
Maar dat is nog niet 't ergste, ging Smelt voort.
Er is een schrijven van de Vereenigde Confectiefabrie
ken, en die zeggen dat de bedrijfs- en exploitatiekosten tegenwoordiging aanbieden. Als ik u was had ik maar dienen dan anders. Er zullen er trouwens meer moeten
zoo hcog zijn, dat ze 'n ruimer afzetgebied moeten zoe- stilletjes afgewacht, in plaats van hierheen te komen, bloeden. Zoo gauw ik Perelaar
bijvoorbeeld export naar Scandinavië, en ze Een mensch kan nooit te voorzichtig zijn...
Ja, 'k ben misschien wel wat hard van stapel geloo-
ken
vragen ons hun 'n plan voor te leggen. Ze hebben van
andere zijde al 'n ontwerp van organisatie ontvangen,
Dat verwondert me niets, antwoordde Smelt. Als munt uit slaan. Als we samen rekenen kunnen we schrij-
hij de relatie met ons verbroken heeft wil hij u de ver- ven wat we willen, en er twintig procent meer aan ver
trouwens meer moeten
handen heb gaan alle
procenten de helft omhoog.
Ja, dat doen we! riep Smelt. Als zij strikken zetten
pen, gaf de bezoekster toe. Maar ik kan niet rustig zijn laten we ze d'r zelf in loopen. We hebben dan alle
dat hun erg lijkt, en nu willen ze eens weten hoe wij zoolang dit zaakje zijn beslag niet heeft. Ik wou dat we troeven in handen,
ons die zaak denken. Hier is hun brief. de koopsom niet gedrukt hadden. Als ik gezegd had Precies ik heb dan alle troeven in handen, zei
Dat schijnt dus te beteekenen, zei Fred, dat de een honderd duizend zou de knaap zeker direct hebben toe- juffrouw Morrels, droogjes verbeterend, en onderwijl
of ander bezig is, ons er uit te wurmen Morrels gehapt... en dan was ik nog voor 'n koopje uit geweest, ging ze naar de telefoon. Mag ik even? vroeg ze, en ze
zeker? En toch krijgt ge 't voor de helft en gauw ook, gaf 't nummer zonder op een toestemming te wachten.
Natuurlijk Morrels, verklaarde Smelt moedeloos. meende Smelt... Die geschiedenis met Jachtfeld zal ons Ze belde de Vereenigde Confectie-fahrieken op. Older
't Lijkt wel Jansen, zei Fred droomerig, Morrels den nek breken. Als hij dan nog probeert 't vol te hou- 't spreken keerde ze zich om en zag toen, tot haar ver-
hier en Morres daar, Morrels overal. Enfin, we kunnen den, zal hij kalm failliet moeten gaan, en dan mogen de wondering, Fred Perelaar op den drempel der geopende
't hun niet kwalijk nemen. Ze
hebben me ronduit gewaar
schuwd, dien keer dat ik bij
hen was. Heb ik u geloof ik
verteld he
Ja..., maar ik dacht niet
dat ze zoo gauw van wal zou
den steken, antwoordde Smelt.
Ik dacht niet dat ze al klaar
waren...
En 't is ook Morrels, die
't contract heeft met de Schot-
sche Stoomvaartmaatschappij,
he?
Ja juist, antwoordde
Smelt, 'n beetje verwonderd
dat Fred ooit van 'n Schotsche
Stoomvaartmaatschappij ge
hoord had.
Ik heb al 'ns gedacht,
opperde Fred bescheiden, of
we niet zouden probeeren er
weer in te komen terug
trappen, ziet u probeeren
Morrels daar weer uit te drin
gen zooals ze ons overal uit
dringen
Meneer Smelt brulde van
't lachen om dit voorstel,
't Was bijna te grappig om er
'n woord over te zeggen
- We zullen onze handen
genoeg vol hebben om te hou
den wat we nog niet kwijt
De twee nichten Julie Masselis (rechtsj en Melanie Masselis (links) vierden onlangs haar 65-jarig
lidmaatschap der Congregatie te Hooglede, bij welke gelegenheid een groot feest was op touw
gezet en gansch het dorp was bevlagd.
deur staan. Hij glimlachte.
O pardon, zei Fred, ik
wist niet dat ge hier waart,
juffrouw Morrels. Gij hadt
zeker een en ander met Smelt
te bespreken
Ja juist, antwoordde ze,
nogal kalm, hoewel ze in wer
kelijkheid 'n beetje van haar
stuk was, door zijn plotselinge
verschijning, of eigenlijk met
a. Ik wou u eens vragen of ge
een beslissing hadt genomen
over mijn aanbod. Begrijp me
eens goed, jonge man 'n
firma als de onze kan geen
vijftigduizend franken weken
lang stil laten liggen. Ik moet
weten waar we aan toe zijn.
Freed keek 'ns rond met 'n
zwaar betrokken gezicht.
Ja..., ik weet niet..., zei
hij. Weet ge wat? Ik zal zien
dat ik u vandaag nog ant
woord geef. Ik wou juist even
'n kopje koffie gaan drinken
ik heb zoo 'n hoofdpijn dat
ik niet uit m'n cogen kan kij
ken. Maar in ieder geval hoort
ge vandaag nog hoe of wat.
W or dl voortgezet.)
zijn. sprak hij eindelijk. Ik geloof zeker dat we tegen credietcuren blij zijn als er nog vijftig duizend frank
Morrels toch niets meer kunnen beginnen
't Was maar 'n idee, zei Fred, nog even beschei
den. Ziet u, als ik biljart kan 't me soms niets schelen
uit de ruïne te voorschijn komt. En dan hebt ge 't veld
vrij zonder er 'n cent voor besteed te hebben.
Dat was iets, erkende zij. En dan wordt er overal
llllllllllllllllllHllllllllllllllllllilllllllllllllllllllllllHIIIIIIIllllllllllllllllllHllllllllllllllllllllllilHIIIIIllllllllll
maar als ik flink aan 't verliezen ben val ik met dubbel meer aan verdiend ook. Twee zaken of één... dat
kracht aan, en dan maakt de ander uit pure verbazing scheelt b. v. de helft van t personeel. Ik ben vanmorgen
geen goeien stoot meer.
al met opruimen begonnen. Die juffrouw Selwijn, die ge
't Is een beetje gevaarlijk biljart-taktiek op zaken misschien al 'ns bij mij gezien hebt, had 't hart om opslag
toe te passen, verklaarde Smelt. Denkt ge aan 't bezoek te vragen..., ik heb haar 'n week salaris en vijf minu-
van meneer Jachtfeld?
Ik zal er zijn als ge me noodig hebt, beloofde Fred.
Ja, ziet ge, vervolgde Smelt, als we zulke relaties
ten vertrektijd gegeven.
Ja, 't wordt een goudmijntje, gnuifde Smelt.
Toch wel 'n beetje hard voor den jongen Perelaar,
lisseroent.
Een faillissement? herhaalde Fred, en nu eerst
verliezen kan 't nergens anders op uit loopen dan 'n fail- opperde juffrouw Morrels, als wilde ze bewijzen
dat nog niet alle vrouwelijke gevoel haar vreemd was.
't Is de stommeling z'n eigen schuld, riep Smelt
waren er sporen van gemoedsbeweging1 op /tn gelaat ruw. Net wat hij verdiend heeft. Als hij mij deelgenoot
op te merken. Hij keerde zich om en ven.r'' de kamer, had gemaakt zou de firma Perelaar heel best voortge-
mompelend Faillissement zoo zoo, 'n faillissement! boerd hebben. Maar hij wou niet dus moet hij -de
Daar schijnt de onnoozele bloed toch 'n beetje gevolgen maar dragen. Bovendien, hij hoeft z'n hand
wakker van te worden, dacht de heer Smelt, met gif- maar uit te steken om er vijftig duizend frank inge-
tige voldoening, en hij ging weer aan z'n werk. Maar stopt te krijgen. Dus zoo slecht is hij nog niet af. Maar
lang bleef hij daar niet mee bezig, want al ras kwam natuurlijk, als u sentimenteel wordt...
n bediende hem zeggen, dat juffrouw Morrels er was
om hem te spreken.
Juffrouw Morrels grinnikte.
Ik? vroeg ze. Maar ik ben 'n beetje opgewonden.
O ja, nog iets ik kreeg 'n brief van~de Vereenigde
Confectie-fabrieken noqal raar... hun kosten loopen
Meneer Smelt was met au bezoek heel weui.g in z.jn ,e h ze, en nu wilkn M meer uitvoeren,
schik; terwijl hij juffrouw Morrels het pnve-kantoor
en zoo; vragen of we hun een geargumen-
Verfrisachend, uitnemend
fijn van smaak, onverge
lijkbaar om zijne zuiver-
beid, is Globe de uitge
lezen drank voor ieder
die aan sport doet.
In |*«4« uiëlfllingtn u»
binnenliet waren zijn manieren nogal onzeker.
Gij komt 'n beetje onverwacht, zei hij, de deur
van 't vertrek met zorg sluitend. Ge hebt, geloof ik, zelfs
teerd advies willen voorleggen en beweren dat ze er
van andere zijde al een hebben.
He zoowat precies 't zelfde hebben ze ons ook
geschreven! riep Smelt, verbaasd. Ik vind 't vreemd dat
u niet wat gewacht hebt met hen aan te klampen
aanleiding geven tot allerlei praatjes, vindt ge niet?
- Ach zeur niet, antwoordde de lieftallige dame. Ik we hadden afgesproken. Hier hebt u den brief,
weet heel goed wat ik doe. Of dacht ge misschien dat ik
hier voor m'n plezier kwam! Ik heb bovendien 'n heel
EINDELIJK ZAL HET WITTE BROOD ons
zeer smakelijk lijken, gebruikt met de koffie met
chicorei Trappisten Vincart. 334
Juffrouw Morrels nam den brief aan en las hem en
keek spijtig.
Ik begrijp 't niet, zei ze. Wij zijn 't niet. Ik heb
hun heelemaal niet geschreven. Wie kan 't dan zijn!
Gij zijt 't niet? herhaalde Smelt ongeloovig. Maar
dat moet wel! Buiten Morrels en Perelaar is er niemand
die practijk en relaties genoeg heeft om de zaak aan te
ZIEL
DER
CITROEN
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiHiii