•'VMS.
Mooie Vlaamsche werken
VERHAAI/TJES
486
ONS LAND IN WOORD EN BEELD
Bij de gxoote menigte zijn verhaaltjes zeer geliefd.
Die menigte bestaat niet enkel uit de eenvoudigste zielen,
die alleen voor ontspanning lezen, maar daartoe behooren
mensdien van verschillende ontwikkeling en aanleg.
Mannen en vrouwen met geleerde gezichten, die niet
weten, hoe vervelend zij vaak voor anderen en voor
zichzelf zijn, smalen vaak op die verhaaltjes
waarin tcch dikwijls meer levensbegrip en menschen-
liefde schuilt, dan in hun eentonige, doch daarom nog
-niet altijd verstandige redeneeringen.
Zoo menig verhaal is de lieftallige, geheimzinnig be
koorlijke taal der grootste wijsheid.
Van oudsher is dan ook het verhaal, vooral het korte
verhaal, beschouwd als een der diepzinnigste, een der
meest vruchtbare en eerbiedwaardige vormen van het
menschel ijk woord. Christus sprak in gelijkenissen. Alle
groote waarheden zijn in verhalen belichaamd
't Is waar, men beschouwt het woord verhaaltje als
synoniem met verzinsel. Maar is dat eigenlijk wel eer
lijk Alleen de uiterlijke vorm, het vertelde geval is een
schepping van den schrijver. Maar de ziel, de gedachte,
die in 't verhaal belichaamd wordt, is de waarheid, die
tot het heiligste goed der menschheid behoort
En al bestaan er nu heel veel verhalen, waarin 't
stukje waarheid heel klein, en niet rechtstreeks van
eeuwige waarde is, al bestaan er zelfs verhalen en
niet weinig, die de majesteit van het veihaal afbreuk
doen, dat verandert aan het grondfeit niets. Of deugt
de bouwkunst niet, omdat er ook slechte bioscopen en
speelhuizen gebouwd zijn
De kerken dan En de gezellige woonhuizen en
zelfs de banketbakkerswinkels en de concertzalen
Niet ieder gebouw behoeft een kerk te zijn, niet ieder
schilderstuk een bijbelsch tafereel. Niet ieder verhaal
behoeft een zedeles te. bevatten. De waarheid is weidsch
en veelkleurig ieder tint mag zijn beurt hebben. Alleen
de boosheid heeft geen recht van spreken.
Ieder goed verhaal is de belichaming van een idee in
een feit, en dus een kunstwerk, dat genoten kan worden
in' de zuiverheid en de bevalligheid van zijn bouw
genoten ook in z'n hoogere waardez'n eigenlijke
schoonheid, die uit 't voelbaarmakeh der waarheid
voortvloeit.
Iedere week zullen wij een paar korte verhaaltjes
afkondigen; degenen onzer lezers die ons hiervoor, de
noodige stof willen bezorgen zeggen wij bij voorbaat
dank. Den schrijflustigen wordt echter op het hart ge
drukt dat de verhaaltjes moeten kort zijn, en pittig zoo
veel het kan, maar ook in duidelijk schrift en het papier
maar langs ééne zijde beschreven.
Wie zijn naam niet wenscht vermeld te zien onder zijn
proza, verzuime daarom niet zijn juist adres op te geven.
Hiernaast UIT HET SCHILDERACHTIG VLASBEDRIJF. De noestige vlasbewerking-
op de boorden van de Gulden River is ten einde geloopen. Hier en daar zag men
onlangs nog de onnuttige vlasafval aan de knetterende vlammen prijs gegeven...
Jeugdige scholieren gekiekt met hunne Meesters, binst een verkwikkelijk uitstapje
langs onze heerlijke vlaamsche velden...
STILLEVEN VAN PETER VAN LINT (1609-1690). Deze befaamde Antwerpsche schil
der waarvan de musea van Budapest, Weenen, St-Petersburg, Parijs, Madrid, Antwer
pen, enz., prachtige gewrochten bezitten, werkte zekeren tijd te Rome in dienst van
den bisschop van Ostia. In 1662, was hij schilder van den Koning van Denemarken.
Zijne doeken munten uit om hunne breede en keurige teekening en degelijk koloriet.
Het mooie stilleven, alsmede het zoo sprekend winterlandschap, hierboven afgebeeld,
werden aangekocht door den kunstliefhebber, heer Robert Vansteenkiste te Kortrijk.
Hiernaast ANGSTIGE W1LDSTROOPERS. Dit expressieve doek, zoo raak afgeke-
ken, waarin de onrustige houding van beide wildstroopers zoo treffend afsteekt met de rustige stemmigheid van het ingedommeld winterlandschap, is
een werk van wijlen Evarist Carpentier die vooral beroemd is om zijne roerende tafereelen uit de Vendeensche oorlogen, waarvan het Kortrijxsch
Museum een prachtexemplaar bezit.
