ONS LAND IN WOORD EN BEELD Bij het omdraaien van den weg ontwaart men een schilderachtig dorp zooals er veel in Vlaanderen zijn, het is Zonneken, het dorp der notelaren die zelfs op het kerkplein in alle pracht prijken. De oude brug over de Durme te Waasmunster. Achter de huizen ziet men den spitsen kerktoren die de rustige gemeente beheerscht. Uit Antwerpen, St-Niklaas, Gent en elders komen veel toeristen om al het natuurschoon uit deze streek te bewonderen. Deze vallei is niet alleen de streek van de vele weilanden, waarvan het weelderige hooigras der vloeimeer- schen verkocht wordt. Vloeimeerschen zijn weiden die door sluisjes in den dijk bij vloed onder water komen en bij ebbe weer droog loopen. Daardoor komt er dan nooit vee in die weiden te staan. Men verpacht er ook nog de jacht op het waterwild, evenals in de weiden de rootputten voor het vlas. Ook het riet wordt er verkocht. Bovendien is het langs de oevers van de kronkelende Durme. dat de menigvuldige notelaars hunne vruch ten dragen. En of er prachtige exem plaren staan kunnen onze lezers best nagaan op de serie fotos die over deze landstrook gegeven worden. Van dit gedeelte van het Waasland komt dan ook het grootste gedeelte der noten vandaan, waarmede in on ze steden geleurd wordt, of ten min ste wat er van overblijft, want men verkoopt er de jonge noten nog bol ster en schil, die onvolgroeid naar Engeland worden gestuurd. Op een drukke boulevard te Brussel een verkoopster die tracht hare noten aan den man te brengen tegen 1 fr. 50 de 13; dan wanneer men ze in den goeden ouden tijd hoorde roepen Dertien goede versche noten voor 5 cents. Niettegenstaande de duurte zijn er toch nog koopers. Maar toch zal eerst eens nagegaan worden of het wel versche zijn voor dien prijs. Want de leurders durven u soms wel eens appelen voor citroenen verkoopen en ook beweren dat de noten versche noten zijn dan wanneer het verdroogde zijn. De herder van de oevers langs de Durme. De weg op langs Elversele zijn het niet ar*1 da tegen den avond zijne kudde naar huis brengt Hoek van eenen boomgaard op de baan van Elversele; het zijn er natuurlijkerwijze de notelaars die er de andere boomen beheerschen.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Ons Land | 1926 | | pagina 8