I
I
I
I
i
I
I
I
i
i
i
1
i
I
i
i
1
1
1
1
GLOBE
ï-mês SS-'
I
i
lil
i®
I
30
Verfrisschend, uitnemend
fijn van smaak, onverge
lijkbaar om zijne zuiver
heid, is Globe de uitge
lezen drank voor ieder
die aan sport doet.
DE ZIEL DER CITROEN
-
5 e
3SE
ONS LAND IN WOORD EN BEELD
557
Opvoering van Seva Rutsaert door de De Veree-
nigde Vrienden» van Calfort-Puers. De Maagd van
Vlaanderen werd door deze juffer op treffende
wijze weergegeven, ook behaalde zij veel bijval.
En wat heb je nu gedaan
Ik Och Het doet er niet toe.
Nee, Henri, zeg het mij. Ik wil het weten. Je hebt
haar geld gegeven, niet
Hij maakte een gebaar met zijn hand, willende bedui
den, dat zij er liever óver moest zwijgen.
Zeker nog een paar gulden vorschte ze.
Ocl?'t Is uw verjaringsgeschenk, schokschouderde
hij, maar sloeg heimelijk een blik in haar beursje, waa!r
ze in zat te scharrelen met haar fijne, gele vingertjes.
Hij streelde de poes, gaf haar zoete naampjes.
Stil gleed een rijksdaalder in zijn hand.
Fatsoenshalve mompelde Henri
t Is niet noodig, tante. Toen weer tot de poes
Je bent net Mientje. Ik zou best een tientje voor je
over hebben gehad.
Goede jongen, zei tante Betje met een kneepje in
zijn hand.
Tante Betje was overleden. Haar een-en-zeventigsten
verjaardag werd niet meer gevierd.
De begrafenis was afgeloopen en in afwachting, van
den notaris, die het testament zou komen voorlezen,
doorliep de familie de vertrekken, en eigende zich in
den geest, reeds het een en ander toe.
Mevrouw Stina had hooge woorden met de vrouw
van Karei, die de bezitster zou worden van tante's an
tiek schrijfbureautje.
Tcos en Nelly liepen te snuffelen als een paar speur
honden. Henri nam de meubels van de eetkamer in
oogenschouw, denkend aan zijn huwelijk, indien tante
hem mild bedacht had.
Allen waren zenuwachtig. Mientje miauwde klagend
als riep ze haar meesteres en was dan boven dan bene
den, als zocht ze haar.
Eindelijk schaarden zich de erfgenamen rond de tafel
in de groofce kamer en vestigden hun blik op den notaris,
die, veel te langzaam, tergend traag zijn papieren voor
den dag haalde.
Karei werd een klein legaat en den ganschen voorraad
wijn toebedacht. Mevrouw Stina ontving hetzelfde be
drag en vijf-en-twintig paar handschoenen, die haar niet
vreemd waren.
Toos en Nelly elk een som als de vorigen en hun
vijf-en-twintig doosjes met antimakassars.
Mevrouw Sluikers moest eenzelfde sommetje uitbe
taald worden en zij mocht over haar vijf-en-zeventig
zakdoeken beschikken.
Henri kreeg een legaat als de anderen, doch onder
voorwaarde, dat hij Mientje tot haar dood zou verzor
gen.
Dina werd de meubels en de woning toegewezen.
Schande tierde Karei, doch een stem in zijn bin
nenste fluisterde de bedrieger bedrogen
Toos en Nelly waren een flauwte nabij, vielen zenuw
achtig snikkend op de groote schuitcanapé.
Mevrouw Stina snakte naar adem en mevrouw Slui-
OP HUN HUWELIJKSREIS zai het prinselijk
paar overal vinden de Chicorei der Trappisten
Vincart. Welke wittebroodsweken 334
kers schreide heete tranen in haar fijn, geborbuurd zak
doekje.
Henri schopte nijdig de kat, die miauwend langs zijn
been streek, zoodat ze angstig voor hem wegkroop.
Eindelijk bracht Karei er uit
Maar het andere geld, het andere
De notaris trok de schouders op
Zeker aan kerken en kloosters gegeven, tijdens
haar ziekte.
Niets aan te doen, berustte Henri. Maar mij valt
het erg tegen, erg...
Als u de kat niet wilt verzorgen, dan hebt u ook
geen recht op het legaat en dan moet ik, volgens het tes
tament, het beest en het geld aan een kattenasyl geven.
Natuurlijk neem ik aan schoot Henri uit. Hij wees
naar de mand en vroeg spottend, of die er ook bij
hoorde
De mand Die behoort tot den inboedel. Dat moet
de erfgename maar weten.
Dina knikte instemmend.
Even daarna ging hij met Mientje in de mand naar
zijn woning, trok leelijke gezichten tegen het beest en
knipte haar nijdig tegen de ooren.
Had ze tenminste wat kostgeld geschonken, foe
terde hij en smakte de mand met de kat op den vloer.
Vlug. verdween de poés onder zijn ledikant.
Even later trachtte hij haar door een schoteltje melk
te vangen, doch Mientje kwam niet te voorschijn.
Blijf dan waar je bent, bromde hij, of ga naar het
kanaal terug dan heb ik je niet meer voor oogen.
's Morgens lag ze als een slakkenhuisje in elkaar aan
het voeteneinde van zijn bed en liet zich nu streelen.
Och Het beest kan het toch niet helpen, dat zijn
meesteres ons zoo behandeld heeft, overwoog hij.
Een uur later bracht Dina hem een brief, dien zij in
het bureautje van de afgestorvene gevonden had.
Ja, hij is voor mij, zei Henri onthutst, na het adres
gelezen te hebben.
Dina, bescheiden, verliet het vertrek.
Hij scheurde den met lak verzegelden omslag open en
las, een en al verbazing, het lange epistel.
Toen juichte hij
Vijftig duizend gulden voor mij op de bank ge
plaatst als zijnde het kostgeld voor Mientje Zoo wil ik
wel honderd katten houden! Vijftig duizend!...
Hij begon het dier te zoenen en te knuffelen tot het
klagend miauwde en zijn scherpe nagels naar hem uitstak.
Mientje kreeg het beste, warmste hoekje bij den haard
en op den trouwdag van haar meester, troonde ze op
een fluweelen kussen met een blauw zijden strik om
haar hals...
UITGELEEND
Maar Dina, zegt mevrouw thuiskomend van de
wandeling verschrikt, waar is de telefoon toch
Die mevrouw van den overkant liet vragen of ze
even de telefoon zou mogen gebruiken en toen dacht ik
dat ge 't wel goed zoudt vinden en toen heb dk ze haar
even gestuurd. Maar 't was nog een heele klus hoor,
om dat ding van den muur af te krijgen
I
in goede inatellingen wordt enkel Globe
geachonhen. maar mijdt U voor na-
maakaela in tweede rang huizen.
