De Erfenis van den Millionnair
Vrij naar het Engelsch van CHARLES GARVICE
548
ONS LAND IN WOORD EN BEELD
ONZE till I TEN I. A ND-SERIE. Piezicrvaart in cano's te Belie Isle, Detroit, in den Ainerikaanschen staat Michigan.
HET VERHAAL TOT NU TOE.
Dc heer B. Chalfont is ccn der rijkste en geëerdstc zakenmannen van
Londen. Op zekeren dag noodigt hij een zekeren Jack Chalfonte. een
bijna-naamgenoot van hem. ïiit. bij hem in dienst te komen als secretaris,
waarvoor hij hem een rijke positie aanbiedt. Hij behandelt hem geheel
als zijn zoon. Na een feestmaal wordt Chalfonte gezien door een zekeren
Norton.' die met zijn dochter naar Londen is gekomen. Norton blijkt
een vroegere goudgraver uit Australië te zijn. die met een ander, Bradshaw,
samen de goudvelden heeft bezocht. Toen zij een rijken voorraad goud
verzameld hadden was Bradshaw. die. naar later bleek, een gevluchte
misdadiger was. er met den buit vandoor gegaan en bleef Norton
arm achter. Nortorf herkent nu in den rijken Chalfont z'n vroegeren
deelgenoot Bradshaw. bezoekt hem en eischt van hem dat hij zijn heeic
vermogen aan zijn dochter zal vermaken, wat Chalfont. die niet kan
ontkennen, belooft, niettegenstaande hij juist den vorigen dag Jack
Chalfonte gezegd heeft, hem tot zijn eenigen erfgenaam benoemd te hebben.
Hij maakt dus een testament ten gunste van Norton's dochter en geeft
dat ook aan Norton. Als deze het huis van den millionnair verlaat, ontmoet
hij buiten zijn dochter, die angstig haar vader gevolgd is en ook Chalfonte.
die tevoren het meisje had ontmoet. Norton doet zeer opgewonden, en
zegt dat hij onmiddellijk naar een advocaat moet voor een gewichtige
zaak. waarop Chalfonte zegt. dat dat goed treft, daar hij zelf advocaat is en
zich voorstelt. Norton, wiens verstand op dat oogenblik niet al te best werkt,
geeft hem de zooeven ontvangen enveloppe met het testament, om die voor
hem te bewaren, reist met zijn dochter af. uitgeleide gedaan door Chalfonte.
Jack gaat naar huis terug, steeds denkend aan Nora Norton, die een
diepen indruk op hem heeft gemaakt; zonder ze in te zien sloot hij de
enveloppe in zijn bureau, er bij denkend, dat het kostbare van den inhoud
wel alleen zou bestaan in de gekrenkte verbeelding van den ongeluk-
kigen vader van het meisje. Naar de kamer van Chalfont gaande, vond
hij daar zijn weldoener dood in zijn stoel zitten. Toen de notaris kwam,
vond deze het testament dat hij een 'paar dagen te voren ten gunste
van Jack had moeten opmaken, niet. Het bleek dat twee bedienden
als getuigen twee documenten geteekend hadden, eerst een testament en
Dan moet ge er toch bij gelegenheid eens
heen gaan, lieve," meende lady Blanche.
„Edward zegt, dat het een heel goed res
taurant is, dat er voortdurend uitstekende
muziek gespeeld wordt, en dat er niet
anders dan menschen van voornamen stand komen.
O, ik vergat nog te zeggen, dat Edward mijnheer
Chalfonte in dat restaurant heeft gezien."
„Jack?.... meneer Chalfonte bedoel ik?" ver^
beterde Nora zichzelf haastig.
„Ja hij soupeerde er met een zeer aardig meisje,"
antwoordde lady Blanche, zonder er ook maar een
flauw vermoeden van te hebben, welk onheil zij
ging aanrichten. „Edward zei, dat zij een opvallend
knap meisje was met prachtig goudblond haar. Hij
meende haar te kennen, althans reeds meer te
hebben gezien, én naar zijn beschrijving te oor-
deelen, dacht ik een oogenblik, dat het dat meisje
kon zijn geweest uit het dorp, miss.... hoe heet
zij ook weer, den naam ben ik vergeten."
„Delman vroeg Nora op kalinen toon, maar
met een gevoel alsof het hart haar in de schoenen
zonk.
„Juist, die naam was het. Maar zij kan het na
tuurlijk niet geweest zijn."
Nora antwoordde niet, want juist op dat oogen
blik kwam lord Ferndale naar buiten. Toen hij
Nora zag, verhelderde zijn gelaathij trad haastig
naar voren en drukte haar de hand met een harte
lijkheid, die geheel nieuw voor Nora was.
„Het verheugt mij zeer, u hier te zien, miss
Norton," zeide hij. En Nora bemerkte de opgewekt
heid in zijn stem, ondanks het leed, waarmede zij
op dat oogenblik streed.
„Ik vertelde Nora zooeven, dat je naar Londen
bent geweest," zeide lady Blanche, „en sprak ook
over je vreemde ontmoeting met mijnheer Chal-
een kwartier later een tweede, daar in het eerste, zooals de heer Chalfont
hen had gezegd „een fout geslopen was". Later werd een verscheurde
brief gevonden, waarin Chalfont Jack taeedeelde. dat het hem niet mo
gelijk was zijn belofte gestand te doen om hem tot zijn erfgenaam te
maken; een schuld, ontstaan door een gebeurtenis uit zijn vroeger leven,
eischte plotseling afdoening en zou hem na zijn dood van al zijn geld
beroovcn. De notaris zou voorloopig voor alles zorgen en hij raadde
Jack, die geheel in de war was. aan maar naar Londen te gaan, wat
deze deed. temeer daar hij Nora beloofd had haar dezen dag te bezoeken.
Hij stak de enveloppe van Norton bij zich en ging op wegtoen hij de
woning van Norton betrad was het eerste wat hij hoorde, dat haar
vader dood was. Hij overhandigt, na Nora eerst zijn hulp te hebben
aangebc Lu. haar de enveloppe en als zij in zijn bijzijn den inhoud leest,
komt Jack er achter, dat zij de eenige erfgename van Chalfont is. Nora
installeert zich op het landgoed, dat door Jack wordt verlaten. Bij het af
scheid nemer. vraagt Nora hem.haar rentmeester te worden.wat hij aanvaardt.
In een der huisjes op het landgoed woont Maud Delman met haar
moeder. Jack ontmoet het meisje en die vraagt hem of hij haar wil helpen
om aan het tooneel te komen, wat Jack belooft. Als zij afscheid neemt
van Jack komt juist Nora in haar rijtuig voorbij en ziet hen vertrouwelijk
met elkaar spreken. Onderweg breekt er iets aan haar rijtuig en Lord
Ferndale. die met z'n gebrekkige zuster, lady Blanche, hen op den weg ziet
staan, neemt haar en haar chapcrone mevr. Feitham mee naar zijn kasteel
Bentham Abbey, waar zij vriendelijk worden ontvangen en Nora een
uitstekenden indruk maakt, vooral op de zuster, die als zij vertrokken
zijn. haar broer, die wel edelman, maar zeer arm is. suggereert Nora ten
huwelijk te vragen om met haar geld zijn naam meer luister te kunnen
bijzetten. Lord Ferndale antwoordt echter met een; „Ik trouw nooit!"
Bij zijn terugkeer uit Londen brengt Jack eenige tooneelstukken mee voor
Maud Delman en zegt haar dat ze eenige rollen daaruit mag voordragen
voor den directeur van een Londenschen schouwburg. Zij verzoekt hem,
haar over eenige dagen te willen overhooren, maar haar moeder mag het
niet weten, dus in het bosch waar Jack. hoewel eerst tegenstrevend,
in toestemt.
fonte. Denk je dat die dame werkelijk dat aardige
meisje uit het dorp was, miss Maud Delman
„Ja, zy was het," antwoordde Ferndale zonder
aarzelen de zaak ging hèm niet aan, en hij ver
moedde in het minste niet, dat Nora er wel bij be
trokken was.
„Heb je hem nog gesproken vroeg lady Blanche
verder.
„Neen, wij hebben alJeen een groet gewisseld, en
die bestond slechts in een hoofdknik," antwoordde
de lord. Daarna vestigde hij zijn donkere oogen op
Nora en vroeg
„Wilt u mijn waterlelies eens zien, miss Norton
Ze staan in vollen bloei."
Nora stond dadelijk op en zij gingen samen naar
een groote fontein, waarin een weelde van water
lelies bloeide. Lord Ferndale gjng op zijn knieën
op den rand van de fontein zitten, plukte een van
de bloemen, die hij met moeite kon bereiken, en
gaf die, nog op zijn knieën liggend, aan Nora.
„Wilt u die van mij aannemen, miss Norton?"
vroeg hij op zeer ernstigen toon.
„Ja, dank u wel," antwoordde Nora, terwijl zij
de heerlijke bloem bewonderend bekeek.
„Het is niet veel, wat ik u kan aanbieden," zeide
de lord, terwijl hij opstond. „En wat ik u nè deze
bloem nog wil aanbieden, is nog minder. Miss
NortonNora, ik heb u liefWilt ge mijn vrouw
worden Wacht even Toen ik zooeven zei, dat
ik u zeer weinig kon aanbieden, meende ik dat
letterlijk. Ik ben niet jong envzeer arm. Op mijn
leven heeft tot dusver een zwarte schaduw gerust,
die mij verwijderd hield van jongelui van mijn leef
tijd. Ik wil u maar liever niet zeggen wat dat was.
thans is die schaduw verdwenen. Vrij ben ik, vrij,
om u mijn hart en hand aan te bieden. Ik ben geen
man van veel woorden, Nora, en ik kan slechts
Bij het tegenbezoek van Lady Blanche en lord Ferndale maakt J^ck
met beiden kennis en merkt tot zijn ergernis, dat Nora door Lord Fern-
dale's fijne manieren nogal met hem ingenomen is. Den volgenden dag
ontmoet hij volgens afspraak Maud Delroan in het bosch. waar ze de
ingestudeerde rollen zoo goed weet weer te geven, dat hij haar in be
wondering gadeslaat en zij. om haar dankbaarheid te toonen. hem op zijn
hand kust. Als hij weg is. ontmoet Maud een ouden vriend Stephen
Fleming, die haar en Jack bespionneerd heeft, en haar zijn liefde voor
haar bekent. Zij wijst hem echter botweg af. Hij werpt haar dan voor
de voeten, dat ze Jack probeert het hof te maken, waarna hij zich ver
wijdert. Jack ontmoet Nora in de hall. Ze gaan samen naar de
stallen, want Nora zal gaan paardrijden. Hij laat dan zijn groote be
zorgdheid voor haar blijken en wanneer hij haar bij haar terugkomst
als zij uit het zadel springt, in zijn armen opvangt, snelt zij naar haar
kamer en begrijpt wat Jack voor haar beteekent. ze wil hem echter
vooral niets laten blijken. Ook Jack besluit zich in te houden en zijn
liefde niet te verraden. Op een ritje met lord Ferndale en diens zuster
ontmoet Nora Jack met Maud Delman. die een engagement aan een
Ldhdenschen schouwburg heeft gekregen. Nora denkt dat Jack op Maud
verliefd is. Jack denkt hetzelfde van Nora ten opzichte van Lord Fern
dale. waardoor tusschen het tweetal een koele houding ontstaat. Jack
woont het eerste optreden van Maud, die den tooneelnaam Grace La wies
heeft aangenomen, bij en gaat na afloop der voorstelling met haar
soupeeren. In het restaurant ziet ook Lord Ferndale hen.
Eenigen tijd later houdt Fleming Jack aan en verwijt hem. dat hij Maud
Delman heeft geschaakt en wil haar adres hebben, wat Jack weigert,
waarna een worsteling volgt, die Jack wint. Uit wraak maakt Fleming.
Jack bij Miss Norton verdacht, door te vertellen dat hij Maud Delman
in Londen verborgen houdt. Nora gelooft dit aanvankelijk, doch als
Fleming den anderen morgen wegens dronkenschap wordt opgepikt,
begint ze te twijfelen, vooral ook wijl Mevrouw Feitman met grooten
lof over Jack spreekt. Als Nora echter weer bij de Femdale's op bezoek
gaat. vertelt lady Blanche van haar broers bezoek aan het Cartlon
restaurant in Londen
zeggen, dat ik u van ganscher tlt
harte bemin en dage mij zeer
gelukkig zult maken door mijn
aanzoek aan te nemen."
Er heerschte gedurende eenige oogenblikken een
zoo intense stilte, dat Nora ze gevoélde als een
drukkenden last. In haar hart leed ze een doffe,
hevige pijn, maar haar brein werkte snel en helder.
Zonder zich ervan bewust te zijn, had lady Blanche
haar het bewijs geleverd, dat Fleming de waarheid
gesproken had.
Het meisje was dus wérkelijk in Londen,want Jack
had met haar gesoupeerd in het Carlton-restaurant.
Hij moest dus toch wel met Maud Delman verloofd
zijneen vreeselijk, troosteloos gevoel van ver
latenheid bekróop Nora. De man die op het oogenblik
naast haar stond, was een edelman, iemand op wien
niet het geringste aan te merken viel. Hij had gezegd
dat hij haar beminde,dat hij haar tot vrouw wenschte.
Met Jack Chalfonte was dat niet het geval.... en
nu hij voor haar verloren was, waarom zou zij nu
het aanzoek van den man die haar liefhad, afwijzen
Zij wendde haar hoofd een weinig naar hem toe
en sloeg haar oogen op het was niet noodig dat zij
iets zeide, en Ferndale sloeg zijn arm om haar heen,
trok haar naar zich toe, en kuste haar voor de eerste
maal.
XX.
Eenige oogenblikken later maakte Nora zich
zachtjes uit lord Ferndale's omhelzing los, en
zwijgend stonden zij een poosje naast elkaar.
Nora kon op dat oogenblik niet denken, nog vee!
minder beseffen wat zij had gedaan, den gewichti-
gen stap begrijpen, die een keerpunt in haar leven
zou kunnen brengen.
Vrouwen handelen wel eens meer onder den in-
