GLOBE
I
|S
DE53G
Verfrisschend, uitnemend
fijn van smaak, onverge
lijkbaar om zijne zuiver
heid, is Globe de uitge
lezen drank voor ieder
die aan sport doet.
ZIEL DER CITROEN
ONS LAND IN WOORD EN BEELD
637
EDM. WAUTERS
die door de Vereenigde Nielenaars van Antwerpen
als 25-jaar tooneelspeler zal gevierd worden. Deze
sympathieke liefhebber telt vele vrienden die hem
met zijn zilveren jubileum zullen komen toejuichen.
Wat doet die vent met mijn meubelen, zeg ik her
haalde Klaas nijdig.
Verdels zwaaide vervaarlijk met zijn linkerarm.
O dat is" in orde, zei hij kort, hij heeft ze gekocht.
Uwe moeder weet er van
Niets in orde. zei Klaas. Hier breng dat terug en
die stoelen ook
De kooper, die met veel moeite het bureel juist in den
wagen had gekregen, kwam terug, ht zweet met zijn
mouw van het voorhoofd vegend.
Wat is er vroeg hij.
Klaas liet het aan zijn stiefvader over te antwoor
den, nam het bureel van den wagen, en kwam er mee
naar het huis terug. Verdels en de kooper gingen bij zijn
nadering uiteen, en Klaas verbreedde de kloof, door met
het bureel tusschen hen in te gaan.
Hij plaatste het in de voorkamer en ging terug voor
de stoelen. Met drie tegelijk kwam hij weer aan, en
werd niet zonder reden door den verontwaardigden
kooper een stekelvarken genoemd. -Nadat Zwart ver
trokken was, bevond Klaas tot zijn verlichting, dat Ver
dels niet in een stemming was om hem te ondervragen,
en het verhaal van zijn ontsnapping en terugkeer als
een onaangename gebeurtenis had aangenomen. Zoo
onaangenaam zelfs, dat hij er bijna niet van hooren
wilde.
Ik hoop, niet dat ge na al die jaren teruggekomen
zijt om onpleizierig te zijn, merkte hij bij de thee op.
- Zelfs al wilde ik, kon ik toch niet onhebbelijk zijn,
verklaarde Klaas.
We zijn hier heel gelukkig geweest ik en uwe
moeder en uwe zuster, vervolgde Verdels. nietwaar
Marie
Ja! antwoordde zijn vrouw zenuwachtig. En ik
hoop dat ge hetzelfde zult zijn, zei Verdels. Ge maakt
het u hier maar zoo genoeglijk mogelijk, tot ge weer
naar zee gaat.
Dank u, zei Klaas, maar ik voel niets meer voor
de zee. Scheepstimmerman is mijn vak, en men heeft
mij meer dan eens gezegd dat ik mijn geluk aan de kust
beproeven moest. Trouwens ik wensch moeder en Annie
niet meer te verliezen.
Hij omvatte Annie's middel, en trok haar hoofd op
zijn schouder, terwijl juffrouw Verdels hem nerveus aan
keek.
Men heeft me verteld dat er groote vraag naar
scheepstimmerlieden in Australië is, zei Verdels, zijn
best doende zoo kalm mogelijk te spreken, 't Is wonder
lijk daar. Een goede timmerman kan daar in tien jaar
zijn fortuin maken.
Klaas knipoogde naar zijn moeder en luisterde in
een aandachtige houding naar Verdels.
Natuurlijk is er een moeilijkheid, zei hij langzaam,
als zijn stiefvader de voordeelen en genoegens van
timmeren in Australië hem breedvoerig uitgelegd had.
Moeilijkheid zei de ander.
Ja geld om mee te beginnen zei Klaas. Zonder
geld vangt ge niets aan. Ik vraag me af, hoeveel dit
huis en de meubelen wel op zouden brengen, 't Is toch
allemaal van mij, niet moeder
ONZE BESTE WENSCH EN aan de verbruiker»
van de Chicorei der Trappisten Vincart. 334
B-b-bijna alles, stamelde juffrouw Verdels, naar
het ontstemde gek at van haar echtgenoot kijkend.
- Alles, behalve een stoel in de keuken, en drie trap
roeden zei Annie.
Ge kunt spreken als u wat gevraagd wordt,
jonge dame, grauwde haar stiefvader... Toen wij trouw
den hebben we ieder onze meubelen bij elkaar gedaan
zoodat het onmogelijk uitgemaakt kan worden, wat
van uwe moeder, en wat van mij is. Niemand kan dat
Als dat zoo is, moogt ge alle keukeustoelen en trap
roeden hebben, zei Klaas edelmoedig. Hoe dan ook, ik
wil niet zoo overhaast te werk gaan, en als ik naar Aus
tralië ga, gaan moeder en Annie met me mee.
Maar Annie gaat trouwen, zei Verdels haastig.
We hebben wel eens woorden met elkaar gehad..., maar
ik ken een gcede dochter, zoodra ik ze zie.
Trouwen? echode Klaas, zijn arm een weinig los
makend. Met wien
Een jonge man..., Jan Waller heet hij zei Ver
dels... Een jongen die er goed bijzit, en een beste vriend
van mij.
O zei Klaas begrijpend.
Ik heb een schitterende gedachte, dat misschien
wel een verrassing voor u is, vervólgde Verdels heel
snel sprekend nu. Ze moeten hier in komen wonen,
't spaart weer zooveel huishuur uit.
Klaas zag hem ontmoedigd aan.
't Zou een goed begin voor hem zijn, vervolgde
de welwillende Verdels.
Klaas wist zich met veel moeite bedaard te houden.
Ik moet hem eerst zien, zei hij kort. 't Kon wel
eens gebeuren, dat ik mijn toestemming niet gaf.
Eh vroeg Verdels opschrikkend. En... Annie...
Ik zal er over nadenken, onderbrak Klaas hem, met
een handgebaar. Annie is pas negentien, en om te trou
wen heeft ze mijn toestemming noodig als hoofd van de
familie. En als ze trouwt wil ik niet, dat haar man in
mijn stoelen zit, van mijn tafels eet, in mijn bedden
slaapt, mijn traproeden verslijt, zichzelf behelpt met
mijn...
Houdt u kalm Piet, zei juffrouw Annie. Klaas
schrok en verloor bijna den draad van het gesprek.
Ik moet hem eerst zien, zei hij, 't kan een goeie
kerel zijn, maar ook niet.
Hij dronk zijn thee verder in stilte, gaf dan als hoofd
der familie den gemakkelijken stoel een geheiligd
meubelstuk aan Verdels, en begon dezen zoodanig te
bekijven, dat hij zich moeilijk meester kon blijven.
We zullen nog maar geen veranderingen maken,
zei Klaas, er is ruimte voor ons genoeg hier en zoolang
we het met elkaar eens zijn, zal 't best lukken. Morgen
zal ik naar een baantje uit gaan zien.
Hij sliep dien nacht in de voorkamer en vond den
volgenden morgen reeds een tijdelijke betrekking, en
werkte om een goeden indruk te maken den geheelen
dag door. Hij kwam vuil en vermoeid thuis en wilde zich
juist naar de keuken begeven toen Verdels hem binnen
riep.
Mijn vriend Jan Waller, zei hij trotsch en wees
In goede instellingen wordt enkel Globe
geschonken, maar mijdt U voor na
maaksels in tweede rang haixen.
