il. - DE TOREN VAN SINT-G ONS LAND IN WOORD EN BEELD De gehavende toren in 1914, na de beschieting (10). WORDT VERVOLGD F Hiernaast links wachter aan zijn Hiernaast rechts '11 onder links (12 naast rechts (12b i) een zicht op vei deelen van het n ikt teur (stelsel Zim de verlichting dei ten. Rechts de meren platen n en zeker hei dslootjn nog een naakte bestemd is om al dingen en toestell duidingen te ontv n<„ dig tot het electi sch der klokken (pho d 9 Het is onmoge pennen wat hoofd gaat bij h al die meester' nochtans, erk nu gaa w de reuzenwerken d< van Lier, bewoi leri een dertigtal traf yen wij op een bijna 3ns nieuwd verdiep, an beginnen steekt c to na heelemaal in :t i want de beschiet g had er ieelijk huil ge (photo 10). Op dat verdi zich de speeltroi rammel Di was tijdens een erbarmelijk' geraakt. Het h< hooger was zakt, de touchen de groote cyli dertig keeren Die speeltrommel gansch bijzondeltyp klavier verplaal laat toe dat aria's op de wek! En al pratend stijgen we een verdiep hooger. Hier hangen de vijf zware luidklokken, waarvan de groote Salvator 5,600 kilos weegt. Bij het zwieren werkt deze ook op een bijzonder stelsel van kussenblok. Gegoten in 1703 dwingt deze klok alle verbazing af door haar fijnen toon en sierlijken vorm (photo 8). Tijdens de bezetting als de Duitscher, die met den aanslag der klok ken belast was, dien zilveren toon hoorde, kon hij zijn verrukking niet bedwingen en zuchtte Hoe jammer, zoo iets te moeten opschrijven Maar gelukkiglijk was het einde van den oorlog nabij en onze Salvator met zijn akolieten bleven hangen. Na uitgelegd te hebben hoe deze klokken getrapt worden, klimmen we naar den werkzolder. Een groote, ruime plaats met acht ramen, met overal kassen die raderwerk of tuimelaars verbergen; een groote vergaarbak en vlak voor, de electriciteitskabien. Als de deur opengaat, waant men in een telephooncentrale binnen te komen. Deze inrichting van den heer Zimmer is bestemd om de begeleiding der beiaardconcerten met zang mogelijk te maken. Vlak van voren de regulateur-allumeur-extinc-

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Ons Land | 1927 | | pagina 8