TE LEEREN
REIZEN OM
OOST WEST
THUIS BEST
es! NOSSEGEM VIERDE ONLANGS DE GOUDEN BRUILOFT VAN DE ECHTELINGEN LOUIS VERHEYDEN-ABELOOS c«
730
ONS LAND IN WOORD EN BEELD
Spreekt men niet van witte heuvels.
Opgerezen langs het strand.
En van schepen op de golven.
Varend naar een ander land
I
Mocht ik reizen om te leeren.
Verre spoorde ik zeker niet;
Allerwegen rijk en heerlijk
Is ons kleine grondgebied.
Spreekt men niet van weidsche steden.
Heerlijk pralend wijd en zijd
Roemt men niet op kunstgewrochten.
Die de wereld ons benijdt
Zegt men niet. dat wielen ronken.
Knarsen, waar de nijverheid.
Als een liefderijke moeder.
Heil en vreugde mild verspreidt
Spreekt men niet van ruime vlakten.
Waar de heide geurt en bloeit
Van de Ardennen met hun wouden.
Met hun rotsen, wild begroeid
i i
Wijst men hier en daar geen velden.
Waar de voorzaat strijden dorst.
Voor de vrijheid van den lande.
Voor het recht van volk en vorst?
Mocht ik reizen om te leeren,
Verre spoorde ik zeker niet;
Allerwegen rijk en heerlijk
In ons kleine grondgebied.
1926. Th. Sevens.
De jubilarissen, beiden 77 jaar oud, werden op den stoep van het Gemeentehuis door de bevolking1 op gejuich onthaald en de Heer burgemeester
Goossens, omringd van de gemeente-raadsleden, hield een gelegenheidsreden waarin hij de kranige ouderlingen tot voorbeeld stelde.
