•r IT Ooms, zooals er weinig zijn J-L J. MUJ 4.1 U 1 M l- U 1 ■-«= Des D eek/es Bied ONS LAND IN WOORD EN BEELD 727 Vrij naar 't Spaansch door L.. B. zich terug. Ze had al meer meegespeeld en och. waarom zeldzaam geworden. ÏTebt ge wel eens gehoord van ver die jongens niet eens helpen, waar 't kon. dunde lucht 7 Bovendien hebben we hier lucht uit het Ziezoo, hier is de dokter, zei Willem, die een lange Zuiden noodig, en die is veel duurder dan de Npordsche. witte jas had aangeschoten, en een uilebril had opgezet. Wel, wat ge zegt... Nu, hier hebt ge vporloopig Laat me eens even uw pols voelen, vervolgde hij met 200 gulden, en hij legde het bedrag op de tafel, een stalen gezicht. O ja, en voor ik het vergeet: welke Ge zift nog eens een waardig oom 't Was een rustige Decemberavond. ziekte bevalt u het meest 7 Nog hij Willem op het hart, goed voor Zachtjes snorde de haard in het gezellige studeerver- denk maar van een longaandoening, vindt zijn neef te zorgen, en nadat hij zijn excuus had aange- trek van Harry Derbe, die, voor zijn doen, tamelijk ver- °°k niet' antwoordde het aanstaande slachtoffer. boden, wijl eenige dringende bezigheden hem in beslag diept zat in de studie ter voorbereiding van zijn toela- Goed, zei Willem en zich tot Frans wendend, ging namen, nam hij afscheid. tingsexamen voor de Universiteit van het stadje S... hij voort Zeg, bedekt dat raam eens. We zullen oom Oom was nauwelijks de deur uit, of Harry stapte heel Daar klonken stappen op de trap en met een jovialen zeggen, dat het licht den zieke erg hindert. Is er nog koddig, roet een dekeï$ omhangen uit zijn bed en liep groet traden zijn beide vrienden Willem ter Velde en een kwispedoor bij uw inboedel, Harry 7 op 'n stuif naar de tafel, onder den uitroep Frans Erkel de kamer binnen. De juffrouw heeft misschien nog zoo een ding op Leve de lolDat wordt een "fuif En met drieën Goeien avond, ouwe jongen. Zoo laat nog aan zolder staan. Wat wilt ge er mee? begonnen ze een rondedans om de tafel. Plots werd die 't kaaien. Heb toch een beetje medelijden met u zelf. Wel, dat hoort er zoo bij. Wat water met rooie dans onderbroken door het binnentreden van oom, die Ook goeien avond, groette Harry. Hoe staat gij er er Éen bloedkleurtje Frans ga 't eens even bij vergissing zijn jas op een stoel had laten liggen en bij mee Ik heb er voor vandaag eigenlijk al weer genoeg vragenAl spoedig kwam deze met het verlangde vaat- het zien van dat tooneel, stond hij paf. van. werk terug en .dit werd nu met een roodachtige inhoud, Mooi zoo,- ik zie dat de zieke al goed vooruit gaat Zeg, begon Frans, nadat ze plaats genomen had- rooden wijn met water, op het nachtkastje geplaatst. L:: -- -1 den, we kwamen eens met u praten over het op touw Onder al die bedrijven kwam er een luxe auto de gezette feestje voor St-Stefamisavond. Dat gaat toch straat ingesuisd en hield stil voor het kosthuis van Harry, zeker door uitte hij na enkele oogenblikken. Wat is datHé viel Willem uit tegen Harry. Ongehoorzaam zijn aan mij, ging hij door in koelen De bel ging over en drie verschrokken gezichten ('t was ernst. Dadelijk naar bed, zeg ik u Wel natuurlijk, zei Harry. Maar 't is weer de ouwe een uur voor ze verwacht hadden) verschenen voor het O, waarde heer, ging hij voort tot oom. Ge moest iJi t rr -va> 4 o414aua"! ^iju Mtcitli VJ, laten we eerst maar eens een rookgordijn ophangen, en aan de juffrouw vragen, die met haar zakdoek iri de hand 't was verschrikkelijk. We waren niet bij machte hem te hij presenteerde zijn vrienden een sigaar, misschien boven aan de trap stond. kalmeeren. dringt er wel een licht straaltje door de nevelen. Hebt gij geen goeien Suikeroom of zoo iets, W'im, vroeg FranS. Ik wilde dat 't waar was? antwoordde deze. Dan waren we al lang uit den brand geweest, 't Lijkt wel of zulke fa miliestukken tegenwoor dig ook al zeldzaam wor den. En als ge er een hebt, dan laat hij ge woonlijk zoo lang op zich of beter gezegd, op zijn wachten, dat uw kindskinderen er mis schien nog wat aan heb ben. Als ik nog eens Ka merlid word, is mijn eer ste voorstel het ontwerp van een annexatiewet van roerende' goederen van Suikerooms en dito tantes tot algemeen nut van de Studentenwereld. Bravo vielen de beide anderen in. En groep Vlaamsche meisjes uit Ganshoren den Rozendans uitvoerende. Hier is 't mes, waar mede hij ons bedriegde, zei Frans, terwijl hij oom zijn zakmes liet zien, dat hij quasi van den grond opraapte. Wat een vree- selijk oogenblik, mijn heer. Wat een tooneel Maar oom, die er de lucht al van had en nu wel wist, wat hij van de ziekte van zijn netf moest gelooven, riep Wil lem afzonderlijk, en vroeg hem glimlachend Dunkt ge niet, dat er maar iets stevigers dan die lucht moest ge haald worden 7 O ja... toch... maar de therapeutiek... Schei nu maar uit met die gekheid, weet gij wat 7 Van die 200 pop de helft voor een feestje, en de andere helft voor de kostjuf- frouw. In oude 7 Lang leve oom Opeens gaf Harry zich een slag tegen het voorhoofd Sst Sstkwam Willem de kamer uit. ZachtjesBernard juichten de drie. e" i. waarschuwde hij oom. die de trap al opkwam, den win- Het voorstel werd natuurlijk eenstemmig aangeno- We zijn uit den brand O, wat ben ik ziekWil- terjas over zijn arm. men, en een Lang zal hij leven deed het huis dave- pak PaPler cn hud en schrijf aan mijn voogd in Zachter Ben sterke opwinding kan hem het leven ren, juist toen de kostjuffrouw. qetrouw aan de afspraak ZWfirt-P mnn allfsrt/rppconïlref liï/4^»—nIrASlan 1 1 heel zachtjes binnen kwam met de vraag op de lippen, hoe mijnheer Harry het wel maakte. Doe maar geen moeite meer, lachte oom. We weten het nu allemaal al. zwarte trekken mijn aTIervreeselijkst lijden, den ernst van kosten. mijn toestand en de kosten van een wetenschappelijke behandeling, en mijn voogd, die inderdaad een beste man is, zal onverwijld hier heen komen. Een prachtig gedachtriepen de beide andéren. Aan den slag Pen..., inkt... Lieve Oom... Nee jong, 't is uw oom niet Maar is het dan zoo erg 7 vroeg oom ontsteld. Ja, hernam Willem, wij dokters moeten zeggen waar 't op staat ik vind hem minnetjes.' Maar zoo een sterke, gezonde jongen Dat is het leven, mijnheer, 't Is hier vandaag mijn - derde bezoek al. Maar laten we eens gaan zien. en bin- Oh, dat is waar ook. Goed, dan... Geachte Heer nentredende, leidde hij oom naar het ziek-bed waai N... We zetten er een paar namen onder als aanbeve- Harry al het mogelijke deed om 't niet uit te proesten ling. Ziezoo, t is in orde. Nu gauw naar de post! van 't lachen en zoodoende lag te hijgen en te zweeten Wel nee, zei Harry, dat brengt de juffrouw wel onder de dekens, even weg en intusschen kunnen wij de zaak wat nader Laat me uw pols nog eens voelen. Hm. Die lee- b^preken. lijke koorts wil maar niet zakken. Nog veel last van Willem en Frans waren van meening," dat Harry tot hoesten 7 Zich hierop tot oom wendend, sprak Willem de komst van zijn oom niet moest eten, om wat te blee- Bekijkt gij dat sputum maar eens, en hij hield oom den ken Maar daar kwam Harry niet van in. Die proef kwispedoor voor. ff vond hij te sterk. Willem, de grootste, zou voor dokter Lieve hemel, wat een rare kleur doorgaan, en Frans kreeg de rol: van huilebalk en moest St, en Willem beduidde oom, te zwijgen en ver- H verder de voorstelling leiden. Den volgenden middag volgde tot den zieke. Enfin, vandaag bevind ik u iets zouden ze weer hier zijn en zich intusschen op de ko- beter. Hier is uw oom, naar wien gij zoo verlangend M mende gebeurtenissen voorbereiden. Den volgenden dag, hebt uitgezien. s middags klokslag 2 uur, werd een telegram gebracht, Harry deed alsof hij zich wilde oprichten, maar Wil- met dit bericht. lem, die er rekening mee hield, dat zijn patient aange- M Onaangenaam verrast. Ik kom straks. Oom. kleed onder de dekens lag, zeide op ernstlgen toon Spoedig raadpleegde Harry het sjxïorboekje. Ja, om Neen, niet de handen boven dek. Rustig blijven f§ 3 u. 48 kwam de volgende trein binnen. Dus nog twee hggen. Anders komt die hoest weer op, zooals straks. j| uur om het tooneel voor te bereiden. 'Én oom, die al tenvolle overtuigd was van den ernst |s Om half drie kwamen Willem en Frans naar boven van het geval, riep den dokter apart en zeide hem M gehold. Ze stormden de kamer binnen en oog en eri mond Ik neem u even in vertrouwen Ik zie met hoeveel vroegen, of er al bericht gekomen was. zorg ge mijn neef behandelt; maar omdat ik veronderstel, s Harry wees op het telegram. dat hij zeer slecht bij kas is, verzoek ik u vriendelijk Dus nog twee uurtjes. Prachtig zei Frans. Willem hem met niet minder zorg te behandelen. Ik neem alle ff begon intusschen zijn meegebrachte spullen uit te pakken, kosten voor mijn rekening en ik zie op geen geld. Is de hospita al gewaarschuwd 7 vroeg Frans. Uw tegemoetkoming vind ik lofwaardig, want ge Sedert dien zijn weer enkele jaren vervlogen, maar geen feest was zoo blij als cat op dien bewusten St-Ste- fanusdag. Ooms als Oom Bernard worden trouwens cok niet meer aangemunt. If - r - - ademhaling te drie het uitproestten. vergemakkelijken, 5 .of 6 ballonflesschen met zuurstof Ja, ik, zei Harry. Toen begreep ze de geschiedenis gehaald worden, die elk ten naasten bij 10 gulden kosten, En als ge er nu maar om denkt, heel zachtjes te spreken Lieve Hemelzoo duurMaar mij dunkt, in dit s en op de teenen te lóopen en mijn oom, die straks komt, geval... met betraande oogen te ontvangen. Ik weet al wat ge zeggen wilt. Maar ziet ge, de il. iiiiniiiiiiiiii Lachend beekje, o hoe sierlijk Kronkelt gij door. veld en wei, Murmlend steeds hetzelfde liedje. Het klinke droef, het klinke blij. Altijd melodisch en droomrig Kabbelt gij uw liedje voort. Heb ik in mijn dwalend leven Al een mooier lied gehoord. Geen nog sleepte mij zoo mede, Geen klonk zoo bekoorlijk zoet. Geen wist toonen saam te weven. Zoo heerlijk fijn voor het gemoed. Geen wiegt mij in zachter droomen. En 't was aan uw frissche boord Dat ik reeds in mijn kinderjaren Het roerendst liedje heb gehoord. THERESIA. Ik zal er voor zorgen, meheer, en lachend trok ze ether is den laatsten tijd aanmerkelijk gestegen, nïllllllllllflUllllllllllllll|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||i|i|||||||||||||i||||||||||||||||||||||||||||fjH

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Ons Land | 1927 | | pagina 7