GLOBE
I
i
600.000 Frank
- PER MAAND -
Er werd van nacht gestolen
600.000 frank per maand
600.000 frank per maand
&BE
Verfrisschend, uitnemend
fijn van smaak, onverge
lijkbaar om zijne zuiver
heid, is Globe de uitge
lezen drank voor ieder
die aan sport doet.
DE ZIEL DER CITROEN
■4 - ^"',-.>3r^~-,t
3SE
79tt
De rechter begon met aan de weduwe Van Zanten
te vragen
Mevrouw, herkent ge dit kistje, als de u toebe-
hccrende cassette
Ja, ja, ja, dat is heel zeker mijn gestolen eigen
dom.
Nu kreeg Elisabeth Vlamink het woord, om haar
tevoren afgelegde getuigenis, waarvan proces-verbaal
was opgemaakt, in 't kort te herhalen. Vervolgens ver
haalde eeri der twee agenten hoe men den misdadiger
in 't stadspark gevangen genomen had.
Ten laatste incest de lange Eduard voor de groene
tafel treden. Na naam, geboorteplaats, ouderdom en
beroep te hebben gevraagd, sprak Pool
Ge hebt zeker niet gedacht, dat ge zoo blindelings
in de val zoudt loopen. Het kan u slechts tot nut strek
ken, als ge ons ronduit en precies verhaalt, hoe ge den
diefstal hebt gepleegd.
Na éven te hebben nagedacht, legde de dief een vol
ledige bekentenis af.
Hij had op den avond van den eersten kermisdag
een beruchte kroeg bezocht en daar in korten tijd al
zijn contanten verdobbeld. Radeloos ging hij naar bui
ten en dwaalde doelloos door de stad. Het bloed ha
merde in zijn slapen, aan nachtrust viel niet te denken.
Zcc geraakte hij in het zijstraatje naast den tuin van
mevrouw Van Zanten en bespeurde licht in een kamer.
Hij klom cp de schutting en zag op de tafel hoopjes
goudgeld. Hij klauterde zachtjes in het vertrek, na tot
zijn blijdschap te hebben ontdekt, dat het raam op een
kier stond. Zonder geluid te maken, raapte hij de goud
stukken van 't tafelkleed, deed ze in het kistje en wilde
reeds wegsluipen, toen hij nog den ring met diamanten
ontdekte. Verblind door hebzucht, liet hij dezen in zijn
broekzak glijden en maakte zich vervolgens onopge
merkt uit de voeten.
Het stadspark was niet ver. Hij holde daarheen en
verborg de cassette voorloopig in dicht struikgewas.
Op een der volgende avonden, maakte hij onder een ta
melijk grooten steen een gat en begroef daarin den
gestolen schat.
Het was al over den tijd, waarop de bakker zijn
nachtelijk werk placht te beginnen. Daarom hield hij
zich niet op, na het "huis te hebben bereikt, met eerst
werkpak aan te trekken, doch ontdeed zich alleen van
zijn jas. Toch was hij nog de eerste, die in de bakkerij
kwam.
Toen hij zich gereed maakte om aan een trog met
broodjesdeeg zijn werk te beginnen, voelde hij in zijn
broekzak den gestolen ring. Hij haalde dien te voor
schijn en beschouwde oplettend het kleinood.
Op het zelfde oogenblik evenwel werd de deur der
bakkerij driftig geopend en Voerman trad binnen. In
den eersten schrik liet Eduard den ring in de voor hem
staande weeke massa vallen, doch hij hoopte hém er
later weer te kunnen uitvisschen.
Zijt ge nog alleen, Eduard vroeg de baas. Weet
ge wat, laat het wittebroodjes bakken vandaag maar
over aan den leerjongen Alle koekjes zijn uitverkocht,
en we hebben veel noodig. Ga maar direct aan 't werk
Eduard moest wel gehoorzamen. Weldra kwamen
ook de overige gezellen en de leerjongen. Eduard's
vrees, dat bij het kneden van het deeg de ring te voor
schijn zou komen, werd niet vervuld en zoo geraakte
de ring in de frankjes-broodjes.
Gedurende de volgende dagen verkeerde Eduard
voortdurend in angst. Eerst toen hij vernam, dat een
onschuldige als de vermoedelijke dader aangehouden
was, voelde hij zich gerust gesteld.
En nu had hif®(loor zijn blinde liefdedrift zichzelf
verraden.
s
Eduard werd veroordeeld. Bernard Rodiger, die wel
dra de vrijheid terugkreeg, werd weliswaar wegens het
niet aangegeven van een gevonden voorwerp van
waarde vervolgd, maar wegens het voorarrest vol
doende gestraft geacht.
Niet lang daarna trouwde hij met zijn Elsje en leeft
met haar gelukkig en tevreden. Hij kan sindsdien geen
stuiver vinden, of hij levert het onmiddellijk bij den
veldwachter van Looihuizen af.
J. J. G. WAHLEN.
Zeg, weet 'ten 't al, zén van den nacht gestolen
Bêe wie, wa
Ach, gindere... bêe den Domien, die poelier, zén
geheel 't kiekens- en 't konijnenkot leeggehaoid.
Dat nieuws gaf den ganschen dag aanleiding om de
koppen bijeen te steken, te redekavelen en te roepen.
Natuurlijk wisten de vrouwen er alles van; ze lieten het
ook niet koud worden, want gedurig stonden ze in
troepjes en vonden het een schande zoo een arme oude
duts van zijn eenige bezitting te berooven. Ze moesten
de dieven maar voer gansch hun leven in 't kot
draaien.
Er werd over niets anders gesproken in de gansche
wijk; kwam men ergens binnen of op straat; altijd liep
het over de diefte. Sommige mannen werden zelfs wat
driftig; ze maakten geweldige arm- en beenbewegingen
en moesten zich dan wat gaan verkoelen in deen of
WAT IS. HIJ LEKKER, WAT IS HIJ LEKKER,
de filter klaargemaakt met korrels Trappisten Vin-
cart. 334
ONS LAND IN WOORD EN BEELD
lllllllllllllllllllllllllllllllllllIlillillllllllllllllllllIIIIIIHIIII
is de titel van het nieuwe mengelwerk dat
in N' 19' jaargang van ONS LAND
zal verschijnen.
Vrij naar het fransch vertaald van Jean
Dceault door Tone Mersmansis de groot
ste film-creatie van het jaar en waarvan het
uitgeversrecht speciaal aan "ONS LAND,,
voorbehouden werd.
in boeiende taal en op leuke wijze geschre
ven, bezorgd veel genoegen bij het lezen
en gaat een ongekend succes te gemoet.
llllllllllllillllllllllilllllllMllllllllllllliHHtlülllllllllllllllll
d'andere herberg, waar ze hun gesprek dan onder elkaar
voortzetten.
Als Domien maar eventjes buiten kwam, werd hij
seffens omringd door een groep medelijdende men-
schen, die hem met een hoop vragen bestoriTiden
Zeg. Domien, veur hoeveel enze gepiekt?
Weten ze nog niets, hedde niets gevonnen
Domien antwoordde niet veel, ging neerslachtig verder
en stoorde zich niet om al die vragen.
't Was tegen de middag, toen opeens een hoop jon
gens de straat instoven.
De gendarmes zijn daor
Waarlijk, ze waren gekomen, twee gendarmen in
uniform met het geweer over den schouder. Ze
gingen zonder omzien bij den poelier binnen; één bleef
bij de deur, want het volk schoolde er reeds voor
samen. De mannen der wet begonnen seffens alles te
onderzoeken; de kommandant maakte aanteekenin-
gen in zijn notaboekje, terwijl *d!e brigadier zocht of er
geene sporen der dieven te vinden waren. Eindelijk
gingen ze vertrekken, nadat ze Domien beloofd hadden
dat het gerecht een naarstig onderzoek zou instellen.
Het volk keek hen met vragende blikken achterna,
alsof het op hun gezicht kon zien wat er gebeurd was.
Nadat de mannen van de openbare! orde een heel eind
weg waren, begon er wat beweging in de groep te
komen.
Ja, ja, zuchtte er eene, 'k geleuve dat er weeral nie
veul zal van kommen
Henri VAN DE VOORDE,
Middelbare Staatsschool, Lokeren.
In goede instellingen wordt enkel Globe
geschonken, maar mijdt U voor na
maaksels in tweede rang huizen.
