De Vereeniging en Politiek.
EENE ZITTING
De Partij vergadering.
VERVOLG.
Wat willen de vereenigingen
De werklieden, bunnen stoffelijken en zede
lijken toestand verbeteren door hoogere loonen,
kortere werkdagen en betere werkvi orwaar-
den.
.Welnu, denken de vereenigingsmanneu dit
alles te bekomen zonder de tusschenkomst
der wet, enkel gesteund op de macht hunner
vereeniging In dit geval slaan die vakman
nen erge teleurstellingen te wachten.
Hebben de werklieden in sommige vakken,
die bijna of allen vereenigd zijn, vele verbete
ringen bakomen, doch zijn de vereenigings-
mannen rog op verren afstand, de loonen,
werkuren en werkvoorwaarden aldus te heb
ben kunnen regeleD, zooals het voor de werk
lieden noidig is en door de vereeniging gewild
wordt.
Stellen wij ons voor dat eene sterke wel in
gerichte vereeniging, die dank aan hun groot
weerstandsvermogen waarvoor hunne leden
jaren en jaren gezorgd en gespaard hebben,
er in gelukt zijn, na een harden strijd de loo
nen te verhoogen en de werkdag met een uur
te verkorten!
De werklieden zullen zich gelukkig gevoelen
o/er het meer loon en vrijé tijd waarover zij
beschikker}.
Maar wat gebeurt er
De verbeteringen door de werklieden beko
men, die van bun veel zorg en strijd heeft
gevraagd, wordt gedeeltelijk vernietigd door
eerten enkelen pennetrek der ministers, die
«Ie levensbenoodigdheden komt belasten.
Wat baat het voor de georganiseerde werk
lieden van eene plaats, dat zij het 10 uren-
werk bekomen, als de bazen van de andere
plaatsen door de wet niet belet worden, 12 en
meer uren per dag te laten werken, aldus de
vereenigde en strijdende werklieden hunne
pogingen dwarsboomende, omdat de werklie
den met veel uren werk en klei De loonen,
hunne gevreesde concurrenten zijn.
Wie kan loochenen Indien de wetten
moesten gemaakt worden in 't voordeel der
werklieden, zooals zij nu tegen hun en in
't voordeel der rijken zijn, dit machtig zou
mede helpen om goede en duurzame verbete
ringen te bekomen voor de werklieden t
Eene verbetering door de vereeniging beko
men is zeer wel, maar eene wettelijke verbete
ring bekomen is beter, omdat de eerste door
de bazen, bij slechte tijden, terug kan ontno
men worden het tweede, wet is en blijft en
door elk dient uitgevoerd te worden!
Het is dus eene domme daad voor de veree
nigingen, onverschillig te blijven aan de wet
gevende machten. Willen de vereenigingen
hunne roeping, de ontslaving der werkende
kias ter harte nemen, dan hebben zij voor
plicht zich meester te maken dezer machten,
door zelve hunne vertegenwoordigers er heen
te sturen, die het lijden en de verzuchtingen
kenn°n der werkkeden, en dus niemand beter
dan zij wetten maken zal in 't voordeel der
arbeiders, en een hinderpaal in den weg meer
zal zijn voor de vereenigingen.
De politiek buiten de vereeniging is een
vloek inden mond van den werkman, ons
huidig regiem met zijne kleine loonen en lange
werkdagen, met zijn vrouwen-en kinderen-
arbeid. met zijne crisissen en gevolgen, geeft
ons de weerspiegeling van wat de wetgeviBg
is in de banden der rijken.
Gaat dit de vereenigingen niet aan
De werkinspectie is onvoldoeode gewapend
om de wetten in 't belang der werklieden te
doen uitvoeren, maar bij de minste bewegins
of staking is de politie op de hand der bazen.
Moet de vereeniging daarmede te vreden
ziin
De bazen is het toegelateu, den vrouwen
en kinderenarbeid op eene schandelijke wijze
te exploiteereo in de fabrieken, maar een on
gelukkige werkelooze, door den honger zijner
kinderen gedreven, wordt voor het stelen van
een struik aardappels, als de gevaarlijkste
kerel naar het gevang gesleurd.
Is zulks voor de vereenigingen welgedaan
De gevangenhuizen en bedelaarsgestichten
rijzen als paddestoelen uit den grond, terwijl
er groot gebrek is aan onderwijs, lokalen van
allen aard
Willen de vereer.igiDgen zulks
De werklieden wordt het minimum van
dagloon geweigerd, terwij! de grooten en
hunne zonen zich vette jaarwedden toeeigenen.
Kan de vereeniging daar onverschillig aan
blijven
Er is geen geld in de staatskas om de onge
lukkige werklieden te helpen,door crisis en vol
slagen werkeloosheid getroffen. Er is geld om
de werklieden te verzekeren tegen werkonge
val, met vrouw en kinderen geen honger te
moeten lijden Er is geeu geld, om onze oude
afgesloofde werklieden een behoorlijk pensioen
te verzekeren, om de laatste dagen van hun
leven onbekommerd te kunnen slijten!
Maar er worden millioenen met honderden
te gelijk gevonden, om ze te besteden aan nut-
telooze foiten en soldatenspel er worden
millioenen en nog millioenen gevonden om ze
te werpen in den afgrond van den Congo.
Mogen de vereenigingen zulks laten voort
duren
Het leger, politie en gendarmen, justicie en
administratie, dit alles staat ten dienste der
rijken om de werkende klasse onder den hiel
te houden, om hun verzet met de kogels, hon
ger en gevang te straffen.
Is het de plicht der vereenigingen daartegen
op te komen, ja of neen
Wij, socialisten zeggeD, eene vereeniging
die zich aan dit alles gelegen laat door aan de
politiek niet mede te helpen, voldoet niet aan
zijne roeping,namelijk: den toestand der werk
lieden ter harte te nemen.
Zij die zeggen, geene politiek in de vereeni
gingen, kennen de waarde niet van de politiek
aan de vereeniging gehecht, ofwel zijn het
sluwe politiekers die derwijze de werkende
klas op afstand willen houden van de macht
en 't gezag die zij op de wetgeving kunnen en
moeten uitoefenen
Verre van geene politiek te voeren, moeten
de arbeiders niet alleen eene plaatselijke of
nationale, maar wel hare internationale we-
reldspolitiek hebben, omdat net kapitalistisch
regiem ook internationalistisch is in werken
en gevolgen omdat alle groote sociale vraag
stukken voor de werkende klasse van 't groot
ste belang, enkel door algemeene wetten kun
nen doorgevoerd worden, zooals het beletten
van trusten die nu millioenen werkers doen
boeten het beletten van de anarchie of rege-
loosbeid in de voortbrengst, door het invoeren
van eene algemeene weikregeling, het groot
brandend vraagstuk die alle arbeiders bekom
mert, waar de werkersorganisatie alleen mach
teloos vorfcn staat, namelijk de werkeloosheid,
zal slechts door algemeene wetten kunnen uit
geworpen worden. Dat willen wij door het
samengaan van vereenigingen politiek.
Geene enkele burgerspartij kan eene oplos
sing brengen aan die vraagstukken, omdat hun
bestaan zelve er de oorzaak van is. Daarom
zullen al hunne werkersinslellingen bankroet
gaan
Enkel de werkersorganisatie geholpen door
de wetgeving, steunende op het programma
der socialistische partij, zal bij machte zijn,
om alle rampen uit de samenleving te bannen,
waar de werkers kei slachtoffer van zijn
Arbeiders werkt daarvoor. H. F.
der katholieke weversvereeniging had
deze week plaats, voor de grieven te
onderzoeken waaronder de wevers in een
fabriek lijden. Een zestal wevers stapten
het lokaal binnen waar een onderpastoor
met nog een andere heer hun afwachtte.
Ah daar zijt ge zegt den onderpas
toor.
Ja, antwoorden de wevers.
Baas, geef eene ronde, zegt den onder
pastoor
Het pintje wordt geledigd, en de onder
pastoor met den heer en de wevers gaan
naar boven, waar de zitting plaats heeft.
Hewel, jongens, wordt aan de wevers
gevraagd, wat is er nu van de kwestie
Intusschen haalt den onderpastoor zijne
sigarentesch uit den zak en al de wevers
krijgen eene sigaar te rooken, terzelfder-
tijd wordt den schrijver der vereeniging
verontschuldigd, die bij misslag op eene
andere plaats is.
De wevers leggen hunne grieven bloot
en de onderpastoor roept op den baas,
brengt ons nog een rondeken. Na eens
gedronken te hebben, zegt den onderpas
toor, dat van al wat er hier gezegd wordt,
daar buiten niemand iets moest weten, en
als de andere wevers u morgen iets komen
vragen, laat hun in hunne wijsheid.
Ja maar, antwoordden de wevers, wij
kunnen niets doen als de andere niet wil
len, wij zijn verplicht de overige wevers
de hand te geven, en de zitting was geëin
digd
't Was Zaterdag een-echt hondenweer, en
toch was de opkomst redelijk.
Op eene zeer duidelijke en verstaanbare
wijze weiden de onderhandelingen uiteengezet
en het kartel met de liberalen besproken, in de
voorwaarden zooals in het verslag van verleden
week voorkomt, en met eenparigheid van
stemmen zijn de genomen besluiten in de
congressen van Ninove en in de algemeene
bestuurvergadering bekrachtigd geworden.
Daarna besprak men den Poll waaraan al
de voorgestelde kandidaten moeten worden
onderworpen.
Gezel De Bunne, Volksvertegenwoordiger te
Meenen, was gevraagd om aan de partij verga
dering uiteen te zetten, hoe M. Plancquaert
in ziin arrondissement is bedrogen geworden,
zooals deChrislene democraten altijd schrijven
en waarlijk wij betreuren het, dat al de partij
genoot^, de weinige minuten, die den vriend
De Bunne gelegenheid had te spreken niet
konden aanwezig zijn.
Al wat er in 't arrondissement Kortrijk is
voorgevallen, was enkel den overdreven hoog
moed van M. Plancquaert, die ondanks hij
minder stemmen had bekomen in de vroegere
kiezing dan de socialisten, toch de plaats
vóór dp socialisten op de kartellijst eischic, al
dus' meenende den tweeden gekozenen te zijn.
Had M Plancquaert redelijk geweest, hij
had de derde plaats genomen en be Bunne
der. tweeder. laten staan met elk twee jaar zete
len maar M. Plancquaert wilde malgré
hongréden tweeden zijn, en dan twee jaar af
staan aan De Bunne, omdat hij in de meening
verkeerde dat het tot eene kamerontbinding
zou zijn gekomen, nadat Plancquaertzijne twee
jaar als kamerlid had uitgedaan.
De socialisten hebben op het kartel hou
slemmental vau op i200 op G300 weten te
brengen door hunne ieverige propaganda en
niet de liberalen hebben voor De Bunne ach
ter zijnen naam gestemd, maar wel overtuigde
mm v.i iH'ftii-rniwriw*
V-S. ThTIVUUW»* WW'i1
