STAKING.
EEN EN ANDER.
Welnu, hoi vindt ge hem
Doka. Uitnemend, ik beken het, hij valt
in mijnen smaak Trien. Mag ik nu ook weten,
hoeveel gij dien koffie betaald
Trien. 1 fr. vooreen halve kilo.
Doka Wel, ik betaal mijn koffie 0,05 fr.
meer
irien. Gaat ge misschien op de week
Doka. Wel 'k en doe, Trien, met mijn
centen in mijn handen, altijd met gereed geld.
Trien. Eu is uw kotfie niet beter dan
den onzen
Doka Ier contrarie, Trien, dezen is ver
uit, veel beter, en hij kost bovendien nog zoo
veel min Wat moet mijn winkelier geld ach
ter mij winnen
Trien. Vroeger, was dit met mij ook
het geval, maar ik heb ingezien dat mijn
beste profijt was, te koopen in de Samenwer
king Hand aan Hand.
Doka. Hetgeen ik ook ga doen, daar
moogt ge zeker van zijn.
trien. Dus ge beweert, dat mijnen
koffie beter is dan den uwe, alhoewel hij nog
5 centiemen per halve kilo goedkooper is
welnu, op iederen halve kilo die ik koop, krij
gen wij ook nog twee bons van 5 cenDemen
waarde, waarmede wij dan koopen wat wij
willen.
Doka. Zoo, nog 10 centiemen per halve
kilo min
en zie zoo spaart ge
Trien Ja, Doka,
nog een potje zonder dat g'het weet, en zoo
getaakt ge nog aan een stukje waar ge anders
nooit moogt aan denken.
Doka. Wel, dat is nog beter.
Trien. Kijk eens daar, welk eene schoone
horlogie welnu, die is gekocht mpt mijne
koffiebons, en op den oogenblik dat ik mij die
horloge koos, was er eene andere vrouw, die
met hare bons haar een paar schoenen kocht.
Doka Trien, ik ben waarlijk gelukkig,
dat ge mij ov*er uwen winkel hebt gesproken.
Trien. En nu moogt ge ook niet verge
ten, dat wij boven dit alles, goeden koffie aan
goedkoopen prijs,' plus tien centiemen per
halve kilo in bons, nog 3 centiemen per frank
boni hebben, die wij op het einde van 't jaar
in geld ontvangen, als nieuwjaarsgift.
Doka. -Is dit mee alle waren zoo
Trien. Ja, voor wat de nieuwjaarsgift be-
treit, maar de premiebons worden enkel ge
geven op den koffie en de margarine-boter.
Doka. Maar Trien, ge zegdet mij gisteren
dat ge mij uwe schoenen en't costuum van
uw man zoudt getoond hebben, om mij te
overtuigen, dat dit ook zeer goedkoop is.
Trien Zeker, Doka, en ik ga er onmid-
delijk naar boven om.
(Toekomende week vervolg).
Eene erge zaak is te Schaarbeek uitgelekt I
De Schepen van openbare werken had
met een aannemer en een ingenieur eene
overeenkomst gesloten, om hun deel in de
winsten te hebben van de werken, die
door de gemeente uitgevoerd wierden.
Die zaak is aan het licht gekomen,
door dat de dieven een hunner medeplich
tigen niet hadden mede gepaart.
Daar die heeren aangehouden zijn, heeft
dit natuurlijk in Schaarbeek eene groote
opschudding verwekt en zal het in alle
geval geen voordeel doen aan de liberale
partij, wiens mandataris het is, die zich
aan die oneerlijke feiten heeft plichtig ge
maakt.
Moesten eens al de wijnpotterijen aan
't licht komen, die gebeuren op den rug
der lastenbetalers, wij zouden zeker aar
dig opkijken.
't Zijn hier nu eens rijke menschen die
stelen.
Ze zijn zoo ernstig P. Van
Schuylenbergh is op de vergadering der kui
pers te Aalst, waar hij uit den mond van den
kuiper uit De Roode Leeuw verneemt, dat hij
18 franken wint per week, en zijn gereed
schap niet moet koopen.
Niettegenstaande djt, kondigt hij in zijn
Vrijë Werker af, dat het hoogste loon der kui
pers is 2,50 fr. per werkdag van 12 uren, en
hij zendt een brief aan de fabrikanten, die hij
ook afkondigt, om een opslag van 5 centiemen
per uur te vragen.
tfelke fabrikant zal een gast 5 centiemen
opslag geven, wanneer dien fabrikant in
t vakblad der vereeniging leest, dat hij per
week 3 franken meer betaalt dan al de anderen
voor 16 uren minder te werken, en dat hij dan
bovendien nog het gereedschap koopt voor
zijn gast, terwijl zij het bij de andere fabrikan
ten zelf mogen koopen
Moet men niet aartsdom zijn, om zulke
stommiteiten te begaan
Naar 't groot fabriek op den Tragel, zendt
bij een brief, om de herinvoering van den bij
leg te vragen, die niet is ingetrokken, maar
integendeel regelmatig wordt uitbetaald.
Ja, ja, 't zijn mij de ernstige mannen
En die durven anderen de les spellen
Men moet maar durven.
En zeggen, dat die mannen gediend zijn,
met zoo een algemeenen secretaris der chris-
tene vakvereenigingen
In De Vrijë Werker is daar iemand
die spreekt, van een advokaat in vuile zaken.
Weet schrijver van dit artikeltje niet dat er
advokaten in vuile zaken noodig zijn, al was
het maar om dieven en bedriegers uit de boks
te houden
Zooals wij in ons blad van zondag II zeg
den, zouden wij de staking bij den tabakfabri
kant Borreman van nader bij onderzoeken.
Dat de bladerwerkers veel onbetaald werk
doen is mij door werklieden die in het fabriek
werken, bevestigd. De bewerking der tabak
ken verschilt op elk fabriek. Zoo werkt het
eene fabriek met zoo droge mogelijke bladeren
(zooals het bij Borreman is verzekert men mij),
in andere werkhuizen maakt men de bladeren
zoo nat, dat er de saus bijna afloopt. Verande
ring in de manier van tabak te bewerken, is
in een woord gezegd, onmogelijk Elke fabri
kant houdt aan zijne werkwijze, want zeker is
hel, dat verandering, ook zijne kliënten niet
zou bevredigen, en het gevaar zich zou voor
doen vele van hen te' verliezen.
Hierdoor zijn de gasten die met kennis van
zaken spreken, t'akkoord, dat het voor de
weiklieden hel zelfde moet zijn, of zij droge of
natte tabakken te verwerken hebben. Doch
zulks mag ook geene veranderingen aan het
loon der werklieden medebrengen.
De droge tabakken zijn moeielijk om te be
werken, de natte gaan vlugger van de hand,
zoodat men hiervan meer bladeren levert dan
van de droge. Een tweede voordeel is er aan
verbonden, dat de droge bladeren zoo zwaar
niet wegen. Het is dus klaar dat de tarief van
de droge bladeren booger moet zijn, dan deze
van de natte, wilt men een gelijk loon verdie
nen, met even naarstig te werken.
In dit geval is het lariefverschil verstaan
baar en aannemelijk, doch dit pleit niet in
't voordeel van M. Borreman. Er zijn werk
huizen iri de stad, waar men tot 80 centiemen
per honderd kilos meer betaald, en waar de
bladeren zoo goed zijn om le verwerken dan
bij hem, zoodat de werklieden daar 2 tot 3 fr.
per week meer kunnen verdienen. In nog
andere werkhuizen betaalt men i fr. voor nat
werk, en M. Borreman betaalt slechts 3,70 fr.
voor 't droog Hierbij hebben deze werk
lieden geen onbetaald werk te doen.
Met recht hadden de werklieden hunne
eischen gesteld van 4 fr. M. Borreman zegde
in de onderhandeling tot een gast, wel ja voor
groolen zou ik opslag geven, maar voor de
kleinen niets. Ik heb dus het recht te zeggen
tol den heer Borreman, dat hij verkeerd han
delde met den opslag aan al zijne bladerwer
kers te weigerer. In andere werkhuizen der
stad betaalt men meer dan de werklieden aan
u gevraagd hebben, dus was hunnen eisch
gepast en redelijk gedaan.
En nu, de staking is geëindigd M.
Borreman heeft 9 slachtoffers achter gelalen.
De stakers hielden vrijdag morgend in den
katholieken kring vergadering M. Van
Schuylenbergh met nog 3 stakers zijn gaan
onderhandelen, den uitslag der onderhande
ling was, allen terug aan het werk. De
eroote zullen voortaan 20 centiemen meer of
3,90 fr. betaald worden. Des avonds zou elk
zijn loon gaan ontvangen en dan terug ver
gadering houden, in 't Brusselsch Hof, Boter
markt.
Als de werklieden zich aanboden voor hun
loon te ontvangen, wees M. op de 22 biader-
werkers 9 slachtoffers aan. Dit verwekte bij
de werklieden erge verwondering i)e blader
werkers zegden tegen elkaar niet te gaan
werken en al te samen trokken zij naar het
Brusselsch Hof, waar P Van Schuylenbergh
hun wachtte. De werklieden zegden dat M.
Borreman 9 slachtoffers wilde, en in die
voorwaarden het werk niet te zullen hernemen.
Van Schuylenbergh zegde tot de werklie
den, dit niet te doen, dat hij zijn best zou ge
daan hebben, om allen terug aan den at beid
te komen, dat hij voorts zou onderhandeld
hebben met Mijnheer, dat hij met Mej Maria
zou gesproken hebben, enz dat alles wel in
het beste zou geëindigd hebbenen zegde dat
deze die wel mochten, zouden aan den arbeid
gaan, wat dan ook gebeurde.
Zoo men ons verzekert heeft er verleden
maandag lerug eer,e onderhandeling plaats
gehad, op het fabriek met Van Schuylenbergh.
M. Borreman heeft dan al zijne gasten doen
roepen wat tr daar gebeurd ie, stuit tegen
het hart van eiken mensch die nog een beetje
eergevoel heeft.
M. begon met te zeggen, in 't bijzijn van
Van Schuylenbergh, dat al zijne gasten er
mochten uittrekken. Heb ik er geen honderd
'k zal er 50 hebben, zoo niet dan toch 10 of
6 gasten. Dan begon die heer in het hart te
wroeten zijner werklieden zich tot een zijner
werklieden richtende, zegde hij zijt gij ver
geten wat ik voor u gedaan heb tot een
andere werkman herinnert u dit en dal, hoe
ik u heb moeten helpen, toen ge in de groot
ste armoede verkeerde weer tot een andere
werkman, Mej. M..., heeft naar uwe slaap
stede komen zien, dank hieraan hebt gij nieuw
bekomen dan tot een zieke, die meer dan 2
jaren lijdt en één jaar niet heeft kunnen wer
ken, wat hij voor hem zoo al gedaan heeft.
Zoo ging dien heer voort, in het lijdensleven
zijner ongelukkige werklieden te ploegen, die
verplicht waren zulks te bevestigen, in 't bij
zijn van al hunne werkmakkers.
Die onteerende onmenschelijke daad is ge
pleegd iu bijzijn van Van Schuylenbergh,
zonder hiertegen een woordeken protest aan
te teekenen.
Het is een oprecht schandaal, aldus in het
leven der werklieden te laten vroeten, waar
zij geene schuld aan hebben Had M. Bor
reman zijne werklieden een goed loon betaald
er waren geene almoezen noodig
Wij gelooven het hrel goed dat de bedoelde
werklieden hel schaamterood tol in de hairen
zat en Van Schuylenbergh, den verdediger
der werklieden, was hier ongevoelig aan. Hij
