't Zijn ook al vetleggers
KINA FOl .VSSIX
KLEINE LOONEN.
Wie Wel de agenten en opzieners van
LA PREVOYANCE SOCIALE de
Socialistische levensverzekering. Al wie
er zijn broodje verdient, al wie maar iets
betaald wórdt voor 't werk dat hij voor
LA PREVOYANCE SOCIALE le
vert, ja, die leven op den rug en 't zweet
van 't werkende volk 't Is een nieuwe
soort vetleggers en 't moet waar zijn,
want 't is De Vrijë Werker, 't blad van
Petrus Van Schuylenbergh die het zegt en
zijn naam alleen is eene waarborg voor de
waarheid van 't gezegde.
't Kan wel gebeuren dat de secretaris
sen nu verlost geraken van den naam
vetlegger want sinds Pieken ook dit
stieltje uitoefent zonder zijne menig
vuldige andere functiën en bronnen van
inkomen vindt hij het geraadzaam, die
soort menschen (de Secretarissen) niet
meer onder de vetleggers te rangschik
ken. Hij zou er anders zelf bijzijn!.
Ook geen uilen, hein Pieken
't Is dus de beurt aan de agenten en op
zieners van LA PREVOYANCE SOCI
ALE
't Is toch aardig, niet waar
Tal van kapitalistische verzekeringen
bestaan jaren en jaren, hebben zelfs het
volk op de schandelijkste wijze bedrogen
en bestolen, de werklieden op allerhande
loensche middelen hunne centen ontfut
seld, en nooit of nooit is er een katholiek
blad opgestaan, zelfs niet om de werk-
menschen tegen de kapitalistische aftrug-
gelarijën te waarschuwen, veel min om
hunne bedriegerijen te laten kennen.
Al hunne winsten, gewonnen op eer
lijke of oneerlijke wijze, staken de rijke
^aandeelhouders in hunnen zak. de hoofden
en bedienden wierden rijkelijk betaald, en
nooit of nooit wierd hierover een woordje
gerept 't was immers de kapitalisten
klasse, die het volk bedroog en bestooi.
Neen, als men werkt voor kapitalisti
sche maatschappijen, dan is men geen
vetlegger, men wordt dit enkel, wanneer
ge arbeidt voor inrichtingen gesticht dooi
en voorde werkende klatse
Nauwelijks ontstaat er eene Socialisti
sche Verzekeringsmaatschappij die La
Prévoyance Sociale is, in concurrentie
met de kapitalistische maatschappijen of
de knechten der rijker., zooals De Vrije
Werker en Denderbode, openen hunne
kolommen om hunne venijnige pijlen te
kunnen schieten naar die inrichting, die
de gedane winsten niet in den zak laat
komen van eenige rijke aandeelhouders,
maar die de winsten gebruikt, om er ver
der andere Sociale werken mede te steu
nen, en de inrichtingen der werklieden
toe te laten, te groeiön en te bloeien, en
zoo mogelijk uitbreiding té laten nemen
Het zijn immers inrichtingen van de
werkende klasse die moeten getroffen
worden, en dan moet het nog worden ge
zegd, dan zijn die zoogezegde werklieden
verdedigers daar om dezen te be
zwadderen, die medehelpen aan de groot-
making ervan.
't Zijn eenige vetleggers. zegt dien werk
lieden verdediger. M Van Schuylenbergh
die de loon en opstrijken.
Welnu, er is betaald aan commissie-
loonen en verschillige onkosten der agen
ten en opzieners 64,358,24 fr. en dit
maar natuurlijk de eerlijkheid van De
Vrije Werker strekt niet zoover om dit
te melden is betaald aan 700 agenten en
opzieners.
Maakt nu de verdeeling en den eenen
door den anderen heeft gï franken ontvan
gen per jaar
Aardige vetleggers niet waar
Er is iets dat wij niet begrijpen, of lie
ver dat niet te begrijpen is, en dat men
met deftige tegenstrevers niet zou tegen
komen.
Wanneer ge uw brood verdient, bij den
eenen of anderen kapitalist, dan kijkt men
niet naar u, al wont ge nog zooveel geld,
soms voor een heel gemakkelijk werk.
Er zijn duizenden en duizenden men
schen in dienst van kapitalistische verze
keringen uie menschen worden betaald
roor hun werk, en De VrijWerker heeft
er nooit aan gedacht, die menschen vet-
leggers te noemen.
Vandaag is men in dienst bij eene kapi
talistische maatschappij van verzekerin
gen goed dat wordt verstaan, ge wordt
maar betaald voor uw werk morgen
treedt ge in dienst van de Socialistische
verzekeringsmaatschappij La Pré
voyance Sociale en g'houdt op betaald
te worden voor uw vak want hetzelfde
werk van vroeger wordt ineens ledig
gaanderij en ge wordt ook vetlegger
Ziedaar de stelling die gewoonlijk de
dompers aannemen, om te kunnen schel
den op werkersinrichtingen.
Iets dienen de werklieden goed te over
wegen en dit is, dat van zoodra hunne in
richtingen goed en degelijk werk verrich
ten voor de werkende klas, er de bladen
der kapitalisten opvallen als roofdieren
op een lijk, om 't wantrouwen der werk
lieden te doen ontstaan, want La Pré
voyance Sociale is geroepen om de
werklieden meer en meer voordeelen te
schenken, om de gedane winsten te ge
bruiken voor Sociale werken, die op hunne
beurt de werkende klasse moeten redden,
uit den modderpoel waarin ze ligt verzon
ken, en dit willen de kapitalisten en hunne
knechten niet.
Dit moet eert spoorslag zijn voor de
werklieden, om zich te laten verzekeren in
La Prévoyance Sociale die het méést
vertrouwen moet genieten van de werk
lieden, omdat het hunne eigene maat
schappij is.
Maar Pieken Van Schuylenbergh 't is
uit zulle met uwe vetleggers, want ge zult
er niet meer van gewagen of wij komen
af met een voorstel tot onderzoek.
Ge weet, wij hebben u den bek gestopt
met het onderzoek dat wij u hebben voor
gesteld om het te duur betalen van Recht
en Vrijheid. Wij hebben dan bevonden,
dat ge De Vrijë Werker wekelijks 9 fran
ken te duur wordt betaald, in evenredig
heid wat wij Uns weekblad betalen, en nu
stellen wij u voor een onderzoek te doen
en openbaarlijk af te kondigen, over het
inkomen en winsten van die reeds zoo
lang uitgekreteri vetleggers
Nickels Alfred en Flips Henri en den
Secretaris der Christene Vakbonden M.
Petrus Van Schuylenbergh.
Het volk mag en moet weten, wat den
eenen en den anderen winnen, dit om te
kunnen oordeelen, als er vetleggers zijn,
waar men ze kan vinden.
Pieken, ge zult aannemen of zooniet zal
het volk zeggen dat ge beter aangeland
zijt, dan de vetleggers van Hand aan
Handen uwe schaapkens heel spoedig op
't drooge zullen staan, want op den korten
tijd dat ge bij de dompers zijt, zit ge er
reeds warmpjes in, en dit komt toch niet
van den hemelschen dauw. A. N.
Bijzondere goede en versterkende Wijn voor
zieke menschen. Te koop in Hand aan
Hand en Roode Leeuw
In de Maïseries des Brasseurs Réunies,
Eilandstraat, werkte men nog 13 uren
daags en wonnen hiervoor zoo gemid
deld 2,75 fr. Nu door de slapte der nijver
heid liet men de werklieden enkel nog 11
uren werken en deze verloren hierdoor
50 centiemen per dag.
50 centiemen per dag minder winnen
en daarbij nog al een lastig werk te ver
richten hebben, dat moest de hoofden
doen bijeen steken, hetgeen gebeurde en
er wierd in naam dier werklieden een brief
geschreven aan den Heer Pr. Callebaut,
hem vragende, het zelfde loon van vroe
ger te willen blijven betalen voor de 11
uren die de gasten nog werkten.
Op dien brief kwam er geen uitslag en
de werklieden gingen persoonlijk naar
't bureel waar er hun een minimum loon
van 2,5o fr wi^rd toegestaan voor 11 uren
arbeid, hetgeen heel weinig is, vooral als
men weet, dat in de meeste fabrieken,
waar er dan nog veel min arbeid te ver
richten is, het minimum loon 2,5o fr is
voor min dan n uren.
De werklieden achtten zich dus vol
daan, doch tot hunne groote verwondering
wierd er des vrijdags een plak uitgehan
gen meldende dat den opslag wierd inge
trokken en die het niet aanstond mochten
er van onder trekken, maar men liet
hen opnieuw i3 uren per dag wer
ken.
Inziende dat er voor den oogenblik
niets te doen stond dan voort te werken,
zwegen de werklieden en misschien wel
mogelijk omdat zij zoo braaf waren, wier
den er de week daaropvolgende vijf werk
lieden afgedankt.
Wij zullen hier niet uitwijden over de
stommiteiten die Zanderken Breynaert,
het boerken van Erembodegem uitkraam
de op den Secretaris der vakvereenigin-
gen, omdat dezen zich de zaak der werk
lieden ter harte neemt. Dit boerken mag
niet vergeten dat hij ook een werkman is,
(met de pen) en ongetwijfeld ook wel naar
wat verbetering snakt. Het zal in alle ge
val niet zijn, met op de werkiieden te
donderen en de secretarissen der vereeni-
gingen uit te maken, dat zijn toestand zal
verbeteren.
Werklieden met de hand en werklieden
met den geest, moeten elkander helpen in
den strijd om beternis, ziedaar wat dit
boerken zou moeten leeren begrijpen, en
dit kan, als hij er niet te dom voor is.
Een niet te begrijpen vonnis.
Drie dezer afgedankte werklieden heb
ben zich tot den Werkrechtersraad ge
wend, ten einde te eischen dat zij hunne
veertien dagen zouden mogen uitdoen of
betaald worden.
Er is die werklieden maar ACHT DA
GEN toegekend geworden, terwijl de wet
hierover uitdrukkelijk is en den werkge
ver en den werkman verplicht veertien
dagen op voorhand het werk op te zeg
gen.
Er. is meer ofwel moest M. hen eene
week loon betalen, ofwel moest hij hun
acht dagen laten werken. DE VIERDA
GEN dat de werklieden reeds werkeloos
waren, (tijd tusschen afdanking en von
nis) kwamen niet in rekening, dus ver
lies voor de werklieden.
Mij dunkt dat de dagen verlet die de
werklieden reeds opgeloopen hadden, wel
moesten in aanmerking komen, want dit
werkverlet was veroorzaakt door M.
Mij dunkt dat de rechters dit zouden
dienen goed te overwegen, voor de von
nissen die zij in de toekomst nog zouden
kunnen moeten vellen.
