koene strijder, aan wiens klaar doorzicht en
helderheid van geest geen grenzen waren.
O Werkers van Aalst en gij jongeren, wist
gij wat slag u is toegebracht door het afsterven
van hem, voor wien wij nu vergaderd zijn.
Gij schaardet u allen rond onze vlag, gij
zoudt wedijveren om te verzachten de bloe
dige wonde, die de Werkliedenpartij komt te
ondergaan, en wij hopen dat dit ook zal gebeu
ren
Victor De Gevter is dood, maar wij beloven
zijne indrukken en wijzen raad altijd te vol
gen, zijnen naam zal in de geschiedenis prij
ken, als een figuur, als een held, zonder
weerga, in het verdedigen van's werkers be
langen.
Slaapt zacht, Victor, slaapt zacht,
Uitgesproken door Fiips Henri, in naam der
Tabakbcwerkersvereen iging en Socialistische
Vakbonden.
Geachte Aanhoorders,
In naam der Vereenigde Tabakbeweikers en
der Socialistische Vakbonden, komen wij Victor
De Geyter eene laatste hulde brengen, voor de
menigvuldige diensten welke hij als leider en
raadgever, aan onze vereenigingen en aan de
werkende klasse heeft geschonken.
Van bij zijn intreden in de vereenging, is hij
bestuurlid geworden der Tabakbewerkers. Door
zijn werken en helder dooi zicht, genoot hij wel
dia het volle vertrouwen en herkenning der
leden die Hem lot Voorzitter kozen dit ambt
vervulde hij met de grootste toewijding.
Steeds was hij bezorgd, om ,de toestanden
waarin de Tabakbewerkers verkeerden, en werkte
onverpoosd om meer verbeteiingen voor zijne
stielgenooten te bekomen.
Door'de grooten vei stoeten, door de kleinen
niet verstaan, had hij in zijn werk tegen twee
vijanden te kampen.
Eenerzijds tegen de bazen, die elkander eene
dooder.de concurrencie aandoen, op den rug
hunner arbeidersanderzijds tegen de werklie
den zelf der tabakfabrieken, die aan eene gren-
zelcoze onveischiiligheid lijden en hierdoor den
speelbal blijven in de handen hunner meesters,
die hun voor kleine loonen, vele uren hard doen
werken
Ondanks dit alles, volhardde hij in zijne pogin
gen, om zijn vakbond sterk en machtig te ma
ken, om aldus door de vereenigde krachten der
arbeiders, vtio^ de Tabakbeweikers eene betere
toekomst voor te bereiden.
Was De Geyter een goede en ieverige werker
voor zijne vereeniging, eveneens was hij de ge
wensebte raadgever voor de andere socialistische
vakbonden. Telkens er hulp noodig was, liet hij
hem niet zoeken, om de sti ijdende arbeiders ter
zijde te staan.
Nooit zullen de werklieden van het groot
fabriek vergeten, met welke hardnekkigheid hij
die i3 weken langen strijd mede voerde, om
onze garenweikers in hunne pogingen te doen
gelukken, om den algemeenen opslag te beko
men.
Hiervoor verliet hij zijn werk, om den
zvvaren last der leiding van de staking, uiet het
bestuur der katoenbewerkers te dragen.
Trad onze vereeniging met vastberadenheid op,
de koppige patroons bleven ook niet werkeloos
en werfden onderkruipers aan van den buiten.
Dit bemoeilijkte den strijd voorde werklieden en
waren hierom bevreesd, doch den goeden Victor
was daar met zijn doeltreffend voorstel, om de
onderkruipers weg te houden, waarin wij luk
ten.
Doch de vijanden der werklieden bleven bij
hunne eerste pogingen niet, de aanvallen verme
nigvuldigden zich waai tegen de stakers moesten
kampen. Gelasterd door de geidpers, vervolgd
door de justicie, hierbij vei braken de katholieken
de eendracht onder de stakers. Dit bracht ver
twijfeling en moedeloosheid onder de werklie
den en aanzagen den strijd waarin zij zooveel
geleden hadden, reddeloos verloren.
Waren de stakers terneêr geslagen, het be
stuur met den braven Victor niet, en hadden
weldra wat nieuws gevonden. Een dag daarna
het machien viel stil, den geestdrift onder de
.stakers steeg terug, eene nieuwe en laatste po
ging van den vijand, met de proef erbij mis
lukte, en na enkele dagen was de overwinning
aan de werklieden, den algemeenen opslag wierd
veroverd.
In dezen zegenrijken uitslag, die zich zoo
weldoende in de Aalstersche werkersgezinnen
doet gevoelen, is vuor een groot deel onzen be
treurden vriend zijn werk, zooais nog menige
andere, waanoe hij zijn leven wijdde.
Ongelukkige vriend Victor, te vroeg hebt ge
ons moeten verlaten, Gij kondet ons nog zoo
vele jaren mede helpen. De dood heeft van
ons weggerukt, doch uw eeuwig aandenken zal
in ons geheugen blijven.
Goede Victor, rust zacht. Vaarwel Vaarwel
Uitgesproken door Henninck Frans, in naam
van den Zieker,bond Moyson.
GEZELLEN.
Wat onherstelbaar verlies, wat ramp
Onzen vriend Victor is niet meer zijne
afwezigheid in ot s midden is ons dooi de wiee
de dood opgedrongen.
We kunnen om zijn beengaan treuren,maar
hem .vervangen, dat nooit.
Als hij op onze bestuurzittingen niet aanwe
zig was, dan gevoelden wij steeds eene leemte;
we korden zijne wijze raadgevingen niet inroe
pen, we misten zijn helder doorzicht, dat
maakte on« dan mistroostig en wij hadden Hem
lief.
Als stichter van den Bond Moyson was hij
er de ziel van met zijn breeden blik worstel
den wij ons door alle moeilijkheden heen
aan Hem hebben wij ons ontstaan, onze groot-
wording te danken.
Als er een edel en lofwaardig doel bestaat,
dan is het we) de strekking van den Bond
Moyson.
Ais er iemand dank, hulde en achting ver
dient, dan is het wei onzen betreurden Victor.
Hij die zich offerde om zijne lijdende makkers
te helpen die werkte om d'armoede, den
ellendigen nasleep van ziekte, uit 's werkers-
huis te houden die met gevoelig hart een
troostend woord gaf, daar waar mismoedigheid
huisde
Gezellen, dien strijder, dien werker, ons
aller vriend is niet meer daar treuren wij om;
maar zijnen geest,zijn werk leeft,zijne gedach
tenis bewaren wij heilig.
Een andere Victor vinden wij niet meer,
geeneo zal hem evenaren.
Als tolk van den Bond Moyson. welke hij
lief had en groot maakte, beloven wij plechtig
zijn werk voort te zetten en die grootheid te
bewerken waar hi| zoo naar streefde.
Veel, z^er veel beeft hij gedaan voor onze
leden als voor de werkersklas in 't algemeen,
daarom, dank en hulde aan onzen afgestorven
Vriend uitdrukken,hoe groot onze achting, hoe
onherstelbaar de ramp is die ons treft, kunnen
we niet, maar gevoelen.
Victor, g'hebt uwen plicht gedaan, vaarwel,
rust in vrede.
Uitgesproken door Nichels Alfred, in naam
der Socialistische Federatie van Aalst.
GEACHTE OMSTAANDERS,
Weldra zal het stoffelijk overschot van ot s al
ler vriend en medemakker De Geyter Victor te
rusten worden gelegd in dit kille graf.
Nogthans alvorens afscheid te nemen van hem
die wij allen achtten en beminden is mij de
droeve en treurige taak opgelegd, een afscheids
woord te richten in naam der Socialistische
Federatie van Aalst tot dien strijdmakker, die
ten allen tijde aan onze zijde stond, wanneer het
er op aan kwam de rechten der arbeidende
klasse te verdedigen.
Wie kent hem niet den koenen strijder Wie
kent hem niet den onvermoeibaren propagan
dist, den grondlegger van het Socialisme in onze
stad, den stichter van zoo menigvuldigen vak
bond, der coöperatieven Hand aan Hand en
Roode Leeuw, van den Ziekenbond Moyson,
van den Propagandaclub en Wijkclubben
Victor, de diensten opsommen die Ge aan het
Socialisme hebt bewezen, zelfs een schets geven
van uwen onafgebroken strijd en opofferingen
gedaan, om de vrijheid en het geluk der werkers
te veroveren is ons onmogelijk.
Gansch uw leven hebt Ge gewijd aan het
Socialisme dagen en nachten hebt ge gewerkt
en nog gewerkt om de werkende klasse bewust
te maken van haar doelmatig recht waarop ze
aanspraak te maken heelt, om uw geloof, om
uwe overtuiging ingang te doen vinden in de
harten van hen, die met u hier in de huidige
samenleving zoo m't oogspringend miskend en
verdrukt worden.
Nooit was het u te zwaar, nooit was het u te
lastig, wanneer uwe diensten nuttig konden zijn
voor de paitij, wanneer er maai iets goed te ver
lichten was voor de klas, waartoe gij de eer had
te behooren voor de werkende klas.
Is het dan te verwonderen, dat om zoo te zeg
gen die gansche werkende klasse in den touw
verkeerde, met uwe familie en vrienden en ken
nissen, bij het vernemen van uwe zoo schielijke
en onverwachte dood
En inderdaad hoe pijnlijk valt het niet, het
vernemen van het onmiddelijk afsterven van een
vriend, die 's avonds nog met ons zitting houdt,
nog aangewezen wordt om de Socialistische
partij van Aalst te gaan vertegenwooidigen, op
eene bijeenkomst te Gent, alwaar de vrienden
van het officieel onderwijs samen komen om
middelen te beramen, om eene ernstige en doel
treffende propaganda in te richten tegen het
wetsvoorstel Woeste, dat depiwn ciën en ge
meenten zou beletten normale scholen te stich
ten en zelfs toelaten zou, de bestaande af te
schaffen.
Wie durfde er een oogenblik aan denken, dat
dien zelfden dag waarop hij die fonctie moest
vervullen, dat dien zelfden dag zijn begrafenis
dag zou zijn
Victor ge zijt niet meer Veiliest uwé teer
geliefde vrouw, uwe beminnelijke kinderen, uwe
moeder, uwe zusters, uwe familieleden in u,
een braven man, een oppassenden vader, een
voorbeeldigen zoon en broeder, een achtings
waardig familielid, de Socialistische Partij ver
liest in u een knappen werker, een ieverigen
propagandist, een bekwamen leider, de werkende
klasse een koenen veidediger.
Allen zijn wij bewust van het goede en het
nuttige dat ge in ons midden hebt verricht en
het schoonste bewijs van eikentelijkheid ligt be
sloten in de menigvuldige neêrleggmg der kronen
op uw graf, u geschonken door de partij, door
vereenigingen en groepen, door fabriekjongens,
zelf, die nooit zullen vergeten wat ge voor haar
en voor hen, en bijzonder voor de g1 ootwerding
en voortplanting van 't Socialisme hebt gedaan.
De honderde en honderde deelnemers aan
uwe teraardebestelling, de menigvuldige tele
grammen en brieven van deelneming in den
rouw, zoo van binnen als van buiten de stad,
geven ons die niet Je overtuiging hoe zeer men
bewust was van uw stiijaen en lijden voor de
partij
Dezen morger.d nog ontving ik een brief van
deelneming in den rouw, van onzen viiend t-n
strijdmakker Camiel Huysrrans, den schrijver
van het 'Internationaal Socialistisch bureel,waar
in hij mij onder andere het volgende schrijft
De dood van De Geyter is een gevoeligen
slag voor de partij, die slechts kan geweerd
worden door eene versterking van den strijd-
j lust van alle partijgenooten.
Onzen vriend Huysmans heelt De Geyter lee-
ïen kennen tijdens de laatste kiesperiode en hij
heeft ondei vonden met welke edele en goede
gedachten hij bezield was, hoe sterk hij was als
taktieker, hoe strijdlustig hij was als propagan
dist.
En waarlijk De Geyter is een onherstelbaar
verlies vcor de partij, 't is een gevoeligen slag
voor ons en zijne plaats zal immer onbezet blij
ven in de zoo menigvuldige beslui en waarin hij
zitting had en die hij meestal leidde.
De Geyter was geen gekenden spreker, artikels
schrijven deed hij weinig, een itiblazer was hij
meer en een werker was hij altijd en onophou
dend.
Kwamen er ons soms dagen over van moede
loosheid, waren wij soms eens teleur gesteld
omdat den uitslag niet beantwoordde aan 't gele
verde werk, dan was het telkens Victor die ons
opbeurde en ons hoop gaf voor betere tijden.
Ja, Huysmans heeft gelijk den gevoeligen
slag, 't verlies van De Geyter kan slechts ge
weerd worden door eene versterking van den
strijdlust van alle partijgenooten, en dit zal, dit
moet.
De. Geyter is weg, helaas Hij is niet meer
Nemen wij allen een voorbeeld aan hem putten
wij uit zijne herdenking den noodigen moed en
wilskracht om zijn begonnen werk voort te zet
ten, om de moeilijke en soms lastige om niet te
zeggen meestal ondankbare taak tot het einde te
