In het Groot Fabriek. Is dit klaar REDEVOERING In 't prullebladje van zondag, stelt men ons de volgende vraag Is 't waar, dat er t'Aalsl in 't roode kamp, jongens recht kregen van 't bestuur om in sta king te gaan, en als 't zoover kwam, dat ze opgelaten wierden met 1 fr. per dag, in plaats van 10,50 fr. per week Als wij ons niet bedriegen, doelt men hier op de wevers van M. Van der Smissen Hier mede gebeurde het volgende Sinds lang moesten de wevers daar wachten achter boomen, waardoor zij 2, 3, 4, 5 en meer dagen opvolgend moesten wandelen. Ook had dien heer zich zulke slechte garens aangeschaft om boomen te maken, dat de wevers in hunne wedei zijdsche besturen er ken nis van gaven, die den heer Van der Smissen in een brief aanzetteden, dit t; doen ophouden, alsook om aan de wevers een briefje te geven, wanneer zij door gebrek aan werk op straat moeten loopen, om de wevers aldus van den steun van 't stedelijk hulpfonds te laten genieten, wat den heer Van der Smissen stellig weigerde. Iets wat ook het prullebladje met ons schandvlekte. Enkele dagen daarna zijn de wevers op nieuw komen klagen, over de zelfde feiten. Wij bespraken den toestand inde weverij, die door de wevers zelf ais slecht aanzien wierd. Een deel hadt geen werk en deze die op het fabriek waren, moesten op EEN in plaats van op TWEE getouwen werken. Na dat de wevers ons zelf hadden bekend, dat er niets te veranderen of te verbeteren was op den huidigen oogenblik, dat M. zelfs met de wevers niet wilde spreken, heeft ons bestuur ook den toestand besproken, en ver schillende middeis aan de weveis voorgelegd, om te pogen met de heeren te spreken of nieuwe brieven te schrijven, om aldus verbe tering te bekomen. Dan is ons door de wevers opgemerkt, dat alles nutteloos zou geweest hebben en ook de secretarissen door den heer Van der Smissen niet zouden ontvangen wor den om te onderhandelen. Na zulke formeele verklaringen der wevers, hebben wij het als eene onzinnigheid aanzien van te staken, en is er het volgende besloten met de wevers Gezien er groot werkgebrek is en Mijnheer mogelijk niet beter wenscht dan voor een tijd van zijne wevers ontslagen te zijn, die hij toch geen werk kan geven, zoo kan er ook geen spraak zijn, door staking, werkverbetering voor de wevers te bekomen. Besluit Er kan dus geen spraak zijn van staking, die op voorhand verloren is en laat de wevers vrij te handelen naar goeddunken, aan 't werk te blijven of het te verlaten om elders weik te gaan zoeken, en aan delaatsten, de werkeloozen, ondersteuning zou uitgekeerd worden I Dus onze mannen hebben op voorhand geweten, welken ondersland hun zou uitge keerd worden, en dezen door mij op uw schrij ven ondervraagd, hebben dit nogmaals be kend en zegden dat zulks een uitstrooisel is door leden der katholieke bonden. Om welke rede Zulks laten wij over aan de kristene vakbondleiders te onderzoeken. Willen de kristene vakbondleiders hun bij den neus laten leiden, door stakingen te ver klaren aan bazen die geen werk hebben en de werklieden op straat moeten laten loopen, dit is vrij aan hen. Dal wij onze leden betalen ingeval er staking door o'is verklaard wordt, hebben wij bewe zen in den strijd van den heer Marchaut. Toen hebben de stakers 13 weken vollen trok geno ten en uwe leden hebben te Nieuwerkerken, na de 6e week, hunnen trok met den helft zien verminderen. Is dit klaar? In ons blad van den 8 Oogst zullen onze lezers den brief gelezen hebben, die in naam onzer vakbonden en der metaalbe werkers aan de heeren der Filature et Filteries Réunies gericht is, waarin een opslag wordt gevraagd voor al de werk lieden, 25 centiemen per dag voor de dag huurwerkers en io ten honderd voor de stukwerkers. Den Zaterdag 14 Oogst, is er eene af vaardiging van onzen bond, bestaande uit 4 vrouwen en 8 mannen, om het antwoord gegaan op ons schrijven van den 3 Oogst Na op beleefde manier de reden hun ner komst bekend gemaakt te hebben, wees er een afgevaardigde op het duur leven, dat het bestaan voor de werkers zeer lastig maakt, en vernieuwde de vraag van den brief om eenen algemeenen op slag te bekomen van 25 centiemen per dag voor de daghuurwerkers en 10 per hon derd voor de stukwerkers. De Heer Bestuurder onderbrak hier de afgevaardigde, zeggende dat er maar pas opslag gegeven en door den Beheer raad voor last gegeven was, dat er geen opslag meer zou gegeven worden, en de daghuur stondt. Een der werklieden antwoordde hierop, dat het slechts een bijleg was en geen loonopsiag, waarop den Heer Bestuurder heeft geantwoord, indien u den bijleg wordt ontnomen komt dan reclameeren, maar nu niet, er is kortelings maar opslag gegeven en nu wordt er niets meer gedaan. De afgevaardigden zegden hierop, dat zij dachten wel reden te hebben om opslag van loon te vragen, gezien de meer voort- brengst.De Bestuurder onderbrak en zeg de dat het nuttelooze woorden waren Als de werklieden met cijfers toonden, hoe in sommige plaatsen de voortbrengst geste gen is, met verzwaring van 't werk voor de werklieden, was het antwoord van den Heer Bestuurder, dat zij (de werklieden) vroeger ook meer konden werken. Op verder onderhandelen was er niet te denken naar de uitleggingen der werk lieden wilde men niet luisteren, altoos was het een kort en weigerend antwoord op de vragen der werklieden. Den Heer Bestuurder wilde niet hooren naar de beweegreden, waarop de werk lieden hunne vragen steunden, om eenen algemeenen opslag van loon te bekomen voor al de werkers en werksters, en dit zooals hij zegde, door opdracht van den Beheerraad. Dit gebeurde is eenig, eene uitzonde ring in den algemeenen regel. Gewoonlijk zijn de heeren er wel toe bereid eene onderhandeling aan te knoopen in ieder fabriek, als er kwestiën te bespreken zijn zooals deze, waar de werklieden van werk plaats tot werkplaats hun steunen op meerdere voortbrengst. Wat ziet men in andere steden en andere landen, dat de bazen hunne werklieden zelf tot onderhandelen uitnoodigen, om zulke kwestiën met hunne werklieden te bespreken. Als er meerdere voortbrengst is wordt aan de werklieden ook het gerech tigd deel toegekend. Een voorbeeld hiervan Pas eene maand geleden, hebben de werklieden van den Heer Ovigneur te Meenen 17 1/2 per honderd opslag beko men,door het versnellen der scheermolens die met 17 1/2 per honderd was toegeno men, of de gansche meer voortbrengst voor de werklieden. De handelwijze van den heer Ovigneur met deze van den heer Bestuurder der F.et F. R. steekt leelijk afde eerste spreekt en geeft aan zijne werklieden de meer voort brengst in meer loon, de tweede geven een bijleg (een kleinen) en weigeren met hunne werklieden te discuteeren. Gezien men naar de werklieden niet luisteren wilt zullen wij in volgende arti kels de kwestie bespreken die, wij hopen het, door de Heeren welwillend zal onder zocht worden en hen tot het eindbesluit zal brengen om te doen wat den heer Ovigneur deedt de loonen verhoogen in verhouding met de meerdere voortbrengst der werklieden. H. F. uitgesproken op het graf van onzen be treurden vriend Jan De Meeter. GEACHTE O.MSTAANDERS, Hier staan we allen voor den grafkuil, waarin weldra het stoffelijk ove;schol van onzeri vriend Jan De Meeter voor eeuwig ter ruste zal worden gelegd. Jan De Meeter was niet alleenlijk een over tuigde socialist, een knappen verdediger der werkerszaak, maar zelfs, was hij stichter en getrouwen medewerker van den Socialistischen Propagandaclub, de coöperatief Hand aan Hand, de Socialistische Wijkclub Jan Volders die zelf in zijn huis haren zetel heeft, eu altijd en overal was hij, wanneer er maar de socia listische gedachten te verdedigen waren. Vriend Jan, dank aan uw optreden, dank aan uw krachtig en moedig medewerken is de Socialistische Partij in Aalst geworden wat zij heden is, is zij tot zoo een hoogen trap ge klommen Niets was u te zwaar, niets te lastig, alles zoudt ge geofferd hebben, uwe gezondheid niet gespaard, voor geene vervolgingen zijtge teruggeweken, omdat het Socialismus u heilig was omdat ge gevoeldet het lijden, het on verdiend lijden der zwoegende werkersmassa, waaraan ge een einde wildet stellen, door den triomf van het Socialismus. Ach, beste gezel Jan, uw groepje makkers was in den beginne zóó klein, uw aantal kameraden, die het Socialismus aankleefden en het in de harten van 't volk wilden ingang doen vinden, zoo gering maar integendeel, den laster, den broodroof, de vervolging en de beschimping was zooveel te grooter en het lijden zoo hard en wreed, voor de diensten die ge het werkende volk trachttet te bewijzen. En toch kwam er aan uw moed geen einde niet de minste zwakte was er bij u te bespeu ren, zelfs dan niet wanneer den vijand u zoo ver had getroffen dat ge met uwe teêrgeliefde vrouw in de meeste armoede en ontberingen leefdet Uwe overtuiging bracht men nooit aan 't wankelen, want zelfs dan, als den wreed- aardigen vijand in de stad u had getroffen en gedwongen waart door nood, op den buiten uwe kroele brood te gaan verdienen, ja, dan nog bleeft ge de werkerszaak getrouw, dan nog waart ge een overtuigden en moedigen propagandist op dien fanatieken buiten, al waar de vervolging en broodrooving nog erger heerscht tegenover u, als in de stad. En toch liet Jan zich overal kennen in zijne ware gedaante nooit week hij een duin achteruit en 't Socialismus vondt immer ia hem een goeden propagandist, een knappen verdediger. Het huis van Jan De Meeter was eu is heden nog altijd gekend als het Socialisten huis, waar de socialistische gezangen immer weêrklonken en zooveel geld is verzameld geworden, om de strijders van in en buiten Aalst te ondersteu nen. Onzen vriend Jan, wist en was er van over tuigd, dat eene werkerspartij, bestaande uit werklieden, arm als zij is, er niet toe bekwaam is, de armoede te lenigen, die hare beste en h ai ei tol di' tor wa str en tf zij igi gei in zul mi Ma «re ma oei 4 VI ai ei b< bi st di hi he Id ie m ge ui mi wr IQ a 0

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Recht en Vrijheid | 1909 | | pagina 2