PARTIJGENOOTEN, WERKLIEDEN,
HET COLLECTIVISME.
i1e Jaar. 1.
Prijs per nummer 2 centiemen.
1 Januari '1911.
Weekblad voor het Arrondissement Aalst.
Aan de Werkelooaen.
Een Nieuwjaar.
ANNONCEN
Rechterlijke i fr. per regel.
Reklamen 20 centiemen per regel.
Annoncen dikwijls herhaald 10 cenr. per regel.
Andere annoncen worden opgenomen met
akkoord
Alle briefwisselingen of strijdpenmng moe
ten elke week vóór Woensdag avond om 8 ure,
ingezonden worden.
REDAKTIE EN ADMINISTRATIE
ALFRED NIOHELS,
Maanstraat, 18, AALST.
Ongeteekende brieven worden niet opgenomen.
Berichten over werkstakingen en grieven moeten
door de Va'kvereenigingen gestempeld zijn.
ABONNEMENTSPRIJS
3 maanden Ir. 0,40
6 0,75
Een jaar i,5c
Buiten BelgiG
Een jaar 4,00
Men abonneert zich op alle postbureelen.
komt allen naar de GJROOTE MEETING, op Zondag 8 Januari
1811, om S uren, in het Lokaal Mand aan Hand
Spreker Gezel BEBGMA.NS, Schrijver der Syndicale Com
missie van België.
DA. GORDE
1, De "Werkers- en Syndicale beweging
3. De terdoodveroordeeling van Durand.
VERGADERINGEN. j
Voerlieden. Zondag 8 Januari, ora
i uren juist. Ver* adcring voor ai de voerman
nen van Aalst en Omliggende.
Gézel Bergma» s. zal spreken over de Cen
trale der Voerlieden van België.
Deze vergadering is verplichtend voor de
leden, mannen weest dus allen op post. j
Biengt uwe onvereenigde werhmakkers mede
naar de vergadering
Om 3 uren bestuurzitling der Voerlieden.
Bouwwerkers. Zondag 8 Januari,om
10 ure 's morgens, algernerme Vergadering.
De leden die werkeloos vallen ofwel voor
een bepaald getal dagen door werkgebrek Liet
moeten werken, moeten des morgens om 10
uren ten Stadhuize gaan teekenen. 's Namid
dagsom 3 uren in 't Lokaal Hand aan Hand
ijaar men eveneens een kaart zal ontvangen.
Die niet afgeleekend zijn,wo den als werkeloos
niet uitbetaald
(Samenvatting mijner derde les.)
ERVOLG.
HOOFDSTUK V.
De Formulen van verdeeling.
Door een schijnbaren terugkeer lot de
oorspronkelijke vormen, zal de voortbrenging
van ruilwaarden plaats maken voor de voort-
btenging van gebruikswaarden, doch nu voor
de maatschappelijke gemeenschap
en niet meer als vroeger voor de huiselijke
gemeenschap
In zek re mate kan men zich op praktische
wijze rekenschap geven vao de belangrijkheid
dier verandering, dier omwenteling, door
de inrichting van eene kapitalistische naam-
looze maatschappij te veigelijken met die
eener socialistische samenwerkende maat
schappij, als Vooruit van Gent, of het
Volkshuis van Brussel, als men kleine
dingen met groole vergelijken mag
Hoe talrijk de formulen van verdeeling ook
wezen, kunnen ze lot twee grondstandpunten
herleid worden de te bevredigen behoefte of
het geleveide werk het recht op bestaan of
het recht op de algeheele opbreogst van den
arbeid.
Uitgaande van het begrip der behoefte
der gebruikswaarde, en steunende
op het nchl op beslaan, zeggen de commu
nisten eik naar zijne vermogens, elk naar
zijne behoeften. I tegendeel, steunende op het
begrip des arbeids, der ruilwaarde
antwoorden de collcctivisten, in de enge
beteekenis d<s woords aan eiken arbeider de
algeheele opbrengst van zijn arbeid.
Op het eerste zicht, zijn beide formulen
volstrekt tegenstrijdig. Wij deoken echter, dal
bride door elkander kunnen en moeien over
eengebracht en volledigd wordeo.
I RECHTOP DE ALGEHEELE OPBRENGST
VAN DEN ARBEID
Opdat, in een stelsel van gesocialiseerde
voortbrer gii:g. elke ai beider de algtbeele op
brengst van zijn arbei 1 krijge, zou men en
dit is eene di r voornaamste tegenwerpingen
die men legen liet colD ctivisme meent te kun
nen aanvoeren di" opbrengst moeten kuG-
uen afzoi der» n, hot aandeel moeten kunnen
b.piileu dut zij veii.;gcnwoordigt in do geza
menlijke opbrengst van den vereenigdeo
arbeid.
Zoodra dus de maatschappelijke voortbren
ging in de plaats van de individueele voort
brenging komt, kan de formaul van het recht
op de opbrengst des arbeids in hare indivi
dualistische beteekei.is niet meer opgenomen
worden. Alleen beteekejit zij dat de gezamen
lijke arbeiders ten volle genieten moeien van
de vruchten van den raaatschappelijken arbeid,
zonder dat eenigerlei tol mag geheven worden
uit hoofde van individueele toeëigeoing der
voortbrengingsmiddelen.
Doch dat zegt o. s nog niet wat aan eiken
arbeider moet toekomen van de rijkdommen
die voortgebracht werden door de gemeen
schap waartoe hij behoort en hier is het, dat
onze tegenstrevers drukkend op de tegen
stelling van ncht op bestaan en recht op
arbeidsopbrengst het stiuikelblok van hel
collectivistisch socialismus meenen te vinden.
2. RECHT OP BESTAAN.
Terwijl wij met Eropotkine de communis
tische strekkingen erkennen die zich van nu
af aan in de hedendaagsche maatschappijen
uilen welke strekkingen onder socialistisch
stelsel eene veel hoogere vlucht nemen zou
den, schijnt het ons even onmogelijk aan te
nemen, in de verdeeling van de maatschappe
lijke opbrengst, enkel rekening te houden met
de behoeften van elk individu, en geenszins
met zijn arbeid, als het ons onmogelijk scheen
aan te nemen alleen rekening ie houden met
zijarbtid. en geenszins met zijne behoeften.
In den grond zijn de twee formulen elk
volgens zijn arbeid en elk volgeos zijne be
hoeften het begin en het einde, eener evo
lutie, die uit hel huidige stelsel de onvol-
maakisle vormen van het collectivisme haalt,
om ten slotte tot de vrijere, zuiverder vormen
van het communisme le komen.
3. SAMENVATTING EN BESLUIT.
Met een woord, het is niet mogelijk een
grondbeginsel van verdeeling voor testellen
dat algemeen toepasselijk is op al de trappen
der maatschappelijke evolutie. De steeds be
trekkelijke en overgankelijke overhand van
deze of gene formuul hangt ten slotte af van
het vermogen dat zij, meer dan elk andere,
bezit om op een gegeven oogenblik de
grootste uitbreiding aan de voortbrengende
krachten, de hoogste vlucht aau de algeheele
voortbrenging te geveu.
Nu, ia een socialistischen staat waar de in
vloed der communistische grondbeginselen
steeds toenemen zou, zoudsn de in een ieders
inzicht gedane heffingen het domein der indi
vidueele verdeeliog meer en meer beperken.
Maar collectivisme wil niet noodzakelijk
zeggen gelijkheid in de arbeidsvergelding.
En dit laat ons toe te antwoorden op de
afgezaagde tegenwerping dat, in eene collec-
tivistiscne maatschappij een iegelijk de aan
genaamste eD gemakkelijkste bezigheden zou
kiezen.
Als de noodige heffingen gedaan, en de min
ste arbeidsvet gelding betaald zijn, zou elks
aandeel in h< t over eiken vooitbrergingstak
te verdccien uverscnot des te kleiner zijn als
de rechthebbenden talrijker zijn. Dienvolgens
zou in de te veel gezochte ambaohteu de ver
dienste betrekkelijk gering zijn, terwijl de niet
gezochte ambachten, de ondankbare en gevaar
lijke bezigheden, beter zoudeu betaald wor-
deu. Er ware maar één verschil, dat gansch
ten voordeele van 't collectivisme is thans is
het, door de gebrekkelij\heid van het beroeps
onderwijs over het algemeen uitèrst moeilijk
om van een tak in een anderen over te gaan
in een socialistischen staat, zou dat in ruime
male kunnen vermeden worden.
Alberik Dïswarte.
NASCHRIFT. Bovenstaande werd letter
lijk geput in het boek van Emiel Vandervelde
Collectivisme en Evolutie op Nijver-
heidsgebied (Nederlandsche vertaling).
Om mede te doen aan de mode, of liever
aan de oude gewoonte, vvenschen wij onze
lezers een gelukkig nieuwjaar, 't Is heden
immers den dag van wenschen Elk geelt
zijn hartje lucht, elk wenscht om te meest,
maar een der noodzakelijkste wenschen is
wel deze dat alle werkbroeders en
zusters in één bond zouden vereenigd
zijn, om gezamentlijk bunne belan
gen te verdedigen.
Mochten wij den wensch menigmaal
houren, mocht onze talrijke vereenigde
schare werkbroeders en zusters aan hunne
onvereenigde makkers, zulks gedurig in de
ooren doen klinken, het synaikaal gevoei
zou er veel bij winnen, de werkersmacht
zou versterken en den toestand der werk
lieden zou er veel door verbeteren.
Vrienden, 't is eene kleine moei'e, maar
een goed propagandamiddel voer uwen
bond.