PARTIJGENOOTEN, WERKLIEDEN, HET COLLECTIVISME. i1e Jaar. 1. Prijs per nummer 2 centiemen. 1 Januari '1911. Weekblad voor het Arrondissement Aalst. Aan de Werkelooaen. Een Nieuwjaar. ANNONCEN Rechterlijke i fr. per regel. Reklamen 20 centiemen per regel. Annoncen dikwijls herhaald 10 cenr. per regel. Andere annoncen worden opgenomen met akkoord Alle briefwisselingen of strijdpenmng moe ten elke week vóór Woensdag avond om 8 ure, ingezonden worden. REDAKTIE EN ADMINISTRATIE ALFRED NIOHELS, Maanstraat, 18, AALST. Ongeteekende brieven worden niet opgenomen. Berichten over werkstakingen en grieven moeten door de Va'kvereenigingen gestempeld zijn. ABONNEMENTSPRIJS 3 maanden Ir. 0,40 6 0,75 Een jaar i,5c Buiten BelgiG Een jaar 4,00 Men abonneert zich op alle postbureelen. komt allen naar de GJROOTE MEETING, op Zondag 8 Januari 1811, om S uren, in het Lokaal Mand aan Hand Spreker Gezel BEBGMA.NS, Schrijver der Syndicale Com missie van België. DA. GORDE 1, De "Werkers- en Syndicale beweging 3. De terdoodveroordeeling van Durand. VERGADERINGEN. j Voerlieden. Zondag 8 Januari, ora i uren juist. Ver* adcring voor ai de voerman nen van Aalst en Omliggende. Gézel Bergma» s. zal spreken over de Cen trale der Voerlieden van België. Deze vergadering is verplichtend voor de leden, mannen weest dus allen op post. j Biengt uwe onvereenigde werhmakkers mede naar de vergadering Om 3 uren bestuurzitling der Voerlieden. Bouwwerkers. Zondag 8 Januari,om 10 ure 's morgens, algernerme Vergadering. De leden die werkeloos vallen ofwel voor een bepaald getal dagen door werkgebrek Liet moeten werken, moeten des morgens om 10 uren ten Stadhuize gaan teekenen. 's Namid dagsom 3 uren in 't Lokaal Hand aan Hand ijaar men eveneens een kaart zal ontvangen. Die niet afgeleekend zijn,wo den als werkeloos niet uitbetaald (Samenvatting mijner derde les.) ERVOLG. HOOFDSTUK V. De Formulen van verdeeling. Door een schijnbaren terugkeer lot de oorspronkelijke vormen, zal de voortbrenging van ruilwaarden plaats maken voor de voort- btenging van gebruikswaarden, doch nu voor de maatschappelijke gemeenschap en niet meer als vroeger voor de huiselijke gemeenschap In zek re mate kan men zich op praktische wijze rekenschap geven vao de belangrijkheid dier verandering, dier omwenteling, door de inrichting van eene kapitalistische naam- looze maatschappij te veigelijken met die eener socialistische samenwerkende maat schappij, als Vooruit van Gent, of het Volkshuis van Brussel, als men kleine dingen met groole vergelijken mag Hoe talrijk de formulen van verdeeling ook wezen, kunnen ze lot twee grondstandpunten herleid worden de te bevredigen behoefte of het geleveide werk het recht op bestaan of het recht op de algeheele opbreogst van den arbeid. Uitgaande van het begrip der behoefte der gebruikswaarde, en steunende op het nchl op beslaan, zeggen de commu nisten eik naar zijne vermogens, elk naar zijne behoeften. I tegendeel, steunende op het begrip des arbeids, der ruilwaarde antwoorden de collcctivisten, in de enge beteekenis d<s woords aan eiken arbeider de algeheele opbrengst van zijn arbeid. Op het eerste zicht, zijn beide formulen volstrekt tegenstrijdig. Wij deoken echter, dal bride door elkander kunnen en moeien over eengebracht en volledigd wordeo. I RECHTOP DE ALGEHEELE OPBRENGST VAN DEN ARBEID Opdat, in een stelsel van gesocialiseerde voortbrer gii:g. elke ai beider de algtbeele op brengst van zijn arbei 1 krijge, zou men en dit is eene di r voornaamste tegenwerpingen die men legen liet colD ctivisme meent te kun nen aanvoeren di" opbrengst moeten kuG- uen afzoi der» n, hot aandeel moeten kunnen b.piileu dut zij veii.;gcnwoordigt in do geza menlijke opbrengst van den vereenigdeo arbeid. Zoodra dus de maatschappelijke voortbren ging in de plaats van de individueele voort brenging komt, kan de formaul van het recht op de opbrengst des arbeids in hare indivi dualistische beteekei.is niet meer opgenomen worden. Alleen beteekejit zij dat de gezamen lijke arbeiders ten volle genieten moeien van de vruchten van den raaatschappelijken arbeid, zonder dat eenigerlei tol mag geheven worden uit hoofde van individueele toeëigeoing der voortbrengingsmiddelen. Doch dat zegt o. s nog niet wat aan eiken arbeider moet toekomen van de rijkdommen die voortgebracht werden door de gemeen schap waartoe hij behoort en hier is het, dat onze tegenstrevers drukkend op de tegen stelling van ncht op bestaan en recht op arbeidsopbrengst het stiuikelblok van hel collectivistisch socialismus meenen te vinden. 2. RECHT OP BESTAAN. Terwijl wij met Eropotkine de communis tische strekkingen erkennen die zich van nu af aan in de hedendaagsche maatschappijen uilen welke strekkingen onder socialistisch stelsel eene veel hoogere vlucht nemen zou den, schijnt het ons even onmogelijk aan te nemen, in de verdeeling van de maatschappe lijke opbrengst, enkel rekening te houden met de behoeften van elk individu, en geenszins met zijn arbeid, als het ons onmogelijk scheen aan te nemen alleen rekening ie houden met zijarbtid. en geenszins met zijne behoeften. In den grond zijn de twee formulen elk volgens zijn arbeid en elk volgeos zijne be hoeften het begin en het einde, eener evo lutie, die uit hel huidige stelsel de onvol- maakisle vormen van het collectivisme haalt, om ten slotte tot de vrijere, zuiverder vormen van het communisme le komen. 3. SAMENVATTING EN BESLUIT. Met een woord, het is niet mogelijk een grondbeginsel van verdeeling voor testellen dat algemeen toepasselijk is op al de trappen der maatschappelijke evolutie. De steeds be trekkelijke en overgankelijke overhand van deze of gene formuul hangt ten slotte af van het vermogen dat zij, meer dan elk andere, bezit om op een gegeven oogenblik de grootste uitbreiding aan de voortbrengende krachten, de hoogste vlucht aau de algeheele voortbrenging te geveu. Nu, ia een socialistischen staat waar de in vloed der communistische grondbeginselen steeds toenemen zou, zoudsn de in een ieders inzicht gedane heffingen het domein der indi vidueele verdeeliog meer en meer beperken. Maar collectivisme wil niet noodzakelijk zeggen gelijkheid in de arbeidsvergelding. En dit laat ons toe te antwoorden op de afgezaagde tegenwerping dat, in eene collec- tivistiscne maatschappij een iegelijk de aan genaamste eD gemakkelijkste bezigheden zou kiezen. Als de noodige heffingen gedaan, en de min ste arbeidsvet gelding betaald zijn, zou elks aandeel in h< t over eiken vooitbrergingstak te verdccien uverscnot des te kleiner zijn als de rechthebbenden talrijker zijn. Dienvolgens zou in de te veel gezochte ambaohteu de ver dienste betrekkelijk gering zijn, terwijl de niet gezochte ambachten, de ondankbare en gevaar lijke bezigheden, beter zoudeu betaald wor- deu. Er ware maar één verschil, dat gansch ten voordeele van 't collectivisme is thans is het, door de gebrekkelij\heid van het beroeps onderwijs over het algemeen uitèrst moeilijk om van een tak in een anderen over te gaan in een socialistischen staat, zou dat in ruime male kunnen vermeden worden. Alberik Dïswarte. NASCHRIFT. Bovenstaande werd letter lijk geput in het boek van Emiel Vandervelde Collectivisme en Evolutie op Nijver- heidsgebied (Nederlandsche vertaling). Om mede te doen aan de mode, of liever aan de oude gewoonte, vvenschen wij onze lezers een gelukkig nieuwjaar, 't Is heden immers den dag van wenschen Elk geelt zijn hartje lucht, elk wenscht om te meest, maar een der noodzakelijkste wenschen is wel deze dat alle werkbroeders en zusters in één bond zouden vereenigd zijn, om gezamentlijk bunne belan gen te verdedigen. Mochten wij den wensch menigmaal houren, mocht onze talrijke vereenigde schare werkbroeders en zusters aan hunne onvereenigde makkers, zulks gedurig in de ooren doen klinken, het synaikaal gevoei zou er veel bij winnen, de werkersmacht zou versterken en den toestand der werk lieden zou er veel door verbeteren. Vrienden, 't is eene kleine moei'e, maar een goed propagandamiddel voer uwen bond.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Recht en Vrijheid | 1911 | | pagina 1