De triomfdag van 't Algemeen Stemrecht 1 le Jaar. Nr 54. Prijs per nummer 5 centiemen. 20 Augusti 191 Weekblad voor Mathilde van Molenbeek het Arrondissement Omtrent 200 duizend aanhangers van dit Heilig Recht manifesteeren in 's Lands hoofdstad. De Betooging voor A. S. en tegen de schoolbonswet ANNONCEN Rechterlijke i fr. per repel. Reklamen 20 centiemen per regel. Annoncen dikwijls herhaald 10 cent. per regel. Andere annoncen worden opgenomen met akkoord Alle briefwisselingen of strijdpenning moe ten elke week vóór Woensdag avond om 8 ure, ingezonden worden. REDAKTIE EN ADMINISTRATIE Maanstraat, 18, AALST. Ongeieekcnde brieven worden niet opgenomen Berichten over werkstakingen en grieven moeten door de Vakvereenigingen gestempeld zijn. ABONNEMENTSPRIJS 3 maanden tr. 0.6 j 6 1,20 Een jaar 2 00 Buiten België Een jaar - 5,00 Men abonneert zich op alle postburcelen. op 15 Oogst, te Brussel. Nooit of nooit, is in Belgenland zulke grootsche en indrukwekkende betooging te zien geweest. Van verre en bij, van het eene tot het andere einde van 't land, van alle steden en gemeenten waren er manifestanten op- gekomen, zoo liberalen als socialisten, om hunnen eisch te laten kennen voor wat het Z A. S- betreft en om te betoonen dat de schoolbonswet in geenen deele voldoet en de oppositie er volstrekt niet van wil. Wat volk Wat volk Wat een men- schenzee Zouden wij het beproeven, een kort verslag van dezen merkwaardigen stoet te geven Neen, dat is de taak der bladen die dagelijks verschijnen, en over meer plaats beschikken dan wij. Maar om onze lezers die de manifes tatie niet hebben kunnen zien of bijwonen een gedacht te geven van de grootheid der betooging. is het voldoende te zeggen, dat zij vijf volle uren heelt geduurd, 't is te zeggen, dat iemand die de manifestatie geheel en al wilde zien, niet min dan vijf uren mocht offeren om ze te zien voorbij trekken Verbeeldt u, 200 DUIZEND MANI FESTANTEN die in reien van 8 en 10 man opmarcheeren, en't zal nog al een groepje zijn, niet waar Maar hoe kan het anders De stem rechtbeweging vindt van dag tot dag meer veld, de aanhangers er van vergrooten ge durig en nu dat de liberale partij eindelijk ingezien heeft, dat ze zich bij die recht vaardige hervorming moest aansluiten, nu is de dag nakend, dat het Zuiver Alge meen Stemrecht zal zegevieren. Waren er in 1890 maar 50 duizend be- toogers, die in 't Park van St-Gillis zwoe ren, niet te zullen rusten alvorens de ge lijkheid der belgen op politiek gebied zou zijn ingevoerd, thans waren er 200 dui zend, om dien eed te hernieuwen, waar- NOVELLE door ELI ZE BAART I. Rijk, jong en schoon, wat wil ze meer vroeg de wereld, wanneer ze van Mathilde Van Molenbeek sprak en ze sprak dik- van de rijke bankiersdochter, die altijd aller aandacht tot zich trok. Door den vroegen dood van haar moeder, was Mathilde meesteres in huis. Haar verkwistende levenswijze vond bij iedereen den hoogs ten bijvaltoch had ze in aller oog één groote onvergeeflijke karakterfout die tegen alle convenance - streed zij had gevoel en wat erger was, ze toonde dat zoo dikwijls ze smart, miskenning of onge luk op haar weg ontmoette. Voor 't. overige was ze een kind van weel de, dat in haar omgeving telkens werd afge leid van de groote levensvragen, die zij bui ten haar kring had opgevangen. Toch was zij geen gewoon meisje. Zij dacht en gevoelde meer dan anderen van haar leeft ijk. Ze was alleen in haar kamer. Zij staar de half droomend, half denkend naar de blauwe wolken en volgde baar wilde vaart door de lucht. Ze gingen verder, verder, onder een groot deel burgerij, die hunne voorrechten willen offeren, om voorlede ren belg politieke gelijkheid te eischen. Was het getal betoogers van Aalst en van 't arrondissement in 1890 klein, in 1911 was dit reeds een sterk leger, en De Volksstem die voor Aalst 440 betoogers aankondigde, zal goed doen bij den Statie overste inlichtingen te nemen, om te ver nemen dat er voor de liberalen 700, voor de socialisten 56o coupons sociétaires zijn afgeleverd geworden, zonder deze te reke nen, die met gewone coupons zijn vertrok ken, die van daags te voren weg waren en met rijtuigen, char-a-bancs oi per rijwiel zijn vertrokken- Dit getal zou nog grooter geweest zijn, ware het vertrekuur niet zoo vroeg ge weest, en had M. Daens niet zoolang tegen gewerkt, om geen deel aan de mani festatie te nemen. Want nu was hun groepje niet te tel len. Daags vóór de manifestatie om 7 uren 's avonds, hadden ze ter statie nog geen enkelen coupon besteld, en men berichtte ons, dat zij eerst om 8 uren vergaderden om te besluiten welk uur ze 's anderen daags zouden vertrekken En hun laatste manifest Wat beteekende dit Van wie was het Het was een oproep tot de Christene democraten om GEEN deel aan de betoo ging te nemen en men verzekert ons dat het uitgedeeld is geworden door een goed geitenden lieutenant van M Daens. Wat kluchtspelers. Eerst geer.e deelneming aan de betoo ging, 't Congres had het besloten, de be tooging was anti-godsdienstig en al wie er deel aan nam was geen democraat en j/ooral geen christen. Ondanks dit, doen Priester Fonteyne, Plancquaert, Minnebo en andere hoofden der Christene Volkspartij toch mede, en dan komen de christene democraten van Aalst tot het besluit, ook medé te gaan. Z'hebben de verzekering gekiegen dat de betooging niet anti-godsdienstig zal zijn. Nu op 't laatste oogenblik een manifest geteekend Voor de Christene Volks partij Het algemeen Propaganda-Comiteit om niet deel te nemer, aan de betooging, want het manifest zegt het volgende Noch handwasscherij, noch rond den pot draaierij kunnen baten De betooging is en blijft eene oorlogsverklaring aan het Christen onderwijs en de schande valt bijgevolg op al dezen, wie zij ook zijn, die aan de anti-godsdienstige betooging zul len deelnemen. Dus eerst waren Priester Fonteyne, Plancquaert, Minnebo en anderen, zoo schreef M. Daens, geen democraten, geen christenen, omdat zij toch besloten hadden deel te nemen aan de betooging later verandert dit, en de Aalstersche Cnnstene democraten met M. Daens ook besloten deel te nemen, maar nu, is ook M Daens geen democraat, geen christen meer, vol gens dit laatste manifest, want hij heeft aan de betooging deel genomen Wat kluchtspelers Een vriend van Brussel zegde mij dat er veel te veel behing aan dit groepje demo craten gehecht wordt, cn dit is de waar heid. Ze. waren te Brussel allen bijeen, de christene democraten hadden van 't in- richtingscomiteit bekomen, dat ze ALLEN mochten samen zijn in de manifestatie, en ze waren met 300 voor het gansche Ijknd. Hct vertrek der betoogers hier te Aalst is op de meest regelmatige wijze geschiedt, en hier verdient het per soneel onzer statie een woordje van dank. Geen de minste vertraging noch in 't ver trek, noch in het terugkomen Ja, 's morgens was het wat vroeg, maar zulks is toch niet gebleken, want om 3 1/2 ure was Aalst reeds in volle leven en be weging en er waren geene telaatkomers Ook een uitmuntend weer Niet te warm, maar voor het grootste gedeelte van den dag overtrokken lucht en een koel windeken, en zoo was het niet te altijd verder, vrij en ongedwongen sij, de machtige, kan niet één lichtstreep' tegen houden, niet één wolkje lot liet einde vol- gen. - Het einde t vroeg zij zich zelve af. - Als er eens nooit een einde was. Als eens alles eeuwig leefde ieder woord, iedere ge dachte, iedere daad En als dan de som onzer schoone denkbeelden, reine gevoelens en edele werken, vergeleken met de som onzer nietige en slechte daden, eens uit spraak moest doen en de waarde van den mensch bepalen. Wie zou er dan liooger staan in de schatting der toekomst en in de geschiedenis der menschheid zij die voor en om zichzelven leefden, of zij wier geheele bestaan één liefdevolle opoffering voor 't welzijn van anderen was geweest Wie zouden hooger staan, aan welke zijde zou de meerderheid wezen en, tot wie"ook zou ik behooren Mathilde huiverde voor haar eigen vraag. Het altijd lachende kind zag ernstig en somber voor zich. - En als we eens alles konden wat we wilden Als er eens geen enkel denkbeeld gedacht kon worden, hoe schoon het ook was, of de mensch kon het verwezenlijken Maar, wat is dan het leven van hen, die nooit i naar iets hoogers getracht hebben die nooit j geleden cn geworsteld hebben, als do Peri j om 't Paradijs. Mogen dan al die on verschil- ligen en zelfzuchtigen zeggen dat ze ge leefd hebben, waarachtig geleefd Weer boog Mathilde het trotsehe hoofd onder den zwaren slag van haar eigen zwaard. Op 't zelfde oogenbiik trad Louise Rand- berg, Mathilde's vriendinnetje binnen. Mathilde begroette haar met haar zacli- ten, melodieuzen lach Louise was veel jonger dan Mathilde en roemde Mathilde's geluk hemelhoog Mathilde's voorhoofd bewolkte toen ze vroeg Louise, hoe weet je, dal ik gelukkig ben Wie zegt je, dat al dat verkwisten, dat spelen met geld. die woelde waarop je ja loerse h bent, en die je benijdt, geen bewij zen zijn van do doodelijkc verveling, die me verteert Wil je wel gelooven, dat ik verle den week de kinderen uit het paardenspel benijdde om hun vlugheid, kracht en behen digheid Die kinderen staan hooger dan ik: ik heb nog nooit gewerkt voor mijn brood of in mijn eigen levensonderhoud kunnen voorzien. O, waar ik zoek en wat ik vraag, nergens vind ik iets anders dan een opheme ling van hetzelfde leven, dat mij doodt. Is er dan nergens iets voor mij te doen Maar Mathilde mag jij zoo spreken, jij die alles krijgen kunt wat je wilt Luister eens Louise, als je eens heel vrij waart, en je kondt kiezen watje wilt, wat zou je dan van de toekomst vragen Ik ja dat weet ik niet... ik, ik zou. nu ja ik zou het heel gelukkig vinden, als ik gauw trouwde en dan '1 liefst met een vervelend om den langen en verren weg af te leggen, die ons in stoet naar het Park van St-Gillis leidde, waar we om 3 uren in den namiddag aankwamen, na van af 10 uren 's morgens op onze plaats van vertrek post te hebben gevat. In het Park waren er zeven tribunen in gericht. waarop gesproken is geworden door i3 liberalen, i3 socialisten en 2 christene democraten. De redenaars waren voor de liberalen de HH. Mechelynck, Van de Wal'le, Hymans, Masson, Buyl, Buysse, Buisset, Lorand, Neven, Monviile, Giroul, Per- soons en Franck. V001 de socialisten spraken de gezellen Royer, Anseele, Coppieters, Van de Velde Denis, Terwagne, Huysmans, Demblon, Furnemont, Maroille, Colard, Mansart en De Bunne. Voor de Christene democraten Pries ter Fonteyne en Plancquaert. Na al deze meetings zwoeren de ontel bare aanwezigen, niet te rusten alvorens het Z. A. S te hebben veroverd, eed die we zullen getrouw blijven, omdat we we ten, dat zonder Z. A. S. geene degelijke en doeltreffende hervormingen zullen be komen. Zeggen wij tot de vijanden van A. S. dat de dag zeer nakend is, wanneer we geen voldoening bekomen waarop de ban derol der gentsche vrienden zal bewaar heid worden, die zegde Gisteren VROEGIiN wij Heden EISCH EN wij Morgen NEMEN wij. Vijanden van 't volk, vijanden der poli tieke gelijkheid, houdt het u voorgezegd. Stippen wij aan, dat alhoewel de dom persbladen uitgebazuind hadden dat het slechtste volk naar Brussel stroomde, er niet het minste incident heelt plaatsge had. Als er geene katholieke uitdagers zijn, blijft alles rustig. Zijn er Pourbaix's door de dompers gezonden, dan zit het er op. graaf, bijvoorbeeld, die rijtuig en paarden houdi Mathilde, ik zie me al in 't bezit van een prachtig span poneys Wat zouden de menschen me benijden Xu, en dan i Dan, ja dan, dat wee! ik niet ik zou gelukkig wezen, geloof ik Hoe lang wel O, altijd Mathilde, altijd Arme Louise, rijkdom voldoet niet al- jeen, die laat hei hoofd leeg 011 hel hart koud als steen, dan zou er een tyd komen, dat je naar vrijheid verlangde, evenals ik vrijheid, om iels meer te zy 11 in «le wereld dan een speelpop of een lastpostvrijheid om te werken, te lecren en te denken vrij heid om te leven voor een doel. Bah wat al idealen, ik hen blij dat de mijne uitvoerbaarder zijn. dan de uwe. Wat moet jóu leven op zoo'n wijze moeielijk we zen. nog véél moeielijker dan liet mijne, en ik zii al zoo en peine over de keuze tusschon die mooie blonde officier en die lange ma gere student met zijn mclankolieke oogen. Ik weet lieusch niet van wien ik het meeste hou Ik hoop maar dat ze van avond allebei op 't bal bij de familie Van der Bronder ko men. Jij komt toch ook Mathilde i Natuurlijk. Het zal zoo'n prettige partij zijn. Maar nu moet ik weg, adieu dan, tot van avond. Ze gaven elkander de hand en scheidden. Wordt voortgezet.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Recht en Vrijheid | 1911 | | pagina 1