Me Jaar. N' 55^ Prijs per nummer o centiemen. UH Augusti i91
Weekblad voor het Arrondissement Aalst.
HUN ZINNEBEELD.
Mathilde van Molenbeek
BIJ DE BAKKERS.
IN DE GAZ.
ASgemcene BcsUiurzi(ting.
ANNONCEN
Rechterlijke i fr. per regel.
Reklamen 20 centiemen per regel.
\nnoncen dikwijls herhaald 10 cent. per regel.
Andere annoncen worden opgenomen met
ikkoord
Alle briefwisselingen of strijdpenning moe-
ren elke week vóór Woensdag avond om 8 ure,
ingezonden worden.
REDAKTIE EN ADMINISTRATIE
Maanstraal, 18, AALST.
Ongeteckende brieven worden niet opgenomen.
Berichten over werkstakingen en grieven moeten
door de Vakvereenigingen gestempeld zijn.
ABONNEMENTSPRIJS
3 maanden m rr o 6 j
6 1
Een jaar 2 O'
Buiten België
Een jaar 5i00
Men abonneert zich op alle postbureclen.
Het tijdschriftLe Calholique eischt een
standbeeld voor den hertog1 van Al va.
Het schrijft
- Ferdinand Alvarez van Toledo, hertog
- van Alva, kapitein van Karei de Vijfde,
- goevernour der Nederlanden voor Koning
r Filips IJ, groote van Spanje, ridder van
- het Gulden Vlies, de meest grootsche in-
r boring- van de heerschappij die ooit in
België verscheen, richtte zich in de maand
Januari 1500 een standbeeld op, al-zoo een
schoon voorbeeld gevend van gerechtig-
beid tegenover zich zei ven.
Na herinnerd te hebben dat de inschrij
ving alleen overblijft en liet standbeeld door
het gepeupel werd in de Schelde geworpen,
besluit het katholiek tijdschrift:
Dc katholieken zouden deze zuivere her-
innering vereeren en ook zich zeiven met
dit omvergeworpen standbeeld te doen
herplaatsen.
De Soir voegt er ironisch bij, dat elk
der afstammelingen der slachtoffers van den
hertog van Alva slechts 5 centiemen gaf,
men aan den beul die Filips 11 ons zond een
standbeeld zou kunnen oprichten van kolos
sale afmetingen.
Een standbeeld voor den hertog van Alva,
den moordenaar van de graven Egmoni en
Hoorn, den beul van het Belgische volk, zie
daar wat Le Catholique vraagt.
De vaandrig der klerikalen is dus de her
tog van Alva, de verkrachter der gewetens
vrijheid i.n de XVT eeuw, dedooder in mas
sa, de dief van den eigendom zijner slacht
offers, onzer voorouders.
Een geschiedschrijver heeft van hem ge
zegd
De martelarijen van Diocletianus en
Decius schijnen bleek tegen de zijne in
Vlaanderen.
Wat beteekent de revolutionaire recht-
bank van Fouquier-Finville tegenover
- den Bloedraad van Alva te Brussel Het
waren geene enkele personen, wel gan
- sclie massa's welke door deze verschrik-
kelijke rechters veroordeeld werden.
Het was eene gunst van gehangen of ont
halsd te worden.
Grootendeels werden zij levend ontvild,
geradbraakt, gehangen aan de voeten, den
huik opengereten of aan klein vuur ver
brand alvorens te sterven.
De tong der veroordeelden werd met
eonen ijzeren ring doorstoken en aan het
uiteinde verbrand.
Gansch Bergen werd vermoord.
Groote verwoesting te Mechelen, waar
honderden vrouwen verkracht werden op
de kerkhoven, door katholieke spaansche
soldaten.
Te Zutphen verdronk men de inwoners
in dc Yssel, twee aan twee gebonden.
Te Haarlem werkten vijf beulen geduren
de eene gansche week, en wierpen toen, uit
geput, de bijl weg.
NOVELLE
door ELI ZE BAART.
le Vervolg.
's Avonds ging Mathilde naar 't bal van
de familie Van den Brender, ze tooide en
kleedde zich en was weer de schoonste van
allen.
Ze was buitengewoon vroolijk geweest,
en toch was ze onvoldaan naar huls terug
gekeerd. Ze fronste de wenkbrauwen, en
met de schier tot zwart verdonkerde blauwe
oogen, geleek ze niet meer op 't lachende
kind, dat zooeven nog als een fee, schitte
rend van schoonheid en licht, in een dans
zaal rondzweefde.
Waaraan dacht zo toch Wat had haar zoo
ernstig gestemd Stil, een paar donkere
oogen, een zachte mannenstem leefden in
haar herinnering voort.
Lionel de Lomonde, de cenige man, die
niet voor haar schoonheid had gebogen, de
ecnigeman, die haar niet had gevleid of het
hof gemaakt die man bad een snaar in haar
ziel doen trillen, waarvan de nagalm nog in
haar gedachten klonk. Lionel dc Lomonde
Te Utrecht werd eene oude vrouw van 90 j
jaar vermoord, omdat zij haar goud niet j
wilde afgeven.
Antwerpen werd in brand gestoken, ver- j
kracht vrouw voor vrouw, gepijnigd man l
voor man, en na drij dagen en cl rij nachten
verwoesting trok Alva verder, met 20 mil
joen gestolen op de lijken van acht duizend
slachtoffers.
Hij zelf. de wreedaard, pochte er op dat
hij slachtoffers aan den beul had overgele
verd, zonder nog- te tellen de personen ten
huize vermoord of in de veldslagen dood
geslagen.
En dezen misdadiger wil de <- Catholique"
als een voorbeeld stellen van de meest groot
sche inboring der heerschappij een ban
diet.
Onthoudt het wel, Belgische burgers, de
katholieken verbergen hun waar aanzicht
achter eenen schijnheiligen glimlach, en
zijn steeds bereid onze vrijheden te bedrei
gen en te versmoren.
Zij hebben de stoutheid een standbeeld te
vragen voor den beul van het bclgische
volk
De hertog van Alva is hun zinnebeeld
Zouden zij het niet betreuren
Het nachtwerk. Het vakbond der
bakkersbazen van België bespreekt dc wet
die thans in Frankrijk aan de Kamer onder
worpen is. Onder de hoofding Iets mon
sterachtigs schrijven de bazen
- Met. eene haast welke door niets kan
uitgelegd worden, heeft de arbeidscommis
sie van de Kamer, op het voorstel van haren
verslaggever, M. Justin Godard, liet wets
voorstel' aangenomen strekkende tot het
verbieden van den nachtarbeid in de brood-
en pasteibakkerij en luidende als volgt
Artikel 1. Het maken van brood of
van pastei war en is des nachts verboden,
tussen en negen ure 's avonds en vijf ure
's morgens.
Dit verbod is op alle werkzaamheden toe
passelijk die, rechtstreeks of onrechtstreeks,
tot het maken van brood en pastei waren bij
dragen.
Art. 2. De bazen die, 't zij in eigen
persoon, 't zij door'tgebruik van werklie
den, de voorschriften dezer wet zullen over
treden hebben, zullen in overeenkomst met
de art. 26, 27, 28 en 29 van dc wet van 2 No
vember 1892, gestraft worden. Do straffen
door deze artikels voorzien, zullen hen toe
passelijk zijn.
Ingeval van herhaalde overtreding, zal
de overtreder daarenboven voor vijf jaar
van zijn recht voor de handelsrechtbank,
voor de handelskamer en voorden hoogeren
arbeidsraad, vervallen verklaard worden.
Evenmin, zal hij, binst ditzelfde termijn,
geene enkele vereerende onderscheiding
mogen ontvangen.
Welnu, het schijnt dat onze belgische ha
zen over -dit wetsvoorstel in 't geheel niet
tevreden zijn.
had haar gesproken van het vreeselijke
ongeluk, dat in de mijnen had plaats gehad.
Door haar gevoel meegesleept, had ze meelij
getoond met de ongelukkige slachtoffers
van armoe en gebrek, en hij had haar fluis
terend toegesproken
Waarom kiest Mathilde van Molenbeek
alleen feesten en bals tot haar levensdoel
Mathilde had zich met een lachje van de
Lomonde afgewend omdat ze te fier was
hem een blik in haar hart te doen slaan, en
zich weer onder dc dansenden gemengd
Die woorden hadden haar echter geen
oogenblik meer verlaten zij dacht altijd
door aan hèm. En op nieuw streed in haar
ziel de strijd tusschen wereldzin en liefde.
O, dat beuzelende leven kwam haar wéér
zoo nietig voor. Wat was zij weinig te mid
den van die nijvere maatschappij rond zich
en wat gevoelde zij haar onbeduidend be
staan.
Zij zag rond zich naar de rijk gebeeld
houwde meubels en blikte droevig naar al
de kostbare gravuren, die de wanden zoo
overvloedig bedekten, en toen dacht ze óók
aan die arme mijnwerkers waarvan hij had
gesproken die armen, die zonder brood
winning in den harren winter moesten
leven.
O, was dan de overvloed, die haar om- J
Ziehier overigens om welke redens
- Zooals men hei in liet eerste gelid van
art. 2 zien kan, streeft dit wetsvoorstel er
naar, de bakkersbazen volkomen buiten de
samenleving te plaatsen. Het'ontneemt hen
de vrijheid, waarvan alle burgers genieten,
te werken om hun leven te verdienen en
hun gezin te onderhouden, en, welke ook
hunne behoeften wezen, zij zullen van 9 ure
s avonds tot 5 ure 's morgens de armen mo
gen kruisen.
Ei ja, die hccren zijn van gevoelen dat
men hen het middel om hun bestaan le ver
dienen ontneemt wanneer men hen toelaat
van 5 ure 's morgens tot 9 ure's avonds te
werken.
Waarlijk, wat verlangen zij t
Is het voor hunnen eigen persoon dat zij
vrijheid be^eeron, welnu niets belet hen
van 5 ure s morgens lot 9 ure 's avonds te
zwoegen, en dan van 9 ure 's avonds tot 5 u.
s morgens nachtwaker te spelen Aldus zal
geen enkele stond van de 24 uren van den
dag verloren gaan.
Maar DAT is hot niet wat die hecron wil
len.
Zij beweren dc vrijheid Ie bobben zich zoo
snel mogelijk Ie kunnen verrijken door eene
schandalige uitbuiting hunner ongelukkige!
werklieden, dezo verplichtende in enge en
ongezonde koten van 2 of 8 ure 's morgens
tot 10 en 11 ure 's avonds to arbeiden.
En juist DAT is liet, war, wij, bewuste
werklieden, niet aanvaarden. Daar moei ja,
ecu einde aan komen want wij beweren,,
even als wolk menschel ijk wozen ook, recht
op familieleven te bobben en des avonds
onze gazet te kunnen lozen, studeeren en
kennissen opdoen, onze vergaderingen bij
wonen, en ook eenig genoegen van 't leven
te kennen. Dal vergen wij.
In dezer voege schrijven die heeren ver
der over de bedoelde monsterachtigheid -
Wannoor men er toekomt, om aan bur
gers wol ten op te leggen verplicht te zijn
hen alzoo hunne heiligste rechten te ontne
men, dan mag men zeggen, dat zulke wet
ten, voor hen voor wie zij bestemd zijn eene
echte en onverdraaglijke dwingelandij uit
maken. Dergelijke inbreuk op de vrijheid
kan niet anders genaamd worden als eene
monstruositeit.
Zoo, zoo hoeren bazen, hei is een aan
slag tegen de vrijheid Dwingelandij is liet,
te zeggen, dat gij het recht niet iicbi de
arbeiders meer dan l i uren per dag uit te
buiten, als wanneer het korps der geneos-
liceron het overal eens is om te verklaren
dat 8 uren de hoogs le tijd, de maximumduur
van voortbrengst is. welke «Ie mensch gere
geld en normaal, 't is le zeggen zonder zich
te schaden, leveren en uilslaan kan.
Deze goede en menschlievendc bazen zou
den wellicht graag gewild hebban met de
wet te kunnen konkelfoezen, zooals do Zwii-
scrsche hazen.
In Zwitserland liet de wel van 3 Juli 1900
aan de bazen toe van 's nhchfs ie werken,
maarzij verbood zulks uitdrukkelijk aan de
ringde, geen hittere tegenstelling mot de
armee die daar moest heerschcn
Had zij liet recht wel zoo rijk te zijn, ter
wijl anderen van gebrek omkwamen, onder
te zwaren arbeid bezweken of door honger
misdadig werden
O, neen. duizendmaal neen
Maar... waarom had zij, die dat onrecht
zoo goed begreep, niets gedaan, om die oü-
gclukkigcn te helpen of te steunen
Zij had, even als anderen, gesidderd bij het
droeve verhaal dier arme mijnwerkers,
maar... wal had» gtdanu
Niets
Ja, toch, ze had dieper gevoeld, grooter
gift gegeven ener langer aan gedacht dan
anderen, maar toen was de wereld weer ge
komen, de wereld mot haar wierrook en
haar Sirenenzang de wereld die met haar
schitterendste kleuren een rozenketen strik
te om de sehoone, rijke bankiersdochter
Haar leven was een fantastische droom,
een tooverland, waarin de schrille stervens
kreetder armoe nog niet was gehoord... De
deuren der rijken zijn ook zoo dichtgeslo
ten en zoo zwaar gegrendeld voor hel leed
van buiten.
Een heilige ernst bezielde baar om te 1
troosten, le steunen, te verbeteren en lief te
hebben bovenal. Met fierheid en kracht zou 1
werklieden. Welnu, ziehier wat deZwitscr-
sche bazen bedacht hadden
De baas gaf zijnen oven in huur aan zijne
werklieden en bij leverde hen aldebenoo-
digdheden tot liet vervaardigen van depro-
duktcn der bakkerij bloem, gist, enz.... Al
dus werd de werkman baas, of, minstens,
werkte hij voor eigene rekening. IIij. die
deze voorwaarden niet aanvaarden wou, was
vrij ze te weigeren doch, daar de werkman
werken moet. en, zonder werken niets te
eten beeft, gaf hij toe en nam dit nieuwe
uitbuitingsslelseJ der bazen aan. Des mor
gens nam do baas, de wezcntlijke baas, leve
ring van de door die gedwongen schijn ba
zen voortgebrachte waren, en de rekening
werd algauw gesloten.
Zoo begrijpen de bazen de heilige rechten
en de vrijheid, en daarom ook juichen wij
hetFransch wetsvoorstel toe.
Ja, leve de heilige rechten en de vrijheid
Maar OOR ALLEN, als 't u belieft
Onlangs gaf M. Louis de Bethune, (lid
van het bestuur der gaz)ons de verzekering
dat men niet zinnens is er de loonen der
gaz-aanstekers te verminderen van 1.25 fr.
tot 1,00 fr.
Heeft M. de Bethune ons bedrogen of
is hij bedrogen geworden
Wij vernemen dat er op dit oogenblik
reeds drie reserve-aanstekers zijn die maar
i frank hebben en er ook reeds eenen
BESTENDIGEN aansteker is die dit
loon geniet.
Wel is waar wordt het loon der oude
aanstekers niet verminderd, maar het
spreekt van zelf dat, wanneer deze die
vervangen worden 25 centiemen per dag
minder winnen, de oude alras bij de min
ste grief hunne matten zullen mogen rol
len.
Er wordt hier dus feitelijk een aftrok
gepleegd van 25 centiemen en zulks moet
eene schande genoemd worden, wanneer
men weet dat die gaz-compagnie zulke
schromelijke winsten doet/
Wat zegt gij, M. Louis de Bethune?
Donderdag aanstaande, :>l Oogst, om
8 uren s avonds, worden de bestuurleden
van al de groepen samen geroepen in Hand
aan Hand, om gezaineiulijk te besluiten wat
er dezen Winter zal gedaan worden op ge
bied van VOLKSONTWIKKELING.
Go/cl IIENBI DE MAN, bei hoofd dor
Ojjvoedings-Centrale, van Bn zal deze
bijeenkomst hij wonen.
Daarna zal er ook gehandeld worden over
de. aanstaande geineeniekiezing.
Bestuurleden^ op post
zij tonnen, dat haar levert ook zijn rechten
en plichten had en dat er gebroken moest
worden mot de kleingeestige vormen én de
knellende tradities, die zoo menige goede
daad in de geboorte doen stikken. Met dui
zend plannen voorde toekomst sliep ze in,
droomende van triomf, glorie en geluk
11.
En hij, die haar tol een ernstig besluit had
gebracht, hij, dacht ook aan baar
Lionel de Lomonde was alleen in zijn
kamer.
Onmogelijk, zeide hij, ik heb te veel
lief gehad om weer dupe van eene kokette
vrouw te worden. Mijn verleden verbiedt
liet mij en mijne toekomst vraagt al mijn
krachten voor 't levensdoel dat ik" ine heb
gekozen. De tijd van theoriën is voorbij, bet
leven vraagt daden nu. Uit duizende mon
den siijgt or een noodkreet op. Wc moeten
de handen aan '1 werk slaan en helpen, daar
waai- Imlp het eerste noodig is. Het volk
verkwijnt Het smeekt om bevrijding van
smarten, die het niet langer dragen kan
vraagt ont wikkeling, liefde en ophellinguit.
den slaat van eeuwenlange verworpenheid
en miskenning. Het moet levensgenot en
veredeling gegeven worden. Vóór dat het
dreigend zijn rechten eischt.
Wordt voortgezet.
