Onze Kandidaten
lle Jaar. Nr 59. Prijs per nummer 5 centiemen. 24 September 1911
Weekblad voor het Arrondissement Aalst.
voor de aanslaande Gemeenlekiezingen.
Een brokje Geschiedenis.
Voor de groole lijst op 15 October
De Coiiinck Felix, schoenmaker.
De Schutter Remy, tabakbewerker.
Flips Henri, werkman.
Henninck Frans, werkman.
Michels Alfred, bediende
Podevyn Felix, werkman.
Ri 111 ba ut Louis, tabakbewerker.
Sanders Jan, handelaar.
Van der Meirsch 'rndreas. gazelverkooper.
Van de Steen Polydoor, fabriekwerker.
Voor de bijgevoegde Gemeenteraadsleden, op 22 October.
Guns Camiel, schrijnwerker.
Schulyzer Henri, bakker.
Vergaderingen.
Ten strijd, mannen.
Mathilde van Molenbeek
en
ANNONCEN
Rechterlijke i fr. per regel.
Reklamen 20 centiemen per regel.
■Vnnoncen dikwijls herhaald 10 cent. per regel.
Andere annoncen worden opgenomen met
ikkoord
Alle briefwisselingen of strijdpenning moe
ten elke week vóór Woensdag avond om 8 ure,
ingezonden worden.
REDAKTIE EN ADMINISTRATIE
Maanstraat, i8, AALST.
OngQteekende brieven worden niet opgenomen.
Berichten over werkstakingen en grieven moeten
door de Vakvereenigingen gestempeld zijn.
ABONNEMENTSPRIJS
5 maanden tr. o 6
6 I 2")
Een jaar so"
3uiten Bki.gif
Een jaar 5,00
Men abonneert zich op alle postbureeleu.
COÖPERATIE. Algemeene vergadering-
heden Zondag 2-1 September, om 3 uren na
middag.
Dagorde belangrijk.
ALGEMEENE VERGADERING voor
Vrouwen-Ziekenbond, Politieken Vrouwen
bond en Vrouwenbond, op Zondag 1 October
om 3 uren namiddag stipt.
Dagorde Zes maandelijkscbe vergadering
van den Ziekenbond.
Het duur leven. j
Inhuldiging van de vlag van den Politie-
ken Vrouwenbond en bet lokaal op de Lede-
baan.
TEXTIELBOND. Algemeene vergade
ring op Zondag 1 October, om 4 uren namid
dag.
WIJKCLUBS. Elk in zijn lokaal, op
1 October, om 2 ure namiddag.
Dagorde Kiesstrijd.
VERVOLG).
Wij hebben verleden week gezien, dat een
werkman niet mag stemmen voor de katho
lieken, noch voor de liberalen, noch voor de
christene democraten, want dat op al die
liisten, de werklieden altijd den <- diepe
zijn, en de rijke menschen voorgaan.
NOVELLE
door ELI ZE BAART.
5« Vervolg.
.Ta juist gelogen, want het is niet waar,
dat ik krankzinnig ben, 't is niet waar
maar ik ben ziek, in mijn hoofd en in
mijn hart 't Is daar zoo donker en zoo
somber als nooit te voren O, die
menschen wat zijn ze dom en slechtZe
hebben me altijd krankzinnig genoemd,
omdat ik anders dacht en gevoelde dan
zij O. mijn moeder beeft me ook
nooit lief gehad, ze sloeg me altijd zoo...
en... eens toen ze me weer wilde slaan,
ben ik weggeloopen, heel stilletjes weg-
geloopen en... nooit heeft ze meer naar
me gevraagd Een vreemde vrouw,
heeft me in baar huis opgenomen en me
verzorgd en lief gehad. Zij heeft me op
gevoed met baar zoon, samen zijn we
groot geworden, en toen zijn moeder ge
storven was, beeft bij voor me gewerkt
en, beeft hij me lief gehad. O, 't is al
zoo lang geleden en nu is bij weg, voor
M. dokter Verbaegen, kandidaat bij de
cbristene democraten, geeft aan zijne mede
makkers bet klaarste bewijs, dat hij liet niet
goed meent, want gansch zijne werking is
persoonlijk en bij bedelt stemmen voor hem
alléén
Denkt ge dat hij iemand traclit te overha
len om Daensist te worden Spreekt hij over
de politiek der verschillige partijen
Wat geeft hem de programma's
Het is maar eene vriendenstemming zegt
hij, en zijne werking is dan ook enkel op
dien leest geschooid.
Kan bet dommer? En is de Cbristene
Volkspartij biermode tevreden, dan bewijst
zulks te meer, dat liet gecne partij is meteen
programma, maar een samenraapsel van
misnoegden, die geene vaste politieke over
tuiging hebben, maar enkel hunne mis
noegdheid lucht geven, door zich te laten
voordragen op een lijst van afgeschcurden,
en dit bewijst des te klaarder dat de lijst der
Daensisten, een afgescheurde katholieke
lijst is.
Het is dan ook met een waar genoegen dat
wij vernemen, dat M. Verbaegen zich leo-
lijkc blauwe schéénen loopt, bij de socialis
ten, wanneer bij dezen vraagt, om voor hem
te stemmen, want, bij krijgt het welver
diende antwoord dat zij voor bunnen lijst
zullen stemmen, dat zij eene partij hebben,
en dat hun plicht als socialist hun gebied
voor hunne partij te stemmen en niet anders
dan voor hunne partij.
Maar geeft M. Verbaegen bier niet hei
klaarste bewijs geen politieker te zijn Hij
wenscht veel stemmen te hebben achter zijn
naam, en hierom vraagt hij aan de socialis
tische kiezers, een socialist er uit. te laten en
ook voor hem te doppen.
Maar een man, met een klein beetje ge
zond oordeel, een man die wenscht in den
gemeenteraad te komen, moet toch weten,
dat hij met gepanacheerde stemmen nieis
gevorderd is, tenzij om boven uwe makkers
van een en dezelfde lijst te klimmen.
Gepanacheerde stemmen, dus stemmen
die voor kandidaten van verschillige lijsten
hebben gestemd, tellen niet mede om liet
quorum te bereiken, zij tellen niet om het
kiescijfer van een lijst vast te stellen.
Al wat M. Verbaegen dus doet, is trachten
onze lijststemmen te verminderen, zonder
er voor zijn partij of lijst eenig voordeel
uit te trekken.
Zulks is van groot belang om wéten, en
onze mannen zullen dus M. Verbaegen knap
antwoorden en hem wandelen zenden.
Maar elkeen is verwonderd zoo in eens
M. Verbaegen op een politieken lijst aan ie
treffen, en dan nog den schijn te willen aan
nemen, democraat of volksgezind te zijn
Wie kent de democratie, wie kent de volks
gezindheid van M. Verbaegen Voorzeker
niemand.
Men verzekerd ons dat hij nog nooit don
voet in het lokaal der chrisrene democraten
heeft gezet, en dat bij er zelfs van geen en
kelen groep deel maakt.
Waar zou zijne democratie dan wel vast
zitten
Maar wat ik kan verzekeren, dit is, dat
zijne volksgezindheid toch evenaart met
deze der meeste dokters van de stad.
En 't is juist om die volksgezindheid
wat te kortvleugelen, dat de socialisten in
den gemeenteraad zouden willen zetelen.
Ziehier een erg feit
Een aantal arme, behoeftige gezinnen zijn
in 't bezit van eene ziekenkaart, waardoor
die gezinnen recht hebben op kostelooze ge
neesmiddelen en geneeskundige zorgen in
geval van ziekte.
Daarvoor betaalt lief Armbureel aan iode-
ren aangestelden dokter, eene jaarwedde va n
400 franken.
Wat gebeurt er Wanneer er iemand ziek
is, in 't gezin dat eene ziekekaart bezit, dan
wordt den dokter van de wijk geroepen, en
bij liet. eerste visiet, zegt deze, dat den zieke
naar 't hospitaal moet. of wanneer hij
't huis wil blijven, dat zij den dokter
voor zijne bezoeken moeten betalen.
Welnu, zij zijn verplicht, de ziekenen ten
huize van den dokter, als ten huize van den
ziekenen zelf, kosteloos te dienen, zonder
een centiem vergoeding te mogen oischen.
En nogtlians M. Verbaegen is een van die
dokiers die zich doei betalen, zelfs dan als
de ziekenen in 't bezit zijn van eene zieke
kaart.
altijd weg
Ze snikte luid en verborg haar hoofd
in de plooien van Mathilda's kleed. Zoo
verborgen, vertelde ze, hoe gelukkig ze
samen waren geweest, hoeveel en hoelang
ze elkander hadden lief gehad, tot dat er
op eens een... oorlog... was uitgebroken,
die hem ver van haar had weggevoerd
Daar op volgde 't. smartelijk verhaal van
hun afscheid en de herhaling van do
laatste woorden, die hij haar had toe
gesproken.
Zij had hem zien uittrekken met honderde
andere jonge mannen, allen in den vol_
len bloei van hun leven. Zij had ook, even
als anderen, uren en uren de uittrek,
kende troepen gevolgd, om nog een ïaat-
sten groet van hem te ontvangen of nog
een laatste woord met hem te wisselen.
Duizende tranen en zuchten en bittere
klachten waren er uit al die monden op
gestegen, en scherp en schril had de
geestdrift van enkelen, bij al die smart
en al die rouw geklonken
Zij herinnerde zich nog hoe een oud
vrouwtje zich met moeite aan den arm
van haren eenigen zoon had vastgeklemd
en hoe zij door ruwe kracht van haar
lieveling was gescheiden. Ze had zelf gezien
hoe een oude man, met grijze haren en
Die hoeren dokters beweren, dat hunne
vergoeding 400 franken te weinig is. Maarin
dat geval, hebben zij zich te wenden tot het
Armbureel, meer loon te eischen, maar niet
de arme zieke menschen te exploiteeren en
ze van keer tot keer 50 of 75 centiemen te
doen betalen, al waren liet ook do laatste
centen van 't gezin.
Mij dunkt dat zulke daden niet erg naar
democratie rieken.
Moesten wij soeiaiisten in den gemeente
raad komen, wij zouden dus opkomen tegen
die misbruiken, tegen die exploiteering van
arme menschen, die nu door de dokters van
den arme in 't leven worden gebonden,
waaronder zich M. Verbaegen bevindt.
En zulke mannen loopen bij arme men
schen rond, om hunne stem te bedelen, om
hen als vriend voor hem te doen kiezen.
't Zijn me aardige volksvrienden
Neen mannen, een goeden overtuigden
socialist, panacheert niet, kont geene vrien
den, hij dopt voor den lijst van zijne partij,
alleenlijk van boven aan den kop.
Zegt, grondeigenaar, vroeg eens een
boer aan een rijke heer, hoe zijt gij in het
bezit gekomen van al uw eigendommen
Ik heb ze geerfd van ouders en bloed
verwanten
En waar haalden deze ze
Van mijn grootouders.
En hoe hadden uwe grootouders ze
gekregen
Van mijn voorouders...
En uw voorouders
Die hadden er fel voor gevochten.
Tegen wie?
Tegen degenen die ze bezaten.
Dus zijn die eigendommen verwor
ven door vechtpaitij en moord
Op de plaats waar nu het prachtig kas
teel staat van de graaf, stond weleer, in
vroeger eeuwen, een versterkte burcht.
Wie woonde daarop
De voorouders van de graaf.
Van waar kwamen die vandaan
Uit een verre streek.
Waren dat zwervelingen
Inderdaad, zwervelingen, die leef
den van roof.
Gingen die zoo heel alleen op tocht
Neen. meest in gro^p.
En hoe verwierven die dan eigen
dom ro^ti
wankelenden tred, de laatste van zijn vier
zoons, die uit waren getrokken en nooit
weèrgekèerd, getracht had te volgen. Hij
was gestruikeld en neergevallen en had
geen kracht gehad om op te staan, toen
had hij nog een eind op handen en voe
ten kruipend den snellen pas der troepen
bijgehouden Eindelijk was hij door over
spanning en smart uitgeput... dood, ach
tergebleven, zonder zijn kind weergezien te
hebben.
En zij zelve... ze had meer dan acht
volle uren mee gelóopoii, allen achter
zich latende, die tegelijk met haar, dien
zwaren gang hadden aangevangen.
Langzaam had ze haar krachten voe
len minderen. Eerst was ze een halve nas
en eindelijk was zij drij en vier pas ach
tergebleven, zijn oog bad baar nog een
laatst vaarwel toegevonkon, bij bad haar
nog een band toegestoken, maar ze was te
ver af geweest om die nog te kunnen
grijpen. Alles was met baar rond gedraaid,
ze had niets meer gezien en was op den weg
in één gezonken.
Een enkele kreet bad ze. nog uit zijn
mond gehoord, toen hij haar zag wan
kelen en vallen.
Nooit, nooit is hij weergekeerd, snikte
ze luid. En sinds dien tijd ben ik ziek in mijn
hoofd en in mijn hart. Sinds dien tijd
is bet daar zoo donker en. somber als
bet nooit te voren is geweest... O, maar
toen ik de zegepralende troepen zag bin
nen lialep piet muziek, vlaggen en vaan
dels en een juichende menigte, was 't ine
als of die honderde en honderde menschen
als duivels hadden samengespannen om te
spotten met mijn leed en te lachen om
mijn rouw En toen jonge nioóie, ryke
vrouwen, bloemen en kransen wierpep,
alsof die wederkeerenden hadden gear
beid aan het heil van een volk... toen
verloor ik mijn hoofd en mijn wil en
mijn kracht... alles bonSte en klopfo of
't breken zou. *t Was alsóf mijn ziel ver
brijzeld werd onder bergen van steen. Ik
gild", huilde en lachte te gelijk. O', wanneer
zullen w ij, vrouw en, elkaar de hand reiken
om ons eenparig te verzetten tegen'l ver
moorden en verminken van onze broers,
onze geliefden, onze zónen. Vrouwen, wan
neer zullen wij weigeren onze kinderen te
offeren aan 't grove eigenbelang van Stam
of Kerk. Wij moesten de eerste zijn om een
plaats te vragen in 's lands vergaderzalen
om uit naam der liefde te prolesteeren
i tegen dien afgrijselijken moord.
Wordt voori gezet.
