Uit Ninove. IN VRIJHEID. VERBETERINGEN. V;rskg du derda las doorH, De Man, in Band aan Hand. De vrijheid bij de liberalen. OUWE DAG Heden wordt gezel De Mey, secretaris der Partij te Geeraardsbergen in vrijheid gesteld. Hij verlaat het gevang van Aude- naerde waar hij eene maand heeft uitge boet, om M. Byl-Campen bij middel van manifesten, de waarheid te hebben ge- zegd. Gezel De Mey is eene maand van zijne vrijheid beroofd geworden, om de zaak der werklieden van M. Byl te hebben geple- ten. Dat zijn de voordeelen aan die amb ten verbonden. Gezel De Mey wordt triomfantelijk in gehaald. Onze delegatiën vertrekken om 2 1/2 u. In ons verslag over'de tweede les van professor De Man, zijn enkele fouten te her stellen. Er staat er zijn er die veronderstellen dat de Engelsche vakbeweging de oudste is, dat is ONWAAR. Het moet zijn dat zij over het algemeen genomen WEL DE OUDSTE IS. Er staat coalisatierecht het moet zijn COALITIE RECHT. Er staat dat er in Engeland 40 millioen arbeiders zijn, het moet zijn 40 millioen in woners. Feitelijk zijn er maar 7 ii 8 millioen arbeiders van beider geslachten die zouden kunnen vereenigd worden. Er staat Jhon Burms, Will Thome het moet zijn John Burns, Will Thome. Er staat ook Die nieuwe organisatiën wierden gesticht in tegenstelling met de andere vakvereenigingen. Zulks is niet juist. Er bestonden wel ZEKERE tegenstellingen, maar zij waren feitelijk niet gesticht in TEGENSTELLING dei* anderen. Het waren vereenigin^en die gesticht vierden, van ongeschoolde arbeiders, gas, dokwerkers, enz. Er staat nog de Engelsche vakvereeni gingen hebben de hooge LOONEN aange durfd. De leerlingen zullen wel zelf verbeterd hebben dat het moet zijn HOOGE BIJ DRAGEN. Volgens de verschenen statistieken, en zulks betreft de geschoolde arbeiders, win nen de werklieden in Engeland 100 en in België maar 63. -Zulks beteekent dat voor het zelfde werk, op den zelfden tijd, rekening gehouden van de duurte der wo ningen en levensmiddelen in heidelanden, een werkman in Engeland 1 frank zal heb ben gewonnen en in België maar 63 centie men. Voor de geschoolde arbeiders is het dus in Engeland voor meer dan een derde beter dan in ons land. Voor wat de ongeschoolde arbeiders be treft, door hunne groote werkeloosheid, is huu inkomen zeer gering en over het alge meen is hun toestand niet beter dan dezen der ongeschoolde arbeiders van ons land, want daar heerscht de massa-armoede. (Paupérisme). Het is door de groote werkeloosheid die in Engeland heerscht, doordat er tien dui zenden in Londen alleen", dagelijks zonder werk, zonder broodwinning zijn, dat het in Engeland zoo gemakkelijk is, legers onder kruipers aan te werven. Die menschen w iens armoede en gebrek op 't wezen te lezen staat, zijn bereid hunne diensten voor alles aan te bieden. De oude Engelsche vakvereenigingen had den voor gebruik de beroepen af te sluiten, T is te zeggen het getal arbeiders van één beroep zooveel mogelijk te beperken. Zulks gebeurde door de beperking van T getal leerlingen. In hunne vakvereenigingen, namen zij ook. geene nieuwe leden aan, tenzij tegen zeer nooge inkomgelden, en hierdoor waren vele werklieden in de onmogelijkheid deel te maken van hunnen vakbond en er moch ten geene onvereenigde werklieden gebe zigd worden in hun beroep. .Men moest ook volledig geschoolde arbei der zijn, om als lid in de vereeniging aange nomen te worden en bij de machienoouwers eischte men zelfs, dat men vyf jaar leerling w as geweest. In Amerika zijn er zelfs vakbonden, waar men om als lid aangenomen te worden 1500 franken inkomgeld te betalen heeft. Hier in ons land zien we dat de Diamant bewerkers ook dien weg ziin opgegaan, 't getal leerlingen beperkt, de uitbreiding van hun beroep tegengewerkt, waarvan zy reeds den innerlyken crisis gevoelen. Over de contracten die de vakvereenigin gen met de fabrikanten in Engeland sluiten, over de verzoeningen en scheidsraden die hierdoor ontstaan, wydt professor De Man nog al uit. De vakvereenigingen sluiten contracten met de bazen op verschillige tijdstippen en voor verschillende soorten van beroepen, zij storten als waarborg groote sommen geld, en zoo komt het dat ae vakbewegingen ver lammen, dat er om zoo te zeggen geen sta king meer mogelijk is, ten minste geen al- gemeene staking,want DIT contract eindigt op dezen datum, een ander contract op ge nen datum. Ontstaan er geschillen, dan is het de ver- zoeningsraad die optreedt, en soms oordeelt dat het eene zaak is voor de nationale ver- z«daigeraa< die daa rp zijae beurt het ge schil in handen neemtmeermaals besluit dezen nationalen verzoeningsraad tot een nationaal onderzoek, dan komen de verschil lende betrokkene verzoeningsraden samen, dan wordt er een scheidsrechter genoemd, die wel geen fabrikant is, maar toch altijd •en bourgeois. (Een professor, een officier, of een anderen ambtenaar, maar nooit een werkman). De onpartijdigheid van dien scheidsrechter is dan ook meermaals verdacht. En zoo gebeurt het dat men lang, zeer lang onderzoekt, onderhandeld, bijeenkomt het is reeds gebeurt, dat dit alles 3 jaren duurde en wanneer de uitspraak wordt gedaan, dat ze de werklieden totaal onver schillig is geworden, dat hun strijdlust is gedooid. Het sluiten van die contracten brengt ook mede, dat men naar die lange onderzoeken, bijeenkomsten, enz. niet wil wachten, en dat ze toch in staking gaan, ondanks hunne ge stelde waarborg, ondanks het bestuur van hunnen vakbond, en dan keert de openbare denkwijze zich tegen de verbruikers der con tracten. De engelsche arbeiders begrijpen tegen woordig heel goed, dat het sluiten dier con tracten hun meestal nadeel berokkend, en zij voeren er dan ook in hunne vakvereeni gingen een hevigen strijd tegen. Zij begrij pen maar al te goed, dat zulks meestal is, om de vakbeweging te verlammen en in slaap te wiegen. In Engeland hebben ook glijdende loon schalen bestaan, voortgesproten door liet sluiten der contracten en dit hij do mijn werkers. Glijdende loonschalen zijn deze, naarvol- gens het loon der mijnwerkers wierd vast gesteld. volgens de prijzen der kolen. Verhoogden de kolen in prijs, dan ver hoogde ook hun loon en zoo omgekeerd. Ook daar willen zij niet meer van weten. Hier in België wil deHoogere Arbeidsraad, ons ook voeren naar de gemeenschappelijke contracten zulks zal Hij voor de kamer brengen en volgens zijne meening zou Hij 25 franken per lid waarborg eischen. In Engeland gaan de contracten op hun uiterste, hier zouden zij ingevoerd worden. De vroeger zoo vrijheidsminnende libe ralen worden nu in eens de ergste dwinge landen. Wat is de oorzaak Wel de blauwe coöperatief. Er zijn liberale heeren, die meenen dat ze de vrijheni liefhebben door hunne werklieden te DWINGEN brood te nemen in hunne coöperatief. De meesterkens worden opgezonden, en met de complimenten van M. gaan ze bij de werklieden, om lid te worden van hun nen blauwen bazar. Er zijn er zelfs, die het verder drijven en tot schandelijker middels hunnen toevlucht nemen. Hun doel is klaar de werklieden doen gelooven, dat ze verplicht zijn, hun brood te koopen, hen den schrik op't lijf te ja gen, voor hun werk Zulks was ook het geval in het Vellen- fabriek. Welnu tot deze werklieden kun nen wij zeggen, dat zij daar over hunne volltdige vrijheid beschikken. M. De Blieck Josef, en onzen vriend Huysmans Camiel, hebben met M. Levécque gesproken en deze heeft hun de stelligste verzekering gegeven, dat zijne werklieden over hunne volledige vrijheid beschikken en niet mogen gedwongen worden. Het is nu om 't even door wie, die werklieden mochten aangesproken worden over den blauwen bazar, dat zij ons onmid- delijk verwittigen, opdat wij de noodige maatregelen zouden kunnen nemen. M. Levécque is een liberaal, die de liberale princiepen verdedigt, de vrijheid te hoog schat om zijne werklieden te laten dwingen. Zulks is niet het geval met de heeren Odilon Van der Schucren en Gustaaf Leveau, twee liberale mandatarissen, twee heeren die hun woordje hebben te zeggen, in het fabriek Filature et Teintu- rerie, Keizerlijke plaats, en die daar volop den dwang laten bestaan. Die heeren hebben het reeds zoover laten drijven, dat wanneer er werklieden zich aan de poort aanbieden, zegezonden worden naar den blauwen bazar om een briefje. Thans zijn er voor enkele weken haspe- laarsters noodig in dit zelfde fabriek en voor het venster van den blauwen bazar, tusschen de uitstalling van hun brood, kon men lezen dat er haspelaarsters gevraagd worden Zouden die heeren, ter wille van de vrijheid waarmede de liberale partij zoo hoog oploopt, zulks laten voortgaan Zouden zij even als hun partijgenoot Levécque, de werklieden de verzekering niet geven, dat zij volkomen vrij zijn, en de meester verbieden, zoo maar gedurig bij de werklieden te loopen, hen dagelijks lastig te vallen, hen te dreigen, om ze brood te doen nemen. En de liberale heeren dan, als de Nota ris De Windt, M. Vantrappen, Advokaat Michiels en anderen, die gelden hebben gestort om die blauwe coöperatief te stich ten, gaan die dan hun geld laten gebrui ker», om de vrijheid der werklieden te doo- den Wij zullen zien. Die schets uit het werkersleven, is een tooneelwerkje dat wij niet genoeg kunnen aanbevelen, tot opvoering, aan alle too- neelkringen die iets of wat willen doen, om de eischen der werklieden te laten kennen. Wij hebben dit stukje hier te Aalst zien opvoeren op Stadsschouwburg, door den tooneelgroep van den Nederlandsch-n schouwburg van Gent, en onr oodig er bij te voegen dat de uitvoering perfekt was. Vader en moeder, wonen in, bij hunne dochter, getrouwd met een braven en naar- stigen jongen zij hebben zelf twee kin deren, wiens onderhoud met den dag ver groot het wekelijks inkomen is maar 23 franken en de last valt te zwaar om de beide ouderlingen langer in 't gezin te kunnen houden, en zij moeten dus naar 't gesticht. De man in DIT, de vrouw in DAT klooster Wat valt de scheiding hard De oudjes zijn 43 jaar gehuwd z'hebben naarstig gewerkt, hard gezwoegd en zijn er in gelukt de kinderen deftig groot te brengen. Doch een spaarpotje voor den ouden dag hebben ze niet kunnen verga ren. En het oud peetje, die nooit van kerk of geestelijkheid heeft gehouden is nu, om in 't klooster te KUNNEN geraken, nog een aanbevelingsbriefje moeten aangeschaft worden van M. Pastoor Dat grieft hem, nog meer, want zijn geweten moeten opofferen, voor een stukje brood, dat is erg. Zijn pakje >'is gemaakt, hij moet bin nen, het oogenblik van scheiden is daar! Moet het gezegd worden, dat dit tooneel werkje. van 't begin tot het einde roert, en men een steenen hart zou moeten hebben, om niet te weenen Al de aanwezigen, en er waren veel rijke menschen, hebben hunne tranen moeteir vrijen loop geven zij zagen daar nu in werkelijkheid, de pijnlijke en droeve lotgevallen, die het werkende volk te wach ten staat, ondanks ze hun gansch leven braaf hebben geweest, jaar in en jaar uit, hard gewerkt en gezwoegd, om dan nog het einde van zijn leven, van elkander te worden gerukt Wij brengen langs dezen weg hulde, aan den jongen socialistischen schrijver van dit stukje J De Graeve, die door het schrijven hervan, de werkende klasse een grooten dienst heeft bewezen, en haar het middel heeft verschaft, om langs den weg van het tooneel, een harer verzuchtingen, een harer eischen te laten kennen, name lijk een deftig bestaan voor de armen, in hunnen ouden dag. Wij betreuren, dat daar niet onze katho lieke gemeenteraadsleden aanwezig waren, omdat zij hier zouden kunnen vaststellen hebben, dat er haast bij is, om hervormin gen te brengen in de gestichten voor onze oudjes, omdat zij zich zouden kunnen overtuigen hebben, dat het meer dan noo dig is, dat er voor het samenwonen van behoeftige ouderlingen worde gezorgd. En aan den tooneelgroep van de katho lieke vakvereenigingen zeggen wij voert dat stukje op, in plaats van zooals nu schimpstukken op te voeren, geschreven met eene venijnige pen, dooreen gewezen pastoorsvreter, om andersgezinde werk lieden te lasteren. De tooneelgroep van Hand aan Hand zal het aanleeren. Door de zorgen van den Socialistischen Propagandacluü, afdeeling Ninove, is er ge zorgd op vakkunst en politiek gebied, deze winter eene reeks meetings en voordrach ten in te richten, 0111 aldus onze werkbroe- ders die het goed meenen, te kunnen ont wikkelen, om zoodoende, er strijdvaardige mannen voor de goede zaak van te vormen. Op Zaterdag den 18 November, had er dus de eerste meeting plaats, in ons lokaal De Redding, met ons aller bekende en gewaar deerde spreker, gezel Alberik De Swarte, Advokaat te Brussel. Als onderwerp Vervlaamsching derGent- sche Hoogeschool. Onze vriend De Vidts, opende om 8 uren, voor eene bomvolle zaal aanwezigen. Vriend De Swarte nam vervolgens het woord. Na eerst gezegd te hebben, dat hij het woord ging voeren over de vervlaam sching der G. H. maar dat daardoor geens zins den taalstrijd tusschen waal of vlaming mocht verstaan «orden, ving hij in eene sierlijke vloeiende vlaamsclie taal hem eigen, zijne zoo schoone rede aan, waarin hij bewees welk nut en voordeel er voorde werkende klasse in de vervlaamsching der G. H. zoowel op vak-, economisch als op we tenschappelijk gebied verborgen zit. Hoe klaar bewees hij niet, dat met de twee bestaande Hoogescholon er geen leerkrach ten zijn, om ons vlaamsclie volk een dege lijks onderricht te bezorgen. Ziet maar naar Duitschland, hoe ontwik keld er de werkende klasse is op vakgebied. Derede ervan is, omdat er in Duitschland maar een en dezelfde taal gesproken ordt, ener bijgevolg in de Hoogescholen de lessen egeven worden in de auitsche taal, waar oor bijvoorbeeld de ingenieurs tot de «er kende klasse kunnen gaan om hunne w eten- schap en kennis tot nut van het algemeen aan te leeren. Is het niet hartroerend dat er zoo weinig doctors gevonden worden, die aan onze vlaamsclie huismoeders onderricht betrek hebbendeop kinderopvoeding kunnen geven, weèral ornaat zij hunne studiën in de fran- sche en niet in de vlaamsclie taal gedaan hebben. Zoo ook is het gesteld met land bouw, enz., enz. Na een uur sprekens en na die talrijke aanhoorders tot de propaganda ter ver vlaamsching der Gentsche Hoogeschool aan gespoord te hebben, sloot onze vriend De S arte zijne prachtige rede, onder daveren de toejuichingen. E. D. 0. VERKLARING. Ik ondergeteekende, J. Deckmyn, bijge naamd Slekken, verklaar bij deze van de Verzekeringsmaatschappij La Prévoyance Sociale t«ee dagen na het overlijden van mijn kind Leontina, de som vaji 159,36 fr. ontvangen te hebben. J. D. Ziedaar, werkbroeders, bovenstaande ge tuigt dat men zich moet verzekeren, in brand en levensverzekeringen die door en voor de werkende klasse gesticht zijn, zoo als La Prévoyance Sociale. Voor inlichtingen wende men zich tot ge zel E. De Coorde, Algemeene Agent voor Ninove en omliggende. TWIJNDERS, TWIJNSTERS Heden Zondag, om 3 uren namiddag, in het lokaal De Redding, driemaandelijksche verplichtende vergadering, op boet van 15 centiemen. Vrouwen en mannen leden, weest allen op post. Geene achterblijvers, allen naar de ver gadering. Het Bestuur. ALGEMEENE BESTUURZITTING. Op verzoek van het Bestuur der Coöpera tie, worden al de bestuurleden der Vakbon den, Propagandaclub en Tooneelkring uit- genoodigd, tot het bijwonen der algemeene bestuurzitting, op Donderdag, om 8 uren 's avonds, in het lokaal De Redding. WERKGEBREK. Er heerscht op dit oogenblik in onze stad, een buitengewoon w erkgebrek. Vele garen werkers (sters) hebben slechts 3 en 4 dagen per week te werken, zoodat het inkomen de- zér werklieden grootelijksch vermindert, dat onvermijdelijk groote armoede in de werkersgezinnen mede brengt. Bij dit zijn er nog werklieden afgedankt in een garen fabriek, wat den schrik in het hartjaagde bij vele twijnders (sters), die be vreesd waren dat de afdanking zou voort gezet worden. Onze Twijnders (sters) bond heeft aan deze Heeren een brief gestuurd, hen vragende.de afdanking der werklieden te staken. Wij zijn felukkig te kunnen melden, dat de gevrees- e afdanking niet voortgezet is. Ook heeft eene machienbraak bij Cobbaut een 300TAL werklieden voor 5 dagen zonder werk gesteld, zoodat de Ninoofsche werklie den erg beproefd worden. Gelukkigst zijn deze werklieden die zich in tijds door zich te vereenigen tegen de werkeloosheid verzekerden. BIJ DE GLADSLIJPERS. De vergadering van Zondag 11. k<>n beter bijgewoond zijn door de leden, 't is oprecht jammer dat er vele leden van den bond, iedere 3 maanden nog den tijd iet vinden, om een uurken te offeren voor het bijwonen der vergadering. Vrienden, gij allen zoudt nogthans goed dienen te weten, wat er door den bond voor de vakgenooten en leden ge daan wordt Nu vooral door de laaiste loonsbeweging is eens te meer de nood zakelijkheid bewezen, hoe zeer de werk lieden van uw vak dienen vereenigd te zijn, vooral in den zelfden bond,waardoor eene grootere strijdkracht zou bestaan. Dat de leden hunne afwezigheidsziekte staken en propaganda voor den bond ma ken, te dien prijze is er voorde gladslij pers en marmerbewerkers eene betere toe komst weggelegd. De vergadering besloot dat al de afwe zigen op de vergadering in 't vervolg eene boet van 10 centiemen zullen opgelegd worden.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Recht en Vrijheid | 1911 | | pagina 2