Ue Jaar. Nr 52. Prijs per nummer 5 centiemen. 24 December \9\\. Weekblad voor het Arrondissement Aalst. Vergaderingen. Op aanvraag Aroekedekoe HET ARTIKEL 310, Recht en Vrijheid ANNONCEN Rechterlijke i fr. per regel. Reklamen 20 centiemen per regel. Annoncen dikwijls herhaald 10 cent. per regel. Andere annoncen worden opgenomen met ikkoord Alle briefwisselingen of strijdpennmg moe ten elke week vóór Woensdag avond om 8 ure, ingezonden werden. REDAKTIE EN ADMINISTRATIE Maanstraat, 18, AALST. Ongeteekende brieven worden niet opgenomen. Berichten over werkstakingen en grieven moeten door de Vakvereenigingen gestempeld zijn. ABONNEMENTSPRIJS Een jaar Etn jaar tr. o,6o iio 2 00 Soiten Belgib Men abonneert zich op alle postbureelen. BOUWWERKERS. Heden Zondag om 10 uren 's morgens, openbare vergadering voor de bouwwerkers der stad en buiten, bij P. Nichols, Groote Markt. Bespreking der loonsbeweging te Aalst en Brussel. MARMERBEWERKERS. Heden Zon dag om 11 uren 's morgens, verplichtende vergadering, in het lokaal Hand aan Hand. Bespreking der aansluiting van den hond bij de Landelijke Federatie. MARBR1ERS-PÜLISSEURS. Heden Zondag, om 3 uren namiddag, bij P. Nichels, Groote Markt, openbare vergadering voor marhriers en polisseurs. Dagorde 1. Waarom de marmerbewer kers zich moeten vereenigen 2. Het duur leven 3. De loonsbeweging te Urussel. wordt nog eens opgevoerd de lokale Revue op MAANDAG 25 DECEMBER (Kerstdag). Begin stipt om 0 uren Plaatsen aan O,SO en 0,30 fr. Partijgenooten on vrienden, voorziet u in tijds van kaarten, welke ten lokale te ver krijgen zijn. De schandelijke manier waarop gezel Jacquemotte, schrijver van de Bedienden- vereeniging van Brussel, is veroordeeld geworden, heeft weer eens te meer het hatelijke van dit uitzonderlijk wetsartikel doen uitschijnen. En inderdaad, alhoewel de getuigenis sen ten overvloede bewezen dat onder geen enkel voorwendsel de vrijheid van den ar beid door onzen gezel is gekrenkt gewor den, werd hij tot eene gevangzitting van 3 maanden veroordeeld. En terwijl hij in het gevang zit na te denken, over de onrechtvaardigheden die door het klassengerecht den, naar verbe tering strevende, arbeider worden aange daan, komen te Seraing eveneens ten ge volge eener zoogenaamde overtreding van dit°uitzonderingsartikel zes metaalbewer kers in het gevang geworpen te worden De jacht duurt dus voort, en alle dagen komen de handlangers van hen die het landbestuur in handen hebben, en die slechts de belangen der burgerklasse ken nen en bevoordeeligen bij elke gelegen heid aangedraafd om den voor lotsverbe tering strijdende werker in zijne werking te belemmeren en hem zoo mogelijk voor min of meer langen tijd van zijn huisgezin en zijne kameraden te verwijderen. Hiertegen moet beslist stelling genomen worden Het gaat niet langer op dat het vereenigd proletariaat lijdelijk blijft toe zien, als hare voormannen, en hier en daar vooraanstaande medeleden, voor de minst onschuldige daad tot kerkerstraf verwezen worden. Want eene zaak is zeker artikel 310, dat met zooveel overhaasting in al zijne gestrengheid op de minstbeteekenende ge vallen, wordt door ons klassegerecht nooit op de patroons toegepast. Diensaangaande zijn de voorbeelden met dé vleet aan te halen. Herinneren we ons bijvoorbeeld hoe, enkele jaren geleden het dagelijksbestuur van den Antwerpschen Diamantbewer- kersbond terecht stond voor overtreding van art. 310 tengevolge van het uitgeven van een manifest. Op dit zelfde uur moes ten 26 steenbakkersbazen van de Ruppel- boorden voor het gerecht verschijnen, voor overtreding van hetzelfde artikel. Deze laatste werden natuurlijk vrij gesproken, en daar dit vonnis viel, vooraleer dat der diamantbewerkers was gepleten, maakte de verdediging dezer laatste hier gebruik van om voor hare klienten de vrijspraak te vragen. De rechters verboden nochtans het oordeel aan te halen en verwezen de 3 beschuldigden tot vele maanden gevang! En dat het niet noodig is bedreigingen te uiten, of tot handtastelijkheden over te gaan om bewust artikel te zien toepassen, dat bewijst ons een vonnis der korrection- neele rechtbank van Brussel dat op 26 October 1910 werd uitgesproken en luidde als volgt Bedrijven cencn strafbaren aanslag op de vrijheid van den arbeid Zij die samenscholingen hebben inge- richt met het doel den beheerder van een koffiehuis te dwingen de werkvoorwaarden der door hem gebezigde koffiehuis- bedienden te veranderenzelfs wanneer er geene enkele gewelddaad is gepleegd ge it worden Men ziet dat op alle mogelijke wijze de werklieden worden getrof fen, terwijl de patroons volle vrij heid van handelen gegeven is. We meenen het niet noodig een lange lijst van veroordeelingen te geven om onze stelling te bewijzen.Tijdens de de batten gehouden op onze kongressen van 1902 en 1905, en in de verslagen daarvan, door gezel Conrardy gegeven, zijn er fei ten genoeg voorgebracht. Het groot aantal veroordeelingen sedert dien uitgesproken, hebben zeker de mee ning versterkt der kameraden die steeds hebben aangedrongen tot verdwijning van dit hatelijk artikel. Doch dit alles is niet genoeg. Alhoe wel sedert 1907 door gezel Meysmans, in de kamer een voorstel is neergelegd tot afschaffing ervan, hebben onze wetgevers, niettegenstaande het gedurig aandringen der socialistische Kamerleden, nog gee- nen tijd gevonden om dit onhebbelijk wets artikel uit het Straf boek te schrabben. Daarop moet dus ons streven gericht worden. Het is niet alleen noodig dat uit alle werkersmiddens een nieuw verzet uitgaat, maar meer dan ooit moet er voor het ver dwijnen van dit, voor de werkers, zoo schadelijk artikel gewerkt worden. Bij elke gelegenheid moeten er de werklieden op gewezen worden, dat slechts de volledige afschaffing het eenige middel is om ons voldoening te schenken, want al de straffen en gevallen die er betrek op hebben, wor den in de andere artikelen van het straf wetboek voorzien, en met eene verandering te verlangen zouden we kunnen in het ge val komen onzer broeders van Nederland, die vroeger ook hun artikel 310 hadden, en dat op 11 April 1903 gewijzigd werd. In overtreding van dit nieuwe artikel ston den in de eerste helft der vorige maand te Amsterdam twee zeelieden terecht, die zonder bedreiging of geweld twee strijd- brekers belet hadden in hunne plaats zee te kiezen, en die voor die daad elk 2 JAAR gevangenisstraf opliepen, omdat ze op de onderkruipers psychischen dwang hadden uitgeoefend Zooals men ziet kent men overal de kunst om de werklieden te nijpen, als het in het kraam van het ondernemersdom te pas komt. Maar eens toch zullen de oogen der werklieden opengaan, alsook van hen die niet in ons midden leven, bijgevolg niet volledig onze verzuchtingen kennen, en die toch ook in opstand komen tegenover zooveel gepleegde onrechtvaardigheid Reeds werd er een prokureur des ko naar het Fransch v a n PAUL HEUSY. I. In den winter is het park Monceaux in eeno sierlijke, bescheidene, wel opgevoede droefgeestigheid gehuld. Het heeft geene enkele dezer plotselinge ontklecdingen, waardoor de gewone bosschen en hoven zich onderscheiden, die, van den eenen tot den anderen dag, hunne naaktheid zonder het minste floers ten loon spreidon. Een groot getal zijner hoornen behouden hun gebladerte. Diegenen welke de wreede na tuur dwingt zich te ontblooten, handelen met de meest prijsbare welvoeglijkheid. Valt er een bladje, aanstonds is het opgeno men en verborgen. Men ziet er nooit die ronddedansen van wilde bladeren, wild en onkuisch springend als danseressen van Mabille. Ieder morgend worden zijne dreven schoongevaagd, zijne grasperken effen ge maakt, kammen zich zijne tapijten van eiloof en krullen zijne bloemperken hunne kokette borduursels. Alleenlijk, de zomerbloemen met hunne schitterende kleuren zijn ver dwenen de algemeene tinten zijn verdon kerd, het sombere groen, hier en daardoor zwarte boomslammen of schachten van zuilen van grijze steenen afgebroken, over- heérscht. Het sombere groen en het bruin van een otter gaan wonderlijk goed met elkander samen, zegt tot zich zelve, een namiddag der vorloopene maand November, terwijl zij een oogslag op den sleep van haar zijden kleed werpt, mevrouw de Virmont, de echtge- noote van den welgekende bankier uit de rue de Lisbonne, en, op eens door oen aan val van moederlijke teederheid getroffen, belt zij 0111 hare kamerjuffer. Zoohaast deze verschijnt Zegt aan Tom, geboodt mevrouw de Virmont, den coupé in te spannen, en aan Germaine Gaston bij mij te brengen heden ga ik met hem naar het park Monceaux. Gewoonlijk liet zij Germaine, de kinder meid, eene wandeling doen mot haar zoon een jongentje van vier of vijfjaren, terwijl zij zich naar het Bosch begaf. Gaston kwam weldra huppelend van vreugde bij zijne moeder. Eenige minuten later voerde het rijtuig de moeder en het kind weg. Het zette hun af in de groote dreef, wolke het park doorsnijdt. De vorigo nacht had het een weinig gevro- zen. Op sommigoplaatson, inden schaduw, nings (1) gevonden, die zich in de vol gende bewoordingen uitliet Herhalen wij Jut, de arbeidende klas vordert niet Jut recht om wanorde te verwekken, noch om plundering of gewelddaden te mogen plegen. Maar ze verzet zich tegen eene uitzonderingswettegen haar gemaakt, zooals men deed ten opzichte der buiten de maatschappij gestel- den en der verworpelingen (outlaws en parias) zij wil, langs den anderen kantdat de vrijheid van den arbeid wordt bekrachtigd door eene wetdie met minder overdreven strengheid door onze wetgeving wordt uitgevaardigd ten laatste vraagt zij dat deze wettelijk bepaling, door het feit dat ze in het gemeen recht treedt, door de rechtbanken nauwkeurig worde toe gepast in den geest die de rechters in zake gemeen recht moet bezielen. Ih denk dat deze tischen niet overdreven zijn, en dat men er recht kan laten aan wedervaren, met een lof baar doel van rechtvaardigheid en maatsohappelijhe verzoe ning. Dus de werkers staan niet meer alleen in hunnen strijd tegen het uitzonderings artikel dat, vanaf zijne uitvaardiging, steeds met ware razernij en gestrengheid door de burgerlijke rechters op de werklie den alleen is toegepast. Meer dan ooit hebben onze voormannen als taak de propaganda voor de heele af schaffing van dit hatelijk artikel voort te zetten zonder veipoozen en bij elke gele genheid moeten onze onwetende broeders op de hoogte gesteld worden, waarom den strijd is aangebonden, en waarom we ons verzetten tegen die wetsbepaling, die onder de leiders der werkersorganisatie reeds zooveel slachtoffers gemaakt heeft. Krachtiger en met meer standvastigheid dan vroeger, moeten wij strijden tot we volledige voldoening bekomen hebben, om te beletten dat de werkende klas, in haren opmarsch naar een beter bestaan, steeds belemmerd wordt door een wetsartikel dat aan ons klassengerecht voortdurend de gelegenheid laat zijne slachtoffers tusschen het proletariaat te kiezen. En aan onze kameraden die thans in de gevangenis zuchten, zenden we onzen jroedergroet, en we zijne innig overtuigd dat de onrechtvaardigheid die hun thans wordt aangedaan, zal bijdragen om de ge organiseerde werkende klas aan te zetten, onverbiddelijk en met meer hardknekkig- heid dan ooit te werken om dit onhebbe lijk en hatelijk artikel uit het strafwetboek te doen verdwijnen. Weg met artikel 310 aan den voet der hoornen, bemerkte men nog de sporen van wit rijm. De lucht was scherp en prikkend, maar droog en deed goed aan de neusgaten. Mevrouw deVir mont, warm in hare russische pels gewik keld, de handen in de mouwen, ademde ze, al voortgaande, mot genot in. Rond haar liep Gasten heen en weder iederen stond springend als een jongen dam hert. Van tijd tot tijd glimlachte zij hem toe. De kleine guit, meteen nauw stuitend vestje 0111 het lijfje, een korte broek van zwart flu weel aan de beentjes, een tok van astrakan op het oor, den hals, zich los vertoononde in ineen breed halsboordje van frisch batist, was bekoorlijk. Zij beschouwde hem met trotschheid, hem aan de andere kinderen van zijnen ouderdom die in het park liepen vergelijkende er was geen enkel, die een kostuum van zulk een fijnen smaak aan had Alsdan, weder aan zich zelve denkende, vei heugde zij zich haren persoon te bewegen in die dreven van fijn kiezelzaad, te midden dezer planten, onder deze boomen. nabij deze korven, waarvan de wcreldsche beval ligheden zoo wel aan hare eigene bevallig heden beantwoordden. Haar aangezicht dat zij zonder vrees aan de onscliadely ko stralen der herfstzon blootstelde, glansde van ge- (1) M. Raphael Siuosf Revue de Droit Pénal et de Criminalogie (Octobre-NoTembre 1909. noegen onder liet bijna onzichtbare dons van poudre de niz. die het bedekte. Ah d» bekoorlijke dag en wat was het bestaan dan eene zachte zaak. Gaston voerdo zijne moeder naar de Nau- machie mede waar een troepje eendvogels zich verlustigden, en vermaakte zich langen tijd met hunne gulzigheid in liet opslikken der stukken brood, welke hij had medege bracht en die hij hun uit al de kracht van zijnen kleinen arm toewierp. Als dan riep hij uit Mama geef mij een kluit. E011 kluit, zegde mevrouw de Virmont, en waarom Om suikergoed bij madame Samson te koopen, Germaine geeft er my altijd een wanneer wij hier zijn. Maar te huis hebt gij al de lekkernijen welke gij wenschten dio veel beter ziju. Oil ik, ik heb dit suikergoed zoo gaarne, gij zult zien, hot is heel liefmen draait, men heeft een nummer en men heeft zooveel stukjes suikergoed als het nummer; indien het drij is, heeft men drij stukjes het grootsto nummer is twaalf, maar ik, ik heb bet nooit gehad kom, zeg, mama, wilt gij (Wordt voortgezet).

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Recht en Vrijheid | 1911 | | pagina 1