Ue Jaar. Nr 52. Prijs per nummer 5 centiemen. 24 December \9\\.
Weekblad voor het Arrondissement Aalst.
Vergaderingen.
Op aanvraag
Aroekedekoe
HET ARTIKEL 310,
Recht en Vrijheid
ANNONCEN
Rechterlijke i fr. per regel.
Reklamen 20 centiemen per regel.
Annoncen dikwijls herhaald 10 cent. per regel.
Andere annoncen worden opgenomen met
ikkoord
Alle briefwisselingen of strijdpennmg moe
ten elke week vóór Woensdag avond om 8 ure,
ingezonden werden.
REDAKTIE EN ADMINISTRATIE
Maanstraat, 18, AALST.
Ongeteekende brieven worden niet opgenomen.
Berichten over werkstakingen en grieven moeten
door de Vakvereenigingen gestempeld zijn.
ABONNEMENTSPRIJS
Een jaar
Etn jaar
tr. o,6o
iio
2 00
Soiten Belgib
Men abonneert zich op alle postbureelen.
BOUWWERKERS. Heden Zondag om
10 uren 's morgens, openbare vergadering
voor de bouwwerkers der stad en buiten,
bij P. Nichols, Groote Markt.
Bespreking der loonsbeweging te Aalst
en Brussel.
MARMERBEWERKERS. Heden Zon
dag om 11 uren 's morgens, verplichtende
vergadering, in het lokaal Hand aan Hand.
Bespreking der aansluiting van den hond
bij de Landelijke Federatie.
MARBR1ERS-PÜLISSEURS. Heden
Zondag, om 3 uren namiddag, bij P. Nichels,
Groote Markt, openbare vergadering voor
marhriers en polisseurs.
Dagorde 1. Waarom de marmerbewer
kers zich moeten vereenigen 2. Het duur
leven 3. De loonsbeweging te Urussel.
wordt nog eens opgevoerd de lokale Revue
op MAANDAG 25 DECEMBER (Kerstdag).
Begin stipt om 0 uren
Plaatsen aan O,SO en 0,30 fr.
Partijgenooten on vrienden, voorziet u in
tijds van kaarten, welke ten lokale te ver
krijgen zijn.
De schandelijke manier waarop gezel
Jacquemotte, schrijver van de Bedienden-
vereeniging van Brussel, is veroordeeld
geworden, heeft weer eens te meer het
hatelijke van dit uitzonderlijk wetsartikel
doen uitschijnen.
En inderdaad, alhoewel de getuigenis
sen ten overvloede bewezen dat onder geen
enkel voorwendsel de vrijheid van den ar
beid door onzen gezel is gekrenkt gewor
den, werd hij tot eene gevangzitting van
3 maanden veroordeeld.
En terwijl hij in het gevang zit na te
denken, over de onrechtvaardigheden die
door het klassengerecht den, naar verbe
tering strevende, arbeider worden aange
daan, komen te Seraing eveneens ten ge
volge eener zoogenaamde overtreding van
dit°uitzonderingsartikel zes metaalbewer
kers in het gevang geworpen te worden
De jacht duurt dus voort, en alle dagen
komen de handlangers van hen die het
landbestuur in handen hebben, en die
slechts de belangen der burgerklasse ken
nen en bevoordeeligen bij elke gelegen
heid aangedraafd om den voor lotsverbe
tering strijdende werker in zijne werking
te belemmeren en hem zoo mogelijk voor
min of meer langen tijd van zijn huisgezin
en zijne kameraden te verwijderen.
Hiertegen moet beslist stelling genomen
worden Het gaat niet langer op dat het
vereenigd proletariaat lijdelijk blijft toe
zien, als hare voormannen, en hier en daar
vooraanstaande medeleden, voor de minst
onschuldige daad tot kerkerstraf verwezen
worden.
Want eene zaak is zeker artikel 310,
dat met zooveel overhaasting in al zijne
gestrengheid op de minstbeteekenende ge
vallen, wordt door ons klassegerecht nooit
op de patroons toegepast.
Diensaangaande zijn de voorbeelden met
dé vleet aan te halen.
Herinneren we ons bijvoorbeeld hoe,
enkele jaren geleden het dagelijksbestuur
van den Antwerpschen Diamantbewer-
kersbond terecht stond voor overtreding
van art. 310 tengevolge van het uitgeven
van een manifest. Op dit zelfde uur moes
ten 26 steenbakkersbazen van de Ruppel-
boorden voor het gerecht verschijnen, voor
overtreding van hetzelfde artikel. Deze
laatste werden natuurlijk vrij gesproken,
en daar dit vonnis viel, vooraleer dat der
diamantbewerkers was gepleten, maakte
de verdediging dezer laatste hier gebruik
van om voor hare klienten de vrijspraak
te vragen. De rechters verboden nochtans
het oordeel aan te halen en verwezen de
3 beschuldigden tot vele maanden gevang!
En dat het niet noodig is bedreigingen
te uiten, of tot handtastelijkheden over te
gaan om bewust artikel te zien toepassen,
dat bewijst ons een vonnis der korrection-
neele rechtbank van Brussel dat op 26
October 1910 werd uitgesproken en luidde
als volgt
Bedrijven cencn strafbaren aanslag op
de vrijheid van den arbeid
Zij die samenscholingen hebben inge-
richt met het doel den beheerder van een
koffiehuis te dwingen de werkvoorwaarden
der door hem gebezigde koffiehuis-
bedienden te veranderenzelfs wanneer er
geene enkele gewelddaad is gepleegd ge
it worden
Men ziet dat op alle mogelijke
wijze de werklieden worden getrof
fen, terwijl de patroons volle vrij
heid van handelen gegeven is.
We meenen het niet noodig een lange
lijst van veroordeelingen te geven om
onze stelling te bewijzen.Tijdens de de
batten gehouden op onze kongressen van
1902 en 1905, en in de verslagen daarvan,
door gezel Conrardy gegeven, zijn er fei
ten genoeg voorgebracht.
Het groot aantal veroordeelingen sedert
dien uitgesproken, hebben zeker de mee
ning versterkt der kameraden die steeds
hebben aangedrongen tot verdwijning van
dit hatelijk artikel.
Doch dit alles is niet genoeg. Alhoe
wel sedert 1907 door gezel Meysmans, in
de kamer een voorstel is neergelegd tot
afschaffing ervan, hebben onze wetgevers,
niettegenstaande het gedurig aandringen
der socialistische Kamerleden, nog gee-
nen tijd gevonden om dit onhebbelijk wets
artikel uit het Straf boek te schrabben.
Daarop moet dus ons streven gericht
worden.
Het is niet alleen noodig dat uit alle
werkersmiddens een nieuw verzet uitgaat,
maar meer dan ooit moet er voor het ver
dwijnen van dit, voor de werkers, zoo
schadelijk artikel gewerkt worden. Bij elke
gelegenheid moeten er de werklieden op
gewezen worden, dat slechts de volledige
afschaffing het eenige middel is om ons
voldoening te schenken, want al de straffen
en gevallen die er betrek op hebben, wor
den in de andere artikelen van het straf
wetboek voorzien, en met eene verandering
te verlangen zouden we kunnen in het ge
val komen onzer broeders van Nederland,
die vroeger ook hun artikel 310 hadden,
en dat op 11 April 1903 gewijzigd werd.
In overtreding van dit nieuwe artikel ston
den in de eerste helft der vorige maand te
Amsterdam twee zeelieden terecht, die
zonder bedreiging of geweld twee strijd-
brekers belet hadden in hunne plaats zee
te kiezen, en die voor die daad elk 2 JAAR
gevangenisstraf opliepen, omdat ze op de
onderkruipers psychischen dwang hadden
uitgeoefend
Zooals men ziet kent men overal de
kunst om de werklieden te nijpen, als het
in het kraam van het ondernemersdom te
pas komt.
Maar eens toch zullen de oogen der
werklieden opengaan, alsook van hen die
niet in ons midden leven, bijgevolg niet
volledig onze verzuchtingen kennen, en
die toch ook in opstand komen tegenover
zooveel gepleegde onrechtvaardigheid
Reeds werd er een prokureur des ko
naar het Fransch
v a n PAUL HEUSY.
I.
In den winter is het park Monceaux in
eeno sierlijke, bescheidene, wel opgevoede
droefgeestigheid gehuld. Het heeft geene
enkele dezer plotselinge ontklecdingen,
waardoor de gewone bosschen en hoven
zich onderscheiden, die, van den eenen tot
den anderen dag, hunne naaktheid zonder
het minste floers ten loon spreidon. Een
groot getal zijner hoornen behouden hun
gebladerte. Diegenen welke de wreede na
tuur dwingt zich te ontblooten, handelen
met de meest prijsbare welvoeglijkheid.
Valt er een bladje, aanstonds is het opgeno
men en verborgen. Men ziet er nooit die
ronddedansen van wilde bladeren, wild
en onkuisch springend als danseressen van
Mabille. Ieder morgend worden zijne dreven
schoongevaagd, zijne grasperken effen ge
maakt, kammen zich zijne tapijten van eiloof
en krullen zijne bloemperken hunne kokette
borduursels. Alleenlijk, de zomerbloemen
met hunne schitterende kleuren zijn ver
dwenen de algemeene tinten zijn verdon
kerd, het sombere groen, hier en daardoor
zwarte boomslammen of schachten van
zuilen van grijze steenen afgebroken, over-
heérscht.
Het sombere groen en het bruin van een
otter gaan wonderlijk goed met elkander
samen, zegt tot zich zelve, een namiddag der
vorloopene maand November, terwijl zij een
oogslag op den sleep van haar zijden kleed
werpt, mevrouw de Virmont, de echtge-
noote van den welgekende bankier uit de
rue de Lisbonne, en, op eens door oen aan
val van moederlijke teederheid getroffen,
belt zij 0111 hare kamerjuffer.
Zoohaast deze verschijnt Zegt aan
Tom, geboodt mevrouw de Virmont, den
coupé in te spannen, en aan Germaine
Gaston bij mij te brengen heden ga ik met
hem naar het park Monceaux.
Gewoonlijk liet zij Germaine, de kinder
meid, eene wandeling doen mot haar zoon
een jongentje van vier of vijfjaren, terwijl
zij zich naar het Bosch begaf.
Gaston kwam weldra huppelend van
vreugde bij zijne moeder. Eenige minuten
later voerde het rijtuig de moeder en het
kind weg. Het zette hun af in de groote
dreef, wolke het park doorsnijdt.
De vorigo nacht had het een weinig gevro-
zen. Op sommigoplaatson, inden schaduw,
nings (1) gevonden, die zich in de vol
gende bewoordingen uitliet
Herhalen wij Jut, de arbeidende klas vordert niet Jut
recht om wanorde te verwekken, noch om plundering of
gewelddaden te mogen plegen. Maar ze verzet zich tegen
eene uitzonderingswettegen haar gemaakt, zooals men
deed ten opzichte der buiten de maatschappij gestel-
den en der verworpelingen (outlaws en parias)
zij wil, langs den anderen kantdat de vrijheid van
den arbeid wordt bekrachtigd door eene wetdie met
minder overdreven strengheid door onze wetgeving wordt
uitgevaardigd ten laatste vraagt zij dat deze wettelijk
bepaling, door het feit dat ze in het gemeen recht
treedt, door de rechtbanken nauwkeurig worde toe
gepast in den geest die de rechters in zake gemeen recht
moet bezielen.
Ih denk dat deze tischen niet overdreven zijn, en dat
men er recht kan laten aan wedervaren, met een lof baar
doel van rechtvaardigheid en maatsohappelijhe verzoe
ning.
Dus de werkers staan niet meer alleen
in hunnen strijd tegen het uitzonderings
artikel dat, vanaf zijne uitvaardiging,
steeds met ware razernij en gestrengheid
door de burgerlijke rechters op de werklie
den alleen is toegepast.
Meer dan ooit hebben onze voormannen
als taak de propaganda voor de heele af
schaffing van dit hatelijk artikel voort te
zetten zonder veipoozen en bij elke gele
genheid moeten onze onwetende broeders
op de hoogte gesteld worden, waarom den
strijd is aangebonden, en waarom we
ons verzetten tegen die wetsbepaling, die
onder de leiders der werkersorganisatie
reeds zooveel slachtoffers gemaakt heeft.
Krachtiger en met meer standvastigheid
dan vroeger, moeten wij strijden tot we
volledige voldoening bekomen hebben, om
te beletten dat de werkende klas, in haren
opmarsch naar een beter bestaan, steeds
belemmerd wordt door een wetsartikel dat
aan ons klassengerecht voortdurend de
gelegenheid laat zijne slachtoffers tusschen
het proletariaat te kiezen.
En aan onze kameraden die thans in de
gevangenis zuchten, zenden we onzen
jroedergroet, en we zijne innig overtuigd
dat de onrechtvaardigheid die hun thans
wordt aangedaan, zal bijdragen om de ge
organiseerde werkende klas aan te zetten,
onverbiddelijk en met meer hardknekkig-
heid dan ooit te werken om dit onhebbe
lijk en hatelijk artikel uit het strafwetboek
te doen verdwijnen.
Weg met artikel 310
aan den voet der hoornen, bemerkte men
nog de sporen van wit rijm. De lucht was
scherp en prikkend, maar droog en deed
goed aan de neusgaten. Mevrouw deVir
mont, warm in hare russische pels gewik
keld, de handen in de mouwen, ademde ze,
al voortgaande, mot genot in.
Rond haar liep Gasten heen en weder
iederen stond springend als een jongen dam
hert. Van tijd tot tijd glimlachte zij hem toe.
De kleine guit, meteen nauw stuitend vestje
0111 het lijfje, een korte broek van zwart flu
weel aan de beentjes, een tok van astrakan
op het oor, den hals, zich los vertoononde in
ineen breed halsboordje van frisch batist,
was bekoorlijk. Zij beschouwde hem met
trotschheid, hem aan de andere kinderen
van zijnen ouderdom die in het park liepen
vergelijkende er was geen enkel, die een
kostuum van zulk een fijnen smaak aan had
Alsdan, weder aan zich zelve denkende, vei
heugde zij zich haren persoon te bewegen
in die dreven van fijn kiezelzaad, te midden
dezer planten, onder deze boomen. nabij
deze korven, waarvan de wcreldsche beval
ligheden zoo wel aan hare eigene bevallig
heden beantwoordden. Haar aangezicht dat
zij zonder vrees aan de onscliadely ko stralen
der herfstzon blootstelde, glansde van ge-
(1) M. Raphael Siuosf Revue de Droit Pénal et de
Criminalogie (Octobre-NoTembre 1909.
noegen onder liet bijna onzichtbare dons
van poudre de niz. die het bedekte. Ah d»
bekoorlijke dag en wat was het bestaan dan
eene zachte zaak.
Gaston voerdo zijne moeder naar de Nau-
machie mede waar een troepje eendvogels
zich verlustigden, en vermaakte zich langen
tijd met hunne gulzigheid in liet opslikken
der stukken brood, welke hij had medege
bracht en die hij hun uit al de kracht van
zijnen kleinen arm toewierp. Als dan riep
hij uit
Mama geef mij een kluit.
E011 kluit, zegde mevrouw de Virmont,
en waarom
Om suikergoed bij madame Samson te
koopen, Germaine geeft er my altijd een
wanneer wij hier zijn.
Maar te huis hebt gij al de lekkernijen
welke gij wenschten dio veel beter ziju.
Oil ik, ik heb dit suikergoed zoo
gaarne, gij zult zien, hot is heel liefmen
draait, men heeft een nummer en men heeft
zooveel stukjes suikergoed als het nummer;
indien het drij is, heeft men drij stukjes
het grootsto nummer is twaalf, maar ik, ik
heb bet nooit gehad kom, zeg, mama, wilt
gij
(Wordt voortgezet).