w Socialistisch weekblad voor het Arrondissement Aalst. De Commune van Parijs. Tegen de zedeloosheid. Arbeiders Waakt 19e,Taar iV° 12 Prijs per nummer 15 centiemen 19 Maart 1922. 18 Maart I87I 18 Maart 1922 militarisme! ririnnnr rtfi p r n1 VRIJHEID ANNONCEN Rechterlijke 4 fr. per regel. Reklamen 0,25 fr. per regel. Vermindering van prijs voor annoncen die meer maals verschijnen. Alle briefwisselingen moeten elke week vóór Woensdag avond, 8 ure, ingezonden worden. De strijdpenning die dezelfde week moet ver schijnen, moet ingediend zijn, vóór Dinsdag middag. REDACTIE EN ADMINISTRATIE Weidestraat, 14, GENT Verantwoordelijke uitgever, J. BEKAERT, Weidestraat, 14, GENT. Ongeteekende brieven worden niet opgenomen. Berichten over werkstakingen en grieven moe ten door de Vakbonden gestempeld zijn. ABONNEMENTSPRIJS 3 maanden fr. 1,95 6 3,75 1 jaar 7,50 BUITEN BELGIE. 1 jaar fr. 15,00 Vóór 51 jaren kwam het Parijsche Volk tegen zijne onderdrukkers in opstand. Na 73 dagen van heldhafti- gen kamp, van veel bloedvergieten, viel de Commune. De reaktie nam opnieuw het bewind in handen. De strijd der Communards is deze gefeest van een volk dat niet langer de tergingon en onrechtvaardighe den dulden kon. Na den val van het Keizerrijk kwamen enkele avontu riers met den bloedhond Thiers aan 't hoofd aan het bewind. Deze kerels noemden zich de Vereeniging van Nationale Verdediging de Parij- zenaars heetten het de Vereeniging van nationaal Verraad. Met opzet, na 't verraad van Fran sche generaals in den Fransch-Duit- schen oorlog, weigerend alle weer bare mannen van alle standen op to roepen, stonden de Duitschers aan de poorten van Parijs, werd de wapen stilstand gesloten, werd de Vrede te Bordeaux onderteekeud, wat de schande van het Fransche Volk uit maakte. Dit alles kon de verradersbende Thiers niet verdommen de arbei ders, die op het einde der jaren I860 het recht van vereeniging, van sta ken, van drukpers hadden bekomen, die zich bij de sociaal-demokratische Internationale hadden aangesloten, die zich aan het organiseeren waren, moesten tot heil der bourgeoisie worden uitgemoord. Hen tot opstand drijven was het middel, hen als honden neerschieten was het doel. Het Proletariaat ging den strijd aan in aller ongunstigste voorwaar den eenerzijds stonden de Pruisi sche vijanden aan de poorten der stad, anderzijds waren zij van de an dere deelen 'van Frankrijk afgezon derd, zij waren nog te weinig opge voed, te onrijp, te weinig sociaal- demokratisch. Wat gebeuren moest volgde, de reaktie overwon. De gekozenen der Commune (gemeenteraad) hadden sociaal-demokratische maatregelen in den korten tijd van hun bestuur genomen. Deze zullen do ware beteo- kenis der Communeeeuwig bewaren, het door de proletariërs geschonken offer zal eeuwig met eerbied worden gegroet. De opstanding van het Parijsche proletariaat is tevens voor het Inter nationale proletariaat een groote vingerwijzing in de wereldrevolutie welke het te voeren heeft. De opstanding van het georgani seerde sociaal-demokratische prole tariaat moet methodieker, wel over wogen, op een goed gedisciplineerde en doelbewuste wijze geschieden. De heldhaftige Communards moe ten de voorloopers der huidige so ciaal-demokratische revolutie, welke zich de wereld door afspeelt, genoemd worden. Hunne taktische fouten zijn hen te vergeven, maar het moderne proletariaat, de moderne organisatie mag dezelfde bloedige neerlagen niet meer oploopen. En wanneer wij onze Prolos, wan neer wij al onze geestesverwanten aanzetten tot eerbied, tot innig ver band met alle onderdeelen der partij organisaties wanneer wij hen aan raden zich principieel goed toonder- leggen en dat er onophoudend voor de syndikale en politieke macht moet geagiteerd worden, dan is het omdat wij de overtuiging, het bewustzijn bezitten dat alleen dan ons proleta riaat de sociale revolutie met zeker heid voeren kan en winnen zal. Op het huidige oogenblik, na de gruwelijkste der oorlogen doorleeft te hebben, is de wereld zwanger van de demokratische ideëen. maar even als het steeds is geweest vindt zij de reaktie op haren weg. Evenals de bloeddorstige bende met Thiers aan 't hoofd in 1871 de proletariërs tot don opstand dreef, ontmoeten wij heden in alle landen der wereld hetzelfde pogen der reak tie de arbeidende klasse tot den op stand drijven met als doel de bewe ging in 't bloed van het proletariaat te smachten, om even als in 1871 weerom volledig meester van den toestand te worden, de organisatori sche kracht van het proletariaat te vernietigen, net geketend en gebon den aan de reaktie over te leveren. Uit eerbied voor de Parijsche hel den van 1871 mogen we niet in der gelijke hinderlaag loopen. Wat dank aan de organisatie, aan het reeds ge offerde bloed is veroverd mag niet worden verloren. Heden 18 Maart 1922, een halve eeuw na de grootsche poging van het Parijsche proletariaat, moeten wij het bezweren op het hoofd, op de lijken der duizenden offers die wer den gebracht, dat wij hen wreken zullen door de menschheid voor goed van allo bloedhonden als Thiers te bevrijden, dank aan onze Inter nationale eenheid en proletarische macht De helden der bloedige Meiweek van 1871 sneuvelden onder den kreet: Leve de Commune De vijanden van het proletariaat waschten hunne handen in het bloed der Communards onder het gejuich van Do Kommune is dood Herhalen wij den dubbelen kreet De Commune is dood Leve de Commune, lichtbaak der opstanding welke het Internationale proleta riaat aan het uitvechten is De Volksstem, het katholiek blad, van Aalst, heeft het wederom in zijn blad van Vrijdag 10 dezer, eens over de Zedeloosheid en de Kinderbeper king. Ik kan toch niet nalaten eens op echte feiten en toestanden te wijzen: Ik weet op voorhand dat ik het zal te verduren hebben van do kweze laarsom over dit onderwerp te dur ven schrijven. Daarover schrijven is immers misdadig, hoogst onzedelijk. Kinderbeperking wordt verboden door alle klerikalen, door alle kapi talisten, door allo patriotar-Is. Het is in strijd met de natuur, met de Va derlandsliefde, met de uitbuiting. Kinderbeperking moet gestraft wor den, want Carton de Wiart, gehol pen door Woeste, heeft een wets voorstel ingediend waardoor propa ganda ter voorkoming van zwanger schap zal gestraft worden met boete en gevang. En toch wil ik over dit misdadige iets zeggen. Ik wil al die Farizeërs in het gezicht slingeren dat zij zelf aan kinderbeperking doen. Allen Geen enkele uitgezonderd. Do rijke jongeling mag ïjiot huwen vóór hij een beroep heeft. Maar hij is man geworden. Hij zou moeten voortplanten, maar hij mag nog niet. Hij gaat naar zijn maitresse of loopt naar bordeelen, pleegt geslachtsge meenschap, maar plant niet voort. Dat mag hij Daarin ziet onze vol dane burgerij geen kwaad. Als hij gehuwd is, mag hij niet te veel kin deren hebben, want anders wordt zijn fortuin te veel verbrokkeld. Vandaar het tweekinderstolsel dat algemeen in zwang is bij de rijken en de burgers. En na de twee kinderen, wat doet men dan Voorbehoedmiddelen ge bruiken. Overal Met of zonder hulp van dokters, maar kinderen mogen er niet meer komen. Ook in gezinnen van klein-burgers en werkliéden wordt aan kinderbe perking.gedaan. Nergens wordt het maximum kinderen voortgebracht. En gelukkig maar En voor de moe ders, en voor vele kinderen Kweokdieren mogen nu en dan wel eens wat uitrusten alvorens zij weer nieuwe jongen moeten werpen. Waarom zou dit niet aan een moeder gegund worden. Maar dat is alles nog bijzaak. Ik beweer dat er toestanden zijn waar kinderbeperking verplicht zou moe ten worden door de wet. Mag een syphilislijder voortplanten Mag een teringlijder voortplanten Mag een halve ideoot voortplanten Mag een dronkaard kinderen verwekken Mag iemand die een zieke en zwakke vrouw heeft haar tot zwangerschap brengen Mag een man, die weet dat het baren hoogst gevaarlijk is voor zijn vrouw, mag die man haar vermoorden Is het geen ijsclijke misdaad kinderen te verwekken, waarvan men op voorhand weet dat zij vrefs'lijk zullen lijden, vroegtij dig zullen sterven of, als zij blijven leven, voor eeuwig ongelukkig zul len zijn Ik ga verder en vraag of het ge- wenscht is, als er reeds vier, vijf of zes kinderen in één gezin zijn en de inkomsten zijn klein, de woning slecht en de gezondheidstoestand van moeder en vader laten te wen- schen, is het dan niet oneindig beter dat men ophoudt met kinderen te verwekken Neen, zeggen de Farizeërs, voort gaan, altijd maar voortgaan. Met de natuur mee zelfs dan als de natuur zich wreekt op moeder of kind. Zij vergeten er ook bij te voegen, dat in de natuur voor alle levende wezens gezondheid en voedsel is, behalve dikwijls voor menschenkin- deren. Die komen soms ter wereld in een kamer zonder vuur, in een gezin zonder brood. Er moeten meer kinderen zijn voor de uitbuiting, voor de prostitutie, voorliet Vaderland. Maar vóór men dat eischt, zou men aan alle kinderen gezondheid, voed sel en geluk moeten kunnen verze keren. Eu dat doet men niet. En daarom en vooral daarom wei geren vele menschen als konijnen voort te planten. Pas de grooten oorlog voorbij, pas zijn do menigvuldige en erge rampen voorbij, of de kapitalistische maatschappij tracht opnieuw en nog meer dan vroeger de gevolgen van het militarismo erger en erger te maken. Duizenden, ja zelfs miljoenen wer kerszonen zijn slachtoffers der wree- de ramp van 1914-1918. Alleen de hoogheden, de bourgeoisie, ontsnapte aan deze onvergetelijke moorderij. Doch terwijl do werkjongens, zich overleverden aan harde strijden, ter wijl zij vochten om ter meest, wiord wijn en champagnegeschonken ginds ver ver achter het front. Dit was de herbergplaats der kapitalis- ten zoons. En nog niet genoeg. Nog meer ge beurde er langs do andore zijde, langs den anderen kant van het front. Daar wierdon nieuwe rijken en nieuwe armen geboren. Dezen die den stiel van sluikhandelaars uitoe fenden, en zich terwijl met vijanden vermaakten, en deze die het bezet tingsleger hielpen om deze moorderij te kunnen verlengen. Langs den anderen kant kreveerde de arme klasse, zij moesten omkomen van kommer en ellende. Voor hen was de oorlog, hun werkersleger werd te sterk. En dat alles gebeurde terwijl onze medebroeders aller natiën elkander moesten vermoorden voor het groot vermaak van hen, die terwijl hunne zakken op aanzienlijke wijze ver meerderden. En thans zwaaien deze, of liever willen deze, die tijdens den oorlog den vijand hielpen en de ongelukki- gen meer en meer verdrukken, den scepter van vaderlandsliefde. Alleen zij, die zich op onrechtvaar dige wijze rijk maakten zijn nu de ware vaderlanders. Doch dat alles zijn gevolgen die de arbeidende klasse goed in het hoofd dient te prenten en er zich op elk gepast oogenblik moet weten van te bedienen. Want nu, nadat de arbeidende klasse dat alles doorstaan heeft wil de bourgeoisie, wil het kapitalisme, van de gansche wereld opnieuw nog grootere moorderijen toweeg bren gen dan deze welke zij doorstonden. Hel kapitalistische Frankrijk wil geene vermeerdering van diensttijd invoeren, Nochtans is hunne schuld overgroot en is het eenige middel, iuist lijk in België, afschaffing van liet militarisme noodig, om hun uit dien neteligen toestand te kunnen redden. In haren laatsten zittijd besloot do Fransche Kamer dat het leger moet blijven gelijk het is, zoolang de an dere naties niet ontwapenen, en zoo is het dat tot in 1925, onze werkers zonen zullen verplicht zijn 18 maan den te dienen. In België gaat liet juist gelijk in Frankrijk, de schuld is er ook erg, het getal soldaten onder de wapens is veel grooter dan in 1914 en, noch tans wil ook de Belgische kapitali stische klasse van geen verminde ring van den militairen diensttijd weten. Zoo is het dat den ministerraad van Vrijdag 3 Maart met algemeen heid van stemmen het wetsontwerp VAN DER VELDE verwierp, do ZES MAANDEN DIENSTPLICHT invoe rende als overgangsmiddel tot de gewapende natie. Onze Ministers willen dat ons land in den slechten financieelen toestand blijft. Zij willen geene verbetering schenken aan het loon der arbei dersklasse. Zij willen niet dat Wan neer er stakingen zijn, zij er geene soldaten zouden kunnen heenzenden om do stakende te dwingen hun strijd voor lotsverbetering op te ge ven bij middel der bajonnetten. Hun oonig doel is nieuwe oorlogen op touw te zetten. En mag de arbeidende klasse nog langer dulden dat zij naar nieuwe oorlogen geleid worden Is het dan niet oen heiligen placht voor allo arbeiders aller landen zich te verzetten tegen do vermeerdering van diensttijden te trachten de vol ledige afschaffing van het milita risme te bekomen Ja. Het is hoogst noodig. Alle ar beiders moeten het als plicht nemen mede te strijden voor deze recht vaardige zaak, om niet meer onze zonen te zien sneuvelen en anderen ongelukkig te zien. Wij moeten zulks beletten. En het is daarom dat het noodig is dat do gansche arbeidersklasse aangesloten is in dezelfde groep die wij WERK LIEDEN PARTIJ noemen. Sluit u dus aan in al onze groepen. Maak deel van alles wat dientom do belangen der arbeidende klasse te verdedigen, en nieuwe oorlogen zul len niet meer te voorschijn komen. Werken wij allen te saam. Strijden wij voor het zelfde doel, de lotsver betering der arbeidersklasse. Weg do wreede oorlog, en leve de Sociaal Demokratie Frans Blanckaert. n nrj-yrV n ryf W''////2 De vroegere regeering waarde socialisten aan deelnamen, was be gonnen met het gebouw der Volkshervormingen op te trekken. Zij gaven ons, Het Zuiver Algemeen Stemrecht, Het Crisisfonds, Kin- derwelzijn, Ouderdomspensioenen, en maakte zich ook gereed de noo- digewttopde Sociale Verzekering in te voeren. ilet nieuwe Katholiek-Liberaal Ministerie van heden, tracht dit alle u te ontnemen. Arbeiders waaktSluit de rangen I

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Recht en Vrijheid | 1922 | | pagina 1