BETOOGING van 26 November.
woNiNQNoot).
Socialistisch weekblad voor het Arrondissement Aalst.
VAK.BONDEKS! NEEMT IN MASSA DEEL AAN DE
De oorlog duurt voort
FASCISME.
1«e Jaar IV0 48 (Eerste opiaPrii« pc* nummer 1S centiemen. 10 November 102S.
Partijgenooten
mrwrmm
ANNONCEN
Rechterlijke 4 fr. per regel.
Reklamen 0,25 fr. per regel.
Vermindering van prijs voor annoncen die meer
maals verschijnen.
Alle briefwisselingen moeten elke week vóór
Woensdag avond, 8 ure, ingezonden worden.
De strijdpenning die dezelfde week moet ver
schijnen, moet ingediend zijn, vóór Dinsdag
middag.
REDACTIE EN ADMINISTRATIE
Weidestraai, 14, GEKT
Verantwoordelijke uitgever,
J. BFKAERT, Weidestraat, 14, GENT.
Ongeteekende brieven wordon niet opgenomen.
Berichten over werkstakingen en grieven moe
ten door do Vakbonden gestempeld zyn.
ABONNEMENTSPRIJS
3 maanden fr. 2,20
6 4,00
1 jaar 7,50
BUITEN BELGIE.
I jaar fr. 15,00
Men abonneert zich op alle postbureelen.
De groote wereld-oorlog die het
leven gekost heelt aan millioenen
menschen, is officieel begonnen
den 3 Augustus 1914 Heden zijn
wij einde 1922, en nog aliijd duurt
deze oorlog voort, nog immer wordt
er op bevel gedood en vermoord
om naderhand zelf op bevel ge
dood te worden.
De wapenstilstand van Novem
ber 1918 is slechts een episode ih
deze wereldsche menschenslach-
ting Na deze eerste wapenstilstand
heelt zich het terrein der officieele
massamoord door den oorlog, ver
plaatst van West-Europa naar
Oost-Europa en van Oost Europa
naar het nabuiig Oosten, het is al
tijd een en dezelfde oorlog, met
dezelfde imperialistische doelein
den aan de basis, die voortleeft en
voortduurt.
Het waren gisteren de Grieken
en de Turken die in het naburige
Oosten elkander bestookten met
handgranaten, luchttbrpillen en
ander oorlogstuig, net zooals in
West-Europa, ging het gepaard
met moord, brand, verkrachting
en andere barbaarsche uitspattin
gen. Het was de herhaling van
wat er in België en Noord-Frank
rijk gebeurd is tijdens de eerste
periode van den wereld-oorlog,
Het is zoo, omdat het niet anders
kan en het kan niet anders omdat
de oorlog het zoo wil. In het na
burige Oosten is nu de wapenstil
stand ingetreden, de kanonnen zijn
tot zwijgen gebracht, omdat het
Griekscb imperialisme in het bloed
der Grieksch-Turksche jeugd ge
smoord en verzopen is geworden,
Is dat nu de officieele afsluiting
van dit groot en bloedig treurspel,
hetwelk tot oneer en schande der
regeerendo klasse begonnen -is in
igi4 Helaas neen Wij staan
slechts voor een rustpoos. De oor-
logstof is aan 't meulen en aan het
giftten en elk oogeriblik mag men
er zich aan verwachten, dat eene
nieuwe uitbarsting de wereld zal
verschrikken.
Er is geen vrede Er kan geen
vrede zijn De regeerende klasse
staat machteloos tegenover der;
door haar in 't leven geroepen oor
logstoestand en tegenover de ge
volgen die voortgesproten zijn uit
haar oorlog. Zij schijnt haar poli
tieke en economische macht posit i
alleen te kunnen handhaven door
de voortleving in oorlogstor-Stand
en in oorlog. Wat geldt voor has:
het leven van de massa'tegenover
haar heerschappij op de wereld
Niets Duizendmaal niets
Haar heerschappij, draaiende
■op de millioenen winst, is alle.%
en voor de waarborg dezer maat
schappij zal zij morgen, zooals
fisteren den militairen doodendar.s
erioneren en voortzetten op de
koppen van de massa.
Het maatschappelijk treurspel
wordt nu eenmaal zoo gespeeld,
omdat, de massa het zoo wil. Zon
der de massa geen oorlog want
de heerschers van den dag gaan
zeiven niet naar de loopgraven, zij
vergenoegen zich met de viuchi
te plukken uit het bloid dergenen,
die op hun bevel ten oorlog trok
ken, terwijl dat deze den oorlog
haten en den vrede liefhebben.
De massa, die goedgeloovige en
goedzakkige massa, die tot dus
ver zich bereid gehouden heeft om
zich te laten slachten als dieren,
ter eere van gegaloneerde solde
niers en ten profijte van de kapita
listische nietsdoeners, die parasi
teeren in vredestijd op den arbeid,
en in oorlogstijd op de dood onzer
massa.
Gij, massa, kunt de oorlog uit
de wereld helpen, gij alleen zijt
in staat den vrede te doen heer-
schen op deze wereld. De dag dat
gij uwe goedgeloovigheid en uwe
goedzakkigheid tegenover uw heer
schers zult afleggen en dat gij uw
ijzeren wil tegen den oorlog en
voor den vrede zult omzetten in
daden, dien dag wordt de wereld
van den wereldvrede gebaard. Dien
dag beleven wij de geboorte van «le
nieuwe periode, in 't teeken van de
ontwapening door den wil van het
arbeidende volk.
Massa, ontwaakt uil uwen slaap
van onderworpenheid, van slaafsch-
heid en willooze ongeschiktheid.
Gij kunt de wereld veroveren, een
wereld van politieke gelijkheid.van
economische gelijkgerechtigheid
en van internationale broederlijk
heid, het is de wereld van het
socialisme, gesynboliseerd door
wereldvrede en door vrijmaking
van het arbeidende volk. Massa,
gij moet weten, willen en durven.
De geboorte van deze nieuwen
wereld uw wereld ligt be
sloten in uw weten, uw willen en
durven.
Massa! Wanneer zult gij weten,
zult gij willen, zult gij durven
Sinds eenigen tijd zijn het voorna
melijk de gebeurtenissen van Italië,
die ook de Belgisehe bevolking be
zig houden.
Deze toestanden spruiten voorna
melijk voort uit het feit dat de kapi
talistische klasse daar ook, juist lijk
i;> België, na den oorlog door de ar
beidersklasse ged wongen werd,
hare rechten te erkennen en er ver
schillende democratische hervor
mingen toe te staan.
De arbeidersklasse die daar vroe
ger ook altijd gebukt ging onder den
knoet van het kapitalisme en die
reeds jaren en jaren r.aar levens'ver
betering snakte, ging nu eindelijk,
de vruchten van haren arbeid pluk
ken.
En dat alles was dank aan de een
heid der werkende klasse, die een
overgroot getal- vertegen woordigers
naar de regeering zond om-er ook
mede te werken aan wetmaking en
dat op eene democratische wijze.
Doch dat alles was van te korten
duur. Nauwelijks genoten de arbei
ders een weinig van hunne rechten
of een vreeseiijk tempeest bedr-igdo
opnieuw het schoone en aangename
weder.
Eu wat was nu het schrikkelijk
on weder welke de Italiaansche. ar
beidersklasse opnieuw bedreigde
Het was het FASCISME Het was de
opstand der bezittende klasse tegen
do hervormingen der arbeiders
klasse. Het was de roactionnaire
bende van Italië die nu openbaar
den oorlog verklaarde aan do wer
ken ne klasse.
Weldra zagen wij de uitwerkselen
dezer nieuwe fractie kapitalisten. Zij
begonnen met bet. breken van werk
stakingen en bedreigden de leiders
in geval zulks voortging. Verder
werden de. socialistische afgevaar
digden der mur.icipaliteiten ontsla
gen van bun ambt. Anderen werden
gedood. Daarenboven hebben wij de
vernieling der socialistische volks
buizen alsmededeze der drukkerijen.
Zoo ins werd de macht gebroken
van eene democratische partij die
eens volkomen de regoering in ban
den ging nemen.
Maar wanneer zulke rampen de
arbeiderspartij bedreigden, en wan
neer de kapitalistische staat er zulke
daden steunde, dan ook moest de
arbeidersklasse "dapper opgestapt
hebben,011 verdedigd tot bot uiterste
toe de belangen van al wat hun'dier-
baar was. De partijj liende vroeger
hare besluiten te nemen tegenover
de bedreiging van het fascisme.
Doch wanneer dat alles zich voor
doet in Italië, dan zien ;wij ook in
België dergelijke organismen be
staan,
De laatste staking der Brusselsche
trambediendon werd ook op eene
laffelijke manier verloren door de
onderkruiping en de medewerking
van bet Fascistische organisme dat
hier UNION CIVIQUE genoemd
wordt.
Wij van onzen kant hebben dus
reeds eene zelfde les voor gehad als
de Italiaansche arbeidersklasse. Doch
wij moeten het op onsGnomon eene
zoo vreeselijke onderdrukking te be
kampen en te bevechten uit al onze
krachten. Wij dienen dus ton spoe
digste maatregelen te treffen en te
zorgen dat het fascisme nooit in
België zegepraald.
Wij arbeiders moeten on zullen
zulks beletten, wij zullen strijden
tegen al deze reactionnaire inrichtin
gen en er in de plaats brengen een
schoon en genoeglijk leven voor de
arbeidersklasse.
Wij zullen trachten in de plaats
van het Fascisme te laten zegepralen,
aan de sociaal democratie de eere
plaats toe te kennen.
Dan alleen zal gerechtigheid ge
schieden.
Fkans BLANCIvAERT.
HET IiECHT 1 Zijt (jij wel ze
ker dat alleen de specialisten er
mee zich bezig te houden hebben
Zijl gij het nietdie, zooals h t een
onzer grootste rechtsgeleernen op
een zeer merkwaardige wijze zegde,
zelf UW recht smeedt Waarom dan
er niet wat aangedacht en er wat
van uwen vrijen tijd aangewijd
Wenscht gij er iets van te kennen
of het te bestudeeren. hetzij voor ons
land. heizij op vergelijkende wijze
met het recht van andere landen,
richt u dan tot het BUREAU VOOR
DOKUMENTATIE der B. W,
Volkhuiste Brussel dat aliijd zal
antwoorden en u inlichten.
Bij de bespreking in don Senaat
van hei wetsontwerp tot herziening
der huishuurwet van 4 Oogst 1920,
is er veel gesproken geweest of er
wel of niot gebrek was aan wonin-
gen.
Onze lezers zullen zich ongetwij
feld afvragen hoe hot mogelijk is
dat er bij sommige senatoren twijfel
kan bestaan over den woningnood,
want men behoeft geeno statistieken
te raadplegen, men heeft slechts
rondom zich inlichtingen te nemen,
0111 te bemerken hoe erg de woning
nood heerscht.
Maar de heeri-n die in den Senaat,
om hunnen tegenstand tegenover
elke wettelijke tusschenkomst inde
huishuurkwestie te verrechtvaardi
gen, zeggen dat er geen wonings
nood is, beschikken voor elk persoon
van hun gezin, over evenveel kamers
als er in do werkersgezinnen perso
nen in eene kamer gehuisvest zijn.
Markiezen, graven enz. spreken
gemakkelijk in dezen zin, voor hen
bestaat er natuurlijk geen woning
nood, maar wilden zij zich do moeite
getroosten eens in de werkerswijken
rond te gaan, in plaats van zich te
«deunen op cijfers en gegevens, voor
gebracht door mensciien die belang
hebben, dat er geen huishuurwet
blijft bestaan, zij zouden mot eigen
oogen kunnen zien welke ergerlijke
toestanden de woningnood in bet
leven roept.
Maar zij zullen zulks niet doen, zy
willen niet ingelicht zijn over den
waren toestand, zij willen deze niet
kennen, want het geldt voor hen
eerst en vooral de belangen der eige
naars te verdedigen.
Moesten deze heeren slechts gedu
rende een drietal maanden gehuis
vest zijn als het meestendeol onzer
werkers, dan zouden zij gevoelen
welk onnoemlijk lijden voor onze
werkers voortspruit uit de wonings-
schaarto.
Maar nu is het bij deze heeren, als
wij het buikje vol hebben en warme
voeten, heeft er niemand honger of
kou.
Het doel dezer heeren is de eige
naars toe te laten zooveel mogelijk
te genieten, voordeel te trekken uit
de schaarschto van woningen, zij
willen liet stelsel van vraag on aan
bod in deze zaak in volle werking
laten treden, en dan zouden de eige
naars de huren niet verhoogen met
50 zelfs met geen 100 per cent, maar
in vele gevallen ver vierdubbel en,
daarvan zijn overigens reeds bewij
zen.
De heer Minister Masson, loochent
de woningsnood niet, maar zegt dat
er reeds voor den oorlog vele gezin
nen waren die niet over do noodige
plaatsen beschikten in hunne wonin
gen.
De Minister heeft volledig gelijk,
sedert vele jaren wonen vele werk
lieden, en dit bijzonder in do groote
centrums, in de ongelukkigste en
voor de gezondheid ep zedelijk na
deeligste voorwaarden, maar zulke
redeneering versterkt slechts onze
argumentatie, en met te veel meer
r« den wijzen wij op een in 't oog
springende waarheid, na den oorlog
is de woningsschaarschteoone rainp
geworden.
In onze streek betrok elk gezin,[op
zeldzame uitzonderingen na, een
huisje gewoonlijk met twee plaatsen
op het gelijkvloers, en mot, een ver
diep van twee kamers. Overvloed
van woning was er ook wel niet,
want vele ongezonde woningen wer
den ook nog bewoond, maar hoe is
de toestand nu
In huizen dus nauwelijks voldoon-
de om te dienen als huisvesting voor
een gezin, verblijven op dit «ogen
blik twee en in sommige gevallen
wel eens drie gezinnen. Voor den
oorlog was het eene zeldzaamheid
dat er in onze streek kamers werden
verhuurd, en nu kennen wij gezin
nen, die om toch een onderdak te
hebben, als huur betalen voor een
enkele kamer dertig frar.ken per
maand, en als men rekening houdt
dat de huurprijs voor een volledige
werkmanswoning voor den oorlog
15 franken was, heeft men aan zulke
feiten toch wol het bewijs dat er een
ernstige woningsschaarschte bestaat
in onze streek.
Men hoeft geen statistieker noch
geleerde te zijn, om te weten dat de
crisis der woning heerscht. men
moet slechts willen zien, men mo«t
slechts leven tusschen de werkers
om den akeligen en onuithoudbaren
toestand te kennen.
Terwijl de \erdedigers dor rijke
menschen belangen, "in don Senaat]
de woningnood loochenen willen, is
Minister Moyersoen zelf verplicht
geweest te erkennen dat 80,000 tot
100,000 werkmanswoningen ontbre
ken, zoodat men wel schatten mag
dat ongeveer het twaalfde gedeelte
der belgisehe bevolking gehuisvest
is in oninenschelyko voorwaarden.
Het is reeds iets als onze minister
van Nijverheid en Arbeid weet dat
er woningsgebrek bestaat.
De groot-eigenaars willen by
monde van hunne vertegenwoordi
gers in do wetgevende lichamen,
langs liberale en katholieke zydo te
vinden, de woningsschaarschto loo
chenen, om de woningsnood te go-
bruiken om hunne huurders te plui
men, en twijfelt gij er aan of ze dur
ven, voor huizen in onze/Btreek voor
den oorlog verhuurd tegen 375 fran-
kan jaarlijks, wordt er nu wel eens
van duizend franken gesproken.
Wij zullen niet loochenen dat hot
vraagstuk der wonings crisis niet
gemakkelijk i^op telossen, dat het
zeer ingewikkeld is, maar wat is er
te verwachten op dit gebied als men
todoen heeft metmonschen, die al
hun pogingen aanwendon om to
trachten te bewijzen dat er zelfs een
te veel aan woningen zijn zou.
Voor den oorlog, bestond reeds
het vraagstuk der woningen, zegt de
heer minister van justitie, maar wat
bewijst zulks,; maar eenvoudiglyk
dat de burgerij ea hare regeeringen
niet gedaan hebben wat er kon go-
daan worden, om aan do werkers ge
zonde en luchtige huisvesting to ver
schaffen.
In onze streken zijn maatschap
pijen gesticht geworden die voor
doel hebben goedkoopo woningen te
bouwen, laaf ons hopen dat binnen
onkelen tijd, verscheidene wo
ningen zullen gebouwd zyn, want
het is dringend noodig, want hot gl
ial ongolukkigon door uitzetting be
dreigd ib groot.
G. DE NAUW.
I11 hot artikel - Huishuurkwestie
verleden Zondag verschonen, doet de
letterzetter ons twee of driemaal
zeggen nyveraars, dit moet zyn
eigenaars.
Leest en verspreidt Recht en
Vrijheid, het eenigste blad der
stad, die de belangen der werklie
den verdedigt,
