Socialistisch weekblad voor het Arrondissement Aalst.
De Kruisweg der Arbeiders.
Mijn Hoekje.
20'; Jaar N° 4 4
Prijs per nummer 15 centiemen.
4 November 1923.
Annoncen
Hulp aan Japan,
PartijgenooteD.
HECHT EN VRIJHEID
Rechterlijke annoncen 4 fr. per regel op en
2* bladzijde, 2 Ir. op 3« en 4" bladzijde.
Reklainen ^volgens overeenkomst.
AÏÏë briefwisselingen moeten elke week vóór
Woensdagavond, 8 ure, ingezonden worden.
Ongeteekende brieven worden niet opgenomen.
Rerichten over werkstakingen en grieven moe
ten door do Vakbonden goedgekeurd zijn.
UITGEEFSTER SAM. MAATSCHAPPIJ
"HET RECHT
I.okaal HAND IN HAND», Moiendries, Aalst.
BEHEERDER-AFGEVAARDIGDE
JAN BEKAERT.
Postcheckrekening N S5685 Telefoon N' 128
REDACTIE ADMINISTRATIE
Lokaal. Hand in Hand», Molendries, 11, AALST
ABONNEMENTSPRIJS
3 maanden fr. 2,20
6 4,00
1 jaar 7,50
BUITEN BELG IE.
jaar fr. 15,00
Men abonneert zich op alle postbureelon.
Het leven der arbeiders is er
barmelijk. Het is een aaneenscha
keling van kommer, zorgen en
ellende. Van in hun prilste jeugd
zijn zij met hun kruis beladen en
moeten zij, torschende den zwaren
last, een kruisweg op naar hun
Golgotha. De weg is langen moei
lijk. Maar toch moet hij opgegaan
worden. Het is vooruit naar beter
dagen of terug naar de slavernij.
Daarboven wacht ren nieuwe we
reld Hieronder is niets dan uitbui
ting. eller.de en verdrukking. De
arbcHers mo^fei vooruit. Wat
ook de hinderpalen zijn die zij op
hun weg ontmoeten, ze moeten ze
overwinnen, willen ze ooit als vrije
merschen, als gelijke burgers hun
rechtmatig dee! krijgen van een
maatschappelijken rijkdom en van
het-m ;nschelijk geluk.
juist omdat de weg zóó zwaar,
zóó lang, de hinderpalen zoo groot
zijn, heeft de Werklieden^Partij de
arbeiders samengebracht om geza
menlijk het hobbelige pad, de
kronkelende weg, den stijgenden
berg te beklimmen. In plaats van
alleen te gaan en elk zijn kruis te
dragen, gaan onze arbeiders in
massa om hunkruiswegte doen De
sterken helpen de .zwakken, de
jongeren steunen de ouderen. Wie
valt wordt dooreen broederhand
opgetild en meegenomen naar de
hoogten. Wie moedeloos is en zich
zonder hoop langs den weg laat
neerglijden, wordt aangespoord
wordt aangemoedigd. De talrijke
helpende handen, naar hem uitge
reikt, zijn hem een troost en doen
hem de moeilijke maar noodige
taak hervatten
Onze arbeiders gaan als zooveel
Christussen hun Calvarieberg op
met de ijzeren zekerheid dat na
hun lijden, na hun marteling, de
dag komt dat all-s zal volbracht
zijn en dat zij van op de bereikte
hoogte zullen zien opgaan het zoo
lang verbeide morgenrood, de zon,
die niets dan gelukkige menschen
zal beschijnen.
Met dat doel voor oogen herbe
gonnen wij onzen strijd na den
wapenstilstand. En op die korte
spanne tijds zijn wij een heel eind
gevorderd op den bevrijdingswe;
Door een innige samenwerking
tusschen vakbonden en Partij heb
ben wij heel wat kapitalistische
hinderpalen uit onzen weg ge
ruimd De arbeiders hadden geen
sleutel, v.aarmee zij de noodige
politieke hervormingen moesten
veroveren Nu hebben zij Zuiver
Algemeen Stemrecht De arme is
nu, politiek gesproken, de rijke
waard. Voor dc ouden van dagen
dreigde het spook van den honger.
Dat spook is verwijderd en een
verzekerden boterham is onze
ouderlingen toegezegd. Er was
geen vrijheid van vereeniging. Ar
tikel 3io is verdwenen, Er wer
den lange en afmattende dagen ge
werkt. De 8 urerdag is wet ge
worden. De werkloozen was geen
stuk brood gevrijwaard. Honder
den millioenen zijn er aan best;ed
om deze slachtoffers van het kapi
talisme te redden. Er was woning
nood en door ons aandringen ver
rijzen er overal nieuwe en gezon
dere woningen. De patroon was
de absolute meester, de slavendrij
ver in werkhuis cn ff tink.
Die autocratische macht is
gebroken. De arbeiders hebban
meezeggenschap. De arbeid is
geen koopwaar meer, de arbei
ders niet langer uitsluitend vvinst-
machienen, maar denkende en
rechteischende wezens. Het onder
wijs wordt van laag tot hoog kos
teloos gevergd voor de kinderen
van de armen als v» or di; van de
rijken Het vertrekpunt in den
strijd om het bestaan moet gelijk
zijn tusschen dezen, die meteen
geldbeurs aan den hals en dezen
die op een bedje van stroo het
leven zagen.
Na den wapenstilstand hebben
wij in ons klein land een tijd inge
luid, die ons met snelle schreden
brengen moest naar den nieuwen
tijd.naareen beteren menschel ij
le vT léven.
Maar de parasieten, zij die le
ven van den arbeid van anderen,
zij die hun rijkdom halen uil de
armoede der massa, zij die hun
paleizen doen oprichten door de
in krotten verkwijnende armer, zij
die leven en smeren van hetgeen
zij ontstolen aan de voortbrengers
van de rijkdommen, zij waakten.
En ook zij spanden samenZij zien
met schrik den opwaartschen gang
der zwoegers. Zij vreezen dat ook
zij een dag zullen moeten werken
voor hun dagelijksch brood zij
vreezen dat de woorden van den
Heiligen Paulus Wie niet
werkt, zal niet eten in toepas
sing zullen gebracht woiden Die
tijd vreezen zij. Want dan is het
uit met de uitbuiting, met het ge
weld, met den oorlog, met de
prostitutie, met de onwetendheid,
met de krotwoningen, met de
werkloosheid, met de armoede.
En dat willen zij niet Dat zullen
zij nooit willen. Zij zijn liever de
rijken in 'n wereld van ellende en
broedermooid dan gelijkberechtig-
den in een kameraadschappelijke
samenleving. En daarom belem
meren zij door alle middelen eiken
vooruitgang van de werkende
klasse. Zij zijn niet talrijk in getal,
maarzij hebben een groote macht.
Zij hebben het geld, zij hebben het
gerecht, zij hebben dc regeering
zij hebben de pers. En heel die
reuzenmacht stellen zij op, om den
weg te ve'sperren aan diegenen,
die nut een rotsvaste overtuiging
en een ijzeren wilskracht vooruit
willen. Aftrok van loon, uitdrijven
der armen uit hun woningen, sabo
tage van den 8-urendag, vermin
dering van den werkloozen-stt uo
dreigende afschaffing van het
ouderdomspensioen, zijn allen tee*
kens van het georganiseerd verzet
van de rijken en machtigen.
De strijd tegen he 1 die bende,
is voor de arbeideis zwaar en las
tig. Maar zij zouden het nog ge
makkelijk winnen, want zij zijn
het getal en zij zijn onmisbaar
Zij hebben veel geleden, maar zijn
bereid om- voor een beter bestaan
nog meer te Tijden. Zij zijn taai!
Al strijdende putten zij nieuwe
krachten voor nieuwe strijden. Zij
weten dat zij opwaarts moeten en
zij offeren alles om er te komen.
En zij zouden er komen als riet uit
hun eigen rangen, armoelijders
als zij, slaven als zijals ballast
moesten meegencmen worden. T( r
ijl onzi georganiseerde arbeiders
in de vakbonden, in de openbare
br-sturen, met het front naar den
vijand slag op slag leveren en her
vorming na hervorming afdwin
gen, werpt de onvereenigde en de
Christene zitl tusschen onze bee-
nen, b:m >eilijkt daardoor onz n
strijden helpt rechtstreeks de vij
anden van de werkende klasse.
En loch moet de onvereenigde
naar boven. En de Christene kan
niet altijd in een poel van ellende
en onwetendheid blijven sparte-
Hij ook moet omhoog. Hij heeft
ook zijn kruis te dragen. Hij ook
moet den Calvarieberg op Hij ook
;ft zijn G >lgotha te beklimmen.
Maar in pliats van hand in Hard,
als broeders in het lijden, den weg
naar een heter leven op te; gaan,
vallen zij or ze arbeidfrs in den
rug aan cn verplichten dezen eerst
de onverschilligen en de Christe
nen van zich af te schudden, voor
zij verder kunnen strijd voeren
tegen den gemeenschappelijken
vijard het kapitalisme, en in
dien uiterst moeilijken toestand
kampen onze jo-get s voor het ge
luk van alle arbeiders. De Christe
nen en de onvereenigden hebben
mee genoten van den 8-urendng,
hebben mee opgestreken de vele
loonsverhoogingen, hebben den
steun ontvanger, van het Crisis
fonds, hebben mee een deel van
hun slavenketens kunnen afschud
den. Zij zijn zoo ver gevorderd als
wij hui meegenomen hebben.
Zij hebben alles aan ons te dan
ken. Alles Zonder ons waren zij
niets. Niets meer dan het stof, dat
de kapitalisten van hun schoenen
vagen, niets dan de voetchabel van
hun broodheeren En daarom is
het zoo treurig, vast te stellen, dat
èn de onvereenigden èn de Chris
tenen niet inzien, niet begrijpen
dat het stukje levensrecht, dat zij
nu hebben, door ons bevochten
werd en dat wij het moesten doen
zonder hen, ja meestendeels tegen
hen.
Als hun vandaag of morgen de
oogen open gaat en die dag
komt zeker dan zullen zij hun
mea-culpa maken, omdat zijniet
eerder begrepen zich op rij tc stel
len en mee te stappen met het
groote leger van den arbeid, dat
dan onverschrokken den kruisweg
verder zal opgaan om eindelijk te
l-nmen daar, waar de zon voor
allen schijnt,waar recht op bestaan
voor allen is, waar het geluk aMe
menschen tegenlacht.
De weg naar het beloofde land
ging door de Roode Zee. Het roo-
de vaandel vooraan garn alle ar
beiders naar een nieuwe w erel l
I
Het Bureel van het Internationaal
Vakverbond op voorstel der Syndi-
kale Kommissie van België, behan
delde in zijne vergadering' van 21
Oktober 11. het organiseoren van
een steunfonds voor de arbeiders
bevolking van Japan zoo wreed ge
teisterd door de onevenaarde aard
beving dat honderdduizende slacht
offers veroorzaakte en stoffelijke
verwoestingen verw ekte die te ver
gelijken zijn aan al wat in het gan-
sche noorden van Frankrijk vernie
tigd werd door vier jaren oorlog.
Tegenover zulke ramp, tegenover
zulken afgrijselijken nood die ce
Japaansche bevolking treft, kan het
wereld proletariaat niet onverschil
lig blijven.
Het is voorzeker niet eene lichte
taak om in meerdere landen van
Europa beroep te doen op de solida
riteit der arbeiders wanneer do
arbeidersgezinnen er aan de groot
ste ellende ten prooi zijn sedert meer
dere maanden en dat eiken dag hun
nen toestand nog wanhopiger
maakt.
Hot Internationaal Vakverbond
heeft nochtans noodig geoordeeld
een oproep te doen aan al de aange
sloten organisaties in al de landen
om al het mogelijke te doen ten
einde gelden te verzamelen om de
Japaansche arbeiders ter hulp te
komen. Die fondsen zullen vergaan!
w orden in het bureel van het 1. V.
V. dat zich in betrekking zal stellen
met de betrokken organisaties van
het geteisterde land.
In verscheidene plaatsen des
lands hebben aangesloten bonden
dor Werkliedenpartij endcrSyndi
kale Kommissie zich reeds te werk
gesteld om hulp in te zamelen door
omhalingen, toelagen, inschrijvin
gen. Zij verdienen onze gelukwen-
schen. Aangezien het besluit van
het Internationaal Vakverbond, is
besloten geworden tusschen de be
sturen der Werkliedenpartijen der
SyndikaJe Kommissie een gemeen-
schappelijken oproep to richten door
het land onder het opschrift - ln-
schrijvingslijst der Werk
liedenpartij, der Syndikalc
Kommissie ten voordeele
van geteisterd Japan.»
Al do bonden en leden der aange
sloten organisaties zfjn verzocht
hunne inschrijvingen te laten ge
worden aan de Checkrekening
N° 4795 E. De Vlaemynck, Syndikalc
Kommissie-Brussel.
De arbeidende klasse van België
zal edelmoedig den oproep beant
woorden en eens te meer het bewijs
leveren dat vóórhaarde Internatio
nale solidariteit niet een ijdel woord
is. Schrijft in, maakt omhalingen,
stemt toolagen
Leest on verspreidt hot weekblad
RECHT EN VRIJHEID dat de
belangen der werklieden verdedigd.
Het is niet genoeg de POLI
TIEKE gelijkheid veroverd te
hebbenmen moet ook noodzake
lijk daaruit al het mogelijk nut
kunnen trekken voor het welzijn
ran onze klasse en voor den socia
len vooruitgang. DAT KAN MEN
DOEN. Om lat doel te beteiken is
I het voldoende dal men in slant zij
ideün uiteen te zetten en ze te verde
digen. De grootste moeilijkheid, is
het gebrek aan slipte dokumentatie.
Dusdanig materiaal wordt ver
schaft aan iedereen. Otn zulks te
verkrijgenhoeft men zich slechts te
richten tol het BUREAU VOOR
DOKUMENTATIE DER B. W. P.
Volkshuis. Brussel.
lasten zouden weldra drukken op
op dozen die kunnen betalen,want
by ons is steeds de lous het geld
moet gehaald worden daar waar
het is.
Friederik.
Onlangs had ik een gesprek,met
een handelaar en na zoo wat over
alles gepraat te hebben, vertelde
bij me, dat hy onlangs nog eene
goede zaak had gedaan.
Ziehier
Vier jaren geleden was er een
zyner vrienden die hem voor raad
gaf, in de omgeving van de hoofd
stad, zich een perceel grond aan
te koopen het was volgens hem,
geld op grooten intrest geplaatst,
gezien er daar een nieuw kwar
tier moest komen.
IIÜ volgde zijn raad en kocht er
B0 aren grond tegen 2500 fr. de
aar of 25 fr. de vierkante meter.
Heel onlangs hadt hy nu dien
zelfden grond opnieuw verkocht
aan 175 fr. de vierkante meter.
Ily hadt er voor betaald 75,000
franken.
Hy heeft er van ontvangen
525,000 fr. of eene winst van
450 000 franken.
Ily heeft dit geld eerlijk ge
wonnen, er is zelfs geen uitbui-
terjj van werkkrachten het geldt
hier enkel de meerwaarde van een
stukgrond, teweeggebracht door
het aanleggen van straten, door
het uitbreiden der stad ef ge
meente.
En hier vlogen myn gedachten
naar M. Then nis, den vader en
bestuurder der armzalige staats
kas en 'k vroeg me af, waarom hy
cr nog niet aangedacht heeft, een
taks te heffen op de MEER
WAARDE van den grond.
Twintig per honderd byvoor-
beeid, ware zulks te veel Als men
op dergelijke manier honderd
franken wint, kan daar geen twin
tig af, voor den Staat
'k Herinner me nog, dat onze
volksvertegenwoordiger Nichels,
in één zijner redevoeringen in de
Kamer, dergelyken taks heeft
vooruitgezet, maar ongelukkig
lijk, Minister Theunis is den ver
tegenwoordiger der geldwolven
en het spreekwoord zegt wolven
eten elkander niet op.
Nochtans DIE taksen zijn meer
te rechtvaardigen, dan do taksen
op de loonen en nochtans M.
Theunis komt er niet mede af.
Waarom 'l
Omdat ons huidig Gouverne
ment er niet aan houdt degrooten,
dc l ijken te doen afdokken volgens
hunne mogelijkheid, want dan is
hij geen goeden minister voor de
kapitalisten.
Zulks is grootendcels te wjjten
aan de kleinen zelf Hoe dat V
Wel omdat er nog zoovelen
zyn, die, wanneer liet stemming
is, hunne stem geven aan de rijke
menschen, ofwel aan mannen, die
afhankelijk zyn van de ryke men
schen, omdat ze mogen op hunne
lyst staan, en voor plicht hebben,
eens gekozen, te stemmen, zooals
de ryken het begeeren.
Begrepen alle werklieden.kleine
burgers en kleine landbouwers bij
de stemming hun plicht, kozen ze
voor de lyst der socialisten, de
