Socialistisch weekblad voor het Arrondissement Aalst.
Het Proletariaat
Ket Kapitalisme
NIEUWJAAR.
Mijn Hoekje.
21° Jaar N° 1.
Prijs fin nummer cetiiiemeu.
6 Januari 1924.
Annonce.
De Tentoonstelling
van Gent.
N ieu wj aarwensch
Andere lijden,
andere zeden.
RECHT EI VRIJHEID
Rechterlijke annoncen 4 fr. per regel op lu en
2" bladzijde, 2 fr. op 3e en 4* bladzijde.
Reklamen volgens overeenkomst.
AÏlé briet'wisse.lii.gen moeten elke week vóór
Woensdag .'.vond. 8 ure, ingezonden worden.
Ongdteekendc brieven worden niet opgenomen.
Berichten over werkstakingen en grieven moe
ten door de Vakbonden goedgekeurd zijn.
UITGEEFSTER SAM. MAATSCHAPPIJ
«HET RECHT-
Lokaal HAND IN HAND-, Molendries, Aalst.
BEHEERDER-AFGEVAARDIGDE
JAN BEKAERT.
Postcheckrekening Nr 85686 Telefoon N' 128
REDACTIE ADMINISTRATIE
Lokaal Hand in Hand», Molendries, 11, AALST
ABONNEMENTSPRIJS
3 maandon fr. 2,40
6 4,20
1 jaar 7,76
BUITEN BELGIE.
jaar fr. 15,00
Men abonneert zich op alle postbureelen.
AUp imperialisme is slecht, er
bèstaat geen beter geen slechter
imperialisme
HERMAN OORTER
We leven in zeer wisselvallige
omstandigheden. Dit beseft ieder
mensch die een gevoel heeft en
hersens in zijnen kop.
De roofzucht van eenige men-
ir. alle, behalve Efigelat.d en Ame
rika, zouden zwak zijn en dus on
derworpen aan deze twee groote
mogendheden.. Dit waren de plan
nen, natu.irlijk in breede trekken
fichen, zwaait de scepter over de t weergegeven, die de twee ïmpe-
.,o.. I rialistische machten
koppen van millioenen andere,
Door dwang, door verdrukking en
met verschillende hulpmiddelen
behouden die eenige, veel voor
rechten op die millioenen andere.
Dor verdraagzaamheid van die
verdrukterbuiten die eenige men-
schen, millioenen anderen uit, om
den voortgetirachten rijkdom hun
alleen toe te eigenen.
Dat is de kern, waaruit de wis
sel val ligheden uit voortspruiten
Op dit oogenblik hebben die wis
selvalligheden een brutaal karakter
aangenomen, omdat de eenige
m-r.schen, de kern, het kapita
lisme, alle gevoel, van menschtlijk-
hcid, heeft afgelegd.
Naden oorlog is onze kapitalis
tische maatschappij een r.ieuwe
periode ingetreden.
Herman Gorter in zijn brochuur
over Ds Wereldrevolutie» schrijft
het volgende
c Er bestaat geen beter, geen
slechter imperialisme. Het im-
perialisme van beide groepen
van Duitschland van de eene.
van Engeland en de Vereenigde-
Staten aan de andere zijde, is
even slecht, is even vreeselijk
voor het proletariaat der we-
reld
Dat i3 zeker en vast een der
diepste waarheden die wij, socia
listen, steeds in 't oog moeten hou
den en indachtig zijn.
Mogen wij socialisten, h- t im
perialisme van gelijk welke natio
nality it bevoorrechten Het doel
van het imperialisme is altijd on
derwerping der massa's, beheer-
sching der wereld.
Zoo hebben we in de jongste
wereldbrand, ondervonden dat
Duitschland de zelfstandigheid
der volkeren op wreedaardige wijze
heeft vermoord, Engeland, Fran
krijk en Amerika laten ze in schijn
bestaan maardooden ze feitelijk.
Het imperialisme is van den
eenen kant conservatief, liberaal
van den anderen kant.
Na den oorlog stonde n we voor
het feit, dat h t proletariaat wierd
opgeblazen, met alle democrati
sche beloften van het overwinnend
imperialisme.
Voor 1914 stonden de volkeren
dor twee groote machten opgehitst
tegenover malkander, omdat
Duitschlar.d langs den eenen kant
aan zijn volk liet weten, dat zij
een volkenbond gingen oprichten,
waarin alle volkeren gingen onder
worpen zijn aan Duitschland.
De geallieerden streden met de
sierlijken bond der volkeren waar-
hadden ge
smeed.
Tijdens den oorlog, - werd er ge
moord, geplunderd, gebrand, ver
kracht, gansch het economische
leven plat geslagen, en na deze
gruwelijheden, na honger en ellen
de geleden te hebben, wordt het
Duitsche imperialisme verslagen,
door het Engelsch-Amerikaansch
imperialisme.
We staan verschillende jaren na
den oorlog. Hoe staan nu de za
ken Om kort en klaar te rijn,
De roofzucht van 't kapitalisme,
zwaait r.og steeds de sc-pter over
de millioenen massa's. Door dwarg
en verdrukking, door knechtschap
en leugen, dwingen ze nog steeds
de* massa's voor hun te bukken en
te buigen. Onze geassocieerde-
Entente dievenbende is gedemo-
kratiseerd op zulke wijze dat leu
gentaal van een Volkerenbond en
het zelfbeschikkingsrecht der vol
keren enz. een grooe nul is. en
de oogen van elk weldenkend
mensch zal geopend hebben.
Nu staat het imperialisme van
beide kanten in een zonderling dag
licht, en voor het proletariaat is
een nieuw strijdperk ingetreden,
waarin het internarioi aal imperia
lisme tegen het internationaal pro
letariaat zal te strijden hebben, tot
De Macht van regeeren zal
blijven in de handen van de een of
de andere klasse. Op dit oogen
blik is ér voor beide klassen geen
uitweg te vinden.
Het strijdperk is gesloten met
demokratische fluweelen gordijnen
waarop het publiek zich staat dom
te kijken, terwijl het proletariaat
zich naafr het achterste grijpt zon
der het te kunnen. Het is een soort
looping the loop
Toch wordt het proletariaat moe
van te kijken op de demokratische
gordijnen. Want wat baat hun nog
c'lie schoonheid terwijl hun buik
grolt van honger. Door den nood
die blijft heerschen, door die eng
heid van het bekrompen leven zal
en moqt er onvermijdelijk een
nieuwe strijd geboren worden.
Langzaam, stilaan, door den
nood, door de verdrukkingen, het
knechtschap die het imperialisme
het proletariaat toebrengt, wordt
de werkende klasse wijzer, en voelt
thans maar al te wel, dat de be
loften door de bourgeoisie gedaan
niets is geweest dan een uiting
van schrik, om de arbeidende
klasse opnieuw te knevelen en te
knechten wanneer ze van hun
schrik zijn bekomen geweest.
Een wreeden oorlog is voorbij,
op de puinen van een Duitsch im
perialisme is een nieuw herboren.
Zoolang dit nieuw imperialisme
bestaat, zijn er nieuwe oorlogen
aan verbonden.
Arbeiders (sters) waakt en be
grijpt dat in de organisatie uwe
macht besloten ligt Het maken
van een komnuntaar blijft aan U
over Eug. Deprez.
liet iö het tijdstip van de traditio-
neele gelukwensciiingen, die, door
het feit zelve dat zij aan een traditie
beantwoorden, in do platste alle-
daagschheid vervallen.
Bijzondere wel gekaraktiseerde
omstandigheden zijn er noodig om
de nieuwjaarwenschen aannemelijk
to maken.
De macht, waarvan onze instellin
gen,'in 1923, bewijs geleverd heb
ben, is te indrukwekkend dat wij
niet de gevoelens onzer voorkam
pers zoudon vertolken met te zeg
gen dat wij hen een triomfantelijk
1924 wenschon.
Indien onze instellingen juist zijn
waarborgt onze samenwerkende
Maatschappij van Levensverzekerin
gen La Prévoyance Sociale, een
jaarlijksche inning van 7 millioon
voor 1924 op 31 December 1922
rekende de Maatschappij eene in
ning van 5,750,000 frank voor het
jaar 1923.
Wij wenschen haar, dank zij de
verkleefdheid onzer militanten, dat
zij dit cijfer verre overschrijd ejan
dat zij met besloten wil naar de 10
millioen opgaat die, op einde 1925
geen droom meer zullen wezen,maar
werkelijkheid.
Bijval brengt by val zooals een rol
lende sneeuwbal.
Iemand heeft eens gezegd De
Demokratie bestaat niet daarin, do
lange jassen te verkorten, maar de
korte jassen lang te maken
Wij depken er niet aan het. welzijn
van 't zij ook wie te verminderen,
maar wij willen het welzijn voor al
len.
Een der verstrooingen waarvan
het proletariaat al te zeer verstoken
bleef en die de vreugde uitmaakt
van al diogonen die wat geld bezit
ten en ook e.enigszins het verstand
hebben het te gebruiken, is wel liet
reizen.
Reizen, is een oasis scheppen te
midden van de woestijn van het
dagelyksche leven.
Al wie de noodige syndikatein
spanning deed en er in tfjds moe
begon kan sparenora een jaarlyksch
reisje te doen, plezier waarvan lang
op voorhand wordt gesproken,waar
van men zich nog Tang daarna her
innert drij dagen gereisd te hebben
blijft in T geheugen en gaatslechts
langzaam cr uit.
In 1921 (15 Juni tot 15 September)
hebben wij de Tentoonstelling van
Gent. stad van kunst, rstad van nij
verheid, stad van samenwerking,
stad van bewuste proletariërs.
Al de Belgische arbeiders zullen
daarheen worden getrokken als tot
een onweerstaanbare zeilsteen.
Dat elk gezin, vader, moeder, kin
deren, zich onverwijld er op voorbe
reiden.
Stichten wij reiskassen en vullen
wij zo tot het maximum.
v J. U.
VAN ONZEN
Volksvertegenwoordiger.
Aan al onze lezeressen en lezers
oen gelukkig jaar, een jaar van
standvastigheid en stryd, tegen de
roactie, tegen het wetsontwerp
Devèze. dat onzen Achturigen Ar
beidsdag bedreigt, tegen het wets
ontwerp Moyersoen, dat de koste
loosheid van ons Ouderdomspen
sioen zou afschaffen en voor den
volledigen triomf van het Socia
lisme. NICHBLS Alfred.
Het is zeer typiek en... opmerk
zaam, hoe nieuwe tijden nieuwe ge
bruiken, andere zeden en levensop
vattingen in zwang brengen. Wat
vroeger jaren immoreel, weerzin
wekkend en «onbetamelijk» scheen,
wordt nu natuurlijk en eenvoudig
gevonden, en omgekeerd.
Zoo vonden het de werklieden
vroeger weer heel natuurlijk
dat er moest 10, 11, 12 en meer uren
gewerkt worden om door het leven te
geraken. Nu bewijst (de praktijk des
levens, dat zulks niet waar is en
dat het leven der werkende klasse
én beter én schooner is geworden.
Het eenigste verschil is dat vroe
ger byna al de winst in patroon's
handen ging en nu voor een goed
deel in handen der werklieden zelf
komt.
Algemeen Stemrecht, een grootcr
ouderdomspensioen, enz. was ook al
uit den booze en toch is dat alles
nu in vaste vormen gegoten.
En ook do oorlog bewees, dat 5 a
0maanden voldoende zijn vooreen
soldaat te vormen, ja zelfs eenige
weken.
Nog voel, heel veel. zal met den
tijd bewaarheid worden tot dat
ook de maatschappelijke samenle
ving eens bewijzen geeft, dat ook do
Menschheid leefbaar is, zonder
leger, zonder oorlog, ja zonder dat
er twee klassen van mcnschcn zijn
uitbuiters en genieters.
Voor wanneer is zulks
Onmogelijk kan dat voorzien wor
den, maar één zaak is zeker dat wij
van lieverlede naar eene nieuwe
samenleving gaan.
De geschiedenis der Menschheid
bewijst, dat de sociale verhoudi»-
gen 'moer en meer gesurveileerd
worden. Er is een duurzame vooruit
gang.
Maatschappelijke samenlevingen
kunnen den vooruitgang stremmen
of versnellen, doch komen moet het.
In theorie zijn wy reeds heel ver
en do praktijk moet nog die theorie
vormen geven.
Mogen andere sociale organismen
nu en,dan een kleintje bijgebracht
hebben aan de groote evolutie de.
socialistische partij heeft toch het
leeuwenaandeel gegeven en werkt
steeds nog gefreldig ononverdro-
ten voor het grootsche ideaal.
A. V.
maar helpt mede, om het familie
leven zoo goed en aangenaam
mogelijk te maken.
Begrepen alle buitenlieden het
edele van den strijd der Socialis
ten, het vraagstuk ware spoedig
opgelost.
Friederik.
t Was eene kloek gebauwd»
vreuw van den buiten, die zich
aanbood op ons bureel en kwam
vragen naar onzen volksvertegen
woordiger.
Zy had vernomen, dut by een
man was, die zich ten dienste
stelde van het volk en diensten
bewees, in de mate van liet moge
lijke, en was nu gekomen, om hem
te vragen, of haar geen geeée
plaats kan aanwijzen, als dienst
meid.
Zy' was getrouwd, hadt twee
kinderen, die zy zeer liefhadt,
maar haar man, was een gie
rigaard en hét leven met hem,
wierd haar ondraag'lyk.
Wij deden haar het ongerymde
van haar voornemen inzien eene
gehuwde vrouw, hare kinderen
verlaten, om vreemde kinderen te
gaan grootbrengen hare eigene
kinderen aan anderen moeten
overlaten, neen. neen, madam,
moest onzen volksvertegenwoor
diger hier zijn, hy zou u zeggen
ga naar huis, tracht overeen te
komen met uw man, blyft by uwé
kinderen en verdraag wat, ter
wille van hen.
En de vrouw begon te weenen
haar man was toch zoo mceiëlyk,
hy verjoeg haar om z»o to zeggen
en haar leven was onuitstaan
baar.
Wy konden de vrouw aan het
verstand praten, dat cr in byna
alle huisgezinnen eens moeiëlyk-
heden opryzen en dat ze best zou
doen huiswaarts te keeren, het
geen ze ten slotte deedt.
En toen ze weg was, dau vloog
myn gedachte naar dien eeuwigen
laster der klerikale, pers die ons
socialisten uitgeeft als de vernie
tigers van het familieleven.
Wy secialisten, die altyd aan
geklaagd hebben, den langen
werkdag,iets wat het familieleven
vernietigthet hongerloon, iets
wat van een huisgezin eene hel
maakt het klein hutteken van
den werkman, iets wat hem naar
de herberg jaagt, wy vernietigers
van het familieleven.
Wy hadden nu het familieleven
van dat gezin kunnen vernietigen,
hadden ze wy geholpen om ais
meid of werkvrouw haar brood te
gaan verdienen. Wy hebben ge
zorgd, dat het gezin bijeen blijft,
hopende dat alles zieli wel zal
schikken.
Maar toch balt men zich soms
de vuisten, wanneer men de socia
listische party, hoort aanvullen
als zou haren strijd gericht zyn,
om het familieleven te vernieti
gen.
De socialisten willen een goed
familieleven ze willen genot en
welstand voor het werkende volk,
gezonde woningen, goede loonen
en een korten werkdag en dan
eerst zal er familieleven zyn, voor
DAT volk, dat Al,LES voortbrengt.
Wie dus het Socialistisch leger
vergroot, helpt niet aan het ver
nietigen van het familieleven,
