Socialistisch weekblad voor het Arrondissement Aalst.
Het derde Kabinet Theunis
en de katholieke partij.
Eén dreigend gevaar.
Een /Iftel.
Mijn Hoekje.
2I« Jaar A" 13
Prijs per uuinmer 15 ceutiemeu.
30 Maart l»X4.
Annoncen
Parlijgenooten
REGIT EN VRIJHEID
Rechterlijke annoncen 4 ,fr. por regel op 1° on
2° bladzijde,' 2 fr. op 3e en 4° bladzijde.
Rekïainen vojsrens overeenkomst.
Alle briefwisselingen moeten elke week vóór
Woensdagavond, 8 ure, ingezonden worden.
Ongeteéken die "brieven worden niet opgenomen.
Berichten over werkstakingen en grieven moe
ten door de Vakbonden goedgekeurd zijn.
UITGEEFSTER SAM. MAATSCHAPPIJ
"HET RECHT
Lokaal HAND IN HAND», Molendrios, Aalst
BEHEERDER-AFGEVAARDIGDE
JAN BEKAERT.
ostcheckrokening Nr 85686 Telefoon Nr 128
REDACTIE ADMINISTRATIE
Lokaal Hand in Hand», Molendries, 11, AALST
ABONNEMENTSPRIJS
3 maanden fr. 2,40
6 4,20
1 jaar 7,75
BUITEN BELGIE.
jaar fr, 15,00
Men abonneert zich op allo postbureelen.
Theunis heeft met veel moeite
en na lange, zeer lange bespreking
een derde kabinet kunnen aaneen
lijmen.
Over de samenstelling van hut
ministerie Theunis n 3. toonen
zich de liberalen onvoorwaardelijk
zeer tevreden, en de blauwe hee-
ren hebben er alle redenen toe. Ze
vormen zoo wat 1/8 van de Kamer
en ze krijgen de helft der minister
zetels men zou waarlijk een
slecht karakter moeten hebben en
zeer ondankbaar zijn om in die
omstandigheden niet zeer voldaan
te wezen.
Theunis is een kleurlooze. Hij
behoort tot geen enkele partij, zoo
beweert hij zelf, maar alies doet
aan 't land gelooven dat hij noch
tans eene zekere voorliefde koes
tert, hoe bedeesd ook, voor de
doktrinairen.
Wat er ook van zij, de verdee
ling der ministerzetels ging heel
lastig en zelfs op zekere oogenblik-
ken was er gevaar, dat geheel het
blauw geel huishouden in duigen
storten ging, want langs katho
lieke zijde werden velen geroepen
maar weing uitverkoren.
Heyman van St-Niklaas werd
opgeofferd voor den Luiker advo-
kaat Tchoffen.
Vandevyver zelf, de man der
Vlaamsche katholieken, moest de
plaats ruimen voor Theunis.
Pater Rutten is ook onder de
slachtoffers en Cyrille Van Over-
berghe en nog anderen konden niet
opgepikt worden.
Ook zijn de voorbehoudingen
langs den kant der rechterzijde
zeer talrijk, te talrijk zelf, om een
stevig, goed aaneengesloten mini
sterie mogelijk te maken.
Eerstens is het Van Cau.velaert,
die zoowat den kwajongen wordt
in de katholieke rangen, die effenaf
spot met 't programma van Theu
nis waaraan niemand meer gelooft
Oud-minister Renkin is ook al
niet tevreden en zijn boez mvriend
Ca 1 ton de Wiart nog veel minder.
De meeste kritiek en de scheip
ste tevens is gericht tegen den doe
trinair Hymans, die vroeger nog
eens minister van Bnitenlandsche
zaken was en zich toen onder
scheidde door zijne reaktionnaire
daden en zijn dwaas naloopen van
fransche imperialistische nastre
vingen,
't Was de pretentieuse heer Hy
mans die de aanhechting van
nieuw Zeeland en Hollandsch
Limburg voorstond en daardoor
ons de sympathie onzer Noorder
buren deed verliezen.
Theunis is dus overvloedig ver
wittigd, zijn kabinet draagt de
goedkeuring der katholieken niet
weg. Het draagt in zich de kiemen
van het katholiek wantrouwen,
Om dien slechten indruk eenigs-
zins af te ronden schijnt hij vaste
beloften te hebben gedaan.
Men spreekt veel over het vrou
wenkiesrecht voor de provincie,
zoo meent mei in elke provincie
de katholieke fraktie te veisterken,
welke katholieke senatoren verkie
zen kan.
In andere woorden, men hoopt
zoo eene vaste katholieke meerder
heid te bekomen in den Senaat, die
de demokratische gezindheid der
Kamer vernietigen moet
Dat is de eerste groote toegeving
der liberalen.
Minister Vandevyver spreekt
van eene tweede.
De liberalen mogen over de
lijkenverbranding niet meer spre
ken, die konfessionneele kwestie,
welke de katholieken zoozeer kit
telt.
O, de loge mag fier zijn op hare
grootmeesters, die met de kleri
kale vrijheidswurgeis een verbond
sloten.
Natuurlijk is dat alles achter de
schermen gebeurd.
Voor het groot publiek heet het
ministerie Theunis zich weer het
ministerie van het goedkoop leven.
Ge moet maar durven.
Sinds twee jaar had Theunis
voor heilige plicht het duur leven
:te bekampen door alle middelen en
hij heeft zelfs niets gedaan tel
kens heeft hij toegegeven aan de
rijke pachters, de groote landeige
naars en de machtige finantie-
wereld.
Het moet dan niemand verwon
deren dat de missa sceptisch en
ongeloovig de schouders ophaalt
voor zoo'n ministerie van beloften
Daden, daden hoeft het land en
Theunis geeft altijd meer woorden
en niets anders dan woorden.
Om 't leven dragelijker te ma
ken moet de waarde van onzen
trank in 't buitenland stijgen en dat
kan niet anders dan door onzen
finantieelon toestand gezond te
mal en.
Maar zoo iets eischt een diep in
grijpen en dat mag Theunis niet,
want diep ingrijpen beduidt hier
de rijke lieden doen betalen, het
geld halen waar het steekt, de uit
buiters van 's lands geldmiddelen
tegen werken, nieuw toezicht op
den handel en wandel onzer groot
industie.
Kan men dat alles verwachten
van Theunis en zijne medewer
kers Absoluut niet, want dan
moesten zij hun stand verlooche
nen, en dat, moet men van die
heeren niet verwachten.
Daarbij komt nog de buitenland-
sche politiek, welke oorzaak is dat
onze frank, zoo'n duw naar onder
heeft gekregen.
Theunis van morgen, zal Theu-
r is zijn van gisteren, 't zal blijven
een naiipen van van wat Poincaré
doet en een hardnekkig vasthouden
aan het voor Belgie ongelukkig
Roer-avontuur.
Kan men in die omstandigheden
aan Theunis verklaringen nog 't
geiingste belang hechten. Neen,
her ware al te naïef.
Wij hebben onze houding reeds
bepaald.
Gezel Vandervelde zegde het
bij de regeeringsverklaring zeer
duidelijk We blijven de har
dnekkige bekampers van de verder
felijke politiek sinds twee jaar
door België gevolgd en vertegen
woordigd door Tbeunis
We blijven in de oppositie en
vatten weer den strijd aan met ver-
schen moed.
De oogen der hand- en geestes-
werkers zullen eenmaal opengaan
en dan is het onze beurt.
De socialisten zullen dan België
regeeren, niet in 't voordeel van
één klasse niet in 't voordeel eener
bevoorrechte minderheid, maar in
't voordeel van gansch het land en
in't bijzonder voor 't heil van de
voortbrengende massa 1
Sedert enkele dagen zijn de fascis
tische groepen van België opnieuw
goed op weg tot het voeren hunner
hatelijko propaganda.
Alle middelen wenden zy aan om
hot getal hunner aariklevers zoo
groot mogelijk te makon en hun
reactionnair leger steeds op sterke
ren voot te plaatsen.
Zoo is het dat zij een scheinhoili-
gen stryd leveren tegen het huidige
klerikaal liberaal gouvernement en
zij ook do oorlogswoekeraars en
anderen bokampon e i zelfs bedrei
gen.
Hier is het onder den vorin van
N. S. B., dat zy reeds de markten
plunderen en hun wil doen door
gaan, of liever hunne bourgrois-
dic'atuur, onder voorwendsel de
levensduurte te bes try don en de
waarde van onzen frank te doen sty-
gen.
Verder dreigen zij reeds met eert
staatsaanslag, indien zich onmidde-
lijk geene ver >et ringen in onzen
toestand voordoen.
Doch dat is hun doel niet, dat zyn
slechts middelen. Want is het op
eene zoo schandalige wijze dat wij
ons kunnen een beter loven bezor
gen Een toekomende maal zullen
do boeren zich niet meer aanbieden
tot het v .rkoopon hunner boter, en
andere natuurvoortbrengselen.
Gelijk ik dus hooger zegde is dat
alles slechts schyn.
Nemen wij, om de zaak nog duide
lijker te maken, do staking der
Brussolscho trambedionden, en dan
zien wij nogmaals klaar dat hun
strijd slechts tegenover do werkers-
klasso gericht is. Wanneer het Jde
belangen der kapitalisten aangaat,
dan zyn zij daar om dezes bolangen
te verdedigen.
Hot is dus klaar dat al wat zy
deden, zonder grond is, en hun stryd
niet kan verrechtvaardigd worden
bij de werkersklasse.
Wy dienen ons dus te wantrou
won van deze schynhoilige werkers-
verdvdigers, die slechts onzen on
dorgang bewerken,
Vorgoton wij ook niet dat. hunne
getalsterkte hier in België roods
00,000 man bedraagt, en dat volgens
het werk dat zij lieden verrichten
reeds eene zekere macht zijn, waar
tegen wy ons onmiddelyk op onze
hoede dienen te zotten.
Wij zullen niet dulden dai zy onze
werkershorvormingen volkomen
wegwerpen en onze volkshuizen en
andere gebouwen van openbaar nut
in vlam on vuur zullen zetten, gelijk
zy het in Italië doden.
Om zulks to bolotten dienen wij
dus juist gülykzij, en dat zonder uit
stel te wapenen tegenover dat reac
tionaire leger, tegonovcr lat groot
gevaar waarmede wij hier lieden
bedreigd zyn.
Nood dwingt zegt het spreek
woord, en weten wij het dus goed Ie
gebruiken in onzen grooton stryd
tegen het kapitaal, dat nu vroeg of
laat op eene revolutionnaire wyze
zal aanvallen.
Maken wy ons dus gereed en dein
zen we voor niets achterwaarts,
maar antwoorden wy met gewold
aan geweld. Frans Blanckaert.
O dag waarop do natuur als in
een periode van onbeperkte pracht
zijn tafereel van kracht en schoon
beid voor ons oog ontrold.
In u zien wij de dag waarop het
proletariaat als in eon opwolling
van geestdrift vooruitgostuwd wordt
naar de volkshuizen en vergader
plaatsen om daar mot duizenden de
solidariteit der werkors te bevesti
gen.
Allen herinneren wy ons nog, de
sciioono feesten van enkele jaren
geleden, de botoogingen van toen
liggen ons nog friscli in lietgoluu
gen, wantzij schenen te zijn, oenen
zegetocht van hot proletariaat.
Helaas, do reactie heeft er anders
over beslist, on zij is in haro wreed
aardige plannen gelukt, dank zij
onze onverschilligheid, dank zij het
verraad van hen die zich christenen
noemen. Wanneer wij vroeger fees
ten en onze overwinning uitliepen,
dan zyn wy nu toch do goslagenen
want inderdaad, de reactionairon
verknoeiden op een jaar. de acht
uren wet en liet Crisisfonds, zy ver
lengden den militairen di- nsttjjd en
maakten zich gereed om pensioen
en kieswet to verkrachten, dat is het
bilan van het vcrloopen jaar.
Makkers, nog enkele weken schei
den ons van den grootscben dag. Aan
u te zorgen dat op 1 Mei geheel de
werkende klas als éën man opstaat
tegen het uitbuitend kapitalisme.
Meer en meer moet 1 Mei in het toe
ken staan van stryd, 't hooft lang
genoeg geduurd dat men ons be
handelt als minderwaardigen. Werk
lieden dat zijn wy, maar slaven dat
niet 1
Wij eischen als voortbrengers, als
scheppers van allen rijkdom, recht
op loven. Wy zijn het eenmaal moe
de verschoppelingen te zyn van de
maatschappij. Dat de bourgeoisie
zich dat voor gezegd boude. Aan 01 s
is het te zorgen dat op 1 Mei de aarde
dreune onderdo stappen der stryd
vaardige prolotariörsklasso en dat
onze zangen luid klinken in steden,
in dorpen, en over do grenzen hoon!
Wij eischen recht en vrijheid, dat
brengt vrede en geluk voor do wer
kers in do eerste plaats en voor de
monschheid in 't algemeen.
Vinck Benoit.
Loest en vorspreidt hot weekblad
-RECHT EN VRIJHEID-, dat de
belangen dnrworklimlo» verdedigd.
Weldra is het vijf-en-twintig
jaar dat we onzen Ziekenbond
Bond Moyson geheeten, heb
ben gesticht.
Thans is hij veranderd van naam,
en het is nu den Ziekenbond
Victor De Geyter.
Waarom
Victor De Geyter, was den stich
ter, den ontwerper. Hij is sedert
dien overleden en bij de wettige
erkenning van onzeu bond, is hij
dan ook herdoopt geworden, en
als blijk van erkentelijkheid, als
eeuwig aandenken vau oazen stich
ter en wijzen makker, hebbeb wij
onze bond met zijn naam gedoopt.
't Was in 1899, dat wij wet eeni-
gen samen kwamen om te beraad
slagen over de leemte die in de
partij te Aalst heerschte.
Wij hadden eene coöperatie,
vakvereenigingen,propagandaGlub,
een muziek, tooneelgroep, enz.
maar er was nog niet aan gedacht,
een Socialistischen Ziekenbond te
stichten.
En 't was een moeiëlijk iets.
Het grootste gedeelte onzer partij-
genooten waren in aodere Ziekeu-
bonden aangesloten en we hadden
dus niet veel hoop, talrijke deel
nemers te vinden.
En toch wierd den stap gewaagd
en met enkelen wierd de Zieken
kas gesticht, in het lokaal Hand
aan Hand, Saskaai.
Maar we hadden een knap be
stuur, moedige mannen aan 't
hoofd, en noch tijd, noch moeite
wierd gespaard, om den bond
leden te doen winnen.
En hij groeide, en hij bloeide,
langzaam maar zeker, en hij groeit
en bloeit nog dagelijks.
Wij zijn dus begonnen, wanneer
AL de andere partijën reeds sedert
eenige jaren tot het stichten van
eene Ziekenkas waren overge
gaan, wanneer er zelfs r eds eenen
onpartijdigen ziekenbond was ge
sticht en waarin bijna AL de socia-
listen van toen, waren ingeschre
ven.
Wij hadden het dus moeiëlijk
om in korten tijd groot te worden,
maar 't bestuur was koppig, bet
moest, het zou
En bij de stichters, bij het eer
ste bestuur, was ook onzen vriend
Benoit De Moor, onzen heden-
daagschen voorzitter van den Zie
kenbond.
Zeg eens, hoe fier, hoe hoovaar-
dig kan hij heden neer zien, op
zijn onverpoosd werken en streven
voor den bond
Was den bond vroeger den
kleinsten van de stad, telde hij
de minste leden, heden is hij veruit,
den sterkste, en groeit hij nog van
dag tot dag.
Het opschrift, dat in dea stoet
is gedragen geworden, wanneer
wij in 1921, WAUTERS, als
minister en schenker van ons
ouderdomspensioen te Aalst heb-
