Socialistisch weekblad voor het Arrondissement Aalst. HEDEN ZONDAG, weze het ordewoord Naar MEERBEKE De Wetgeving betreffende de Landpachten Mijn Hoekje. 21c Jaar N° 21 Prijs per uumrner 15 centiemen. 25 Mei 1921. Annoncen DONDERDAG AANSTAANDE, ^O. H. H.) zullen de PRIVAATARBEIDERS in massa deelnemen aan hef feest der STAATSARBEIDERS te DENDERLEEUW. Een vraagsken van mekaniek. Partijgenooten RECHT EH VRIJHEID Rechterlykc annoncen 4 fr. per regel op 1" en 2" bladzydo, 2 fr. op 3H en 4" bladzijde. Reklamen volgens overeenkomst. Alle briefwisselingen moeten elke week vóór Woensdagavond, 8 ure, ingezonden worden. Ongeteekende" brieven worden niet opgenomen. Berichten over werkstakingen en grieven moe ten door de Vakbondon goedgekeurd zijn. UITGEEFSTER SAM. MAATSCHAPPIJ «HET RECHT Lokaal HAND IN HAND», Molendries, Aalst. BEHEERDER-AFGEVAARDIGDE JAN BEKAERT. PostcheckrekeningNr 85686 Telefoon Nr 128 REDACTIE ADMINISTRATIE Lokaal Hand in Hand Molendries, 11, AALST ABONNEMENTSPRIJS 3 maanden fr. 2,40 6 4,20 1 j*ar 7,75 BUITEN BELGJE. jaar fr. 15,00 Men abonneert zich op allo posthureelen. Gedurende de discussie die in do Kamer, de laatste week, over de woekerprijzen plaats greep, hebben eenige klerikale volksvertegenwoor digers ondanks de protesten der so cialisten on van minister Tschofïen, daarop aangedrongen, dat de wet op do woekerwinsten vooral tot doel had do landbouwers te treffen. Mini ster Tschoffeu, voorstaander van het wetsontwerp mocht met alle kracht het tegenovergestelde beweren de socialisten mochten zooveel als zij wilden verklaren dat iedereen wist dat do landbouwers de ware schul digen n'et zijn van het duur leven, maar wel al de handelaars die tus- schen de voortbrenger en den ver bruiker hooge profijten nemen het diende tot niets de heeren Poncelet en andere hielden vast zooals 'n rots aan hun argument, om eens te meer te trachten de landbouwers wys te maken dat zij alléén hunne groote vrienden waren, en de socialisten hunne vijanden. Ik weet niet meer wie onder de socialisten hen dan toeriep In plaats van te gebaren dat gij bier do landbouwers verde digt, terwijl gii, in de waarheid', alléén de woekeraars wilt boscher men, zoudtgij beter met ons streven, om don toestand der landbouwers ernstig te verbeteren, inet de wetge ving op de landpachten te verande ren De heeren klerikalen zwegen, want dat is een zaak die wij liever op kant laten, om do belangen der groot eigenaars niet to treffen. Wij willon nu eens aan de landbouwers toonen wat wij willen in deze zaak. Ons gedacht, is niet breedvoerig over de'kwostie te handelen. Dit zou meer dan een artikel vergen. Wij willen alleen Hik eenige princiepen uiteenleggen, die ontegensprekelijk zijn en gemakkelijk kunnen toego past worden. De landpachten zoowel geschre vene als niet geschrevene eindigen, ten volle rechte op den datum tot dewelke zij gemaakt geweest zijn (art. 1775 van liet burgerlijk wet boek). Wat wil dat zeggen Dat een eige naar van hoeven en landen altijd vrij is, zonder zijn pachter te verwitti gen. hem buiten te zetten, op het termijn zelf van den pacht. Daaruit spruiten voor den pachter heel ge wichtige gevolgen. Indien zijn eige naar hom, eenige dagen voor het eindtermijn, buiten zet, hetzij dat hij aan oen ander landbouwer wil verburen voor hoogere pacht, hetzij datjhij uit louter wraak handelt om dat de pachter andere politieke ge dachten dan de zijne hoeft, dan is de pachter in de onmogelijkheid, op eenige dagen tijd, een ander hof te vinden. Hij is op straat, hij'moet zijn alm en vee zonder uitstel verkoopen, natuurlijk in de slechtste voorwaar den. Maar daar kan hij niets tegen doen, het is de wet. Het kan ook gebeuren dat den eigenaar hem opzeg geeft eenige da gen voor den vervaldag van do pacht maar toch toestemt eeno nieuwe pacht te geven, op voorwaarde dat de prijs hooger.gesteld wordt. Waar is dan de vrijheid van den pachter? Kan hij.weigeren Neen Hij heeft te kiezen op straat zijn en al zijn mobilair te verkoopen of.... aanvaarden zoo kan epn eigenaar met medehulp van de wet den landbouwer uitbuiten zooals hij wil. Het artikel 1775 van het burgerlijk wetboek zou dus moeten afgeschaft worden en aan den eigenaar zou de verplichting moeten opgelegd wor den, ten minste twee jaar op voor hand opzeg te geven, indien hy een nieuwe pacht niet moer sluiten wil. Andere kwestie Iedereen weet dat, indien na het eindigen van een landpacht, de huurder in het bezit, van het goed blijft, met toestemming van den eigenaar, eene nieuwe pacht ont staat. Maar veel huurders denken dat de nieuwe pacht dezelfde is als de vroe gere, met al de voorwaarden, den duur inbegrepen. Zij zijn mis, en zoo gebeurt het dikwijls dat land bouwers in akelige toestanden ver-, keeren. De wetgeving is zoo, dat de nieuwe pacht een pacht zonder ter mijn is. Deze wetgeving zou dus ook moe- ton veranderd worden, op zulke wyze dat de nieuwe pacht denzelf den duur zou hebben als den vroe gere. Laat ons nu twee woorden zeggen over de onrechtvaardigheid die be staat in het feit dat de moorwaarde, van het land door den arbeid van den landbouwer, aan den eigejiaar alleen terecht komt. Wat zijn de feiten Do eigenaar verhuurt slechte gronden, voor zooveel, als pacht. De landbouwer werkt, bemest en zweet jaren lang om zijn land te verbete ren. Op liet einde van de pacht, is zijn land zoodanig verbeterd, dat bet een veel grootore waarde heeft. Daarvoor heeft den eigenaar niets gedaan. Hij weet meestentijds niet wat landbe.werken is. Wel, de land bouwer moot al de meerwaarde die hij voortgebracht heeft, aan; den eigenaar laten, en,indien de pachter verplicht is zijn hof te verlaten, be komt hij geone schadeloosstelling voor al wat hij aan het land doen winnen heeft. Voel meer. Als de pacht uit is, zal de eigenaar aan den pachter zeggen: Üw land is veel verbetord nu is het eerste klassegrond geworden. Gii kunt er meer op verdienen ik sla het huur op. Tevergeefs zal de landbouwer antwoorden |Maar, mijnheer de eigenaar, is uw land meer waard, dan heb ik hetgedaan!» De eigenaar heeft de wet voor zich dè landbouwer zal hem de in trest betalen van de meerwaarde doorzijn eigen werk voortgebracht. Wij bezitten geen statistiek van de verdeeling van den grond in ons land, voor hot oogenblik. Maar voor don oorlog, waren 68 hectaren op 100 doop pachters gebruikt. Men ziet het belang van de vraag. Millioenen en millioenen brengt het werk der Belgische landbouwers als meer waarde alle jaren in de kassen der eigenaars. De landbouwers zyn in het alge meen katholieken. Zij stemmen voor de rijke eigenaars. Die zullen na tuurlijk niets doen om eene wetge ving te veranderen die hunne eigen belangen zoo goed beschermt. Deze verandering zal slechts komen als de landbouwers haar zullen oischen; gelukkig dat zij ook beginnen klaar te zien. Eugknb SOUDAN. De socialisten zijn kapitalisten geworden. Zij bestrijden het kapi taal, maar bezitten het zelf. Zij zijn tegen de rijken en zij zijn zelf rijk. Zij verloochenen hun princie pen, want vroeger zegden zij weg met alle kapitaal, en nu zeg gen zij hier met het kapitaal 1 Dat alles kan men in de bur gersbladen lezen, en onze tegen spreker van Zondag laatstleden te Denderhautem, herhaalde ook dien zeever. Sommige doen er dan een lijst bij van de fabrieken, winkels, bakkerijen, volkshuizen, banken, die de arbeiders bezitten. In Ant werpen spookt men op het Volks gebouw, in Gent op aen Vooruit, in Brussel op het Volkshuis. En wij logenstraffen nietOnze tegenstrevers hebben gelijk, wij zeggen nu, zooals vroegerhier het kapitaalAan ons de banken, de fabrieken, de volkshuizen, de winkels. Aan ons het kapitaal En waarom niet Wat is kapitaal Zijn dat geen grondstoffen die door de arbeiders verwerkt zijn tot nut tige produkten Is de aarde er niet voor alle menschen En als de aarde grondstoffen geeft en de ar beiders bewerken die, waarom zou het produkt dan de arbeiders niet mogen toebehooren Kennen onze tegenstrevers deze geschiedenis niet De aarde is de moeder. De ar beider is de vader. Uit hun huwe lijk wordt het kind voortbrengst getoren. Maar het kind wordt aan zijn natuurlijken vader onttrokken. Dat mag niet 1 Kapitaal en arbeid moeten vereenigd blijven opdat het produkt van dat samenzijn in handen van de voortbrengers, de arbeiders, zou blijven. Begiepen En begrijpt ge dan ook waarom wij willen meesters worden van al les, van heel de wereld Meesters van den Staat, van de provincies, van de gemeenten. Meesters van de mijnen, van de fabrieken, meesters van de banken. Neen niet weg met het kapitaal, maar weg met het kapitalisme,heb ben wij gezegd en blijven wij zeg gen. De mijnen zijn onze vijanden niet, maar de kolenbarons die zich meester maakten van die mijnen en daardoor én de mijnwerkers én de bevolking kunnen plunderen. Wij roepen niet weg met de sui kerfabrieken maar weg met de sui kerwoekeraars die hun arbeiders uitbuiten en de bevolking brand schatten. De kapitalisten weten maar al te goed dat wij voor de gemeenschup willen, wat zij aan de gemeenschap ontstolen hebben. De kapitalisten begrijpen maar al te goed wat wij willen, waarvoor wij strijden. Het is maar jammer, dat alle arbeiders het nog niet begrijpen. Veronderstellen wy dat een groo- ten steen door een steengroeve moet worden geleverd. Hy wordt op een wagen geladen en twee kloeke paar den trekken den last voort met ver- 'eenigde krachten. Vooruit, voerman. En do wagen is aan 't rollen. Maar, indien de voerman een lom perd is èn hij, in plaats van het kop pel paarden naast elkaar te spannen zo in togonovergestelderichtinfr aan spant, zal de wagen onbeweeglyk blijven, of hij zou dan voorwaarts, dan achterwaarts gaan. naar gelang het eone of andere paard wat heviger krachtinspanning gebruikt. Maar de wagen zou niet vooruitgaan. In alle geval waro dit verspilling van krachten. En wy halen dit voorboeld aan, als toepassing op een kameraad die in het werkhuis P. arbeidt, en zich zou verzekeren in de Maatschappij X. Maar wij weten dat de Maatschappij X. een gedeelte barer reserven plaatst in de Maatschappy P. En wy zeggen aan onzen kame raad. Gij betaalt een syndikalo by- drage om togen de firma P. to strij den, maar door hot betalen van een promie aan de maatschappy X stort gij onrechtstreeks oen anti-syndi- kale bijdrage aan de firma P. Wan neer gij U verzekert in La Prévoy- anoe Sociale» die al haar beschik king staande gelden plaatst ir. de instellingen van do Party, zullen al de uitwerkselen van uw stortingen zich vereenigen tot een dezelfde kracht in stede van malkaar te ver nietigen. Kont U zei ven, zegt de oude wys- lieid. Indien alle arbeiders van de macht waren bowust waarover zy beschikten zouden zy, in stede zo to verspillen aan alle hoeken van do wereld, al de elementen vereenigen tot een vruchtbare samonwerking wat schoon© zaken zouden zij niet verwezenlijken. Willon is kunnen. Het is tijd dat olkeen wille. Leest en verspreidt het weekblad RECHT EN VRIJHEID», dat do belangen dor werklieden verdedigd. Er heerschte groote armoede in het gezin. Vader, was in het ge vang. Hy was beschuldigd van medeplichtigheid in eénebandie- tenstreek: diefstal met bezwaren de omstandigheden. Moeder hadt den last der drie kleine kleuters. Zonder hulp, zon der bestaanmiddelen, was ze ge noodzaakt de hand uittesteken. om een stukje brood voor de klein tjes. Daarbij veracht van de paro- chianon.want ze was immers toch de vrouw van een dief, die daarby niet terug deinsde om eene moord poging te plegen. Wat was er reeds geleden in dit arme gezin. Vader was nochtans altjjd braaf en oppassend geweest, werkte van den morgend tot den avond en ze kwamen deftig door de wereld. Nu was hun geluk v.rvlogen. Vader in het gevanggeen loon des zaterdags, spaarcenten waren er niet moer, en toch moesten ze leven. Vader, een dief I... Was het wel zóó Neen dit kon niet. Hij hield zyneonschuldsUian- de en zy, de moeder, de vrouw, zij die hem kende, zij wist vasten zeker dat hy onschuldig was. Bn toch was hy in 't gevang En hy vorsoheon voor 't gerecht. Men hadt hem een advokaat aan gesteld. Dozen had het dossier onderzocht en geene stellige be- wyzen gevonden. Hy pleet, vader hield zyneon schuld staande en by gebrek aan voldoende bewyzen, sprak men hom vry. Na 6 lange weken kanhyein- delyk het gevang verlaten en by vrouw en kinderen aanlanden. Wat hadt hy geleden Hy was moraal gebroken, en gedurende al dien 1;yd, hadt hy niet kunnen werken en was het gezin in de meeste armoede gebleven. Hy was vry Hy was onplich- tig en men zondt hom naar huis zonder de minsto vergoeding Ja. vriend lezer of lezeres, zoo is het hedendaags nog met de Bel gische wetten. Men verdenkt n van eene mis daad men heeft het recht u aan te houden, u op te sluiten in het gevang en wanneer ge soms maanden en maanden zyt opge sloten geworden, dan spreekt men u vry, men laatu naar huis gaan, cn voor hot gedane gevang, voor de geledene moreele of stoffeiyke schade, ontvangt ge geen cen tiem I:..

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Recht en Vrijheid | 1924 | | pagina 1