ep
Abdijsiroop
Socialistisch weekblad voor het Arrondissement Aalst.
Het Eigendom.
Een Schrikbeeld.
Liberaal kiesprogramma.
22e Jaar N° 3.
Prijs per nummer 20 centiemen.
18 Januari 1925
Annoncen
Is socialisatie mogelijk?
Uit La Gazette liberaal
dagblad, van 2-3-Jan, 1925.
En vooreerst wenschen wij de
herinrichting van de vrijheid van
den arbeid, dank aan dewelke wij
zoo gelukkig loefden, vooruit
gaande.,. vertrouwend in onze
werkzaamheid en zeker van onze
toekomst.
De liberalen wenschen dus de
afschaffing van den acht-uron-
dag.
Uit La Gazette liberaal dag
blad (2-3 Januari 1925).
W(j wenschen de afschaffing
van liet Workloozenfonds die
slechts eene aanmoediging is
voor de niet-vooruitzienden en de
luiaards...
Uit La Gazette liberaal
dagblad (2 3 Jan. 1925).
Wjj wenschen de herinvoering
van het art. 310 van het straf
wetboek om een einde te stellen
aan de schandalige aanslagen
op de vrijheid van den arbeid.
Uit La Gazette liberaal
dagblad (2-3 Jan. 1925).
Wij wenschen de onmiddelyke
afschaffing van de schandalige
huishuurwetcynische aanslag
op do privaat eigendom, klaar
blykelijke maatregel van beroo-
ving, vorm van onteigening zon
der vergoeding, wetgeving van
den diefstal.
Uit La Gazette liberaal dag
blad (2-3 Jan. 1925).
Wij wenschen de afschaffing
van het algemeen stemrecht op
21 jaar, ontbloot van alle waar
borg, en het lot van het land
zooals dat van vele andere lan
den, ten andere overgeeft aan
do onwetendheid, ondervinding
loosheid en onbekwaamheid.
Ziedaar werklieden, met welk
programmade liberalen ten strijde
trekken, en dat enkel tegen de
werkende klas is gericht.
Toch zullen ze u vragen voor
hen te stemmen.
Ge zult hen antwoorden Wl-J
STEMMEN ROOD.
REGIT
VlIJIEID
Rechterlijke annoDcen 4 fr. por regel op 1° en
2* bladzijde, 2 fr. op 3* en 46 bladzijde.
Reklamen volgens overeenkomst.
Alle briefwisselingen moeten elke week vAAr
Woensdagavond, 8 ure, ingezonden worden.
Ongeteokonde brieven worden niet opgenomen.
Berichten over werkstakingen en grieven moe
ten door de Vakhonden goedgekeurd zjju.
UITGEEFSTER SAM. MAATSCHAPPIJ
«HET RECHT»
Lokaal HAND IN HAND Molondries, Aalst.
BEHEERDER-AFGEVAARDIGDE
JAN BEKAERT.
PosteheokrekoningNr 85686 Telefoon Nr 128
REDACTIE ADMINISTRATIE
Lokaal Hand in Hand», Molendries, 11, AALST
ABONNEMENTSPRIJS
3 maanden (r. 2,60
6 5,20
1 )aar 10,00
BUITEN BELGIE.
)aar fr. 15,00
Men abonneert zich op alle postbureelen.
Hoe korter de tijd wordt, die ons
nog scheidt van den dag, waarop de
natie zal geroepen worden om uit-
sraak te doen over de richting, die
de politiek van ons land zal moeten
opgaan in de toekomst, hoe onrusti
ger de gemoederen worden van de
partijen van de orde Vooral de
liberale partij, die bij vorige verkie
zingen met zulke geweldige gapin
gen in haar rangen uit het strijd
perk trad, is bevangen met een
doodsangst, die haar het koude
zweet langs alle poriën doet uitbre
ken. De staf van de heerschappij,
die zij zoolang tot baat van haar
geldmachtbezitters en tot stoffelijke
en zedelijke minderwaardigheid van
de massa heeft gezwaaid, dreigt uit
haar hand teontglippen. Met kramp-
achtigen vuist houdt zeden schep-
ter omkneld,en ze wendthaar uiter
ste pogingen aan om het roode ge
vaar dat als een alles verbrijzelen
de vloedgolf komt aangerold, binnen
paal en perk te houden. In den roes
van haar angst schrikt ze niet af,
om tegenover den rooden vijand
verraderlijke en oneerlijke wapens
te gebruiken.
De wanvoorstellingen van Het
socialisme, die ze bij elke gelegen
heid geeft, zijn er steeds op bere
kend om bij do massa, die niet zelf
standig denkon en overwegen kan,
een heiligen schrik in te boezemen
voor de partij, die er naar streeft
allo wozensin volmaakte gelijkheid
vredig naast elkaar te laten leven.
Een van de spookbeelden, die ze
met voorliefde vAór de oogen van
werkman, boer en burger doet op
rijzen, is de verbeuring van
het eigendom.
Ons Blad liet liberaal week-
orgaan, heeft die kwestie reeds een
paar maal aangeraakt en in haar
nummer van 4 dezer, wijdt hot nog
oen hoofdartikel van twee kolom
men aan die onbegrijpelijke leer
van de socialisten namelijk do
socialisatie van het eigendom.
Hot zou veel te veel kostbare ruim
te vergen, om al de uitzinnige voor
stellingen in bewust artikel opge
stapeld, te weerleggen. Zoo'n weer
legging is overigens overbodig.
Men hoeft maar eens met onbovoor-
oordeelden geest dat vraagstuk van
meer nabij te onderzookon. Daarom
willen wij bier eons bondig deze
volgende drie punten behandelen
Wat de socialiston NIET on
WEL willen 2) Is socialisatie mo
gelijk 3) fs liet voordoelig en won-
sc be lijk
Wal het socialisme niet wil
en wel wil.
In de eerste plaats wil het socia
lisme niemendal verbeuren, d. i.
ontnemen zonder vergoeding hot
socialisme is immers geon leer, die
roof en diefstal huldigt integen
deel, roof en diefstal zijn do groote
maatschappelijke kankers waarte
gen do socialisten ten strijdo trek
ken.
Het socialisme wil echtor wei, dat
do gemeenschap, dus het volk of do
natie, zekere dingen in zijn bezit
krijgt, zoo o. a. den grond en alle
rijkdommen, die in den schoot daar
van bedolven liggen. Aldus wil de
werkliedenpartij het privaat eigen
dom, waarbij eenieder, in gelijke
mate, zou eigenaar zijn en baat
trekken uit de ondernemingen, die
zouden tot stand gebracht worden.
Om alzoovauhet privaateigendom
tot het collectief eigendom over te
gaan is er geen spraak van verbeu
ring van goederen, zooals de voor
staanders van het privaatbezit de
zaak gewoonlijk voorstellen, om de
slecht ingelichte lieden tegen de
socialisten in het harnas te jagen.
Het socialisme wil het bezit ont
eigenen, d. i. de goederen over
nemen door wettelijke middelen en
mits vergoeding.
In de tweede plaats, het socialisme
is niet van plan het land, de spoor
wegen, de mijnen, de fabrieken enz.
gelijkelijk te verdeelen onder het
volk. Zulks ware onzinnig, want,
gesteld dat zoo iets mogelijk is, dan
zou men geen stap gevorderd zijn.
Immers, mijn luie en kwistige ge-
buur zou weldra zijn aandeel van
den buit verspild hebben, en gewe-
tenlooze en geslepen zakenlui zou
den alras de goederen van de sim
pele menschen afhandig maken,zoo
dat per slot van rekening, na korten
tijd, weer armen en rijken, dompe
laars en machtheBbers zouden be
staan, juist als voorheen. Het socia
lisme wil daarentegen beletten, dat
er aan den eenen kant schatrijken
zijn, die jaarlijks winsten opstrij
ken buiten alle verhouding tot het
geleverd werk, en aan den anderen
kant doodarmen, die trots hard ge
zwoeg een ellendig en monschon-
waardig bestaan mceten Hjden.
Daarom moet de eigendom, het
grooteigendom althans, eollectief
zijn, d. i. staats-en stadseigendom,
dus volkseigendom, omdat eenieder
er van zou kunnen genieten naar
verdienste.
Om doorzichtige redenen schreeu
wen alle grootbezitters, dat het col
lectivisme eon utopie, een droom
beeld, dus eeu onmogelijkheid is.
De mogelijkheid van desocialisatie
of staatsuitbating nogeeren betee-
kont dat de natie, het volk, de be
kwaamheid niet bezit om een uitba
ting te beredderen. Hier ziet men
den aap uit de mouw komen, want
zoo hot voik dat werkelijk niet kan
is het kiaarblijkend, dat er privaat
personen moeten zijn, die zullen Uit
baten in plaats van het volk.
Almaohtig grappig die beweriDg
Het volk kan dus niets voortbren
gen en daarom is het oen maatschap
pelijke behoefte, dat er hoeren be
staan die voortbrengon, bezitten,
beheeron en regeeren voor het volk,
of beter gezegd voor zichzelf, maar
inplaats voor het volk.
Wat Wij, de massa, zjjnonbo
kwaam om liet land te bebouwen,
om mijnen te ontginnen, huizen en
fabrieken op te richten, linnen te
weven en schoenen to maken Wij
moeten bijgevolg grondbezitters,
koolmagnaten, huishazen en dies
meer hebben om het voor ons te
doen
Het grappige van de bewering ligt
echter in het feit, dat die landeige
naars, gronduitbaiers en huisjes
melkers niets van dit alles doen. in
tegendeel de massa doet het voor
hen en doet zelfs nog veel meer,
immers, omdat de heeren het volk
zoo goedjonstig toelaten weelde te
scheppen, laat datzelfde volk een
niet onaardig deel van den voortge-
brachten rijkdom uit dankbaarheid
voor die groote gunst in de brand
koffers van hun weldoeners
terechtkomen.
Zelfzucht, wat al drogredenen
worden er in uw naam niet als
waarheden verkondigd
Waarom zou een staat, die zijn
eigen spoorwegen uitbaat, ook niet
kunnen zjjn eigen mijnen ontgin
nen, zijn eigen fabrieken beheeren,
zijn eigen huizen oprichten Als hij
oorlogschepen kan bouwen, waar
om dan niet een handelsvloot Als
hij kanonnen en wapens kan ver
vaardigen, waarom geen weefge
touwen en ploegen
Zooals men ziet is socialisatie
WEL mogelijk»
Overigens, laten wij maar even
een blik werpen op hetgeen het
socialisme op dat gebied reeds heeft
weten te verwezenlijken. Trots
hardnekkige tegenkanting verrijzen
overal bloeiende coöperatieven,
opgericht en beheerd door het volk
en voor het yolk. Zoo zou de staat
moeten éèn groote coöperatie zijn,
d. i. een samenwerkendemaatschap'.
schappij tot nut van liet algemeen.
Sommige groote Engelsche coöpe
raties bezitten hun eigen fabrieken,
handelskantoren, vrachtschepen
enz. Menig stedelijk bestuur in En
geland exploiteert zijn eigen tram
wegen, gasgestichten, electri-
sche centrales, drinkwaterleidingen,
markten, vervoer, enz. Er zjjn er
zelfs die eigen huizen bouwen en
hotels uitbaten.
Hieruit is maar een gevolgtrek
king af te leiden, namelijk dat
socialisatie wel mogelijk is.
Is socialisatie voordeeliy
en wenschelijk
De tegenstrevers zjjn niet te goe
der trouw als ze uitroepen dat
staatsbeheer niet winstgevend en
dus verwerpelijk is. In ons land
hebben zij, op zjjn best, schijn van
gelijk. Hier wijzen ze met triomfee
renden blik blik op de oudoólmatigo
spoorweguitbating.
Voor wie klaar ziet, houdt dit
voorbeeld, waarmee ze steeds ko
men aandraven, geen steek. Men
hoeft maar een blik te gaan werpen
op goed beheerde staats- ofstads-
regieün in den vreemde, om onmid
dellijk overtuigd te zijn van de
deugdelijkheid van colloctievo ex
ploitatie. In Engeland weten do
privaatondernemingen wonderwel,
dat, zoo het volk de handen in
elkaar slaat om voor gemoene re
kening een zaak aan te vatten, do
naamlooze maatschappijen duchtig
geklopt worden en moeten verschei
den. Dhhr spreekt de logica van de
voltrokken daden diiar ondervin
den belastingbetalers en verbrui
kers wat het zeggen wil. do open
bare diensten te beredderen voor
gemeone rekening. Daar cijfers do
klaarste en overtuigendste taal
spreken, willen wij hier eenige sta
tistieken over een paar stedelijke
uitbatingen aanhalen.
Zoowat een zestigtal jaar geleden
nam de stad Glascow, in Schotland,
den dienst van de drinkwatervoor
ziening over, met het gevolg dat do
prijs van het water weldra van
1,45 fr. (onder privaatuitbating) tot
op 0,5o fr. per pond sterling huur
waarde dor huizon werd terugge
bracht, dat wil zeggen, dat men
voor het verbruikte water driemaal
minder betaalde onderstadsexploi-
tatie dan onder het voorgaand
regiem.
Te Londen zjjn do waterloidingen
het eigendom van naamlooze ven
nootschappen. Laten wij nu eens do
Londensche watertaksen vergelij
ken met die te Glascow. Daar de
taks berekend wordt per pond huur
waarde van do woonsten zullen wij
als eenheid nemen een huis van 30
pond sterling of 750 fr, jaarlijksohe
huur.
Voor zulk eon huis bedroog de
watertaks in 1890
te Glascow 15.60 fr.
te Chelsea (Londen) 37,50 fr.
te Souhtwark (Londen) 40,00 fr.
te Lambeth (Londen) 70,00 fr.
Aldus betaalden de Londenaars
van 2 1/2 tot 5 maal meer dan de
verbruikers van Glascow. Daaren
boven kreeg Londen niet zooveel,
noch zulk smetloos water als de
Schotsche grootstad. Hierbij moet
gemeld, dat, trots de lage taks, het
stadsbestuur van Glascow nog aan
zienlijke winsten maakte, die het
toelieten op de eerste dertig jaar
van de uitbating ongeveer de helft
van het ontleond kapitaal te delgen.
Van 1871 tot 1894 had in diezelfde
stad een privaatmaatsohappjj de
concessie van de tramwegen in
handen. Wanneer die conoessie
verviel trachtte het gemeen
tebestuur weor de uitbating te
verioenen aan dezelfde maat
schappij nits betere exploitatie
voorwaarden. De vennootschap
weigerde het aanbod te aanvaarden
on daarop besloot de stad dien dienst
voor eigen rekening in gang te stel
len.
Trots do groote moeilijkheden,
waarmee do municipaliteit te kam
pen had, waron de resultaten, ver
kregen over de eerste negen maand,
schitterend.
In 1901 werden doorde stadstrams
132 milj. menschen vervoerd de
ontvangsten beliepen lOmilj.frs.
er waren 322 tramsin dienst en de
spoorlengte bedroeg 72 km.
De inwoners kregen een veel bote
ren dienst, met gemakkelijker en
netter wagens en vervoerpr(jzon die
50 0/0 kleiner waren dan vroeger.
De trambedienden kregen 1/4 sala
ris meer, kosteloos uniform en
werkten 4 uur per dag minder
tevens word het ontleende kapitaal
stilaan gedelgd.
Dit alles geeft een gedachte van
de ontzaglijke sommen, die door
privaatondernomingen als profijt
worden opgestreken, en die onder
stadsregio ten goede komen van
eenieder.
Overal waarde openbare besturen
de openbare diensten overnemen is
er vermindoring van tarief, verbete
ring in den dienst de loonen der
bedienden zijn hooger de werk-
voorwaarden gunstiger.
Dit toont duidelijk aan dat pri-
vaatondornomingen enkel en alloon
baat en winst beoogon, terwijl
stads- of staatsbeheor slochts de go-
zondheid, het gemak en den wel
stand van de ingezetonon tot doel
heeft.
Ja, socialisatie is dus wel voor-
deelig on wenschelijk. Hot ware oen
zegen voor de natie mocht liet socia
lisme aan zjjn heerlijk initiatief den
vollen teugel vieren. X. Y. Z.
Overal zweven nu «le kiemen van
deGfiepinde lucht. Akker'» Ab Jij-
■iroop bestrydt dit kiemengevaar
op afdoende wijze door de krui-
denuitlrcksels in haie samenstel-
ling. Keelont»mettL*nd, borstver-
sterkend en verzuchtend, bevat
geen verdoovende bestandJeeieit.
AKKF.R's
Allf A|ioihrl(«n Pei FUkIi i 2K)gr li. ?,W,
t 5JO gr Ir 12.— t IOOO gi f, 20-
£i«clk( onse Umlirrkriiin^ L I AK K LK
I loofdJr|»ct Brlgif M. dr Brul. Ar.lwt ipr.i
