Socialistisch weekblad voor het Arrondissement Aalst.
De wet op de
werkplaatsreglementen
Leugens en Demagogie.
Yan alles wat,
23e Jaar N° 2
Prijs per nummer 20 centiemen.
10 Januari 1926.
Annoncen
Partijgenooten.
RECHT
VRIJHEID
Rechterlijke annoncen 4 fr. per regel op 1" en
2' bladzijde, 2 fr. op 3° en 4' bladzijde.
Reklamen volgens overeenkomst.
Alle briefwisselingen moeten elke week vóór
Woensdag avena, 8 ure, ingezonden worden.
Ongeteekende brieven wordon niet opgenomen.
Berichten over werkstakingen en grieven moe
ten door de Vakbonden goedgekeurd zjjn.
UITGEEFSTER SAM. MAATSCHAPPIJ
«HET RECHT'
Lokaal HAND IN HAND», Molendries, Aalst.
BEHEERDER-AFGEVAARDIGDE
JAN BEKAERT.
PostcheckrekeningN' 85686 Telefoon Nr572
REDACTIE ADMINISTRATIE
LokaalHand in Hand», Molendries, 11, AALST
ABONNEMENTSPRIJS
3 maanden fr. 3,00
6 5,50
1 jaar 10,00
BUITEN BELGIE.
jaar fr- 17,50
Men abonneert zich op alle postbureolon.
De Senaat heeft eene reeks wets
voorstellen in overweging genomen
die ik de eer had reeds in 1922 in te
dienen en die voornamelijk ten doel
hebben, het aan de land- en boschar
beiders mogelijk te maken de rechten
te genieten door hun broeders der nij
verheid veroverd.
Een dezer voorstellen streeft er naar
de wet op de werkplaatsreglementen
tot den landbouw. Het doel is echter
ook eenige verbeteringen aan de be
staande teksten te brengen. Vijf-en-
twintig jaar ervaringen in den Werk-
rechtersraad hebben ons geleeid; dat
ontelbare geschillen en verwarringen
ontstaan uit het gemis aan duidelijkheid
van sommige artikelen. Man moet de
oude wet, klaarder, vollediger en meer
praktisch maken, alsook ze aanpassen
aan en doen overeenkomen met den
na-oorlogschen toestand.
Wij denken niet dat de door ons
voorgestelde wijzigingen overdreven
zijn.
Ziehier ia enkele woorden wat de
bijzondersten punten er van zijn
Eerst en vooral komt aan de beurt de
vraag aangaande de voorwaarden die
het invoeren van een werkplaatsregle-
meat verplichtend maken.
In 1896, bij het stemmen der wet,
heeft het parlement op 10 het daartoe
vereischte aantal arbeiders vastgesteld.
Terzelfdertijd besliste het ook dat voor
1900, het aantal op 5 krachtens Ko
ninklijk Besluit zou teruggebracht wor
den. (Dit K. B. verscheen op 31 Mei
1899.)
Wij zijn van meening dat dit cijfer
nog te hoog is. In ons voorstel brengen
wij het terug tot 3. Wij behouden het
nochtans voor de aroeiders die als
dienstboden of huisdienaren werkzaam
zijn of als dusdanig kunnen aanzien
worden.
De wet van 1896 sloot ze uit.
Was de wet toepasselijk op die arbei
ders Ja, zeggen de eenen. Neen, zeg
gen de anderen.
De toestand is geregeld wat de
meestergasten betreft een vonnis van
het Hof van Cassatie, van 13 Maart
1913 (code du Travail Soudan et Jan-
son, bladz. 210) verklaart dat de wet
betreffende de werkplaatsreglementen
op hen toepasselijk is.
Maar waaruit ontstaat de verwarring
in de andere gevallen Komt het niet
door het gemis aan duidelijkheid van
het 2" van artikel 2, dat zegt De
wijze waarop het LOON vastgesteld
wordt en namelijk of de arbeider per
UUR, per DAG, per STUK, of per
ONDERNEMING betaald wordt.
Daaruit volgt dat er vonnissen van
Werkrechtersraden geveld worden
waarin verklaard is dat, zoo het regle
ment niet door een bijzonder beding
vaststelt dat het ook toepasselijk is op
de per maand betaalde arbeiders, het
op deze laatsten niet mag toegepast
worden
Wij stellen vervolgens de afschaffing
voor van het 2e van artikel 3 De le
veringen aan den arbeider gedaan,
mits afhouding op het loon.
Ziedaar eene bron van misbruiken die
wij geheel wenschen af te schaffen.
Zoo de werkgever waren levert aan
een zijner werklieden, dat hij betaling
eische zooals de andere handelaars
maar dat hij het geheele aan den arbei
der verschuldigde salaris betale 1
Wat de geldboeten en straffen be
treft, zijn wij van oordeel dat zij slechts
eene uitzondering zouden mogen uit
maken.
De wet van 1896 zegt.... «Zij moeten
ter kennis worden gebracht van die
genen die ze opgeloopen hebben, den
dag zelf waarop zij opgelegd worden
en in geval van verhindering, zoo
spoedig mogelijk.
Waar zal men er het bewijs van vin-
den dat de kennisgeving plaats greep.
Daarover zwijgt de wet. Wij stellen
voor te bepalen De onderteekening
van den arbeider zal het eenige bewijs
van de kennisgeving zijn, tenzij bewe-
zen is dat de arbeider geweigerd heeft 1
te teekenen.
Aangaande het opstellen of wijzigen J
van de werkplaatsreglementen hebben
wij eene wellicht diepgaande veran-
dering aangebracht de praktijk der
laatste jaren heeft ze echter in onze ge
woonten ingang doen vinden.
Wij hebben al te dikwijls vastgesteld
dat de arbeiders niet vrij genoeg zijn
om met den werkgever al de bedingen
van een reglement te bespreken. Der
halve hebben wij gemeend dat het
wenschelijk was die zorg over te laten
aan het syndikaat. Het zal ten andere
veel gemakkelijker zijn voor den be
drijfsleider met een of meer afgevaar
digden van den vakbond te onderhan
delen die afgevaardigden kennen
beter dan de arbeiders, de stof alsook
de verantwoordelijkheid van den be
drijfsleider.
De afgevaardigden van den vakbond
en de bedrijfsleider zouden ook den
datum van het in voege treden van het
reglement of de aangebrachte wijzi
gingen bepalen; zij zouden door hunne
handteekening bevestigen dat de bepa
lingen van artikel 7 in acht genomen
werden
Wij hebben zelfs de oprichting voor
zien van eene scheidsrechterscommis-
sie voor de regeling der eventueele
geschillen tusschen den werkgever en
de vakbondsafvaardiging. Ten slotte,
hoe dikwijls hebben wij werkgevers die
30 a 50 arbeiders in dienst hadden,
hooren zeggen Ik wist niet dat er
een reglement noodig was», ofwel:
Mijn reglement laat mij toe mijn per-
sooneel weg te zenden zonder opzeg
gingstermijn, ik moest het dus niet 8
dagen op voorhand verwittigen; ik wist
echter niet dat het reglement ter grif
fie van den Werkrechtersraad moest
neergelegd worden.
Daar ook,, moeten maatregelen ge
nomen worden wij hebben dus aan
het slot van artikel 7 den volgenden
zin toegevoegdElk reglement dat
niet neergelegd werd overeenkomstig
bovenstaand lid, wordt als niet be
staande aanzien.
Ons doel is dus den tekst der wet
van 1896 duidelijker te maken. Wij
willen echter ook en vooral de oude
wet aanvullen.
De land- en boscharbeiders mochten
nooit van de sociale we-tten genieten.
Gedurende dertig jaar heeft de katho
lieke Regeering aan hare eigen kiezers,
de door de arbeiders der nijverheid
veroverde sociale hervormingen ge
weigerd.
De meerderheid vreesdedat het
toekennen van het een of ander recht
aan de landbouwwerklieden haar zou
verplicht hebben er andere toe te
staan.
Die welke den godsdienst voor hun
anti-socialistische politiek willen GE
BRUIKEN weten dat wanneer de
landman zooals de nijverheidsarbei
der, de oogen zal geopend en de voor
deden van de organisatie, van de
vereeniging, van de solidariteit, zal
begrepen hebben, de heerschappij van
de bourgeoisie heilloos ten einde zal
zijn, daarom vertragen zij zooveel mo
gelijk datoogenblik.
Wij integendeel, wij hebben ge
meend dat het onmogelijk was aan de
landarbeiders het genot van de rechten
der fabriekarbeiders te ontzeggen en
wij hebben de uitbreiding tot den land.
bouw van de wet van 1896 voorgesteld.
Hetzelfde geldt voor de Staatsarbei-
ders het is een plicht voor den Staat
zich aan dezelfde regelen te onderwer
pen.
Het aantal tijdelijke werkliedenis zoo
aanzienlijk geworden dat hij als een
goed familievader en in overeenstem
ming met de syndikale organisatie die
de meerderheid der arbeiders verte
genwoordigt. de arbeidersvoorwaar-
den van zijn werklieden moet bepalen
zooals de private werkgever.
De voorgestelde wijzigingen zijn on-
zes inziens zoo belangrijk dat het ons
noodig scheen ze te doen kennen aan
de arbeiders.
Wij koesteren de hoop dat de meer
derheid in het Parlement ons zal vol
gen en dat ons voorstel door eene wet
te worden, er op gelukkige wijze zal
toe bijdragen een belangrijk hoofdstuk
aan te vullen van het Arbeidsrecht 1
JOS. VAN ROOSBKOECK.
Vertrek.
Gezel Bertrand neemt ontslag als
Kamerlid. Hij wordt op 15 Januari
70 jaar en meemt rust verdiend te heb
ben. Bertrand draagt den eerbied en
de vriendschap mee van gansch de
werkende klas. Heil hem 1
Ze roepen en tieren
de katholieken, omdat Wauters heeft
nagezien, of soms aan hunne instellin
gen van sociale voorzorg, niet meer
subsidies zijn verleend door den Staat,
dan aan de andere, aan de onze bijv.
En zoo bleek, dat aan de klerikale
werken tot teringbestrijding 244,000 fr.
meer was verleend dan ze recht had
den.
't Bizonderst daarbij nog is, dat de
klerikale bladen, die steeds dergelijke
instellingen hebben tegengehouden,
nu vooraan loopen... om ep de kap van
de rooden te kunnen zitten.
Van nabij bekijken
wat de katholieken vroeger hebben ge
daan, kan in die orde van gedachten
wel even nuttig zijn.
Uit een statistiekje van 't ministerie
blijkt dat voor den oorlog de katholie
ken zich 77,000 fr. subsidies toeeigen
den voor 24,480 mutualisten, terwijl de
socialisten enkel 19,500 fr. kregen voor
40,783 leden.
Dus aan de katholieken 3,14 fi*.
per lid en aan ons 0,47 fr. per lid.
Toen schreeuwde geen enkel hunner
bladen.
Nu doen ze 't wel, en dat zou kunnen
bewijzen dat er rechtvaardigheid ge
schiedt.
Waarom zij spreken.
Weet ge waarom de communisten
spreken in de Kamer
Veronderstelt niet dat 't is om de be
langen der arbeiders te verdedigen.
Luistert, Jacquemotte zal het u zeg
gen
Om aan de kiezers, die hun ge
kozen hebben, te laten hooren dat
zij daar zijn.
Volksbedriegers 1
Hebt gij geen goesting
In Rusland wint het werkvolk slechts
67 per honderd van het loon van vóór
den oorlog.
In andere woorden wie in Rusland
vroeger 100 fr. verdiende, wint er nu
nog 67.
Ze zijn er daar erg aan, de werklie
den 1
Om het burgerlijk regiem in
België te redden, leveren de
sociaal-demokraten de arbeiders
aan de internationale bankiers.
Dat kan men lezen in Le
Drapeau Rouge Dat hebber.
Jacquemotte en Van Overstraeten
in het Parlement gezegd. Wat
humbug Wat demagogie Wat
leugens Wauters heeft in het
Parlement bewezen.dat ons land
een intrest betaalt van 6 0/0, ter
wijl de Sovjet-regeering aan zekere
kapitalisten tol 1 7 0/0 moet be
talen.
Wij moeten geld ter leen vragen
aan kapitalisten. De Sovjet-re
geering moet hetzelfde doen Als
onze arbeiders hier de 6 0/0 moe
ten betalen, dan moeten ook de
Russische arbeiders de 17 0/0 be
talen. Wie is er dan het slechts
aan toe
Br zijn werkloozen in België
die honger hebben, zeggen de
kommunisten. Er zijn werkloozen
in Rusland en oneindig veel meer
dan in België, die van wat zij
krijgen, moeten leven.
De socialisten verraden den zes
maanden diensttijd, zeggen onze
kommunisten.
Wij verraden niets en het beste
bewijs is, dat een ontwerp inge
diend is, waardoor trapsgewijs de
zesmaandendiensttijd ingevoerd
wordt. In Sovjet-Rusland is de
mililaire diensttijd geen zes maan
den, maar 24 maanden.
De Belgische socialisten laten
toe, dat het land tot de tanden
bewapend blijft, verwijten ons de
kommunisten.
Wij laten dat niet toe en wij
zullen ingrijpende hervormingen
eischen in het leger. Er zal min
der uitgegeven worden aan het
militarisme, er zullen bureelen af
geschaft, officieren en onder-offi
cieren afgedankt worden.
Maar in Sovjet-Rusland worden
elk jaar milliarden uitgegeven aan
het millitarisme, terwijl het leger
een van de sterkste van Europa is.
De socialisten willen ons muil
banden in het Parlement, zegt
Jacquemotte. Dat is gelogen. Maar
wij zullen niet dulden, dat Jacque
motte het parlementair werk sabo
teert.
In Rusland kan men de volks
vertegenwoordigers niet muilban
den, want er is geen Parlement,
er zijn geen volksvertegenwoor
digers, het volk heeft er geen mee-
zeggenschap.
Minister Vandervelde weigert
den toegang tot België aan de
kommunisten, huilen onze kommu
nisten. Er zijn reeds tientallen af
gevaardigden van Sovjet-Rusland
in België geweest. Zij hebben
hulp en steun gevonden bij de
Werklieden-Partij. Slechts onge-
wenschte elementen, die zich hier
willen komen moeienmetdebinnen
landsche politiek, worden niet
toegelaten. Maar heeft de Sovjet
regeering kameraad Piérard den
toegang tot Rusland niet ge
weigerd En Piérard ging niet
naar Rusland om er meetings of
voordrachten te houden, maar wel
als journalist voor de socialistische
pers van ons land. Vertegen
woordigers van kapitalistische bla
den laat men wel toe, een sociali
stisch journalist niet.
De Belgische regeering stuurt
geheine politie naar onze verga
deringen, zeggen de kommunisten.
In Rusland doet men veel erger,
want daar bestaat heelemaal geen
vrijheid van vergaderen en wie
wel vergadert, gaat de gevangenis
in.
De vrijheid van drukpers is
nist onbeperkt in België, klagen
onze kommunisten. In Rusland
bestaat die vrijheid niet. Wie een
socialistisch blad uitgeeft, wordt
achter slot en grendel gezet.
De massa wordt door de sociaal-
demokraten om den tuin geleid,
beweren kommunisten.
In de Werklieden-Partij heeft
het minste lid meezeggenschap. In
Sovjet-Rusland bestaat de dika-
tuur op het proletariaat en eenige
dozijnen ambtenaren zijn er mee
ster over 140 millioen inwoners.
Konklusie:in den spiegel kijken,
kommunistjes 1 Uw eigen huis eerst
rein maken voor gij zegt dat het
elders stinkt. Eerst uw eigen zon
den afschudden voor gij anderen als
zondaars uimaakt. Niet klagen als
anderen u veel minder kwaad be
rokkenen, dan gij aan uw even
naaste doet.
Als in Rusland enkel de vrij
heid bestaat te zwijgen of opge
sloten te worden, geen vrijheid
van drukpers, geen vrijheid van
vergaderen, geen Zuiver Algemeen
Stemrecht, geen meezeggenschap,
geen vrijheid van meeningsuiting,
dan mogen de knechten van dat
knoet-regiem hier wel éen toontje
lager zingen, waar al deze vrij
heden hier onbeperkt bewaard
gebleven zijn.
Laat het Russische volk zijn
eigen regeeringsregiem vaststellen,
laat de Russische arbeiders hun
eigen organisatie-vormen kiezen,
maar wij zeggen gij' betaalde en
onbetaalde agenten van Moskou,
gij blijft met uw schuldige handen
van onze zoo prachtig opgebouwde
arbeidersbeweging.
Wij zullen nooit dulden, dat gij
de Belgische arbeiders verdeelt om
ze weergekoord en gebonden over
te leveren aan de zwarste reaktie.
Dat beoogtgij misschien niet, maar
dat is het eenige doel dat gij kunt
bereiken met uw verdeelers en af-
breekerswerk.
Leest en verspreidt Recht en
Vrijheid het eenigste blad van
het Arrondissement Aalst, die de
belangen der werklieden verdedigt.
