SociaiistiscJ
Socialistisch weekblad voor het Arrondissement Aalst.
TEGEN HET FASCISME
Een Parlementaire
Oppositie.
Van alles Wat.
3e Jaar N° 12.
Priis per nummer 20 centiemen
21 Maart 1926.
Aunoneen
SCHRIJFT IN VOOR HET STRIJDFONDS
ËËCIT
VRIJHEID
Rechterlijke annoncen 4 Ir. por regel op 1" en
2" bladzijde. 2 fr. op 3" en 4" bladzijde.
Reklamen volgens overeenkomst.
Alle briefwisselingen moeten elke week vóór
Woensdag avond, 8 ure, ingezonden worden.
Ongeteekende brieven worden niet opgenomen.
Berichten over werkstakingen en grieven moe
ten door de Vakbonden goodgekeurd zijn.
UITGEEFSTER SAM. MAATSCHAPPIJ
«HET RECHT»
Lokaal HAND IN HAND., Molendrics, Aalst.
BEHEERDER-AFGEVAARDIGDE
JAN BEKAERT.
PostcbeckrekeningN'8568B Telefoon N'572
REDACTIE ADMINISTRATIE
Lokaal Hand in Hand», Molendries, 11, AALST
ABONNEMENTSPRIJS
3 maanden
6
1 jaar
fr. 3,00
5,50
10,00
RUITEN BELGIE.
jaar fr.. 17,50
Men abonneert zich op alle postbureelon.
De bureelen van de Syndi-
:ale Kommissie en van den
Ugemeenen Raad hebben
esloten een arbeidersverweer-
;orps te stichten en een inschrij-
ingslijst te openen om de kosten
an den strijd tegen het fascisme
edekken. Ik zal vandaag op dit
eel van de reactionnaire pers niet
ntwoorden die, volgens den
eestetoestand waarin de opsteller
ich bevindt, zich over deze beslis
ingen verwonderdt, zich kwaad
laakt of tracht er mede den spot
e drijven. Het kan volstaan door
an onze kameraden uit te leggen
raarom deze dubbele aktie noo-
ig is gebleken en in welken geest
ij krachtdadig zal worden doorge-
oerd.
Dat er in zekere hoogere klassen
mmeer bijzonderlijk in de nijve-
aarsmiddens, een fascistische
eest heerscht, ziedaar een feit dat
laar staat en dat niet meer moet
lewezeh worden. Het is voldoen-
le zich het onderzoek te her-
innerenvan een groot Brusselsch
irgaan dat de beste betrekkingon
mderhoudt met de werkgeversor-
anisatie, zijn bewonderingskreten
iver de regeering Mussolini en
;ijn met moeite verdoken aanbe-
'elingen. Wie herinnert zich de
tmlangs gehouden vergaderingen
liet waar men openlijk de uteen-
agingvanhet Parlement predikte
ÏVie zal niet hebben begrepen
velk doel de rolletjes haddon die
lich voorgedaan hebben bij het
iverbrengen der vaandels naar het
trijgsmuseum
Ziedaar de publieke aktie. Zij
;aat bepaald met een minder luid-
uchtige bedrijvigheid, somtijds
leer geheimzinnig, maar waarover
wij natuurlijk de oeste inlichtingen
bezitten Ten minste drie van el
kaar onafhankelijke organisaties
richten aanvals'roepen inwapenen
lich, verzekeren zich de mede
plichtigheid van geweze officieren
en trachten zich goede vriendjes
temaken bij de officieren en zelfs
bij de soldaten Zekere jonge lie
den volg n ware burgeroorlogs-
lessen èn het zijn Itaüaansche fas
cisten die het onderricht verzeke
ren. De vechtmethoden waarop
zij zich voorbereiden zijn die van
een waren oorlog. Dat het vol
staat te zeggen dat zij reeds het
gebruik van tanks hebben onder
zocht.
Dit alles jaagt ons niet den
«schrik in het lijf zooals zekere
dagbladen beweren, maar dit ver
plicht ons de oogen te openen.
Wij weten dat er daar een deel
grootschreeuwerij in is. Jongelin
gen die graag het facistisch kentee
W van binnen op hun vest steken
zouden, indien er iets belangrijks
ging gebeuren, zoo ver van het
gevaar blijven als den heer Not-
homb zelf. Wij weten ook dat
menschen die een klaren kijk heb
ben op de zaken en die zich met
deze zaken bezig houden niet wen-
schen dat het tot een burgeroorlog
komt.
Zij weten zeer goed dat, zelfs
indien zij een avond meester ble
ven van de met bloed gedrenkte
straten, zij des anderendaags het
hoofd zouden moeten buigen voor
den weerstand zeis passief
van geheel het land dat zijn vrij
heid wil verdedigen. Maar die
menschen spekuleeren op straat
gevecht, op relletjes, op wat la
waai die de autoriteit van de
regeering aan het wankelen zou
den brengen, wat jniets anders kan
dan hun -beurszaken bevoordeeli-
gen. Wij kunnen noch deze rust-
storende relletjes, noch de bewe
gingen die tot een diktatuur moet
voeren, toelaten. Eu wij willen de
berekeningen van de slitnmen
in de war sturen zooals wij ons
willen verdedigen tegen de krank
zinnige ondernemingen van onze
Mussolini's.
En ziedaar waarom, zonder een
enkel oogenblik de kalmte te ver
liezen die den karaktertrek is van
onze arbeidersaktie, zonder een
enkel oogenblik onze syndikale en
politieke krachtinspanning stop te
z tten, terwijl wij meer ifan ooit
onzen wil bevestigen sl chts op
onze organisatie, op het algemeen
stemrecht te steunen om ons doel
te bereiken, richten wij onze ar-
beidersverweerkorpsen in. Door
hen beschermd, zuil-n wij beter,
en in een groote veiligheid, onze
vredesaktie kunnen voortzetten.
Wij richten onze korpsen in ge
steund op een onzer vrijheden die
door de Grondwet gewaarborgd
wordt.
Het artikel 19 van de Grondwet
zegi
De belgen hebben het recht
zich in vrede en zonder waper.en
te verzamelen, terwijl zij zich naar
de wetten die dit recht regelen
onderwerpen zonder nochtans een
bijzondere toelating te moeten
vragen
Onze verweertroepen zullen zich
dus verzamelen.
Zij zullen het doen in vrede.
En welk doel kan er vredelieven
der zijn dan de relletjes beletten,
onze lokalen, onzi vergaderingen,
onze betoogingen beschermen
Ik herinner mij dat zekeren dag
burgemeester Buis verklaarde dat
hij geen politiemaatregelen zou ne
men indien wij, ter gelegenheid
van een onzer betoogingen, zelve
de orde wilden verzekeren door
het aanduiden van kommissarissen.
Dien dag werden onze verweer
troepen geboren. Sedert dien zijn
zij opgetreden in al onze betoo-
giugen, in vols onz:r meetingen.
Wij gaan ze, gezien de buitenge
wone omstandigheden, verster
ken en ze sterkere kaders geven.
Zij zullen bijeen komen met een
uitsluitend verdedigingsdocl De
inrichters hebben er aan gehou
den zulks in de benaming in te
lasschen. Niets zou te meer betreu
ren zijn dan onze vrienden, onder
't is gelijk welke uitdaging, tot het
offensief te zien overgaan. Wij mo
gen de vergaderingen van onze
tegenstanders niet uiteenjagen.
Zij hebben het recht alles te doen
wat de wet hen toelaat. Maar zij
moeten wel weten dat wij ons door
geen enkele bedreiging zullen laten
beïnvloeden.
Zij zullen bijeen komen zonder
wapens. Dit ook moet wel begre
pen zijn. Het zou te betreuren zijn
de arbeiders er toe te zien komen
het voorbeeld te volgen van de
menschen die steeds een browning
op zak hebben. De browning, zoo
als de revolver trouwens, Jis zeer
gevaartijk voor hen die hem in
zijn bezit heeft, een weinig minder
voor zijn buren en bijna niet voor
zijn tegenstrevers. Maar het is noch
tans best mogelijk, dat een tegen
stander er door gekwetst wordt en
het zijn wij niet, die het iniatief
van een bloedigen strijd- moeten
nemen. Het is omdat zij steeds dit
ordewoord geen wapenen, hebben
geëerbiedigd dat de arbeidersver-
weertroepen van Oostenrijk zoo
Sterk zijn geworden, Het is van het
zelfde beginsel uitgaande dat het
rood, zwart en goudvaandel in
Duitschland alle fascistisch gevaar
heeft doen verdwijnen. Om ons
doel te bereiken moeten wij ook
denzelfden regel eerbiedigen,
Ik zie reeds onze fascisten die
de gevaarlijkste wapenen gereed
maken, in de vuist lachen. Dat zij
goed oppassen. Wij zullen ons dus
zonder wapenen verzamelen maar
altijd op ieder oogenblik, zullen wij
kunnen beschikken over alles wat
noodig is om onze wettelijke verde
diging te stellen tegenover 't is ge
lijk welken aanval. Elk denkt het
zijne.
Zekere van onze vrienden maak
ten zich ongerust over het feit dat
de inrichting van orze troepen zoo
lang duurt. Ik moet hen zeggen dat
in eene week de inrichters prach
tige dingen hebben; gedaan. Zii
konden niet alle deeien van het
land bezoeken. Zij hebben eerst
de gevaarlijkste punten bezocht.
Dat de nog niet bezochte federa
ties enkele dagen geduld nemen. Ik
kan haar verzekeren dat onze vrien
den niet slapen.
De inrichting van de verweer
troepen kost geld. Gaat het eens
vragen aan den minister van Oor
log. De fascisten vinden heel ge
makkelijk de noodige centen. De
grootste nijverheidsondernemin-
gen ondersteunen ze met belang
rijke toelagen. Het zal niet van
belang ontbloot zijn een dezer da
gen er de namen van bekend te
maken. Wij kunnen slechts reke
nen op wat de arbeiders zullen
willen geven. Er moet veel gege
ven worden. Men wordt verzocht
1 de inschrijvingen aan partijgenoot
i Patou,Volkshuis, Brusseltestu-en.
De socialistische dagbladen zullen
binnen kort de insc'nrijvingslijsten
inlasschen. De geldeu-zullen onder
de kontrool der Syndikale Kom
missie en der Partij beheerd worden.
Louis DE BROUCKÈRE.
Naarmate wijt verder gaan, neemt
de oppositie tegen de demokratische
regeering steeds vaster vormen aan.
Ik wil hier nu niet spreken van de
perskampanje die in de laatste dagen
wordt gevoerd en die vooral ten doel
schijnt te hebben de finantieele plan
nen der regeering, die tot de stabilisa
tie van onze munt moeten leiden, te
doen mislukken. Men heeft dan ook
het reckt zich af te vragen of deze
perskampanje niet ingegeven wordt
door enkele beursmannen die ofwel
op de daling van den (frank hebben ge-
spekuleerd'ofwel met spijt terug den
ken aan de dagen waarin de schomme
lingen van de waarde van onze munt
hen toelieten voordeelige spekulaties
te doen.
Het is dus niet over deze, niet zeer
zuivere oppositie, dat ik spreken wil,
maar over de parlementaire oppositie
die feitelijk tot nu toe niet bestond.
Zeker, daar was de liberale fraktie
onnoodig natuurlijk te spreken noch
over de fronters noch over de kommu-
nisten die zoogezegd in de oppositie
stonden. Maar och arme zij zijn twee-
en-twintig, zij hebben geen jirogram-
ma, zij hebben nog veel minder een
ideaal en iedereen weet dat er van
de liberale oppositie nooit veel is ge
komen. De regeereng kon gerust haar
gang gaan.
Rechts was er ook een oppositie.
Maar zij bestond uit zes tot zeven
leden waaronder beroemdheden, als
Feuillien, Sinzot en Housiaux. Zekere
dagen hebben die heeren wel wat ge
rucht gemaakt maar daai zij zich te
weren hadden tegen de overgroote
meerderheid van hun eigen partij heb
ben zij het nooit veel verder gebracht
Maar aan dien toestand zal er nu
wel een einde gaan komen. Over
enkele dagen reeds verschenen be
richten in de pers meldende dat, in den
schoot der rechterzijde van Kamer en
Senaat, een oppositiegroep werd ge
sticht onder leiding, in de Kamer,
van M. Renkin, in den Senaat, van
M. de Broqueville. Dat was de eerste
stap. De tweede werd gedaan deze
week.
M. Renkin is in de Federatie der
katholieke kringen verschenen, waar
hij sedert den oorlog geen voet meer
zette, en, in gezelschap van de heeren
Seghers en Jaspar, heeft hij er openlijk
den oorlog aan de regeering Poullet
verklaard.
Het belang dezer gebeurtenis is
dubbel ten eerste laat zij ons toe te
hopen dat de demokratische regeering,
in het Parlement, nu openlijk door
de reaktionnairen zal worden bestre
den wat den toestand heel wat zal
zuiveren en, ten tweede, zij bevestigt
de breuk, en verdiept de kloof die de
katholieke partij in twee verdeelt
Wij hebben dus alle redenen ver-
i lieugd te zijn over de laatste gebeurte-
nissen in de Federatie van katholieke
kringen, te meer daar de redevoeringen
j van Renkin en Jaspar ons het bewijs
i brengen dat de stap waartoe de reak-
I tionnairen van rechts hebben besloten
en die, wij mogen er van verzekerd
zijn, zoo lang mogelijk werd uitgesteld
daar die heeren wel wisten aat de
eenheid zelf hunner partij op het spel
stond, hun opgelegd werd door de
aktie, door het werk der demokratische
regeering.
Wij hebben het reeds gezegd zoo
lang de demokratische hervorming
slechts in het regecringsprogramma
waren aangekondigd konden de reak
tionnairen er zich t' akkoord mede
verklaren. Maar van zoohaast de her
vormingen werkelijkheid werden
moest het tot een scheuring komen
En dat de oorzaak der scheuring die
heden Renkin en zijn vrienden niet
alleen tegenover Vandervelde maar ook
tegenover Poullet plaatst, moet gezocht
worden in de hervormingen door de
regeeri n g verwezenlijkt, blij kt, ontegen
sprekelijk uit de redevoeringen van
Renkin en van Jaspar.
Wat hebben zij aan de regeering
verweten en waarom roepen zij de
de katholieken op om ze te bestrijden
Omdat de regeering het heeft ge
durfd aan haar belastmgspolitiek een
demokratisch karakter te geven door
de vrijstelling der loonen kleine trak
tementen en door de verhooging der
direkte belastingen, o. a. op de erfe
nissen.
Voor hun vijandschap tegen Poullet
reven zij verder als reden op: de legers
ïervormir.gen die, zooals in alle reak-
tionnaire middens wordt beweerd, het
leger ten gronde moet brengen. En er
is slechts sprake den diensttijd te ver
minderen op tien maanden. Wat zal er
gebeuren wanneer de groote hervor
mingen, de groote dienstvermindering,
de zes-maandendienst, ten voordeele
derwelke de meerderheid van het land
zich op 5 April van verleden jaar heeft
uitgesproken, vastheid zal aannemen.
Trouwens de oppositie gaat natuurlijk
reel meer voor wat komen moet dan
voor wat voorbij is. Zij geven zich re
kenschap dat, indien zij op geen kracht
dadige wijze stelling nemen tegen een
regeering waarin vijf hunner partij-
nodten zetelen, zelfs op gevaar af hun
partij in twee te scheuren, er steeds
verder zal worden gegaan op den weg
der demokratie.
En het is er om het doen die weg te
versperren
Zij zijn er onbekwaam toe dien de
demokratie aaneen gesloten blijft. En
van standpunt gezien, zijnde gebeur
tenissen die komen van zeer groot
belang. N11 zal men zich rekenschap
kunnen geven van de sterkte der demo
kratie.
Zooals het niet moeilijk was voor de
reaktionnairen zich t' akkoord te ver
klaren met een programma, zou konden
zekere kristen-democraten den moed
vinden- de demokratische aktie door
te zetten, zoolang zij de meerderheid
hunner partij achter zich voelen.
Maar nu Nu de reaktionnairen be
reid zijn de katholieke partij op te
offeren 0111 de demokratie den weg
te versperren, zullen de kristenearbei-
ders sterk genoeg, en voldoende wils
kracht bezitten om stand te houden
Alhoewel de leiders der kristen de
mokratie in het verleden meermalen
ontgoochelingen hebben gebracht, denk
ik dat zij in de huidige omstandigheden
op den weg zullen blijven die zij heb
ben ingeslagen.
Zij zijn er toe verplicht door de
arbeiders die achter hen staan en die
hen hebben verplicht, tegen den wil
der reaktionnairen van rechts, den
demokratischen weg te kiezen.
Een nieuwe miskenning van den wil
dezer arbeiders, of een nieuw verraad
zou het einde beteekenen van de kristen-
demokratische beweging in BelgiË.
DE REGIE DER SPOORWEGEN
M. Franck heeft in een intorvieuw
aan «La Demiéro Heure» gezegd,
dat hij voorstander is van een nijver
heidsregie voor de Spoorwegen. De-
zo regio mag echter niet uit dn han
den van do gemeenschap gaan, maar
wel de Staat en het publiek verte
genwoordigen.
