Socialistisch weekblad voor het Arrondissement Aalst.
De Perekwatie
der Pensioenen.
MOEILIJKE TOESTAND
Jaar N° 29
Prijs per nummer 20 centiemen.
18 Juli 1926.
Annoncen
Voor het beweegbaar gedeelte
Terugwerkende Kracht.
Onzen Frank
Oproep tot de
bevolking.
ECHT
VRIJHEID
Rechterlijke annoncen 4 fr. per regel op 1» en
2" bladzijde. 2 Ir. op 3» en 4" bladzijde.
Reklamen volgens overeenkomst.
Alle briefwisselingen moeten elko week vóór
Woensdagavond, 8 ure, ingezonden worden.
Ongeteekende brieven worden niet opgenomen.
Berichten over werkstakingen en grieven moe
ten door de Vakbonden goedgekeurd zijn.
UITGEEFSTER SAM. MAATSCHAPPIJ
HET RECHT
Lokaal HAND IN HAND», Molendries, Aalst.
BEHEERDER-AFGEVAARDIGDE
ALFRED NICHELS.
REDACTIE ADMINISTRATIE
Lokaal Hand in Hand», Molendries, 11, AALST
ABONNEMENTSPRIJS
3 maanden fr. 3,00
6 5,50
1 jaar 10,00
BUITEN BELGIS,
jaar fr. 17,50
Men abonneert zich op alle postbureelen.
In ons nummer van 4 Juli 1.1.
ebben we de niewe wet toege-
icht. Vandaag willen we de hou
der verschillige politieke
roepen nader bepalen.
Over het vast gedeelte der pen-
ioenen was heel de Kamer t'ak-
oord met de voorstellen der re-
eering Al de bestaande pen-
oenen zullen worden herzien en
erekend op een veronderstelde
Dopbaan aan de huidige barema's»
De Socialistische groep wou
ochtans het maximum beperken
18000, daarna op 20.500 fr.
ieze beide voorstellen werden
oor Katholieken en Liberalen
erworpan, die de hoogste pen-
ioenen op 25000 voor de burger-
ijke bedienden en op 26000 frank
oor de militairen hebben ge-
racht.
lou minister Houtart in den be-
inne niet verder gaan dan tot 10
per snede van 100 fr. voor de
eerste sneden en 2 fr. voor de
olgende, per reeks van 30 punten
an het index-cijfer boven de 300.
De Conservatief Feuillien wou
ramper een half franksken bij
oen.
Dit zou voor gevolg hebben ge-
lad dat alle gepensioenneerde ar-
eiders en kleine bedienden mer-
elijk minder zouden getrokken
ebben dan nu. Vooiwaar een
iboon vooruitzicht I
En dat op een oogenblik dat de
ivensduurte op schrikbare wijze
aeneemt I
Doch de Socialisten waren op
onne hoede. Drie zittingen der
liddenafdeeling werden voor de
aak in beslag genomen.
Onophoudelijk bekampte ik met
lijn vrienden de reactionnaire
oorstellen, totdat eindelijk de
linister zich verplicht vond zijn
oorstel heelemaal te wijzigen en
ovendien een amendement aan
aardde,waarbij besloten werd,dat
iemands verworven rechten zou-
leu worden gekrenkt.
Daarna deden de Socialisten een
ieuwe poging om hst totaal der
«komsten voortspruitende uit de
ieuwe wet (vaste pensioenen en
«weegbaar gedeelte te zamen) te
«perken op 27500 fr. Ivlerikalen
ia Liberalen beslisten er weer
aders over.
Onze lezers weten reeds dat de
ret een terugwerkende kracht
leeft vanaf 1 Juli 1924.
Ging de regeering al de achter
tellen betalen 1
De Socialistische groep deed
lier een plechtig beroep op heel
Ie Kamer en Regeering om ook
«zorgen voor de ongelukkige ou-
lerlingen die voortsukkelen met
tan 720 frankskens.
In plaats van millioenen achter-
tellen te betalen aan de hooge
imbtenaren en officieren de
kleine zullen er geen trekken
kon dat geld voor hooger vermeld
doel beter aangewend worden.
Katholiek en liberaal waren van
een ander oordeel de sabelslepers
hunne dienaars gaan voor
iedereen en voornamelijk voor de
arme oudjes.
Ten lange leste beproefden we
een laatste maal enkele millioenen
over te houden. We vroegen de
achterstellen te beperken tot 200
fr. per maand. Ook dit redelijk
voorstel kon geen genade vinden.
Onze lezers zullen uit dit alles
wel hebben geleerd dat de socia
listische groep zich vooral heeft
bekommerd om de belangen der
kleinen.
Het is met dit vraagstuk gegaan
zooals met zooveel andere van dien
aard Van 't oogenblik dat er be
langen op 't spel staan komen we
altijd tot dezelfde tegenstelling,
't Klassebelang is wel het sterkste
dat men denken kan van natuur
wege scharen de kleinen zich bij
de kleinen, de grooten bij de groo-
ten.
De socialisten stonden aan de
zijde der kleinen.
Mochten de kleinen ook altijd
aan de zijde der socialisten staan
P. DE BRUYN.
Ja, hij is moeilijk voor de vak
organisaties en voor de arbeiders
die door de gebeurtenissen dezer
laatste weken verrast, ja zelfs
eenigzins in de war geraakten.
Men had een democratische re
geering waarvan mandatarissen der i
arbeidersklasse deel uitmaakten.
De schoonste vooruitzichten boden
zich voor de arbeiders aan men
ging den li aandeden toestand van
het land gezond maken door de
begrooting in evenwicht te bren
gen en den frank te stabilizeeren
de levensduurte zou dalen soci
ale hervormingen, die reeds lang
in het Parlement op behandeling
wachten, gingen gestemd, nader
hand toegepast te worden. Kortom,
een nieuw tijdperk ging aanbreken,
en de arbeiders gingen weldra de
gewettigde beloonirg bekomen
voor de opofferingen die zij zich
getroost en de prachtige organisa
tieinspanning waarvan zij sinds
den oorlog blijken hadden gegeven.
Helaas, het was te veel ver
wacht. Men had gerekend zonder
de gieren der financie die in enkele
weken al de door de demokrati-
sche regeering ontwoipen plannen
vernietigden. Die uitstekende va
derlanders gingen met kennis van
zaken te werk en de pers in 't alge
meen die eerlooze pers, die pers
geschapen om al de kapitalistische
ondernemingen te steunen en de
arbeiderseischen te bestrijden
was een krachtige hulp. De regee
ring moest buigen voor den wil
van die lieden die slechts een nietig
deel der openbare denkwijze verte
genwoordigden, en het werk ver
laten waaraan ze gedroomd had
haar naam te hechten.
Sinsdien heeft zich de nieuwe
regeeiing samengesteld een re
geering van nationale eenheid,
zegt men waarin nog socialisti
sche ministers zetelen, doch waarin
ook de ergste behouders getreden
zijn, zonder de financieele com
petenties te vergeten, waarvan
veel goeds verwacht wordt, maar
die tot op heden hun aanwezigheid
slechts hebben gekenmerkt door het
heffen van nieuwe belastingen waar
van een deel zwaar op de arbei
dersklasse drukt.
De waarde van den frank verbe
terde niet het is waar dat men
deze wil stabilizeeren, alhoewel het
van belang zou zijn te weten aan
welke waarde daarentegen
daalde de waarde van het pond
niet, zij verhoogt zich integendeel,
schommelend tusschen 200 en 210.
En de onzekerheid houdt aan, de
levensduurte stijgt en, wat erger
is, deloonen volgen deze stijging
niet. Zoodat stilaan de ellende in
de arbeidersgezinnen dringt, waar
zij onnoemelijk lijden sticht.
't Is, naar het schijnt, het oogen
blik dat het Nijverheidskomiteit
gekozen heeft om tegen de arbei
ders en hun organisaties te velde te
trékken. Inderdaad, de werkgevers
die zich van de beslissingen van
dit lichaam bezielen, en tamelijk
dikwerf zijn ordewoorden toepas
sen, stellen zich schier overal vijan
dig aan tegen de vragen om loons-
verhooging. Zekerlijk zijn er die
gewillig toegeven het zijn in j't al
gemeen dezen die gebonden zijn
door de bewoordingen van de met
de arbeidersorganisaties afgeslo
ten gezamentlijke overeenkomsten.
Doch de anderen, die geen verbin
tenissen van dat slag hebben aan
gegaan, stribbelen tegen, en indien
zij verhoogen, gebeurt het noch
tans zeer zelden dat zij de noodige
heraanpassingen doen.
In het moeilijke tijdperk dat wij
doormaken, is dat een zeer ge
vaarlijk spel, want het is de arbei
ders uitdagen wanneer hun het
loon geweigerd wordt dat aan de
stijgende behoeften van de kosten
van het levensonderhoud beant
woordt, en het is met opzet kon-
flikten uitlokken die den reeds zoo
hachelijkcn toestand van het land
zouden verslechten.
Het is waar dat de werkgevers
zich daar weinig om bekommeren
hun eigen belang telt slechts, en
daar zij onomstootelijk meenen dat
zij in den huidigen beroerden toe
stand niets te verliezen hebben
door aan de gewettigde eischen der
arbeiders weerstand te bieden,
stellen zij zioh voort onverzoenlijk
aan.
Het is misschien niet te laat om
de arbeiders te waarschuwen en
hun te zeggen dat, alhoewel zij tot
plicht hebben zich niet straffeloos
te laten uitdagen,zij echter slechts
na rijpe overweging den strijd mo
gen aangaan, ten einde in den pa
tronaten valstrik niet te geraken.
Ja, onzen frank, den frank vanALLE
Belgen is ernstig ziek,en eenieder is
terecht bekommerd met zün toestand
want 't is ook volgens de gezond
heid van den frank dat de levens
standaard wordt geregeld.
We zouden nu ook kunnen doen,
wat de katholieken en liberalen over
enkele maanden deden, 't is te zeg
gen, uitbazuinen, dat het de schuld
is der regeering en we zouden nu
ook kunnen roepen TREKT ER
UIT zooals den liberaal Janson uit
riep in volle kamer, tegenover het
Ministerie Pouilet.
Ed op dien oogenblik, stond het
pond 145 Nu met ons nieuw minis
terie, waar de katholieke conserva-
teurs met de liberale bankiers don
baas z(jn, nu staat het pond 210!
Was het daarom M. Janson dat
het vorige Ministerie er moest uit
trekken
't Was een Ministerie van Kleine
menschen nietwaar M. Hymans
De liberalen waren er niet bij, het
kon niet gaan, en daarom moester
een Ministerie komen, van Groote
lui, van competentieën, van bekwa
me geldmannen.
Die beeren zfju er, en 't is nu nog
slechter, want het leven verduurt
van dag tot dag, en eenieder loopt
bekommerd om den dag van morgen.
Wfj socialisten zouden nu heel ge
makkelijk de schuld op de anderen
kunnen werpen, omdat we do min
derheid zijn. We doen bet niet
We willen niet als deserteurs weg
loopen, in de uren van 't gevaar.
De toestand van 't land is erg we
blijven op post en zullen liet onze bij-
brongen, om hot land te redden uit
de klauwen van speculateurs en uit
buiters van het Belgische volk.
En inderdaad, wij Belgen, worde»
geexploiteerd van binnen- en buiten-
landsche kapitalisten, want het is
onverdiend, dat onzen frank, zulke
kleine waarde inj het buitenland
wordt toegekend.
Wij hadden vóór den oorlog eene
schuld van 5 milliard, dus 5 milliard
goud franken we hebben nu, in
goud franken, eene schuld van 8
milliard, in andere woorden, onze
schuld is onkel vermeerderd met
60 0/0, en voordon oorlog, was onze
frank in alle landon, een goud frank,
terwijl hij nog enkele centiemen in
goud waarde heeft.
Ons land is in alle opzichten goed;
er wordt gewerkt, er is bijna geene
werkeloosheid, onzen handel on njj-
vorheid, onzen landbouw bloeit, wjj
hebben dus alles wat oen land noo-
dig heeft, om 't vertrouwen te heb
bon,en wij missen dit vertrouwen
Ons volk zelf heeft voor een groot
gedeelto zijn vertrouwen verloren,
het denkt, dat ons klein landeken
naar den dieperik gaat.
Welnu, neen, dat zal niet, dat mag
niet, we moeten onzen frank herop-
beuron, en dit kan, door vertrouwen
te hebben in ons zeiven.
Ons Ministerie grijpt in, het heeft
in zijn ministoraad van Maandag
energieke maatregelen getroffen,
'heeft van Kamer en Senaat om zoo
te zeggen, volle macht ontvangen,
en 't is nu aan de bevolking, ons
Ministerie mede te helpen, door
zijne kalmte te bewaren en het noo
dige vertrouwen te schenken.
Als we dit doen, dan is er moge
lijkheid de frank te redden, en hem
redden is het leven goedkooper ma
ken, want met een frank zonder
waarde koopt men in den vreemde
zeer dure waren, en wij hebben zoo
veel van het buitenland noodig.
Vertrouwen Vertrouwen, weze
bet ordewoord. A. NICHELS.
Sedert zij aan het bewind is geko
men heeft de huidige Regeering niet
opgehouden uit te roepen dat de
medewerking van al de Belgen haar
onmisbaar is voor het wolslagen
harer pogingen.
Haar gezamentiyk programma
dat de stablisatie van den Frank ten
doel heeft wordt methodisch uit
gevoerd.
Schenken wij haar ons vertrou
wen.
Het amortisatiefonds zal de vlot
tende schuld aflossen en de delging
der staatsleoningen nastreven.
Het zal beschikken over
1.De I500 millioen nieuwe jaar-
lijkscho oolastingen onlangs door
do Kamers gestemd
2. De titels, eener waarde van een
tiental milliarden frank, vertegen
woordigende de kapitalen door den
staat belegd in de spoorwegen; 'tis
te zoggen de spaarpenningen onzer
voorgangers, die aldus het tegen
woordige geslacht zullen helpen den
aanzioniijken last te dragen die he
den op zijne schouders weegt.
3. De fondsen voortkomende uit
de te gelde making van de domein
goedoren dio niet onmisbaar zijn
voor den staat
4. De vrijwillige giften aan den
staat gedaan door particulieren.
Van dergelijke geldmiddelen voor
zien is het amortisatiefonds in staat
het hoofd te bieden aan al de vorde
ringen der schuldeischers van den
staat.
Schenken wij haar ons vertrou
wen.
Terzelfder tijd als zij schikkingen
neemt voor de aflossing van de
sehuld, vervolgt de Regeering met
volharding en methode de vermin
dering der bestuurlijke uitgaven.
Zoo ons ongoduld of zelfs onze on
bekendheid met den staat van het
vraagstuk er ons toebrengen hare
besluiten te langwijligof niet geuoeg
afdoende te vindon, 't is gelijk.
Schenken wij haar ons vertrou
wen.
Wanneer zij de onderhandelingen
zal aanvatten voor de regeling van
onze buitenlandsche schuld, laten wij
er ons voorhoeden haro verrichtin
gentestoren door overlegde bewe
gingen der openbare meening, door
ongelegen strijdschriften of door
den eisch van het betere zoo dikwijls
de vijand van het goede.
Schenken wij haar ons vertrou
wen.
Laat ons volstrekt vertrouwen
hebben in het finanoieel herstel van
ons land, waarvan de betwijfeling
zou tegelijk belachelijk en misdadig
zijn. In afwachting van de uitwer
king der maatregelen die reeds ge
nomen werden en van die welke
er zullen op volgen om onze munt
op afdoende wijze te boveiligen te
gen de onverrechtvaardigde schom
melingen die zij ondergaat, laat
ons een bewijs geven van geduld
en laten wij ons niet ontroeren door
de gebeurtenissen.
Integendeel, dat ieder onzer doe
wat van hem afhangt om de taak
van onze bewindsmannen to verge
makkelijken, door zooveel het hom
mogelijk is de oorzaken der daling
van onzen frank te doen verdwijnen.
In zulke ernstige omstandigheden
als deze die wij doorma en, moeten
alle Belgen zich Tereenigen ineen
zelfde gevoelen van solidariteit.
Schande aan hem die zouden
weigeren te luisteren naar de stem
van den vaderlandschen plicht.
Schande aan de slechte Belgen
die de pogingen zouden tegenwer-
