Belgische Bank *d" Arbeid
Onze Fanfaar "Hand aan Hand,,
AALST
Onze Gemeenteraadsleden.
KAPITAAL 9n RESSRVEN volldig gestort
15.300.000 FRANK
Alle Bankverrichtingen
Opening van deposito en
loopende rekeningen
Documenten accreditieven
Disconto en inning
Verhuring van Brandkoffers
Spaarkas 6 0/0
Wissel en Vreemde munten
Aan- en Verkoop van titels
Beursorders
Inkasseering van koepons
Bewaring van waarden
Bons op 6 maanden netto
IN FEEST.
Een klein verschil.
ONZE BEWEGING
De Reden
Maatschappelijke ZetelGËNT. Voldersstraat, I.
Agentschappen LA LOUVIERE, Sylvain Guyauxstraat. 46
BERGEN. Chisairastraat, 10.
Hulpbureel CHARLEROI, Yzerlaan, 32.
Intrest op voorhand betaalbaar
Het is voor niemand een geheim, dat
er verschil bestaat tusschen konings
kinderen en deze onzer arbeidende
klasse.
Dat hebben onze arbeiders en vrou
wen best ondervonden bij het huwelijk
van prins Leopold en Astrid alhoewel
het menschenkinderen zijn zooals wij
en al de andere, staat het toch vast dat
prins Polle nooit naar werk zal moeten
zoeken om aan den kost te komen.
Hij zal niet zooals onze arbeiders zijn
brood in het zweet zijns aanschijns
moeten verdienen.
Nooit zal hij te vreezen hebben, dat
er geen kolen voorhanden zijn om hun
komende kinderen des winters koude
te zien lijden. Zijn vrouw zal zich nog
minder moeten bukken om een schup
kolen op de stoof te doen.
En als er een boterham minder wordt
geêten dan naar gewoonte zal het niet
zijn van te kort zooals bij onze prole-
taren het meermalen gebeurd. En al
hoewel zij nooit iets zullen te kort
hebben, zijn naar wij uit de bladen
hebben vernomen de giften ontel
baar binnengestroomd.
Patroons die liever zouden kreveeren
als hun werklieden vrijwillig een cen
tiem opslag te geven, hebben goed de
greep in hmi goudstapel geslagen om
cadeautjes voor polleken en astridteken
te koopen.
Wij benijden deze milde giften niet,
maar wie weet wat bloed er soms niet
kleeft aan het geld dezer kapitalisten
die zij hebben geschonken aan het
prinsenpaar 1 Wie weet ten koste van
welk verraad en geleden armoede zij
deze gelden hebben opgestapeld. Zie
dat zegt ons nog dat wij in een kapi
talistische maatschappij leven. ALLEN
VOOR EEN EN NIETS VOOR AN
DEREN.
Dank de opkomende vloed van het
Socialisme, brengen wij met tor tijd
hier ook verandering aan, want wij
hebben aan de pracht bij het
huwelijkspaar en geheel den tra la-la
niet kunnen merken dat onze goud-
waarde nog 1/7 van deze van vóór den
oorlog is.
Het ontbrak er aan geen weelde, en
het moet toch al betaald worden
Hopen wij dat het proletariaat zich
weet op te werken, dat de kapitali
stische maatschappij kan omver geke
geld worden, om in de plaats een
maatschappij van welstand en genot
tot stand te brengen waar de scheppers
van allen rijkdom, de arbeiders, in de
eerste plaats, meer levensgeluk zullen
vinden. A. B.
De Socialistische Jeugdbeweging te
Aalst herleeft(Ik hoor reeds
van menigen partijgenoot zeggen «Het
is niet de eerste maal dat zulks het
geval is
Heelemaal t' akkoord, Waarde mak
ker, doch wanneer gij u nü aan jeugd-
actie gaat interesseeren, zal dit mis
schien welde eerste maal zijn.
Wanneer wij ons eens de moeite
getroosten de oorzaak en het gevolg
van verschillende verschijnselen in de f
arbeidersbeweging te bestudeeren, dan
komen wij onvermijdelijk tot het
besluit dat, niet alleen in de jeugdbe
weging, maar ook in andere takken der
arbeidersactie alles goed gaat tot wan
neer, aooals men hier te Aalst zegt: het
nieuwe er af is. Zeker oogenblik
bespeurt men slenter in een bepaalde
groep; allengskens verkwijnt hij heele
maal en wordt er geen woord meer
over gerept.... tot men opeens weer
vaststelt dat die groep nog bestaat op
papier en men met vernieuwden ijver,
doch met geslonken sukSes, de herop
richting aanvat.
Waarin zou nu de oorzaak van dit
verschijnsel wel kunnen liggen Waar
bij zou het kunnen komen, dat eene
massa met ongetemden geestdrift
wroet om de voldoening harer ver
zuchtingen in het stichten van een ei
gen kring te kunnen verwezenlijken,
allengskens verlamt, om eindelijk vol
ledig van het arbeidsveld te verdwij
nen
Volgens mij gemis aan voldoende
takt, initiatiefofstoffelijke onmogelijk
heid om de verzuchtingen der te bewer
ken massa te begrijpen en er aan te
voldoen want kijken wij rondom ons
Weinige vergaderingen woTden ge
noegzaam talrijk bijgewoond, ook
heerscht er geen de minste geestdrift
onder de aanwezigen. Wij hebben wel
schoon te zeggen als syndikalist hebt
gij als plicht de vergaderingen van uw
vakbond bij te wonen en actief in de
arbeidersbeweging te staan als J.
W. Oud-Strijders, enz. hebt gij dit allen
tot plicht. Ik zeg neen. Plicht dringt
men niet op. Plicht ontstaat na de
overtuigingen di« is er in legi
oenen gevallen niet.
Om nu iemand te overtuigen van de
rechtvaardigheid en de sociale belee-
kenis van een zeker feit of programma,
moet gij het INDIVIDU in uw midden
hebben en LEIDEN Welnu, kame
raden, de wijze waarop men in som
mige takken der arbeidersbeweging
LEIDT, getuigt van gemis aan tact,
initiatief of stoffelijke onmogelijkheid.
Een arbeider of welkdanig element
prikkelt men niet tot het bijwonen
eener vergadering, wanneer het er en
kel om gaat een strijd te voeren of een
hem schijnend dogmatisch feit te ont
wikkelen. Neen, ae prikkel is dieper
te zoeken, daar de behoeften van den
arbeider en inzonderheid van den jeug
digen militant elders geconcentreerd
zijn.
Men moet de behoeften van het op
te leiden individu leeren kennen, be
grijpen en er zooveel mogelijk trachten
aan te voldoen.
Daartoe is studie en opoffering van
de leidende krachten noodig... die on
gelukkiglijk in vele takken der arbei
dersbeweging ontbreekt. Gevolg daar
van verzwakking der geestdrift, ver
dwijning van den prikkel en vandaar
onverschilligheid, net als een vlam die
uitsterft door gebrek aan olie.
Dat is ook steeds de voornaamste
oorzaak der verzwakking van de jeugd
beweging geweest.
In de beginperiode ging alles wel,
het aantal werkende leden was groot,
de heerschende geestdrift kende geene
palen... maar MOEST onvermijdelijk
verzwakken, tengevolge de eentonig
heid en gemis aan voldoening der zich
steeds wijzigende behoeften dier jonk
heid, die dan, heel natuurlijk, de vol
doening harer verzuchtingen elders
ging zoeken en oogenschijnlijk vinden.
Dus, Waarde partijgenoot, kunt gij
miin antwoord als volgt interpreteeren,
De Jeugdbeweging te Aalst herleeft
't is te zeggen, de werking en het aan
tal effectieve leden versterkt.
Het hierbovenvermelde in practijk
stellende, zullen wij dus die jonge
militanten behouden, door aan hunne
behoeften te voldoen. En welke zijn
nu dief behoeften Dans. muziek, spel,
in één woord, AFWISSELING.
Daarin hebben wij in de mate van het
mogelijke voorzien en wij hopen in den
koristen tijd schoone uitslagen te be
komen.
Wat nu ons aller plicht reeds weze,
kameraden, is te ijveren voorde groot
wording onzer beweging, NIET door
het voeren van négatieve en tot niets
dienende kritiek, maar door het ver
zekeren uwer positieve en stoffelijke
medewerking. Oordeelt gij het noodige
onze werkmethode of technische inrich
ting te beknibbelen, wendt U dan tot
ons. Deelt ons uw advies mede en wij
zullen ze gezamenlijk ontwikkelen.
Eens daarvan overtuigd kamerade n j
zult gij niet alleen het bewijs van i
sociale gezindheid gegeven hebben, j
maar ook als socialistisch-voelend vrij- j
zinnig mensch kunnen geoordeeld j
worden. Fr. Rimbaut. j
i Verleden Zondag vierden onze muzie-
kanten en Eereleden hun jaarlijks
Ceciliafeest. De gebruikelijke uitstap
met bezoek aan de Muziekanten-her
bergiers en de Eereleden had plaats.
Tusschen haakjes gezegd, deze die
soms beweren dat onze Fanfaar nog
slechts een brok muziek is, mogen
als dwazen worden aanzien, want wie
ze zien marcheeren heeft zal eerlijk
heidshalve moeten bekennen dat ze
sterk en machtig is.
Om 1 ure namen wij plaats aan tafel,
en een prachtige Symphonie vergaste
ons eerst op eenige puike stukken,
welke zich herhaalden tusschen het
diner. De Gezellen De Schrijver Ed
ward, clarinette, De Schrijver Victor,
Groote Fluit, Van den Berghe Alfons
Violoncelle, en Beeckman Evarist, Cor
Van der Veken Emiel, Piston,
vergasten ons wederzijds op een
prachtig kunststuk. Kiekens Willem,
was de Clou van het spel, er. kwam op
schitterende wijze de kroon op het
feest plaatsen met zijn Piston' Lang
durig en oorverdoovend handgeklap
viel deze nederige artisten te beurt, 't
Was verrukkelijk en alle aanwezigen
stegen in volle geestdrift en spraken
hun genoegen uit over de degelijkheid
van het intiem feest.
Gezel De Smet Livinus als voorzitter
onzer Fanfaar, stak er de volgende
speech af.
BESTE MAKKERS
MUZIKANTEN.
Weer is er een jaar van harden strijd
en werking vervlogen, en zooals ieder
jaar sluiten wij onze werking en propa
ganda met een demokratisch maal,
samen met onze Eereleden, die aan
onze zijde staan, om ons geldelijk te
steunen, om des te beter onzen vrijen
tijd die wij ook al moedig strijdende
hebben verkregen aan de propaganda
te besteden.
Wij zijn dus heden op dien oogenblik
vergaderd samen aan het tafel, het
verloopen jaar sluitende met genoe
gen en vreugde, omdat wij overtuigd
zijn dat wij onze plichten als muzikant-
propagandist ten volle hebben gedaan,
voor zich zelf, voor ons geliefkoosd
korps in eere te houden en vooral voor
onze Partij te dienen.
Moedig als muzikanten hebt gij U
gedragen, en met kloeke moed en fier
op het muziekkorps waar gij deel ran
maakt, hebt gij een prachtigen uitslag
door uw afgelegd werk bekomen.
Het was 't is waar soms wat lastig
maar er is een spreekwoord dat zegt
GEEN ROOZEN ZONDER DOOR
NEN En als de vijanden van het
Socialisme getracht hebben om te
bewijzen dat Socialisme een utopie
is en niet kan verwezentlijkt worden,
het gij allen als muzikant-propagandist
begrepen dat alléén HET SOCIA
LISME DE WERELD BEHEEREN
EN REGEEREN KAN.
Inderdaad, toen velen onder U de
rangen van het strijdende proletariaat
kwamen vervoegen, scheen het voor de
bourgoisie een onmogelijke zaak, om
een nieuw samenlevinggesteund op
Broederlijkheid en Liefde, Genot en
Welstand te scheppen.
Maar naarmate de socialistische ge
dachte meer ingang vondt bij de massa
meerendeels dank aan de altijd opwek
kende muziektoonen die gij langs de
straten bij duizendtallen hebt laten
weergalmen, hebben wij kunnen voelen
dat die zoogezegde utopie zich stap
voor stap zag ver wezen tlij ken.
Wanneer Karl Marx zijn beroemd
meesterwerk had geschreven Het
kapitaal en het de wereld in stuurde,
spotte de bourgoisie er mede.
En wanneer er in 1804 onze Fanfaar
tot stand kwam, liet de Aalstersche
reactie een spotlach hooren, dat, had
den die noeste werkers niet bezield ge
weest meteen stalen wilskracht met
een ongeëvenaarde opofteringsgeest,
zij hun pas begonnen werk zouden stop
gezet hebben.
Maar. DE ARBEIDERS ZIJN
GEEN KRUIPERS,ZIJ BEHOOREN
NIET TOT DE VAANDELVLUCH-
TIGEN, en dan toch deze niet die het
werk hebben aangevangen om het
socialistisch idee te verkondigen.
En wat hebben wij gezien Den
spotlach der Bourgoisie is zich gaan
ontaarden in een grenzelooze bitterheid,
en broodroof; vervolging en gevang,
was de eerste belooning van dezen die
het aandurfden, naar iets beters, naar
iets schooner, naar meer vrijheid en
welstand te streven.
Dat alles heeft niet gebaat. De pio
niers van het Socialisme hielden vol,
en de maatschappelijke evolutie, be
reikte enorme verbeteringen.
Als mizikant propagandist hebben de
oude van jaren en de jongeren van
heden hun plicht begrepen, en bij
iedere gelegenheid en ten allen kante
er aan medegeholpen, opdat de bevol
king het begrepen zou hebben dat
het noodig was om zich sterk te organi-
seeren,J de Coöperatief te doen leven,
opdat wij met onze verwezenlijkte win
sten de noodige Volkshuizen kunnen
onderhouden, om er onophoudend het
goede woord te kunnen verkondigen.
En zoo hebben wij jaar in jaar uit,
dien heldenkamp vol gehouden.
Maar Al moogt gij feesten, om
dienkrachtigen stoot, al moogt gij fier
zijrTop uwe doeltreffende scheppings
krachten, al verdient ge al de hulde
voor uw ijverig werk, verre, helaas,
hol heel verre ligt nog het eindpunt van
den hobbeligen, naar heil voorspellen
den weg, die gij opgegaan zijt. En 't
zou ook niet passen dat gij als goede
propagandisten zoudt gaan denken om
een rustpooze te nemen, om in volle
lijdzaamheid den verderen gang van
het door U goed begonnen werk te
bekijken, met de gedacnte dat aan
den rollende wagen niet meer te duwen
valt.
Zooals ik daar zooeven zegde, ligt
het einddoel van onzen strijd nog heel
verre, en de Muziekkunst hoogste
doel van ons streven staat met wijd
uitgestrekte armen om onste omhelzen.
Moed dus kameraden, opdat wij
erin gelukken en de afgronden kunnen
aanvullen, die ons nog van het eind
doel onzer volledige werkersontvoog
ding en het te bereiken toppunt der
Muziekkunst scheiden.
Want juist op heden, niet tegen
staande wij hier samen zijn om te
feesten doorspartelen wij een der
meest kritische tijdperken op finan
tieël gebied, dat wij ooit hebben ge
kend.
Wat ons een weinig geruststelt
in dezen benarden tijd is, het getal
Eereleden die ons geldelijk steunen,
maar wij dienen optimist te zijn in
deze zaak. en we zeggen recht af
KAMERADEN EERELEDEN 1111
De steun die binnen komt is niet
voldoende. Gij verdient ons aller eer
bied, maar gij moet ons vandaag be
loven mede te helpen om meerdere
eereleden bij te winnen.
Den benarden toestand dient opge
lost te worden, en wij hebben uwe
hulp noodig. Wij weten het, gij laat
U nooit zoeken als het geldt om ons
muziekkorps te doen groeiën en
bloeiën.
Werken wij dus hiervoor samen, en
toekomende jaar zullen wij U met ge
noegen er de goede uitslag kunnen van
mede deelen,
NOG EEN ENKEL WOORD KA
MERADEN MUZIEKANTEN EN
EERELEDEN.
Alhoewel wij jaarlijks samen feesten
en er. een kort overzicht wordt gegeven
van het geleverde werk, heb ik er aan
gehouden om een tipje van den sluier
op te lichten, die den vroegeren gele-
verden strijd kenschetst, want kamera
den, uit het verleden putten wij't heden,
en uit het heden de toekomst. En de
jongere muzikanten hier aanwezig,
kunnen niet genoeg op het hart worden
gedrukt, wat de vroegere strijd is
geweest.
Dank den onverbiddelijken kamp dier
oude pioniers, vinden de jongeren de
tafel gedekt.
Wij ouderen zeggen DAT HET U
WEL BEKOME, maar een ding vra
gen wij -U, BENUTTIGT DE
VRUCHTEN DIE GIJ UIT DEN
GELEVERDEN STRIJD DER OU
DEREN PLUKT GOED. Gedenkt
dat er zonder plichten geene rechten
kunnen verwezentlijkt worden. Gij
hebt de taak als muzikant-propagan
dist van het werkersleger op uwejeug
diee en kloeke schouders genomen, en
wij zijn fier over U 1!
Gij hebt in het verloopen jaar be
wijs gegeven, van moed en zelfopoffe
ring, gij hett er aan mede geholpen
om in de Gemeenteverkiezing van io
October opnieuw een socialistische ze
gepraal te behalen.
De taak die gij hebt opgenomen is
zwaar, men moet met goeden moeden
opofferingsgeest bezield zijn om de
zaak tot een goed einde te brengen,
en toch zult gij het, want wij zijn er
van overtuigd dat onze muzikanten de
liefde die zij voor haar korps gevoelen,
zullen blijven behouden.
En het doet toch goed, na een
gansch jaar op de bres te hebben ge
staan, gestreden voor de werkerszaak,
eens het gezellig samenzijn te mogen
vieren omdat wij uit dergelijke samen
komsten onze nieuwe krachten moeten
putten, voor het nieuw aan te vangen
strijdjaar. De menigvuldiee uitstappen
van dit jaar en vooral in de kiesperiode
heeft getuigd van den begeesterden
strijdlust waarmede gij bezield waart,
en ik meen dan ook de tolk te zijn,
niet van het bestuur, maar van al de
kameraden hier aanwezig, om U een
openlijken dank, voor uw werk, uw
moed en begeesterden strijdlust toe te
sturen. Er onmiddelijk aan toevoegen
de gisteren stonden wij in strijd, he
den zijn wij in feest over den prachti
gen bekomen uitslag, van ons werk.
Morgen zijn wij opnieuw tegenwoor
dig als het moet, en het moet beste
makkers, want strijd is er altijd.
Zetten wij ons dus slagvaardig met
eerbied tegenover uw bestuur en voor
al tegenover uwe Muziekmeester, die
ik terloops onzen innigen dank wil toe
sturen
NU EEN WOORDJE TOT ON
ZE VIER GEVIERDE MUZIKAN
TEN.
KAMERADEN, Sinds meer dan 25
jaar maakt gij deel onzer geliefkoosde
Fanfare, en wij hebben deze gelegen
heid niet onopgemerkt willen laten
voorbij gaan, omdat vijf-en-twintig jaar
deelmaken eener maatschappij, en dan
nog van een muziek der strijdende pro-
letaren, ons seffens laat voelen met
welke uithoudingskrachten gij moet
bezield zijn, en dat is waard gevierd te
worden.
Arm als wij zijn, kunnen wij U geen
prachtige geschenken overhandigen,
maar er is een spreekwoord dat zegt
WIE GEEFT WAT HIJ HEEFT,
IS WAARD DAT HIJ LEEFT. En
hetgene wij U schenken, is U van har
te gegund.
Wij hopen kameraden, dat dit nede
rig geschenk U welkom weze, en dat
het sterke om zooals voorheen, nog
vele jaren uwe onmisbare diensten aan
ons Muziekkorps en vooral aan onze
Partij te zien wijden.
Nogmaals van harte dank voor Uw
geleverd werk.
Kameraden Nu allen met vastbera
denheid, den eed gedaan, om opnieuw
met onze krachten samen te werken
tot grootwording van ons geliefd mu
ziekkorps en tot het bereiken van den
algehaelen triomf onzer Partij!.
Vooruit dus, onder den kreet
AL STRIJDENDE SPELEN
AL SPELENDE STRIJDEN 11
De vier gefeeste muzikanten wier
den insgelijks op handgeklap ont
haald. Wij kregen nog eenige mooie
liederen te hooren van de gezellen De
Meyer en Cornand Victor en de H.H.
Gebroeders Dierickx die bereidwillig
hun lollige komieken ten beste gaven,
kwamen nog het genoegen onder de
feestgenooten vergrooten.
Gezel Nichels Alfred, sprak eren
kele maar gepaste woorden, wat ons in
de gelegenheid stelde om de som van
400,50 fr. rond te halen.
's Avonds was het Bal, en of het er
lustig aan toe ging oud en jong, het
sprong al wat beenen had en er was
leute te koop.
Gezel Berghman Alfons, maakte van
de gelegenheid gebruik om een glas spe
ciaal per opbod te koop te stellen, die
aanll2,12fr. verkocht wierdt.
Om Sure greep er een Tombola
plaats en het waren natuurlijk weer de
winners die lachten.
Waarlijk het Ceciliafeest heeft ver
de vroeger gevierde overtroffen, want
eenieder was te vreden, en over de «r-
fanisatie en over het diner, wat tot in
e nauwste puntjes was verzorgt.
De organiseerders halen eere van
hun werk. A. B.
DIE KEEREN naar den nieuwe
gemeenteraad in 1927 niet meer wêêr
Van de zijde der Groenkruisers
De Heeren De Smet, Van Geert, Van
Schuylenbergh en Matthieu.
Van de Fronters
M. Bocqué.
Van de Liberalen
De Windt en De Stobbeleir Richard.
Nieuwe leden
Van Katholieke zijde
De Heeren De Schaepdrij ver, D'
Hert en burgemeester Moyersoen, die
opnieuw gemeenteraadslid wordt.
Van de Fronters
Mm" Gravez.
Van de Liberalen
De Stobbeleir Gustaaf zoon van
Richard.
De Socialisten blijven met hun zelfde
raadsleden.
Verleden week was het klopjacht
in don Osbroek, 't is zeggen, dat er
een aantal he»-ren zich eenige uren
gingen vermaken, met het dooden
van hazen, konijnen en alle hande
wild.
Tot de groote verwondering van
het publiek bleef het Park 's mor
gens gesloton en enkel geopend eene
halve uur na het gewoon openings
uur.
Er z(jn kwatongen die beweren,
dat het Park moest gesloten blijven
om het wild er uit te drijven naar
den Osbroek, alwaar hetdoor de hee
ren jagers kon geschoten worden.
Wie heeft die bevelen gegeven
Alhoewel, den Osbroek den eigen
dom is der familie Moyersoen, wei-
