Socialistisch weekblad voor het Arrondissement Aalst. ER IS IETS VERANDERD DE PACHTWET 23e Jaar N° 49. Prijs per nummer 25 centiemen 5 December 1926 Door de macht onzer werkers organisaties naarontvoogding B ■cl Onze Houding in de Toekomst. Rede uilgesproken door Volksvertegenwoordiger Nicliels, in de Kamerzitting van 24 Novem berovergenomen uit de Parlementaire Annalen. MIJNHEEREN, BEEST EI raJHED >R- rdt :en en, ran d- 51- il- k- l*S, Mil Niemand, of hy moet van kwaden wil zijn, zal nog loochenen dat er in de toestanden voor do arbeiders wel iets veranderd is. Wy zouden hier eene lange opsomming kunnen ma ken van vele hervormingen en ver beteringen ten bate der arbeiders. Maar om te bekomen dat er iets ver- aDdesde, heeft de arbeidende klasse een harden kamp gevoerd, en 't is dus haar eigen werk, als er op dit oogenblik een weinig meer recht en eerbeid aan de arbeiders werden ge gund. De ouderen, die de toestanden van vroeger hebben gekend, nevens de lange werkdagen in de ongezondste voorwaarden engansch onbeduiden de loonen, geen politiek recht, maar wel mispryzing voor de werkers, kunnen door eigen ondervinding oordeelen over de bekomene uitsla gen. Maar de jongeren moeten weten dat het lot voor hunne ouders nog wel wat harder is geweest dan ten huidige dage zy moeten ook weten dat wat er verbeterd is, zoo niet ge schonken werd aan de arbeiders uit menschlievendheid, maar wel ver overd is geworden ten koste van vel. opofferingen en dank aan de syndikale beweging en ook de poli tieke stryd door de socialistische party in ons land gevoerd. Als wy er zooveel belang aan hechten te wy'zen op de verbeterde toestanden voor de arbeiders is het ■iet dat wy niet weten of niet erken nen dat er aan het groote onrecht de arbeiders aangedaan, nog geen vol doende herstel is geschied. Ver van daar, dat de arbeiders nog vele grieven hebben, dat nog niet alles is gedaan om de gozondheid van de arbeiders te vrywaren, dat er nog veel moet gedaan worden om de werklieden in de gelegenheid te stellen zich voldoende te onderrich ten, ondervinden wy maar al te best. u De ontvoogding der arbeiders lal het werk der arbeiders zelf zyn is een spreuk, dewelke men lezen kan op de muren in onze Volkshui- jen, en dewelke in onze bladen niet genoeg kan herhaald worden. Wy willen dus de verschillende hervormingen doen uitscnynen, om deze door de arbeiders naar waarde te doen schatten, en het bewustzyn lonzer macht te ontwikkelen, door aan te toonen dat de jaren lange [strijd niet is vruchteloos geweest. [En het bewys van de groote waarde dezer hervorming, vindt men toch in de gedurige bekamping door de [reaktie, by middel hunner bladen. Moeten wy spreken van de besten- ige kampagne tegen d6n achturen- Idag, tegen de Inmenging der syndi katen in het vaststellen der werk- voorwaarden? En moest de reaktie zich machtig genoeg achten om te ontnemen wat er door stryd veroverd werdt, zeker iou zulks gebeuren. Wy moeten herinneren aan die tyden.toen elke poging der arbei ders om door samenstryd, door ver- eeniging, vanwege de machthebbers werd tegengewerkt by middel van vervolging en broodroof. Aan de ar beiders zelf te beletten dat zulks ooit nog gebeure. Elkeen moet nu toch bekennen, dat in plaats van hoon en spot voor onze organisation, dank aau hunne macht, er nu meer rekening gehou den wordt van de wenschen en eischen der arbeiders. En'tiswatwy byzonderlyk aan de reaktie moeten doen voelen, 't is hst belang dat wy hechten aan onze (rganisatiën. aan het veroverde, om loodoende te toonen dat wy vastbe- lloten zyn, voor de voortbrengers ket rscht op bestaan te eischen. Het verleden heelt ons geleerd dat »r niets te bekomen i», als wy over Reene macht beschikken; dat er aan «arbeiders niets wordt goedswilligs ifgestaan, maas dat alles is moe- !»n worden afgedwongen en daar- #m is het plicht voor elke arbeider, die sich socialist noemt, meê te Verken aan de versterking onzer [roepeeringen, zoowel politieke als syndikale en ook kooperatieve in- riohtingen. Heeft hot verleden ons niet genoeg geleerd dat de arbeiders slechts op zich zelve mogen rekenen, om alle onrecht, dat dagelijkscli tegon hen wordtgepleegd, te doen verdwynen? In den stryd heeft men wel eens een tegenslag, men bekomt niet al- tyd alles wat men met recht zou wen schen, er zyn honderde omstandig heden waarmè» er moet rekening gehouden worden. Maar als wy bewust zyn van het goede recht en byzonder van de macht waarover de arbeiders door vereenigiDg kunnen beschikken, en als wy eens den afgelegden weg af zien, zullen wy niet terugschrikken voorden verderen stryd die met methode en overleg moet gevoerd worden Organisatie, is het groote woord voor de arbeiders. De vryeuren moeten besteed wor den aan nuttig tydverdryf, aan eigen ontwikkeling voor het opdoen van meerdere kennissen, liet is eene eerste noodzakelykbeid datde arbei der zich zelve verheffen, omdat door bot vermeorderen onzer machtspo sitie, ook onze verantwoordelyk- heid vergroot. Door de kooperatia zyn de midde len verschaftlokalen, boekeryen, gelegenheid voor het inrichten van voordrachten enz., en alhoewel de afteleggen weg tot de volledige er kenning der Arbeidersrechten nog lang is, hebben wy de meeste reden om voor de toekomst de zege te voor zien, als elk steeds indaehtig is de spreuk De ontvoogding der arbei ders zal hun eigen werk zyn - en dan zal en moet er nog veel veraude- ren. G. DE NAUW, VOORWOORD Tengevolge de huidige algemeene politieke toestand, heeft den Alge meene Raad derB. W. P. een speciale vergadering gehouden om te onder zoeken, of er nog verder zal deelge nomen worden aan de regeering en zoo ja, met welk programma. Er zijn kameraden die wenschen in de oppositie te gaan, en ten einde al onze partijgenooten in zijn klaarheid te kun nen oordeelen, is er besloten een z. g. vrije tribuun te openen om de voor en tegenstanders van deelname of niet deelname aan de regeering hun ge dacht kenbaar te laten maken, aldus toelatende dat elk een juist oordeel over den ware toestand zou kunnen vellen. Wij laten hier dus een artikel volgen van de hand van Gezel Vijverman als tegenstander voor verdere -deelname aan de regeering. Wij raden onze partijgenooten aan, om goed het artikel te lezen en het te bewaren, want t. k. week krijgen wij een artikel van een voorstander om deelname aan de regeering. Wij willen er nochtans op wijzen dat de schrijver van weerszijden in ordentelijke atmosfeer zich dienen te gedragen. De redaktie. De Algemeene politieke toestand werd in de laatste zitting van den Algemeenen Raad besproken. De mee ningen omtrent den te volgen taktiek zijn sterk verschillend. De vraag is Gaat de partij, in de toekomst, .nog deel uitmaken van de regeering of zal ze in de oppositie staan Ziedaar een dilemma van belang Het toekomende Congres der partij zal er uitspraak over doen. En de Algemeene Raad heeft den wensch te kennen gegeven, dat in de partijbladen deze kwestie zou besproken worden en het VOOR en TEGEN voor eene deelneming aan de regeering hoefde gezegd te worden. Elk kan dus vrijelijk zijn meening kenbaar maken. Wat onze aandacht gaande gemaakt heeft, is de verklaring van Van Roos- broeck dat er reeds zoovele dagorders toegekomen zijn op het Secretariaat van den Algemeenen Raad, uit de verschillende deelen des lands, van politieke en syndikale groepen en heb bende voor onderwerp de discussie over een verdere meewerking der partij aan de regeering. Het is vooral importent omdat zulks min of meer de gemoedstoestand weergeeft der partijgenooten in 't alge een. Er is dus beroering om in de op positie te treden, Ik ook treed dit bij. Omdat een langer samengaan van onze leiders met gekende aartsvijanden der Democratie en van 't Socialisme het vertrouwen der' massa moet verder compromitteeren tegenover de partij. Omdat het enthousiasme en 't geloof terug zou keeren bij vele partijge noten. De regeering met Francqui heeft haar doel bereikt stabiliseering der munt. De heer Francqui is reeas een gezondheidskuur gaan nemen en heeft zijn ontslag ingediend. Indien men voor de Stabilisatie eiëren gebroken heeft, zegt Hubin, zullen het voorzeker deze der Société Générale van België niet zijn. Van de Velde, noemt reeds vele vraagstukken op van ons kiesplatform van 1925, welke reeds verwezenlijkt zijn of ingang zijn om verwezenlijkt te worden. Dat is wèl en 't getuigt van den goeden wil der leiding. Maar toch zijn er nu al maanden heen, sinds de wapen stilstand gesloten is op politiek gebied, dat de hervormingen slapen. En dat schiep eene groote moedeloosheid bij de arbeiders Er kwam onverschillig heid op politiek gebied in de massa. En die onverschilligheid zou kunnen gevaarlijk worden in de toekomst. Wel is er stabilisatie gekomen maar als wij vooraanstaande econo misten mogen geloven, zal de index nog verscheidene maanden stijgen. Zal dan het loon der arbeiders ook in evenredigheid verhoogen We lazen zooeven een brief in Le Peuple uitgaande van het Comité Industriel en gericht aan de patroons dezen laatste aanzettende aan de eischen voor meer loon der arbeiders niet te voldoen. Zou dit niet het begin kunnen zijn van een geweldigen strijd tusschen arbeiders en patroons De bourgeoisie geeft toe aan de eischen der Arbeidende klasse wanneer ze de hulp dezer laatste noo- dig heeft. Maar als die hulp kan gemist worden opgepast De Stabilisatie der munt is er maar zou er dikwijls nog niet heftig moeten gestreden worden om de ko sten er van te betalen En in zulke tijden zouden ons man nen nog moeilijk in de regeering kun nen blijten, zonder veel van hunne populariteit te verliezen. In de oppositie, geen ministers meer, ziedaar een middel om 't ver trouwen en het enthousiasme terug in de diepe lagen der massa 's te stuwen. Zuivere strijd Oog voor oog, tand voor tand Dat is 't wat we willen A- Vijverman. door de wet, tegenover diegenen die hem kunnen exploiteeren. Meer dan dertig jaar wachten zij van de zijde der rijke menschen op die be scherming. Diezelfde Heeren hebben nooit den tijd gevonden om er een be gir. mede te maken. De wreede oorlog moest komen om een democratische geest over het land te zenden, om ook de buitenlieden te doen begrijpen dat er beternis kon komen voor het uitge- i buite volk. j De pachtwet is een begin en wij ho pen dat de Kamer ons amendement zal aannemen, waardoor we den duur van de pachten op vijftien jaar stellen. I De pachtwet moet geheel en al ver anderd worden, 'cis een verouderde wet, eene wet uitsluitelijk ten dienste 1 van de groote rijke heeren. De huurprijs moet geregeld worden, om te beletten dat de uitbuiting op groote schaal gebeure en dan zal de landbouwer iets of wat voldoening heb ben bekomen, waarvoor hij zal dank zeggen aan hen die er aan hebben me degewerkt. Al wie zich democraat noemt en er ook wenscht mee te handelenzal zic.h gelukkig achten te kunnen medehel pen tot het stemmen van eene pacht wet die door onze landbouwers reeds zoolang wordt gevraagd en hen ook moet beschermen tegen de soms aardi ge grillen van hun eigenaar. t Is meer dan dertig jaren dat ik in de politiek ben gewikkeld, vele kies strijden heb ik ook doorgemaakt en geen enkelen is er gevoerd geworden zonder dat er aan ae landbouwers is gedacht, zonder dat er hun een pacht wet is belooft, zonder dat er hun vele beloften zijn gedaan geworden. In de socialisten stelden de landbou wers geen vertrouwen hunne schrif ten wierden gelezen in het geheim, naar hunne meetingen dierven of moch ten ze niet gaan, want er was verbod vanwege den pastoor of den kasteel heer. De socialisten waren hot zwarte beest, want ze kwamen niet om de landbouwers te helpen, maar wel om ze te berooven van hun stukje grond, van hun weinigen eigendom die ze be zaten. Voor de heeren liberalen en katholie ken was het beter gesteld die heeren deden de boerkens beloften met de vleet en bij iedere verkiezing wierden de beloften herhaald, beloften die nooit wierden gehouden, want eons hoorden we den heer Woeste hier in volle Ka mer zeggen kiesbeloften tellen niet. DIE KIESBELOFTEN aan de landbouwers wierden dus maar gedaan om hen tevreden te stellen en om hen van de socialisten af te houden. Wij hebben het zoo menigmaal aan de buitenlieden gezegd dat ze ongelijk hadden hunne redding, hunne verlos sing te verwachten van de rijke grond eigenaars, want deze houden aan hun ne onverdiende en onverklaarbare voorrechten. Als we aan de landbouwers spraken over algemeen stemrecht, de sleutel van alle democratische hervormingen, dan aanhoorden ze ons niet. Zulks kou enkel aanleiding geven om anderen in de Kamer te breiigen dan groote grond eigenaars, kasteelheeren, graven of barons, en 't was nu toch eenmaal in de zeden gedrongen dat het rijke men schen moesten zijn die iu de Kamer moesten zetelen, 't land regeeren en de wetten maken Ze snakten wel naar beternis, ze von den het wel onrechtvaardig dat een boer geen haasje of konijntje mocht schieten op het land dat hij zelf bewerkte, want ae haas of het konijn wierd toch gevoed met zijn eigen vruchten Hij kwam er wel tegen op dat Mijn heer de eigenaar zijn pacht kon ver hoogen naar beliefte, hem zijn land ontnemen wanneer hij het goed vondt, j maar toch hoopte hij, dat de rijke hee- renin de Kamer eens zouden recht- i vaardig zijn en door eene wet een ein 1 de aan al die onrechtvaardigheden zou den stellen. Neen, al wat door de socialisten wierd voorgebracht deugde niet, het was maar oogenverblinding, het was om de boeren in de socialistische net ten te vangen, zoo ten minste maakte men die lichtgeloovige menschen wijs. En men stelde hen dan van tijd tot tijd tevreden met een wetsontwerp in te dienen dat de hervorming voorzag van de bepalingen van het Burgerlijk Wetboek inzake landpacht. EN DIT GEBEURDE REEDS VOOR 30 JAAR. Maar men zorgde er wel voor dat dit j wetsontwerp nooit in bespreking kwam I of ten minste toch nooit in wet wierd omgezet. En zoo zijn de landbouwers in slaap gewiegd door dezen die ze naar Brus sel zonden met de opdracht eens te op bestaan en zells op een deftig be- staanhij moet beschermd worden zorgen voor den minderen man, voor den kleinen boer, voor de pachters, Eindelijk, uit de verkiezingen van 5 April 1925, is er gebleken dat in het land eene groote democratische stroo ming is en uit die verkiezingen is er een democratische regeering geboren, die het huidig wetsontwerp op den duur der landpachten regelt. Ik betreur dat dit wetsontwerp ook niet behandelt het jachtrecht en den huurprijs, maar we hopen, dat zulks in den kortst mogelijken tijd zal gebeu ren, want ook daarin bestaat schrome lijk v«el onrecht. In Vlaanderen en vooral in mijn ar rondissement is de gewoonte en ge woonte is wet dat de pachten een duur hebben van één jaar. KERSTDAG IS DE VERVALDAG. Kerstdag, de geboortedag van den Zaligmaker is toch voor zoovele land bouwers een ongeluksdag geweest. Inderdaad, niet zelden gebeurt het, dat het gezin van den landbouwer zich gereed maakt om naar de kerk te gaan, om daar een gebed te gaan storten op Kerstnacht, ter eere van de geboorte van hem die de verlossing moet bren gen, of een deurwaarder brengt den op zeg vin een perceel land. De pacht is ten einde, laat het liggen. De reden? Dat gaat u niet aan, de eigenaar is meester van zijn grond, hij doet er me de wat hij wil 1 Kan het schandelijker Het land ontnemen aan een landbouwer, is hem het brood ontnemen van vrouw en kin deren, want Kerstdag is den dag dat het land verpacht is en het is onmoge lijk voor den landbouwer wiens grond is afgenomen, elders een andere par tij te huren. Meermalen gebeurt het dat er door de ontneming van een per ceel grond eene koe moet worden ver kocht, en de boerderij ontoereikend is om in het onderhoud van het gezin te kunnen voorzien. Neen, een langen huurtermijn is zeer noodzakelijk voor een landbouwer, want nu leeft hij in de meeste onzeker heid en in de grootste afhankelijkheid van zijn eigenaar, aan wiens grillen hij zonder morren moet voldoen. WIJ MEENEN VAN EEN LANDBOUWER een vrijen inan te maken door hem de zekerheid te geven, niet zoo gemakke lijk van zijn land beroofd te kunnen worden, en hierom willen wij, sociali sten, den huurtermijn zoo lang moge lijk maken, natuurlijk met het recht aan den pachter den opzeg te doen naar goed dunken en hem de meer waarde bij te vertrek toe te kennen. Tot heden is de pachter de slaaf ge weest van zijn eigenaar de eigenaar beschikt over alle voorrechten, de pachter over geene, en zulks is ver staanbaar. 't Zijn de eigenaars die tot hiertoe de wetten hebben gemaakt en 't spreekt van zelfs dat de eigenaars voor hun eigen hebben gezorgd; 'tis wat de landbouwers zoo lang niet heb ben begrepen. En het verwonderd ons dus in gee- nen deele, als we hier in deze Kamer de vertegenwoordigers der rijke men schen zien opstaan en moord en brand schreeuwen omdat er nu tocli eens be gonnen wordt met een eindje wet te maken die de landbouwers zal bescher men. De heeren Poncelet, Drion, Housi- aux, Amelot en anderen meenen dat alles om ter b;st gaat, dat er geen pachtwet noodig is, dat zulks zelfs in t nadeel der pachters is en zouden dus willen dat alles blijft zooals het was, en j dit dan nog in 't belang der pachters I? Er is eer. vlaamsch spreekwoord dat i zegt Als de vos de passie preekt, boerkens wacht uwe ganzen», en dit komt hier Z' er goed te pas. DAT DIE VERTEGEN WOORDIGERS der grondeigenaars tegen eene goede pachtwet zijn, is verstaanbaar, 't Is een dwazerik die zijne eigene ruiten breekt. Maar de tegenkanting van die heeren moet ons, sociaal democraten, eterken en ons meer en meer de overtuiging geven dat we goed werk verrichten in 't belang van den minderen man. Een landbouwer is zoo eerbiedwaar dig als iemand hij moet met werken zijn brood verdienen hij heeft recht (Zit: vervolg onderaan kolom 3).

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Recht en Vrijheid | 1926 | | pagina 1