Socialistisch weekblad voor liet Arrondissement Aalst. Er Was Eens Een Tijd. Hrbetb en IRapttaal. Van alles wat. Mijn Hoekje. 2ie Jaar N° 5. Prijs per nummer 25 centiemen. 30 Januari 1927. Federaal Bestuur. RECHT EN VRIJHEID Door de Ontwikkeling naar do ontslaving Het Socialisme maakt bankroet. (Dagelijksche kost der antisocialisti sche fers en hoofdbekommernis onzer bier germ id dens) Welnu er was eens een tyd, 't is tientallen jaren geleden, de Sociali stische pattü was pas gesticht en be stond slechts uit een handsvol moe dige voorloopers die in ons land evenals in menige andere Natie het geloof in eene betere op te bouwen maatschappij gingen verkonden en mild het socialistische zaad rond strooien. 't Was in den tijd der lange werkdagen voor hongerloonen, den tijd van vrouwen en kinderuitbui ting, de werkers waren niet het minst beschermd door de wet. Het patrooEaat was oppermachtig, alleen de begoede standen beschikten over het recht wetgevers aan te duiden die dan ook de weiton maakten in 'het voordeel dor rijke klasse geen arbeiders vertegenwoordiging in wetgevende of bestuurlijke lichamen zoo waren de niet bezittende stan den een gemakkelijk te grijpen prooi voor het kapitalisme. Arbeiders organisatie of werkers- vereenigingen bestonden toen niet en werd er hierofdaar eene groepee ring met veel moeite opgericht de heeren wettenmakers vonden gauw het middel deze onschadelijk te ma ken. Den inkas, centje voor centje, bijeengegaard, werd aangeslagen door de openbare macht, verbeurd verklaard door hot gerecht, de arbei ders waren machteloos daartegen schrik voor de hoogerroede die hen treffen zou weerheild heD van open baar verzet. Zulks was de tijd der awarte mizeriedagen voor de arbeidende klasse. Die opperheerschappij van het kapitaal word in stilte gevloekt door de zwoegende slavonmassa die bij de hongerkreton van hun kroost machteloos de vuisten balde dit was de gouden tijd voor het kapita lisme en het patronaat dat zegevie rend iedere poging tot verbetering aan het workerslot onderdrukte, zulks was de tijd dat de leiders der socialistische partij jaren ge vang en verbanning opiiepen om door hun offervaardig pogen ver lichting te brengen aan het ondrage- lijkejuk welke do arbeidende klasse drukte. Toen in dien tijd sohroven ook de antisocialistische bladen 't Socialisme is onmogelijk't is utopie het zijn dróomen Jaren zijn heen gevlogen de tijd vliegt snel Hoevele dez^r droomen zijn verwezentlijkt sedert het ont staan der Werkliedenpartij en hoe zwaar de na-oorlogsche tijden ©p de arbeiders ook mogen drukken, zulks neemt niet weg, dat ieder werker be kennen moet het doeltreffende en noodwendige van den Socialistische strijd. Onder den draDg van het sterker wordende socialisme heeft de arbei dende klasse vertegenwoordiging gekregen in de wetgevende licha men. Het Algemeen stemrecht is in gevoerd, arm en rijk staan als gelij ken voorde stembus. Do Syndikale vrijheid is erkend, de arbeidsdag wettelijk bepaald op 8 uren. Minni- mum loonon zijn vastgelegd, de syn- dikaten hebben medezeggii ?schap in hot vaststellen der looi en en werkvoorwaarden. Vrouwen n kin deruitbuiting zijn beperkt, Sociale wetten beschermen de ouden van dagen en de werkersinvalieden. Dank zij de socialistische strijd werd in Belgie de loting terecht de bloedwet genaamd afgeschaft, de militaire lasten verminderd de alge- meene dienstplicht ingevoerd en de dienstijd verkort. De belastingwet ten zijn ook beter ingericht, de be zittende klasse heeft ook reeds een deel te betalen; zie maarde beweging opgaande *in de begoede standen to gen den supertaks. Veel, veel meer nog, te veel om te melden is onder den drang van het socialisme verbe terd en ingevoerd. De Burgers en alle andere anti werkersgezinde bladen als ware knechten van het kapitaal blijven trouw aan hunne ouae praktijken, spreken over het verval van het Socialisme dat zij nog onmogelijk noemen. De feiten nochtans hebben bewezen dat het Socialisme veel ver beternis bracht. De werkende klasse heeft by den 4o jarige kamp der so cialistische partij niets verloren dan het knellendste deel harer s'aven boeien. Hoe zou het dan mogelijk zijn dat de arbeidende klasse twijfelen zou aan haar eigen strijd 't Is waar de tijden zijn moeilijk en de macht onzer partjj al valt deze niet te onder schatten, is nog niet sterk genoeg om in to voeren wat onze klasse nog ontberen moet. Rekenende op de moeilijke tijden, gevolgen van de schrikkelijke botsing tusschen de volkeren denkt de Bourgeoisie het gepast de oudere praktijken te her nemen, om het socialisme te bevecn ten; hun eigene illusie willende voe den, troosten zij zich met een voor barige doodzang overliet socialisme. De aanstellerigheid hunner klasse trekt niet te min de aan dachtopzekere feiten welko wij in onze werkers organisation niet uit het oog mogen verliezen. Hooren wij niet langs me nige kant de moeilijkheden welke wij oploopen om onze werkersjeugd belang te doen stellen in onze op voedings werken Een groot deel onzer jeugd staat daartegenover onverschillig, een ander deel Verslin gerd op het sport loopt verloren in Burgerskringon; een onderdeel staat onverschillig tegenover alles, onbe wust als zij is der taak van morgen. Oudere partijgonooten op u weegt een zware verantwoordelijkheid. Niet dat het Socialisme bedreigd is met ondergang. Met een verloden als dit welke wij als partij achter den rug hebben gaat men niet ten onder. Leven zal het Socialisme trots alles, doch gedenkt dat den op- marsch voorwaarts des te sneller zal gaan naarmato do jeugd. Uwe zonen uwe dochters bewust zullen zijn hun uer taak. Daarommaghetu niet vol s aan te weten dat uwe kinderen deel uitmaken der socialistische groepee ringen alleen uit familie overleve ring. De jongere generatie onzer klasse moet worden opgeleid binnen het kader onzer werkersbeweging gij de oudere die den ontvoogdingskamp onzer klasse hebt zien ontstaan en medegemaakt moet er voorzorgen dat uwe kinderen ingelicht zijn over dien heldenkamp van vroeger. De wilskracht en geestdrift die u bezielde in dien kamp moet gij over zetten op uw nageslacht, dan zult gjj hebben medegewerkt aan de ver haasting van den zege Uwer Idealen. Spoediger dan er gedacht wordt zul len onze tegenstrevers dan ook moe ten inzien dat het Socialisme spring- levender is dan ooit, gereed tot ver derenstrfód dio de zege brengen zal van het Socialisme en het failiet der Kapitalistische maatschappij waar den Arbeid steeds miskend is ge weest en de werker behandeld als een verworpeling. Aan het werk dus, onverpoosd aan het werk voor de versterking onzer gelederen en de opvoeding onzer jeugd, voor meedore verspreiding onzer blad«n, tegengif der burger kranten. Eens die taak tot een goed einde gobracht zullen de oudere strijders mogen zeggen onze plicht is volbracht, dat de jeusd het werk nu voortzette den weg is vrij gemaakt- door ons, in den tijd die eens was. Om. Van Trimpent. Die liefde Hij leefde twee jaar met haar. 't Was te Lilas in Frankrijk. Zij brak met hem af en weigerde op zijne vraag in te gaan met hem terug te gaan huizen. In volle gramschap en gewapend mot revolver en scheersmes, valt hij haar aan, kwetst ze met zijD re volver en schendt haar wezen, heel erg met het gevaarlijk mes. Hij zit achter 't slot. De strijd tusschen arbeid en kapi taal is oud, nu eens wordt h\j scherp en geweldig, dan wederom zachter gevoerd. Arbeiders en bezitters zijn niet te verzoenen, kunnen het ook niet zijn. Deze strijd spruit natuurlijk voort uit de verhouding, tusschen beide groepen geschapen, door tijd en om standigheden. Onze moderne tijd gedoogt geene groote maatschappelijke ongelijkhe den meer. De sociale drang tot sa mensmelting aller rechten uit zich meer en meer. Het ideaal van dien drang is Rechtvaardigheid, Gelijk heid en Broederlijkheid. Het komt er natuurlijk op aan, om een strijd te winnen, zich van uit muntende en degelijke wapens te bedieneD. Ongelijkheid van wapens boteekent ongelijkheid van kans dat is zeer logiek. Wat bijzonder van belang is in den strijd tusschen arbeiders en be zitters is de Centralisatie en de So lidariteit. Alle krachten der arbeidende klasse dienen meer en meer gecen traliseerd te worden, om versnippe ring van krachten te voorkomon en voor het goed beleid van den strijd. Eerheid in alles en overal is hier voor noodig. Het doel van den strijd is te heilig om iets laten verloren te gaan. Het ideaal wapen in handen der werklieden, is do solidariteit, hot solidair verklaren van allo werklie den voor één en het zelfde idéaal. Wat heeft er reeds dikwijls loons- bewegingen doen mislukken? Ge brek aan solidariteit, aan eenheid in voelen on stroven De machtige syndikaten zijn reeds zoovele produkien der solidariteit. Mochten de arbeiders do draag wijdte van dit wapen beter on beter leeren begrijpen. Het eerste teeken van solidair verklaring met den strijd tegen 't kapitaal is, voor een arbeider, zich te laten syndikeeren. Het hoeft voorzeker niet gezegd, dat, om het kapitaal internationaal te verslaan, er ook Centralisatio en Solidariteit moet bestaan onder de arbeiders op internationaal gebied. Dit is zelfs broodnoodig Al had de oorlog nog vele vage gevoelens van chauvinisme wat aan gewakkerd, heden moeten we toch bekennen dat het internationaal denken en voelen dor arbeiders im mer vooruit gaat en veld wint. Om duurzaam te zijn, moet de strijd tusschen arbeid en kapitaal inter nationaal uitgevochten worden. De vraag dringt zich op; of die strijd om tot een goed einde te brengen langs wettelijkon weg moet uitgestreden worden of bij middel van geweld Hier zijn verschillende meeningen over en het is hier ook de plaats niet om dit breedvoerig te bespreken. Voor wat mijn gevoelens betreft zeg ik 't deze Het kapitalisme durft alle middelen gebruiken, wettelijke en onwettelijke, om zich boven wa ter to houden, wanneer de arbeiders alléén de wettelijke middelen zouden gebruikon,hebben ze natuurlijk min kans, aangezieD ze wapens minder hebben. Dat is zonneklaar Daarbij, ik geloof ook niet dat do bezittende klasse, zonder geweld, van hare voorrechten zal afstand doen. Vooraleer het eens zooverre komt, moet er in alle geval nog veel ver anderd worden bovonal moeten de arbeiders begrijpen dat ze sterk moeten georganiseerd zijn om mot kans het kapitaal te bestrijden. A. Vyverman. Zaterdag 5 Februari e. k. om 5 ure namiddag in het lokaal De Bedding» te Ninove, zitting van het Federaal Bestuur. Elk weze op post. De nog overblijvende dochter van onzen eerste koning Leopold I, prin ces Charlotte is verleden week over leden. 't Mensch was destijds keize rin van Mecxico.haar man als keizer wierd or gevangen genomen en door de bevolking vermoordt en b\j het vernemen van dit akelig nieuws, heeft zij het verstand verloren. Zij is alzoo 62 jaar lang in dien toe stand gebleven, Een ongelukkig le vendus. Zij was 89 jaar oud. De vertegenwoordigers der ryke monschen waren verleden week goed opgekomen in de Kamer- sectiën. Er was een wetsontwerp van wego Minister Houtart, verzach tingen brengende aan den super- taxe. Hunne belangen stonden op het spel en z\j waren op post. De alcoolwet is een doorn in den voet van vele li beralen, en in zonderheid van den liberaal Pierco. Dezen zou die willen afgeschaft zien, maar hij zou wel een verkeerd uitwerksel kunnen be komen, want het is niet zeker, dat er verscherping kome van die wet want- nu wordt het erg beknibbeld dat er zooveel wiukelkecs zijD, waar er in 't geheim genever wordt ge schonken. De waarheid is, dat do bestaande wet, er veel heeft toebijgedragen om de gevangenissen te ontvolken en M.Jansoü, den gewezen liberalen minister, verklaart dat er geen en- kolen magistraat of dokter gevon den wordt, die niet de weldaden van de huidige alcoolwet erkent. Die kan wel verkwisten Per jaar mipstens 80 duizend goudmark winnen, en dan nog er van ondertrekken met groote schul den is toch wel wat erg, Wie dit is Eene Amerikaansche filmartiste. En zeggen dat er zoovele mensohen zijn die I101 ger hebben, als men derge lijke verkwistingen moet vaststel len In Welle heeft men een katholieken burge meester genoemd buiten den raad. Het is een uittredend gemeenteraads lid dat zichzelf in de laatste gemeen teverkiezing niet meer op rang heeft gesteld. Zulks is een kaakslag voor al de andere katholieke gekozenen, want onder hen, is er du volgens don minister geen enkelen die be kwaam is, om in die klein gemeeDte burgomeester te zijn. De fronters hebben te Mol, eene overeenkomst gesloten voor ;het vormen van het Schepe.iGollege, met de katholieken om do socialisten er buiten te hou den. Langs om meer, wordt het duide lijk dat do fronters de handlangers zijn van de katholieken. Des te beter dan zal het volk ten minste weten, met wie het te doen heeft. In Duitschland heeft men eens de optelling gedaan, der invalieden van den oorlog. Weet ge hoeveel er zijn 736.867 I... En dan zijn er nog menschen die den oorlog niet verweDschen Wat er ook van zij, de werkendeklas die er hei eerste en het grootte slacht offer is, moet energiek optreden, om al degenen, onmachtig te maken, die er van droomen nog ooit oorlog te voeren Daarom is het noodig eens gezind te zijn, niet alleenlijk hier in België, maar gansch de wereld door en moet de socialistische partij go- steund worden, die er naar streeft voor eeuwig den oorlog te bannen en onmogelijk te maken. Do vredesge- d ach ten moeten onophoudend ver spreid worden. Te oud Ja, men is tegenwoordig spoedig te oud om nog werk te vinden. Wie hot ongeluk heeft op 5o jari gen ouderdom zijn werk te verliezen zal er nog moeiëlijk elders vinden. Dat zijn de vruchten van onze kapi talistische maatschappij. Jammer dat er nogzoovelen zijn, die ze hel pen in stand houden door de rijke menschen te steunen. Het Schepencollege te Aalst is dus gevormd, en waarlik het is een democratisch. Wel is waar staat M. Moyersoen aan 't hoofd, als burgemeester, maar die kan toch de demooratische gedachten niet stremmen, als de anderen willen. Inderdaad :twee socialisten, een fronter en een groenkruiser, vier democraten dus, die het Schepen college vormen, met den gekenden reactionnairen burgemeester, en als die willen, wordt er aan demo cratie gedaan. Het spreekt van zelf, dat men maar aan democratie kan doon, als er zout in 't baksken is, 't is te zeggen als de finantieën van de stad het toelaten; maar met een beetje goeden wil zal het mogelijks wel gaan. Wat er onmiddelijk moet ge daan worden, is het statuut der stadswerklieden en bedienden he spreken, om in voege te kunnen brengen. Maarin afwachting moe ten de loonen der stadswerkeis aangepast worden, met de duurte van het leven. Tot heden, gaan die menschen niet geleidelijk op met het index number, en sedert de laatste ver hooging van den duurte toeslag is het index number zöó gestegen dat minstens mot 25 franken per maand, hun duurte toeslag moet verhoogon Onzen vriend Haclterman, den secretaris van die categorie werk- liedon, heeft reeds hierop de aan dacht getrokken van het nieuw Schepencollege, en we durven veronderstellen, dat het de billijk heid dier vraag zal inzien. Zelfs met een slechten finan- tieëlen toestand, mag men do werklieden, voor hun geleverden arbeid geen hongerloon betalen. Openbare werken zijn er alt te voeren met de vleet, want in die menigvuldige nieuwe wijken, moet er gekasseid worden, en is er licht noodig. In Aalst hebben de Katholieken er altijd voor gezorgd, datervrp seholen oprezen om zoo te zeggen in alle werkers wijken en aan het Officieel onderwijs hebben ze nooit gedacht. Enkel beschikt de stad Aalst, over èèn officiëele meisjes schooi en twee officiëele jongensscholen, terwijl men er minstens een tien tal vryë scholen aantreft De gebouwen zijn archi slechts en ongezond. Het wordt hoogtijd, dat er naar middelen uitgezien worden, om de officieële centrale jongensohool te bouwen, waarvan het plan reeds lang is opgemaakt maar bij gebrek aan geld nog niet is kunnen gebouwd worden. Groote werken zijn uit te voe ren aan de Staatsmiddelbare scho len. aan teeken- en muziekscho len, in een woord, al die school lokalen zijn in groot verval en dienen goed hersteld te worden. Dital!eskóstge!d,we wetenhet. En toch is het oogenblik geko men om er ernstig aan te denken, want op het onderwijs onzer volkskinderen mag er niet ge spaard worden. En dan nog de Sociale instel lingen Ja, ja, er is werk op de plank Onlukkigljjk de kluiten zjjn niet zoo gemakkelijk te vin den. FRIEDERIK.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Recht en Vrijheid | 1927 | | pagina 1