Socialistisch weekblad voor het Arrondissement Aalst
choone Opsmukartikeleri. In de Kamer.
Van alles wat.
Mijn Hoekje.
«1- Jas 11
Prtjv !>e nummer 25 centiemen
13 Maart 1<»27.
BERICHT.
l
IT EN VRIJHEID
Arbeiders
Laat ons immer
volharden en wij
zuilen ge'ukken.
Voor hot vonstor van oen goud- I "enige duizende franken, zonder dao
Sm id te Bruss°l, stond ik to bewon- te rekenen welke koston dit
deren, de talr k«' gouden en diaman- dagelijks medebrengt,
to-' si -ra li, die er lagen ton toon J Ea als dit wel kar, door fabrikan-
getoio i waaraan er etiketten ton, ny voraars of bandelaars, dan
vuvn gehecht, hun verkoopprijs gebeurt zulks niet met hot geld go-
pieldende. wonnen door eigen arbeid, maar met
K'- i ri c met diamanten, lag ge- 1 het geld ontstolen aau hunne arbei-
iteekend 72 duizend franken; een i ders, die mei de g.-heole opbrengst
a deren daarnoven kost 105 dui- vaD hun werk ontvangen.
;ead franken en zoo waren er prij- Al de geschenken aan uwe cocet
zen ook van ve 1 minder. j ten gegeven, al de genoegens die go
H' t spre kt van zelfs, dat er voor er mede geniet, worden betaald met
h'uv -.l-r. sterken ijzerdraad was achtergehouden loon van die
1 v oeii i uit vr-.'s, dat er zekere werklieden, die ge zelf benijdt een
menschen zich van di' kostebare I hoed en een schoonejas te dragen,
sicra i ui zouden a eschaft hebben Oudankbareu die ge zijt
zonder er op to dei ken, de som aan Ge zoudt dat volk dat voor u werkt
don goudsmi i te betalen. en zwoegt moeten loven, omdat het
Ik stond al die juweelen te bewon- wil dulden, dat al die parasieten,
deren me afvragende: wie koopt zul- leven op hun arbeid, waardoor ze
ke duro sieraden j dan op den hoop toe nog veraclit en
't Zullen voor^ekor goene fa'oriek-I bespot worden:
werkers i roeis-rs, geere inyn- j Duren is een sc-hoone stad, maar
werkers) -eon .werkers zn.i, die blijvenduren, dat is wat anders.
inden zak kunnen schieten, om zoo
iets te koop-' eri het, aan nunne
vrouw of ochters aan te bieden.
En opeens staat er een lieer en
eene Uiuko juffer nevens mii. Het
lieve kind wilde een geschenkje van
M inheer, en zo trokken binnen.
Tot, mijn groet© verwondering,
'was 't e- n heer die ik heel goed ken
de liij is ge-hu -d. maar zal zuiks
dit oogonklik w«*l vergeten hebben,
want al ztiiio bezorgdheid ging naar
het aanbiddrli,jk meisje, dat hij nu
ook eens wilde voldoen.
't Duurde niet lang, of het koppel
verliet den goud winkel en heel ge
zwind en opgeruimd, stapte het
meisje aan don arm va» Mynheer,
langs den groóten post, do Ni--uw-
straat door.
Wie die mijnheer was
Wel vriend l zer of lezeres, laat
me toe u te zeggen, dat ik zijn naam
niet noemen zal, omdat zulks hier
ook niet noodig is.
Die heer is een fabrikant, die veel
werkmenschen voor zich laat wer-
k« n. die vee! geld verdient, op den
arbeid van anderen, en die het
moeiëlyk over zyn hart kan krijgen,
do loonen aan te passen, aan het
dure leven.
Dien heer, leeft in weelde en over
vloed zelf werkt hij heel weinig,
maar vindt toch dat het eene schande
is, dat d - werklieden er maar niet
willen in toestemmen m er dan acht
uren per dag te werk n want wie
zulks weigert, zijn luiërikken
't Is nog zoolang niet g leden, dat
ik dien zelf len heer hoorde uit varen
op het \v-Tk"nd vo'kin 't algemeen
en op de socialistisch" arbeiders in 't
Bezon li r lc n achtuxizen arbeids
dag was de ruine van 't land en van
do fabrikanten deloonen waren te
hoog liet volk was to schoon ge-
kie-vl, zo bezochten t voel de cine
ma's ze vr-ispii b' hun geld en van 't
span- hadd z geen gedacht.
Denk nu niet, dat dien heet fabri-
|an1 uiiz i ering i ner-n, het
overgr otst- - leelte van ie soort
m sr-hen denkt ovenals hu. Die her
ren kr. n er zich niet aangewen-
r- 'at er i"ts is veranderd ze
rii n'i nog altijd op den tijd van
vóór den oorl - toer. den werkdag
twaalf en m r uren bedroeg toen
do - rb' i Iers op kloefen liepen on in
lompen waren gehuld. Ze wenschen
di«n tyd terug
Welnu, die heeien hebben onge-
lyk.
Ze zouden moeten b' grypen, dat
do worklioden r cht hebben op be-
staa
staan, het)
Hoe daar een einde aankomt
Door vereeniging, door eendracht,
.:oor de macht van het werkende
'olk. als het die maar wil gebruiken.
Alt'. Nichols.
Ais hef in Rusland
alles zoo raar wensch gaat, en het
er zoo goed is voor de werkJiodon,
als de communisten ons willen doen
geiboven, waarom stellen ze dan
Rusland niet wagenw ijd open voor
eenieder
Nu moet men de toelating beko
men om er honon te gaan, en als men
die bekomt, mag men zijn eigen vertaler
niet mede nemen
Zulks riekt aangebrand want waar
men riots te verduiken heeft en men
wat goeds kan to men,zou men moe
ten snakken naar bezoekers, omdat
dezen zich zouden kunnen overtui
gen en aldus propagandmaken
voor hun bestuur.
De werkeloozen
betoogen te Brussel. Zij vragen werk
en onderstand. ZulKs zal niet belet
ten, dat r vele renteniers gevonden
worden, die de werk lo zen zullen
uitschelden voor luiaards en midde
lerwijl knorren tegen denachturigen
arbeidsdag. Zy die nooit werken vin
den, dat de anderen nooit genoeg
doen.
Ifeni' ge
een groepje soldaten tegen die hun
diensttijd hebben volbracht en nu
raar huis mogen koeren, ze zingen,
ze lansen en springen van blijdschap.
Vraagt hen, op hoeveel tijd zy hun
dienst kenden en altiid is het ant
woord op 4 k 5 maand.
Waarom dan niet ingaan op het
socialistisch voorstel 6 maanden
diensttijd.
't Is niet alleen goed voor don sol
daat, maar eene groote besparing
voor do Staatskas.
Ja, de militaristen ziin nog de
groote bazen maar hoelang Dog
Z'apen o*s na
Zooals gewoonlijk doen de chris
telijke werklieden, als de socialis
ten: ze wiile.u nu ook eene nieuwe
regeering zooals de socialisten met
oenig'- punten van sociaal belang.
Zijn hunne bazen wel van akkoord?
Hoe erg
In Chicago, is er nu oen kinder
hand - 1 ontdekt. Voor 500 tot 1500
dollars kon men er zich een kind
aansc;.affin. Wie verkoopt er zyne
kinderen Niemand, wapt eene moe
der kan het over haar hart niet kiij-
gen zich van een harer kinderen te
ontdoen. Als is eene moeder nog zoo
i n nog op een deftig be.- arrDt toCli dekt zy warm, is eou oud-
tg en, veelal niet het geval 3pr,1(»kwoord, en 't blijft maar al te
is, omd it er te veel parasieten zijn in
do wereld.
Men benijdt don werkman, van
zoodra hii een beetje welstand heeft j)e Copy van Geeraardsbergen en
bekomen j Cinema Ninove, te laat ingezonden
De heraanpassing der
Loonen en Wedden
van het Staafspersoneel.
Vervolg der
Redevoering van Volksvertegenwoordiger Pros
per De Bruyn in de Parlemenlszitting van
Dinsdag 21 Februari.
Ik houd er aan, eene andere moei
lijkheid aan te wijzen en ik vraag
aan de Regeeriog, eene laatste po
ging aan te wenden om ze uit den
weg te ruimen. Ik bedoel hot depar
tement van onzen vriend Anseele.
Onvermijdelijk zullen er wrijvin
gen zijn bij het personeel van zijne
verschillende departementen. Het
departement van Spoorwegen heeft
zyu zelfbestuur gekregen onder deu
vorm der Nationale Maatschappij,
terwijl do andere departementen
staatsdiensten zijn gebleven.
Het persor eel der spoorwegen be
komt een gunstiger regiem dan dit
der andere departementen.
Stelt gij u de moeilijkheden voor,
welke deze verschillende behande
ling zal doen ontstaan
Moet ik er op wijzen, dat agenten,
die aan eenzelfde examen hebben
deelgenomen, altijd eenzelfde be
vordering hebben gekend en ik
kan er bijvoegen, dat de bevordering
aan Post en Telegraaf lastiger was
dan bii de Spoorwegen dat deze
agenten, die tot hiertoe eenzelfde
loophaan hadden, te beginnen van
vandaag hunne kollega's van de
Spoorwegen beter zullen behandeld
zien Rechtuit gesprokon, de agen
ten zullen zulks niet begrijpen.
Moet ik nog verder gaan Nemen
wij het departement van Spoorwe
gen. De agenten van het Algemeen
Sekretariaat behoorden gisteren nog
tot, dit laatste departement. Vandaag
zijn zy er van gescheiden.
Wat het Ambt der Elektriciteit
betreft, is de helft van het personeel
overgegaan naar de Nationale Maat
schappij van Spoorwegen en de an
dere helft is in dienst gebleven van
don Staat.
Deze agenten hebben alty 1 eenzelf
de loopbaan gehad. Vandaag ziin ze
van malkander gescheiden. Indien
er uitzonderingen moeten gemaakt
worden, komt het ors voor. dat zulks
vooral zou moeten geschieden ten
voordeel" der agenten van de regies.
Inderdaad. Men mag den dienst
van het personeel van Telegrafen en
Posteri/en niet verg-lijken mft den
dienst der departementen van gezag
H' t personeel der regies heeft moei
lijke dienstverrichtingen, n. 1. des
nachts. Het is blootgesteld aan alle
weergestelton issen
Moet ik er op wijzen, dat het de
partement van Telegrafen en Tele
fonen beschikbare celden heeft om
aan ziin personeel '>enzelfden toe
stand te waarborgen als die van het
personeel dor Spoorwegen Wat de
Post betreft, zou eene oplossing kun
nen gevonden worden. Do tarieven
van de. Post zyn slechts vyfmasl hoo-
gerdan vóór den oorlog.
Sinds meD den frank gestahiliseord
heeft aan óón zevende van ziine
waarde zouden de posttarievon lo
gischerwiize metTmoeten vermenig
vuldigd worden.
Waarom moet men voortgaan, de
staats iensten uit te baten onder den
kostprijs
Buitendien ziin er verkeerdheden
die men o^middelyk zou moeten
doen verdwijnen.
Het departement van financiën,
hii v.. het a tit zeer slecht de diensten,
welke het. beheer der regies, en n. 1.
de Post, aan dit departement be
wijst.
Andere departementen handelen zoo
als dit van M. IloiPart.
Kan het dommer?
Wees gërust hoeren fabrikanten en
ny veraars, men zal weinige werklie
den ontmoeten, die voor hunnen bij
zit ca loaukons kunnen koopen van
zijnde,
week.
verschoven tot toekomende
Copy niet met inkt geschreven,
wordt niet meer opgenomen.
Do tarieven van T. T. zijn belache
lijk laag. Eon telefoongesprek kost
30 centiemen terwijl men voor eenen
brief 50 centiemen moet betaleü.
Men moet het publiek normale
prijzen doen betalen.
Al de benoodigheden, die de regies
zich in de partikuliere bedrijven
moeten aanschaffen kosten 8, 0 en 10
maal meer dan vóór den oorlog. Eu
wij zouden geen redelijke verhoo
ging durven eischen
Ik meen dat indien ge aan het pu
bliek normale prijzen deedt betalen
gij volledige voldoening zoudt kun
nen schenken aan uw personeel.
Ik weet heel goed, dat ODze regies
in betere voorwaarden moeten uitge
baat worden dan de partikuliere be
drijven, maar zuiks moet niet ge
schieden ten nadeele van het per
soneel.
In deze orde van gedachten doe ik
een laatsten oproep totde Regeering.
Ik ken het staatsperso cel. Ik heb er
laog mee omgegaan en ik moet be
kennen, dat het mij onbegrijpelijk
zou voorkomen indien de Reguering
verschillende toestanden moest
scheppen voor agenten die altijd op
dezelfde wijze behandeld werdoD.
Staat dus aan uwe^ Minister van
Spoorwegen toe op zijn personeel
van Post, Telegraaf en Telefoon de
formule toe te passen van de Natio
nale Maatschappij van Spoorwegen.
Dat schijnt mij des te meer vor-
rechtvaardigd, daar de Regeering
besloten heeft, de werklieden van
Post, Telegraaf en Telefoon op de
zelfde wijze te behandelen als de
werklieden der spoorwegen.
Waarom half werk doen? Waarom
niet tot het uiterste gaan, ten einde
nieuwe tegenstellingen te vermyden?
Er zijn er reeds teveel tusschen het
personeel Er bestaat alle reden om
te vreezen, dat zij zullen leiden tot
ontmoediging.
Ik geloof niet dat het noodig is,
aan de Kamer de wenschen en protes
ten mede te deelen, die ons vau
allerwege toekomen. Op den wensch,
uitgedrukt door do Paritaire Kom-
misie van P. T. T. L. Z. moet ik
nochtans de aandacht roepen van do
Kamer.
Deze motie luidt als volgt
De eventallige Kommissie van
Post, Telegraaf, Telefoon, Zeeweezen
en Luchtvaart, vergaderd op 18 Fe
bruari 1927
Na kennisgenomen te hebben van
de regeerings voorstellen inzake de
vöorloopige loonregeling
Verklaart dat zij de voorstellen als
onvoldoende beschouwt;
Is van oordeel dat de agenten der
staatsregies van P. T. T. Z L. niet
miDdor «unstig moeten behandeld
worden dan hunne vroegere kolle
ga's der Spoorwegen
De afgevaardigden zijn nochtans
van meoning dat het voorstel van de
Nationale Maatschappij niet volledig
voldoening schenken kan
Ziedaar, Mijne Heeren, do ziens
wijze van gansch het personeel
Ik besluit met de Regeering te
vragen, het gunstigste regiem toe te
passen aan al de agenten, werklie
den, bedienden en ambtenaren van
Spoorwogen, Post, Telefoon, Tele
graaf en Zeewezen de broodvorgoe-
ding toe te staan, zoo mogelijk vanaf
het index-cijfer 600.
Indien de Regeering a^ndienrecht-
matigen eisch v ldoening wou
schenken, b3n ik overtuigd, dat het
personeel het eens wezen zou om te
wachten tot h< t einde van het jaar
op de definitieve weddeberziening.
Zeer ui el op de Socialistische banken
gen, en we vervloekten die huis
jesmelkster, zonder haar te
kennen, zonder haren naam te
vragen omdat we weten dat ze
niet eene uitzondeiing is, maar
De diensten, door de Postaan de
andere departementen verleend, zou- j veeleer.de gtooto massa vorper
den behoorlijk moeten vertreed wor- soonlykt.
den, en dan zou mi,jn vriend Anseele
voldoening kunnen schenken aan
ziin personeel zonder de tarieven te
verhoogen.
Hoevele huurders worden er
niet door hunne huiseigenaars ge
stroopt FRIEDERIK.
Is mijnheer sprekelijk was de
vraag die gesteld wierd.door eene
kloek gebouwde vrouw, van onge
veer dertig jaren, en die aange
tast was door de griep.
Ze kwam een uur ver.
's Morgens was hare eigenares
haar komen bedreigen, dat ze zou
moeten verhuizen hebben ingeval
ze niet den gevraagden opslag
wilde betalen.
't Was nu reeds acht weken dat
men hare huishuur niet wilde ont
vangen, omdat ze weigerde, tien
franken per week te betalen. Ze
betaalde 6,50 fr.
Goed cn wei, moedertjo gewei
gerd te betalen, maar eischt men
wel teveel? Hoeveel was de huis
huur vóór den oorlog 1
Twee franken per week, mijn
heer, en dan nog met een lochting
van 20 roeden land, die ze ons se
dert lang afgenomen hebben.
Welnu, uwe huishuur volgens
de wet, bedraagt 150 0/0 meer,
dan in 1914, dus wekelijks 5,00 tr.
Ge betaalt dus nu reeds 1,50 fr.
por week to veel.
Ja, mijnheer, en dit is reeds
twee jaren, en nu wi! men tien
franken eischen!,
Die verdoemlo schrapzucht!-
gen
'k Zou er toch aan voldaan heb-
bon Mijnheer, maar 'tis me on
mogelijk Kijk, mijn man werkt in
Brussel, dichtbij hetTerkamoren-
bosch zijn weekabonnement kost
tien franken dagelijks heeft hy
1,50 fr. tram te betalen en hy
wint 130 franken per week
'k Heb vier kinderen, het oud
ste is51/2jaaren'tjongste 3 maan
den we zijn dus met zes perso
nen om te leven met 130 fr. min
de 19 franken onkosten van trein
en tram. Het is niet van kwaden
wil, maar geloof me Mijnheer, ik
kan niet. neen, ik kan niet.
En de arme vrouw weende
Inderdaad, men moet zonder
eenig menscholijk gevoel zijn, om
van die menschen, meer te durven
eischen. dan de wet bet toelaat.
Zy hebben nu reeds te kort,
veel te kort en iedere frank dat
men die menschen onwettig te
veel doet betalen, steelt men een
boterham uit den mond vau die
onschuldige kinderen, van den
vader, die nu reeds zich zal mogen
vergenoegen met een stuk droog
brood.
Zulke schrapzuchtige eigenaars
moest men kunnen veroordeelen.
om een paar maanden te leven,
met hetzelfde inkomen, van dit
gezin dat zij trachten te bestelen.
En wjj dachten op do groote ar
moede, die er in dit gezin moet ge
leden worden, ondanks dat den
vader zwoegt van den vroegen
morgend. tot den laten avond. Wij
dachten aan die onschul igeklein-
tjes, die van in hunne prilste jeugd
kennis maken met allerhande ont
beringen.
Wjj bekeken de arme moeder
die met de.D dood in 't hart en
haar ziek lichaam zich kwam ver
gewissen. of hot hare eigenares
toegelaten was, hare kinderen nog
meerdere ontberingen op te leg-
