Socialistisch weekblad voor het Arrondissement Aalst. ndien ze wilden Medehelpen Van alles wal. Mijn Hoekje. Jaar N° 18. Prijs per nummer 25 centiemen. 27 Maart HI27. Steunlijst Kooperaties Vakbeweging Arbeiderspartij RECHT EN VRIJEEIB De Politieke Staathuishoud kunde is de Moeder van het Socialisme Het is een ontegensprekelijk feit, tt de geestelijkheid over eene groote acht beschikt, en indien ze die hulp ,1de gebruiken, ze zou voorzeker een oot aantal christenen naar meer chtvaardigheid drijven en meer orde de samenleving kunnen brengen. Hoe dat Door haren invloed bij de geloovigen gebruiken, door hen meer eerbied >or 's lands wetten in te prenten, en t kunnen zij bij middel van de biecht het verleenen der kwijtschelding Dor de bedrevene zonden. 'k Sprak onlangs met een ouden jgarenmaker van Geeraardsbergen, ie in I879, lees goed in 1879 in eene erkstaking was betrokken, om meer >on. Die staking duurde reeds een drietal -eken; de stakers waren eensgezind en Duden voorzeker overwonnen hebben, are het niet, dat die eensgezindheid ierd verbroken, door de inmenging er geestelijkheid, die bij het afnemen er biecht, weigerde de absolutie te ge en, aan de stakers, die niet wilde be- iven, het werkt te zullen hervatten, pank hieraan ging den strijd verloren m de heeren patroons dankten hunne \r Overwinning aan den invoed dergeeste- ^Mjkheid. Tijdens den schoolstrijd, die de Katholieke partij ontketend heeft, tij „Jens het liberaal Gouvernement van 1879 tot 1884, was het ook de geeste- pjkheiddieerden grootsten rol inspeel de want, mijne eigene moeder, kreeg in ._den biechtstoel het deurken, omdat ik Haar de Stadsschool ging en mijn vader weigerde, me naar de vrijë school te lfcenden. En in ditzelfde geval hebben er zich te dien tijde duizende christenen -bevonden. Tijdens den strijd der gebroeders nDa-:ns in ons arrondissement, heeft de geestelijkheid niet opgehouden, haren nvloed te doen gelden in den biecht- itoel en ontelbaar zijn dezen, die alsdan Dok het deurken op den neus zijn ge iluwd. Nu is het in 't West Vlaamsche dat de geestelijkheid het lezen der bladen van de fronters verbiedt, en nu meenen "Hve, is het oogenblik gekomen, voor de geestelijkheid, om als ze nu, éénmaal iets wil doen ten voordeele van de kleinen, niet langer te dralen. Wat zc doen kan Welnu, er zijn zooveel christelijke Erijke menschen, die den Staat bedrie gen, in het aangeven van hun inko men om aldus minder lasten te moeten betalen. 1 Is den Staat bedriegen geen zonde Zeker, want diefstal blijft diefstal, het is om 't even tegenover wie hij wordt begaan. Waarom zou de geestelijkheid, het deurken in den biechtstoel niet wijzen, ^jaan dezen, die de absolutie komen vra- jjgen en weigeren restitutie te doen >n En de eigenaars dan, die vierkant njhunne botten vagen, aan de huishuur- in wet, en aldus hunne inwoners bestelen Idoor hen meer huur te doen betalen, I jals de wet hun toelaat Hier vooral kan de geestelijkheid, een schoonen en edelen rol vervullen, want het gaat hier, om aan de arme sukkelaars te doen terug geven, dat gene, wat hen onwettig is afgetruggeld. Moest de geestelijkheid nu, met de jaarlijksche biechtafneming, van haren invloed op dit gebied willen gebruik maken, ze zou 't bewijs leveren, dat zo van hare volgelingen eerbied eiscat voor's lands wetten, en vooral aan de zijde staat, van de ongelukkigen, die te zwak zijn tegenover hunne eigenaars, uit vrees uit hunne woning te worden gezet. Er zijn nog vele geloovigen die schrikken van het eeuwig vuur hierna maals, en wie sterft met eene doodzon de, zonder vergeving te nebben be komen, vliegt er recht naar toe. Hen dus de absolutie weigeren, ware vele franken in de zakken der huur ders doen terecht komen, die nu er toch, door een onrechtstreekschen dief stal worden uitgehaald. Maar 'k vrees er voor, dat er mag gehoopt worden op de tusschenkomst vanwege'de geestelijkheid, omdat het hier gaat voor de kleintjes en tegen de grooten, en we toch altijd hebben moe ten bestatigen, dat de geestelijkheid het houdt, langs den kant der bezitters. Nochtans hun rol is, de ongelukkigen meest hunne bescherming te schenken. Jammer genoeg, dat meestal het tegen deel waar is. Alfr. Nichels. Ziedaar den dag die ons aller aan dacht moet gaande maken. Meer dan ooit moet dit jaar de le Meiviering in het teeken van vrede en welstand voorde menschheid worden gevierd. Inderdaad, nooit is er vanwege de imperialistische kaste aan meer milita risme gedaan dan heden. Nooit heeft de noodzakelijkheid meer laten voelen, om te strijden te gen de reactie, want de ondervinding heeft ons geleerd, dat na onze gezond heid en ons bloed geofferd te hebben op het altaar van'tkapitalisme en'tmilita risme, zij ons nog het eenige, waar wij als mensch recht op hebben, ontneemt: WERK EN VREDE. De oorlog wordt immer gezocht door en voor de bezitters. Overeen paar jaren, toen voor de eerste maal, de Arbeidersconferentie van Washington den 8 urendag voor alle landen voorschreef, flikkerde er een kleine lichtstraal in de geesten der menschheid op, omdat elk dacht dat wij aldus naar welstand en genot voor het uitgebuite proletariaat overgingen. En toen Mac Donald te Genève van hetzelfde jaar zijn verlossend woord tegen het militarisme de wereld inzondt wierd het op een echte salvo van wege de menschheid begroet, omdat men hoopte... eindelijk de ware wereldvre de te kunnen bewerken. Maar helaas... het internationaal ka pitalisme, gaf zich niet verloren, en.... sinds er 2 jaar verloopen zijn. heeft het bloed met beeken gestroomd, voor de grillen van het kapitalisme. Mexico, heeft zijn slachtoffers ge kend; China is niet ten achter gebleven morgen misschien zullen andere landen volgen. Het kapitalisme, heeft opnieuw een sprong voorwaarts gedaan op de zwoe gers, ten koste van zooveel menschen- bloed, tengevolge haar welslagen, om den 8 urendag te saboteeren en het on ophoudend vervaardigen van oorlogs tuigen. Wij wekken dus al de arbeiders, mannen en vrouwen op, om hunne on verschilligheid —tegen over het gestook naar oorlog vanwege het kapitalisme van zich te schudden, en te toonen dat wij er genoeg van hebben. De stem moet uit aller borsten hel der klinken, dat wij niet langer meer de prooi willen zijn van een kleine minderheid van nietsdoeners, die enkel voor loei hebben, hun rijkdommen te verg: ootcn ten koste van ellende, en ontberingen, ja ten koste van bloed Op le Mei moet elk zijn wil toonen, opdat het georganiseerde proletariaat er in lukke, om eeneinde te stellen aan verdere broedermoord. Elk moet zijn vredeswil, zijn verbroederingsgeest te kennen geven. Dat kan men met deel te nemen aan do.massabetooging van le MEI. Maken wij ons dus gereed, om op te marcheeren in dichte drommen onder de kreet VOOR DEN 8 URENDAG TEGEN DEN OORLOG EN MI LITARISME VOOR DEN WERELDVREDE A. B. der stakers van Geeraardsbergen, bij plaatsgebrek en te laat ingezonden zijn de, verschoven tot toekomende week. Ze vormden bloc t Is gebeurd verleden week in de Kamer-sectieën der Eerste Afdeeling, waar we hébben kunnen bestatigen, dat katholieken, liberalen en fronters, bloc hebben gevormd tegen de Socialisten, in het benoemen van den verslaggever. Het ging over het wetsontwerp, nedergelegd door de Regeering, no pens de perekwatie der loonen van de Staatsbedienden, en dat met algemeene stemmen wierd aangenomen, min ééne onthouding. In dergelijke gevallen noemt men den verslaggever uit den sterksten groep en die was de Socialistische. Nu echter ging het anders, en de katholieken stelden MHeyman voor tegenover den Socialistischen kandi daat M. Maillien, en den uitslag was M. Heyman katholiek wierd gekozen, zelfs met de stemmen van de liberalen en deze van den aanwezigen fronter M. Van Opdcnbosch. Welke muilentrek kers. De Amnestie voor de politieke gestraften, is iets waaraan de socialisten samen met de groen-kruisers ieverig werken en. waar aan ook de communisten hun steun ver leenen. Ja, hier in België, zijn de communi sten voor algemeene kwijtschelding, maar in Rusland, waar ze zooveel van onze beste socialistische makkers sedert jaren in de gevangenissen houden, daar is er van geene kwijtschelding sprake. In Rusland is het zoo, dat al wie zich durft vèrzetten tegen het communi stisch regiem, onmiddelijk den mond gestopt, door opsluiting in de gevange nis, of verbanning naar Siberië, waar ze van koude en gebrek vrij kunnen kreveeren. Moesten ze elders eens de communi sten hetzelfde lot doen ondergaan Ze zouden hun keelgat open zetten. De Communisten zijn voor vermindering van diensttijd, en zelfs voor de onmiddelijke afschaf ling van de legers, daar waar zij niet den baas zijn. Maar integendeel, daar waar zij het al te zeggen hebben, dus doen wat ze willen, zooals in Rusland, daar is de diensttijd driejaren en meer, en versterken zij hun leger onophou dend. Rusland is meer militaristisch dan gelijk welk ander land, en terwijl de socialisten, werken en ieveren, om ver mindering van diensttijd te bekomen en aanstuwen naar de volledige ver dwijning der legérs, in alle landen, worden zij vanwege de communisten beschuldigd aan militarisme te doen. Neen, die mannen zijn geen huiche laars 1... Er is niets veranderd sedert den oorlog, herhalen gedurig dezen die den strijd der socialisten minachten, en hen doen doorgaan voor nutteloos. Hierin vooral munten de communi sten uit. Welnu, de communisten hebben in Gent een paar gemeenteraadsleden en één hunner, werkt tij een liberalen burgemeester en woont in het huis van een klerikaal fascist. Zeg eens vriend lezer, zoo 35 a 4o jaar geleden, toen de socialisten hun strijd begonnen, zulks ook kunnen plaats gehad hebben Zou een fabri kant geduld hebben, dat een zijner werklieden opkwam in den gemeente raad tegenover zijn eigen politiek Zou de eigenaar toegelaten hebben dat een zijner huurders in den gemeenteraad, opkwam tegen zijn politieke overtui ging Neen, noch het een, noch het ander zoo waar zijn geweest, want de socia listische partij, heeft vele slachtoffers geleverd, om in de politiek te verove ren, datgene.waar de communisten nu van genieten, om de socialisten te be kampen en te bezwadderen. Daar op het oogenblik in Engeland 1420 kooperaties met 204,360 man per soneel en ongëveer 5 millioen leden be staan. die voor het grootste gedeelte ook bij de vakbeweging zijn aangeslo ten, is de verhouding tusschen koope raties en vakbeweging een voornaam punt, vooral wanneer men bedenkt, dat de grootste kooperaties zich bevinden in de dichtst bevolkte arbeidersbuurten, zooals in de mijndistrikten, enz. De kooperaties speelden dan ook ge durende de algemeene staking en spe ciaal tijdens de daaropvolgende mijn werkersuitsluiting een groote rol, waar bij het tusschen verschillende plaatse lijke kooperaties en bestuurdersbonden van aktie tot nauwe samenwerking kwam, terwijl in andere gevallen hier en daar moeilijkheden ontstonden. Ge lijk in de vakbeweging, kunnen ook bij de kooperaties reeds thans problemen en symptomen werden waargenomen, die aantoon en in welke richting die dingen zich zouden kunnen ontwikke len. Zoo kwam b. v. als een onmidde lijk gevolg van de algemeene staking te Newcastle een bond van kooperatie- bedienden tot stand, die evenals de door den mijnwerkersleider Spencer te Nottinghamshire opgerichte distrikts- organisatie der mijnwerkers, versplin tering der krachten veroorzaakt. Beide organisaties plaatsen zich ten aanzien van haar akties meer of minder buiten de moderne beweging (geen kontribu- tie aan de politieke partij, stemming onder de leden vóór men tot staking overgaat, enz.) Daar tot dusverre de kooperatie-bedienden en arbeiders vol gens hun beroep bij de respektievelijke vakbonden waren aangesloten, werd de oprichting van een vakbond van alle kooperatie bedienden van een bepaald distriktbeschouwd als stichting vaneen soort Company Union d. w. z. een organisatie van alle in een bedrijf of onderneming werkzame arbeiders. Deze Company Unions worden vooral na de algemeene staking door de ondernemers in Engeland zeer in de hand gewerkt. In vakvereenigings- kringen is men dan ook van meening, dat dergelijke organisaties niet of tot de vakcentrale kunnen worden toege laten, terwijl de organisatie te New castle, die zich als vakbond liet regi- streeren en volgens de wet een vakbond is, aansluiting gewenscht acht, hetgeen de vakbeweging weer noopt te zeggen, dat met de wettelijke erkenning nog niet gezegd is, dat de organisatie vol doet aan de eischen der vakcentrale. Bovendien is door de aandeelhouders bepaald, dat de bedienden bij koopera ties lid moeten zijn van een bij het vak verbond aangesloten organisatie. Met deze bepaling is men het weliswaar in kooperatieknngen niet overal eens men is ook wel van meening, dat ten aanzien van het lidmaatschap van een vakbond volledige vrijheid moet be staan en ondernemers of kooperaties niet het recht hebben, hun personeel te dwingen lid van deze of gene of zelfs van hun eigen organisatie te zijn. De verhouding tusschen kooperaties en vakbeweging is tijdelijk zoo, dat het in i882 opgericht gemeenschappelijk ko- miteit met Pinksteren 1926 ontbonden is en in de plaats daarvan, volgens een overeenkomst tusschen kooperaties en vakbeweging, een nationaal scheidsge recht zal worden ingesteld, waarin de organisatie van kooperatiepersoneel en de vakorganisaties, bij welke koopera tiepersoneel is aangesloten, vertegen woordigd zullen zijn. De verhouding tot de arbeiderspartij is door een onlangs besproken overeen komst, die waarschijnlijk binnenkort van kracht wordt.aanzienlijk verbeterd. Een gemeenschappelijk komiteit zal streven naar een betere verhouding, een basis vaststellen voor gemeen schappeliiken arbeid en de toekenning van kiesdistrkten overwegen. De kapi talistische pers en speciaal de Times moeten tegen wil en dank de groote beteekenis van dezen stap erkennen en trachten natuurlijk de zaak zoo te stel len, alsof de kooperaties zullen worden overgeleverd aan de vakbeweging. De Daily Herald wijst er daarentegen 'k Sprak onlangs met een mij ner geburen, over de politiek en voor hem is het om'teven, wie er het land bestuurd, volgens hem; zjjn het allen dezelfde, elk zorgt voor zijn eigen zak, want ware hij er niet toe verplicht hij zou zelfs niet gaan stemmen. 'k Ben zeker, dat hij niet alleen dit gedacht deelt, en dat er nog velen zijn, die denken als hij. Hoe zeer hebben die menschen ongelijk. Noch in gemeenteraad, noch in Provincieraad, noch in Kamer of Senaat, noch in 't Ministerie is er te zorgen voor EIGEN ZAK maar daar is wel te zorgen voor den zak van eene klasse, en 't is wat de burgerspartijën altijd hebben ge daan, en wat nu de werkende klasse op hare beurt moet doen, als zij er de macht toe heeft. Welnu, het gaat die onverschil ligen niet aan, wie er de lasten botaald Het kan hen niet ver dommen. of de soldaten een lan gen diensttijd hebben te doen, of er hulp wordt gegeven aan de onvrijwillige werkloozen, of er een pensioen is voor de niet be zittende ouderlingen Ne6n, neen, het gaat hen wel aan, maar ze weten niet, dat ze dank hunne onverschilligheid medehelpen, aan datgene wat ze dagelijks vervloeken. Komt er een briefje om gelden bij den ontvanger te dragen, om hunne lasten te betalen,'tis een gesakker van de helsche duivels. Moet hun zoon naar de Kazerne voor vele maanden, 't is een ge ween dat hooren en zien vergaat. Is er werkeloosheid en geen steua. ze zitten in de meeste ar-, moede en ze weten niet, dat zij het zoo zelf hebben gewild. Dit alles aan die onverschil ligen wjjs maken is niet eene ge makkelijke taak. maar toch is het een' grooten plicht voor ons socia listen die menschen trachten aan 't verstand te brengen, dat ze ongelijk hebben. Zijn we niet bij machte het met onze welsprekendheid te doen, laat ons dan hen wat geschriften in de handen stoppen. Ons bla ije is hierom goed ge schikt en na het hen enkele ma len besteld te hebben-, vraagt hem dan om bestendig lezer te worden. Aldus zullen wij van die onver schilligen wel bewuste sooialisten j maken, die voortaan geen onver- I schilligen meer zullen zijn, maar misschien wel goede propagan disten. FRIEDERIK. op, dat de zakenpolitiek der verbruiks- kooperaties gedurende een konftikt uit sluitend wordt bepaald door de han delsleiding, die met de bedoelde over eenkomst niets te maken heeft. In dit verhand kan het interessante feit vermeld worden, dat ook in de Ve reenigde Staten de kooperaties en de arbeidersbeweging dichter bij elkaar gekomen zijn. Na breedvoerige bespre kingen heeft namelijk het vijfde kon- gres van bet verbond van kooperaties m Amerika onlangs een resolutie aan genomen, waarin gezegd wordt dat de kooperatieve beweging een deel der ar beidersbeweging vormt en met de or ganisaties der arbeiders en boeren zal samenwerken.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Recht en Vrijheid | 1927 | | pagina 1