NIET RUSTEN Socialistisch weekblad voor liet Arrondissement Aalst. Mijn Hoekje. li» Jaar N° 14. Prijs per nummer 25 eeutiemen. 8 April 1927. Natuur en Socialisme. Naar Geeraardsbergen. RECHT EN VRIJHEID j Door vereeni- I gingenmachttot verwezenlijking j van het li Socialisme Het duurt nu reeds jaren dat som mige bladenregelmatig herhalen dat de socialistische partij haar hoogte pant heeft bereikt, dat haar verval nabij is, dat het socialisme zelve bankroet is en er dus over 't socialis me in 'tkort niet meer zalgesproken worden. Vóór den oorlog werd zulks dagelijks in de burgersbladen ge schreven en nu is het nog zoo. Houden deze schrijvers hunne wenschen voor werkelijkheid of ge- looven ze wel zelf wat zij schrij ven Misschien denken zij door gedurig hetzelfde te herhalen, het toch in gang te doen vinden en zich voor stellende dat, omdat er wel hier of daar wel eens voorde Werkliedenpar tij een tegenslag te bespeuren is, het voldoende ls hard te schreeuwen dat de socialistische partij aan'tverbrok kelen is, om waarlijk onze Partij te kunnen klein krijgen. Andere middelen zijn gebruikt ge worden om den groei ónzer partij, onzer syndikaten en andere organi- satiën te beletten. Velen herinneren zich nog hoe dwang, vervolging hebben geheerscht; genoeg onzer partijgenooten hebben er zelf de slachtoffers van geweest en toch zijn wij gegroeid ineen strijd, waar in onze tegenstrevers alle voordee- len hadden. Alle macht op politiek gebied, meester in alle openbare be sturen, en tegenover hen een groep moedige m innen, die niets anders bezaten dan hunne liefde voor hnnne klasse en hun ideaal, maar door hetwelke zij ook de noodige wils kracht hadden vol te houden en on verpoosd to werken aan de organisa tie der arbeiders. Het is aan onze tegenstrevers niet gelukt de arbeiders, zelf deze van den buiten verwijderd te houden van de socialistische partij, door de socialisten voor te stellen als vij anden van den godsdienst, het fami lieleven en nog meer. Zij hebben ondervonden dat de arbeiders-massa begrepen heelt dat de enkele verbe teringen, dewelke er gekomen zijn, veroverd werden door den strijd d9r socialistische partij. Een partij, als de Werkliedenpartij, wier organisa- tieën zich van dag tot dag nog ver sterken. waar nevens de reeds be staande inrichtingen, er dagelijks nog nieuwo worden opgericht, op gebied van coöperatie, mutualiteit en ook door dewelke op dit oogen- blik een grootere poging gedaan wordt,om aan de geestelijke ontwik- keling onzer arbeiders een stuw voorwaarts te geven, door het stich ten overal van comiteiten voor ar beidersopvoeding, zulke partij heeft ook do to komst voor haar som mige bladen maken nog al gewag erover, omdat w« er standvastig op wijzen, dat de socialistische bladen niet het getal lezers tellen, volgens de belangrukhoid van ons ledental. Het is oen leemte in de partij, en elke groep, elke organisatie zou zich bijzonder moeten op toe leggen om van al onze leden getrouwe le zers der socialistische bladen te ma ken. De invlo-d vande vijandelijke pers is niet te ontkennen, en dat deze pers over middelen beschikt, en bij zonder over geldmiddelen, over de- welke wij niet beschikken dit, is ze_ kor maar ware de onverschilligheid van velen, ie zich socialist noemen niet zoo groot, wij zouden zeker in staat zijn, meer uitbreiding aan de bladen te geven en ook meer voldoe ning aan de lezers. Maar den laat- sten tijd is er opdit gebied in ver schillende stroken van 't land veel gedaan, en is daar ook dan het le zerstal zeer geklommen. Do ouderen zouden bijzonderlijk moeten zorgen dat onze bladen gelezen worden door de jeugd. De ouders zouden het zich ten plicht moeten rekenen, om hun ne kinderen de socialistische bladon bijzonder voor de jeugd geschreven te doen lezen. Want 't is door meer dere kenDis, dat men meerdere over- tuiging opdoet, en bijgevolg zelf in staat is mt-è te helpen aan de ver spreiding onzer gedachten. Wij zijn tegenwoordig ooggetuige van de pogingen gedaan door de conservateurs oenerzijds om eene partij te vormen van al degene, die denken dat er reeds te veel is ge daan geworden voor de arbeidende klasse, en de domokratie te machtig wordt, en langs de andere zijde kun nen wij vaststellen, hoe er ook in de katholieke party pogingen aange wend worden, om de eenheid te be werken tusschen de verschillende standen-organisatiën. Het doel van de eene als van de andere is de macht der arbeiders op politiek en ook op gebied van organisatie teg6n te wer- len. Want de katholieke leiders die nu uit partijbelang en bijzonder uit vijandschap voor 't socialisme, trachten om terug de katholieko een heid te verweaentlijken, maar wier economische belangen nog al dik wijls het tegenovergestelde zijn, van de belangen der arbeiders, zullen wel bij do eerste gelegenheid, als die katholieke eenheid zou verwezent- iijkt zijn, wel aan de Kristene syndi katen laten voelen, dat zy in de katholieke partij maar geduld wor den uit politiek belang. En wie zegt ons, dat het zelf hun doel niet is, het weinige strijdkarakter als wer kers, dat er in de werkerssyndika- ten bestaat, te doen verdwijnen, en natuurlyk ten voordeele der bezit ters. Zoo lezen wij toch in een katho liek blad, voorstaander van de kat holieke eenheid, dat de syndikaten vroeger misschien wel hun nut heb ben gehad. Maar nu dat de doeleinden zijn bereikt, dewelke de syndikaten zich stolden, verliezen zij ook alle dagen iets meer hunner reden van bestaan, schrijft dit blad. Volgens dit blad zijn de arbeiders zeker van hun loon, weten zij dat er aan de achturenwet niet meer zal getornd worden kan duidelijker het verlangen uitge drukt worden, de syndikaie bewe ging te zien verzwakken, en zulks op een oogenblik dat de arbeiders verplicht zyn eiken dag te vochten, om hun loon oen weinig in een over eenstemming te brengen met de le vensduurte, en dat er in de burgers pers nog eiken dag een aanval in regel gedaan wordt tegen de acht urenwet. Het ontbreekt niet aan 't verlangen bij vele katholieke leiders als liberalen om den achturenwet af te schaffen, maar zij houden zich terug uit vrees voor 't verzet van de georganiseerde arbeiders. De tegen strevers aller kleur wenschen niet beter, dan de socialistische organi sation te zien verzwakken in't be lang van de bezittende klasse, maar het zal maar bij wenschen blyven, want de arbeiders zyn nu reeds ge noeg bewust om te weten, dat zon der de socialistische orcanisatioën er voor de arbeiders niet meer te denken is aan nog zoovele hervor mingen, die kunnen en moeten ver- wezentlykt worden om 't lot der ar beiders te verbeteren. Moesten de arbeiders zich laten vangen doorliet geschrijf van som migo bladen, en gaan minder bolang stellen in de macht der vereeniging, dan zou het zeker niet lang dureD, of do enkele bekomen verbeteringen werden terug aan de arbeiders ont nomen. Daarom helpe elk aan de propa ganda voor de verspreiding onzer bladen, om meer en meer by do arbeiders de socialistische overtui ging te versterken. G. DE NAUW. Het Socialisme gaat teil gronde, is gedoemd om te verdwijnen, omdat het onnatuurlijk is en in zich bevat de maatschappelijke wauorde, ver oorzaakt door don gohuldigden on- derlingen strijd dor klassen van onze samenleving. Dit zyn, in enkele woorden samen gevat, de besluitselen die wij kun nen opmaken uit de menigvuldige betoogen iu den laatsten tijd ver schenen in de vijandelijke bladen en tijdschriften. De eenen zeggen dat de maat schappij coed is. Zy is goed, omdat God ze zóó heeft geschapen en ge wild. Alle streven naar verandering in de maatschappelijke toestanden is uit den booze, omdat het een strijd is tegen de uatuurlyke goddelijke macht. De anderen zijn van oordeel dat men alles moet laten gebeuren, niet ingrijpen. Wat bestaat is noch goed, noch slechthet bestaat om dat het niet anders kan, omdat den vrije loop der omstandigheden het zóó heeft gewild. Zij zijn de voor staanders der algeheele, der natuur lijke vrijheid. Wonder toch, dat die beide stand- Dunten elkaar zoo nauw raken, al- loewel zy uitgaau van menschen die nochtans hemelsbreed verschillen van opvatting over maatschappe lijke toestanden en in godsdienstig opzicht. Beiden komen op hetzelfde neèr berusting in zijn lot. Maar in feite is dit verschil maar schyn, want in werkelijkheid hebben zij, katholieken en liberalen, een ge meenschappelijk belaDg, die voor hen van veel meer beteekenis is dan al de vitterijen over maatschappij leer en god-diei.ery. Dit gemeen schappelijk belang, het eenigo na tuurlijke beweren wij, is; het behoud hunner voorrechten en geldkoffers. Terzij gelaten het besluit van het geen voorafgaai. zouden wy kunnen vragen watêzij eigenlijk bedoelen met het natuurlijke Is het de menschelijke natuur of de domme kracht der natuurelementen Als er ergens op zee een storm los barst, is dat ook natuur. Wil dat zeggen dat do reizigers en beman ning van oen verrast schip niets mo gen in 't werk stellen om zich te redden en, omdat het natuur lijk is, zoo eenvoudig moeten be rusten in 't verdrinken Of, boter nog, als er ergens brand ontstaat ten gevolge van den bliksem, moet men het dan maar laten branden, onder voorwendsel dat, het natuur lijke want, ook dat is natuur moet geeërbiodigd worden Neen, het zyn niet meer do na tuurelementen waartegen de m°n schen, en bijzonderlijk de arbeiders, te stryden hebben, maar andere.veel vreeseljiker machten, die blind en onbewust, behept met de domme kracht der dingen en voortgozweept door het tot zelfzucht misvormde natuurlijke in den monsch, werken in odzo kapitalistische samenleving: de macht van de bezitters die do menschheid in gevaar brengt. Zij die er voordeel bij hebben bij j die toestanden, vindon het heel na- zooals do ouderen onder ons er een hebben gekend over eon dertigtal jaren. Neen, mannen van het natuurlijke, wy danken er voor. Het berusten in het loten het laten gebeuren behoort tot hot verleden, tot de ver telseltjes waarmee men kinderen troost of bang maakt. Wy worden bewust van onze macht en onze maatschappelijke roeping. Uw na tuurlij k ki odhet proletariaat, maakt zien gereed u het purperen haartjen, het eenig purperen haartjen waarin uwe macht bestaathet privaatbe zit der voortbrengstmiddelen, uit te rukken, zooals Scylla, de konings dochter uit de godenleer, het purpe ren haartjen baars vaders, waarin zijn macht beruste, uitrukte. Wat gij er ook over senryft of zegt;al ware het Socialisme volgens u nog onnatuurlijker, t:el privaat bezit der voortbrengstmiddelen, al word het nog duizendmaal door het recht gerechtvaardigd en door den godsdienst geheiligd, verdwijnen moet en zal het. Het zal verdwijnen niet alleen door den wil van hen die den onderlingen strijd der klassen in onze samenleving huldigen, maar ook door de werking der krachten in onze maatschappij, die het kapita lisme onmogelijk en het Socialisme noodzakelijk maken, namelijk de natuurlijke krachten gesteund op hot maatschappelijk recht. Dat maatschappelijk recht zal het Socialisme verwozentlyken, omdat het vereert en huldigt het eenige natuurlijke den Arbeid en do ge lijkheid onder do menschen. L. Van dor Maelen. Wanneer Waarvoor Wel, wel, ge zijt het toch zeker nog niet vergeten, den schitterenden triomf door onze Socialistische vrienden, aldaar behaald met de jongste ge ineenteverkieziDgen Volstrekte Socialistische meer derheid Socialistichen burgemee ster, Socialistisch Schepencollege l Welnu, heel waarschijnlijk zul len we onzen vriend De Nauw den knappen burgemeester van het Roode Geeraardsbergen, inhul digen op 15 Mei eerstkomende. En van nu af, moeten we ons voornemen dien dag moet alwie zich socialistisch noemt, te Gee- raadsbergen zijn. Van nu af zorgen we er voor. De gr-oote Schoolvacantie zal dit jaar opnieuw op 15' Juli beginnen oin op I* September te eindigen; Minister Huysmans, is van ge- Mussolinï den Italiaanschon tiran, wordt een gevaar voor den wereld vrede. Nu leeft hij in conflict met Zuid Slavië en we meenen, dat het hoog tijd wordt, dat den Staten bond zou ingrijpen, en dien hoog vlieger doen begrijpen, dat men met gevaarlijke menschen onzacht dient te handelen. tuurlijk dat éen handvol schrap- i voelen, dat het zou moeten zijn, zuchtige en machtsdronken indivi- ie Juli en 15' Oogst, maar in de duën, de vior vijfden der inwoners D d^zer aarde beheerschen, eudatdo Regeering is men, voor die da- ellende en ontberingen der over- mms nog niet gewonnen, grooto meerderheid zij die het meeste recht op bestaan hebben worden omgezet in rijkdom en macht voor enkelen. Ah moest, die God. in wiens naam onze maatschappij heilig en onaan tastbaar wordt verklaard, eens op aardo neerdalen, hoe zou hij verwon derd zijn over de zonderlinge opvat ting van 't gebruik zijnor schep ping Beter ware het voor hen den raad te volgen van die andere profe ten alles laten gebeuren, niet in grijpen. Dan ten minste zouden zy geen gevaar loopon op leugen en be drog te worden botrapt door hun God Moesten wy, arbeiders, gehoor ge ven aan den raad dier profeten, dan zouden wy eonleventje genieten, een waar paradijs een natuurlyk para- dys dan nog op aardo zou het zyn, Voeg daarby het socialistisch ontwerp voor de zes maanden diensttyd der soldaten, waarover het verslag reeds is verschenen, en dat voorzeker ook wat herrie mede brengen zal, en ge zult be grijpen, dat do dagen van ons hui dig Gouvernoment zyn geteld. Een gemengd Ministerie strui kelt nog al eens, vooral omdat on ze socialistische Kamerleden er ook de partijgenoten vergeten, in veel gevallen, dat ze nog niet de meerderheid zyn. 't Is waar voor het volk moet zorgen. FRIEDERIK. Ja, beste lezers, 't is ziek, 't is ziek, en me dunkt erg ziek. Ge weet niet wat? Wol,'t is onze regeering en me dunkt ze zal niet lang meer leven, en 't zoo me niet verwonderen 't is Zon dag avond als ik dit schrijf dat 't beestje reeds dood is wanneer ge dit Hoekje leest. 'k Wil u zeggen, dat er bij de socialisten groot verzet begint te komen, maar 'k voeg er toch bjj de Socialistische Kamergroep, zijn toch drollige mannen. ©ie meenen dat ze volledig den baas zijn. Die zijn tevreden als er wat gedaan wordt in 't voordeel der kleintjes. Zoo hebben ze niet gegrold, wanneer de pensioenen aan de verminkten van den arbeid door deze regeering merkelijk zijn ver hoogd ook niet bij de verhooging van de subsiedieën aan de mutua liteiten en als de loonen on de wedden van de staatswerklieden en beambten redelijk zijn verhoogd en voor wat de verdubbeling der pensioenen onzer ouderlingen betreft, zulks wierd door hen toe- gejuigd, als op hun gedurig aan dringen ons Gouvernement aan kondigde, dat zulks weldra, door eene wet zal vastgelegd worden Het zelfde is gebeurd wanneer nu het inkomen der werklieden, bedienden en kleine burgers ge deeltelijk wierd ontlast, maar toen er vanwege die fraktie die mede hare vertegenwoordiging beeft in 's lands hooger besturen, 't is te zeggen van de rijke mensohen klasse, ook gevraagd wierd om hun wat te ontlasten, dan ging de kat op de koord. Dit was bet geval verleden week, toen onze regeering, be wust dat ook DIE klasse iets van den koek eischte, voorstelde den supertaks te verminderen, voor degroote fortuinen. De Socialisten zagen daarin, dat het princiep van den super taks ging aangetast worden, ook den triomi van eene gevoerde campagne tegen dien taks, die de groote fortuinen nog al nijpt, en vandaar het groot gerucht in de Kamer, waar we zagen, dat al de voorstellen der socialisten diens aangaande verworpen wier den, en de Socialistische Ministers, zelfs stemdon tegen de sociali stische voorstellen, omdat die voorstellen regelrecht stonden tegen het projet van 't Gouverne ment, dus ook tegen het projet der Socialistische Ministers Het spreekt van zelf, dat derge- lijken toestand niet kan blijven duren en er dus onweer in de lucht hangt. Het is ook gebeurd, in de stem ming der begrooting van 't leger, waar de Minister van Landsver dediging, zich den steun heeft zien weigeren van een aantal Socialistische Kamerleden. Nu gaan we onlangs de bespre king hebben over het wetsontwerp over de amnestie of kwijtschel ding voor degenen die tijdens den oorlog op taalgebied met den vijand hebben samengewerkt en van nu af, kondigen liberale Mi nisters aan, dat bij de aanneming van dit wetsontwerp zelfs aan neming in de Kamerscctieën zij er zullen van ondertrskken.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Recht en Vrijheid | 1927 | | pagina 1