NIET RUSTEN
Socialistisch weekblad voor liet Arrondissement Aalst.
Mijn Hoekje.
li» Jaar N° 14.
Prijs per nummer 25 eeutiemen.
8 April 1927.
Natuur en Socialisme.
Naar Geeraardsbergen.
RECHT EN VRIJHEID
j Door vereeni-
I gingenmachttot
verwezenlijking
j van het
li Socialisme
Het duurt nu reeds jaren dat som
mige bladenregelmatig herhalen dat
de socialistische partij haar hoogte
pant heeft bereikt, dat haar verval
nabij is, dat het socialisme zelve
bankroet is en er dus over 't socialis
me in 'tkort niet meer zalgesproken
worden. Vóór den oorlog werd zulks
dagelijks in de burgersbladen ge
schreven en nu is het nog zoo.
Houden deze schrijvers hunne
wenschen voor werkelijkheid of ge-
looven ze wel zelf wat zij schrij ven
Misschien denken zij door gedurig
hetzelfde te herhalen, het toch in
gang te doen vinden en zich voor
stellende dat, omdat er wel hier of
daar wel eens voorde Werkliedenpar
tij een tegenslag te bespeuren is, het
voldoende ls hard te schreeuwen dat
de socialistische partij aan'tverbrok
kelen is, om waarlijk onze Partij te
kunnen klein krijgen.
Andere middelen zijn gebruikt ge
worden om den groei ónzer partij,
onzer syndikaten en andere organi-
satiën te beletten. Velen herinneren
zich nog hoe dwang, vervolging
hebben geheerscht; genoeg onzer
partijgenooten hebben er zelf de
slachtoffers van geweest en toch
zijn wij gegroeid ineen strijd, waar
in onze tegenstrevers alle voordee-
len hadden. Alle macht op politiek
gebied, meester in alle openbare be
sturen, en tegenover hen een groep
moedige m innen, die niets anders
bezaten dan hunne liefde voor hnnne
klasse en hun ideaal, maar door
hetwelke zij ook de noodige wils
kracht hadden vol te houden en on
verpoosd to werken aan de organisa
tie der arbeiders.
Het is aan onze tegenstrevers niet
gelukt de arbeiders, zelf deze van
den buiten verwijderd te houden
van de socialistische partij, door
de socialisten voor te stellen als vij
anden van den godsdienst, het fami
lieleven en nog meer. Zij hebben
ondervonden dat de arbeiders-massa
begrepen heelt dat de enkele verbe
teringen, dewelke er gekomen zijn,
veroverd werden door den strijd d9r
socialistische partij. Een partij, als
de Werkliedenpartij, wier organisa-
tieën zich van dag tot dag nog ver
sterken. waar nevens de reeds be
staande inrichtingen, er dagelijks
nog nieuwo worden opgericht, op
gebied van coöperatie, mutualiteit
en ook door dewelke op dit oogen-
blik een grootere poging gedaan
wordt,om aan de geestelijke ontwik-
keling onzer arbeiders een stuw
voorwaarts te geven, door het stich
ten overal van comiteiten voor ar
beidersopvoeding, zulke partij heeft
ook do to komst voor haar som
mige bladen maken nog al gewag
erover, omdat w« er standvastig op
wijzen, dat de socialistische bladen
niet het getal lezers tellen, volgens
de belangrukhoid van ons ledental.
Het is oen leemte in de partij, en
elke groep, elke organisatie zou
zich bijzonder moeten op toe leggen
om van al onze leden getrouwe le
zers der socialistische bladen te ma
ken.
De invlo-d vande vijandelijke pers
is niet te ontkennen, en dat deze
pers over middelen beschikt, en bij
zonder over geldmiddelen, over de-
welke wij niet beschikken dit, is ze_
kor maar ware de onverschilligheid
van velen, ie zich socialist noemen
niet zoo groot, wij zouden zeker in
staat zijn, meer uitbreiding aan de
bladen te geven en ook meer voldoe
ning aan de lezers. Maar den laat-
sten tijd is er opdit gebied in ver
schillende stroken van 't land veel
gedaan, en is daar ook dan het le
zerstal zeer geklommen. Do ouderen
zouden bijzonderlijk moeten zorgen
dat onze bladen gelezen worden door
de jeugd. De ouders zouden het zich
ten plicht moeten rekenen, om hun
ne kinderen de socialistische bladon
bijzonder voor de jeugd geschreven
te doen lezen. Want 't is door meer
dere kenDis, dat men meerdere over-
tuiging opdoet, en bijgevolg zelf in
staat is mt-è te helpen aan de ver
spreiding onzer gedachten.
Wij zijn tegenwoordig ooggetuige
van de pogingen gedaan door de
conservateurs oenerzijds om eene
partij te vormen van al degene, die
denken dat er reeds te veel is ge
daan geworden voor de arbeidende
klasse, en de domokratie te machtig
wordt, en langs de andere zijde kun
nen wij vaststellen, hoe er ook in de
katholieke party pogingen aange
wend worden, om de eenheid te be
werken tusschen de verschillende
standen-organisatiën. Het doel van
de eene als van de andere is de macht
der arbeiders op politiek en ook op
gebied van organisatie teg6n te wer-
len. Want de katholieke leiders
die nu uit partijbelang en bijzonder
uit vijandschap voor 't socialisme,
trachten om terug de katholieko een
heid te verweaentlijken, maar wier
economische belangen nog al dik
wijls het tegenovergestelde zijn, van
de belangen der arbeiders, zullen
wel bij do eerste gelegenheid, als die
katholieke eenheid zou verwezent-
iijkt zijn, wel aan de Kristene syndi
katen laten voelen, dat zy in de
katholieke partij maar geduld wor
den uit politiek belang. En wie zegt
ons, dat het zelf hun doel niet is,
het weinige strijdkarakter als wer
kers, dat er in de werkerssyndika-
ten bestaat, te doen verdwijnen, en
natuurlyk ten voordeele der bezit
ters. Zoo lezen wij toch in een katho
liek blad, voorstaander van de kat
holieke eenheid, dat de syndikaten
vroeger misschien wel hun nut heb
ben gehad.
Maar nu dat de doeleinden zijn
bereikt, dewelke de syndikaten zich
stolden, verliezen zij ook alle dagen
iets meer hunner reden van bestaan,
schrijft dit blad. Volgens dit blad
zijn de arbeiders zeker van hun loon,
weten zij dat er aan de achturenwet
niet meer zal getornd worden
kan duidelijker het verlangen uitge
drukt worden, de syndikaie bewe
ging te zien verzwakken, en zulks
op een oogenblik dat de arbeiders
verplicht zyn eiken dag te vochten,
om hun loon oen weinig in een over
eenstemming te brengen met de le
vensduurte, en dat er in de burgers
pers nog eiken dag een aanval in
regel gedaan wordt tegen de acht
urenwet. Het ontbreekt niet aan 't
verlangen bij vele katholieke leiders
als liberalen om den achturenwet af
te schaffen, maar zij houden zich
terug uit vrees voor 't verzet van de
georganiseerde arbeiders. De tegen
strevers aller kleur wenschen niet
beter, dan de socialistische organi
sation te zien verzwakken in't be
lang van de bezittende klasse, maar
het zal maar bij wenschen blyven,
want de arbeiders zyn nu reeds ge
noeg bewust om te weten, dat zon
der de socialistische orcanisatioën
er voor de arbeiders niet meer te
denken is aan nog zoovele hervor
mingen, die kunnen en moeten ver-
wezentlykt worden om 't lot der ar
beiders te verbeteren.
Moesten de arbeiders zich laten
vangen doorliet geschrijf van som
migo bladen, en gaan minder bolang
stellen in de macht der vereeniging,
dan zou het zeker niet lang dureD, of
do enkele bekomen verbeteringen
werden terug aan de arbeiders ont
nomen.
Daarom helpe elk aan de propa
ganda voor de verspreiding onzer
bladen, om meer en meer by do
arbeiders de socialistische overtui
ging te versterken.
G. DE NAUW.
Het Socialisme gaat teil gronde, is
gedoemd om te verdwijnen, omdat
het onnatuurlijk is en in zich bevat
de maatschappelijke wauorde, ver
oorzaakt door don gohuldigden on-
derlingen strijd dor klassen van onze
samenleving.
Dit zyn, in enkele woorden samen
gevat, de besluitselen die wij kun
nen opmaken uit de menigvuldige
betoogen iu den laatsten tijd ver
schenen in de vijandelijke bladen en
tijdschriften.
De eenen zeggen dat de maat
schappij coed is. Zy is goed, omdat
God ze zóó heeft geschapen en ge
wild. Alle streven naar verandering
in de maatschappelijke toestanden
is uit den booze, omdat het een strijd
is tegen de uatuurlyke goddelijke
macht. De anderen zijn van oordeel
dat men alles moet laten gebeuren,
niet ingrijpen. Wat bestaat is noch
goed, noch slechthet bestaat om
dat het niet anders kan, omdat den
vrije loop der omstandigheden het
zóó heeft gewild. Zij zijn de voor
staanders der algeheele, der natuur
lijke vrijheid.
Wonder toch, dat die beide stand-
Dunten elkaar zoo nauw raken, al-
loewel zy uitgaau van menschen die
nochtans hemelsbreed verschillen
van opvatting over maatschappe
lijke toestanden en in godsdienstig
opzicht. Beiden komen op hetzelfde
neèr berusting in zijn lot. Maar in
feite is dit verschil maar schyn,
want in werkelijkheid hebben zij,
katholieken en liberalen, een ge
meenschappelijk belaDg, die voor
hen van veel meer beteekenis is dan
al de vitterijen over maatschappij
leer en god-diei.ery. Dit gemeen
schappelijk belang, het eenigo na
tuurlijke beweren wij, is; het behoud
hunner voorrechten en geldkoffers.
Terzij gelaten het besluit van het
geen voorafgaai. zouden wy kunnen
vragen watêzij eigenlijk bedoelen
met het natuurlijke Is het de
menschelijke natuur of de domme
kracht der natuurelementen
Als er ergens op zee een storm los
barst, is dat ook natuur. Wil dat
zeggen dat do reizigers en beman
ning van oen verrast schip niets mo
gen in 't werk stellen om zich te
redden en, omdat het natuur
lijk is, zoo eenvoudig moeten be
rusten in 't verdrinken Of, boter
nog, als er ergens brand ontstaat
ten gevolge van den bliksem, moet
men het dan maar laten branden,
onder voorwendsel dat, het natuur
lijke want, ook dat is natuur
moet geeërbiodigd worden
Neen, het zyn niet meer do na
tuurelementen waartegen de m°n
schen, en bijzonderlijk de arbeiders,
te stryden hebben, maar andere.veel
vreeseljiker machten, die blind en
onbewust, behept met de domme
kracht der dingen en voortgozweept
door het tot zelfzucht misvormde
natuurlijke in den monsch, werken
in odzo kapitalistische samenleving:
de macht van de bezitters die do
menschheid in gevaar brengt.
Zij die er voordeel bij hebben bij j
die toestanden, vindon het heel na-
zooals do ouderen onder ons er een
hebben gekend over eon dertigtal
jaren.
Neen, mannen van het natuurlijke,
wy danken er voor. Het berusten
in het loten het laten gebeuren
behoort tot hot verleden, tot de ver
telseltjes waarmee men kinderen
troost of bang maakt. Wy worden
bewust van onze macht en onze
maatschappelijke roeping. Uw na
tuurlij k ki odhet proletariaat, maakt
zien gereed u het purperen haartjen,
het eenig purperen haartjen waarin
uwe macht bestaathet privaatbe
zit der voortbrengstmiddelen, uit te
rukken, zooals Scylla, de konings
dochter uit de godenleer, het purpe
ren haartjen baars vaders, waarin
zijn macht beruste, uitrukte.
Wat gij er ook over senryft of
zegt;al ware het Socialisme volgens
u nog onnatuurlijker, t:el privaat
bezit der voortbrengstmiddelen, al
word het nog duizendmaal door het
recht gerechtvaardigd en door den
godsdienst geheiligd, verdwijnen
moet en zal het. Het zal verdwijnen
niet alleen door den wil van hen die
den onderlingen strijd der klassen
in onze samenleving huldigen, maar
ook door de werking der krachten
in onze maatschappij, die het kapita
lisme onmogelijk en het Socialisme
noodzakelijk maken, namelijk de
natuurlijke krachten gesteund op
hot maatschappelijk recht.
Dat maatschappelijk recht zal het
Socialisme verwozentlyken, omdat
het vereert en huldigt het eenige
natuurlijke den Arbeid en do ge
lijkheid onder do menschen.
L. Van dor Maelen.
Wanneer Waarvoor Wel,
wel, ge zijt het toch zeker nog niet
vergeten, den schitterenden triomf
door onze Socialistische vrienden,
aldaar behaald met de jongste ge
ineenteverkieziDgen
Volstrekte Socialistische meer
derheid Socialistichen burgemee
ster, Socialistisch Schepencollege l
Welnu, heel waarschijnlijk zul
len we onzen vriend De Nauw
den knappen burgemeester van het
Roode Geeraardsbergen, inhul
digen op 15 Mei eerstkomende.
En van nu af, moeten we ons
voornemen dien dag moet alwie
zich socialistisch noemt, te Gee-
raadsbergen zijn.
Van nu af zorgen we er voor.
De gr-oote Schoolvacantie
zal dit jaar opnieuw op 15' Juli
beginnen oin op I* September te
eindigen;
Minister Huysmans, is van ge-
Mussolinï
den Italiaanschon tiran, wordt een
gevaar voor den wereld vrede.
Nu leeft hij in conflict met
Zuid Slavië en we meenen, dat het
hoog tijd wordt, dat den Staten
bond zou ingrijpen, en dien hoog
vlieger doen begrijpen, dat men
met gevaarlijke menschen onzacht
dient te handelen.
tuurlijk dat éen handvol schrap- i voelen, dat het zou moeten zijn,
zuchtige en machtsdronken indivi- ie Juli en 15' Oogst, maar in de
duën, de vior vijfden der inwoners D
d^zer aarde beheerschen, eudatdo Regeering is men, voor die da-
ellende en ontberingen der over- mms nog niet gewonnen,
grooto meerderheid zij die het
meeste recht op bestaan hebben
worden omgezet in rijkdom en
macht voor enkelen.
Ah moest, die God. in wiens naam
onze maatschappij heilig en onaan
tastbaar wordt verklaard, eens op
aardo neerdalen, hoe zou hij verwon
derd zijn over de zonderlinge opvat
ting van 't gebruik zijnor schep
ping Beter ware het voor hen den
raad te volgen van die andere profe
ten alles laten gebeuren, niet in
grijpen. Dan ten minste zouden zy
geen gevaar loopon op leugen en be
drog te worden botrapt door hun
God
Moesten wy, arbeiders, gehoor ge
ven aan den raad dier profeten, dan
zouden wy eonleventje genieten, een
waar paradijs een natuurlyk para-
dys dan nog op aardo zou het zyn,
Voeg daarby het socialistisch
ontwerp voor de zes maanden
diensttyd der soldaten, waarover
het verslag reeds is verschenen,
en dat voorzeker ook wat herrie
mede brengen zal, en ge zult be
grijpen, dat do dagen van ons hui
dig Gouvernoment zyn geteld.
Een gemengd Ministerie strui
kelt nog al eens, vooral omdat on
ze socialistische Kamerleden er
ook de partijgenoten vergeten,
in veel gevallen, dat ze nog niet
de meerderheid zyn. 't Is waar
voor het volk moet zorgen.
FRIEDERIK.
Ja, beste lezers, 't is ziek, 't is
ziek, en me dunkt erg ziek.
Ge weet niet wat? Wol,'t is
onze regeering en me dunkt ze zal
niet lang meer leven, en 't zoo
me niet verwonderen 't is Zon
dag avond als ik dit schrijf dat
't beestje reeds dood is wanneer
ge dit Hoekje leest.
'k Wil u zeggen, dat er bij de
socialisten groot verzet begint te
komen, maar 'k voeg er toch bjj
de Socialistische Kamergroep,
zijn toch drollige mannen.
©ie meenen dat ze volledig den
baas zijn. Die zijn tevreden als er
wat gedaan wordt in 't voordeel
der kleintjes.
Zoo hebben ze niet gegrold,
wanneer de pensioenen aan de
verminkten van den arbeid door
deze regeering merkelijk zijn ver
hoogd ook niet bij de verhooging
van de subsiedieën aan de mutua
liteiten en als de loonen on de
wedden van de staatswerklieden
en beambten redelijk zijn verhoogd
en voor wat de verdubbeling der
pensioenen onzer ouderlingen
betreft, zulks wierd door hen toe-
gejuigd, als op hun gedurig aan
dringen ons Gouvernement aan
kondigde, dat zulks weldra, door
eene wet zal vastgelegd worden
Het zelfde is gebeurd wanneer
nu het inkomen der werklieden,
bedienden en kleine burgers ge
deeltelijk wierd ontlast, maar toen
er vanwege die fraktie die mede
hare vertegenwoordiging beeft in
's lands hooger besturen, 't is te
zeggen van de rijke mensohen
klasse, ook gevraagd wierd om
hun wat te ontlasten, dan ging de
kat op de koord.
Dit was bet geval verleden
week, toen onze regeering, be
wust dat ook DIE klasse iets van
den koek eischte, voorstelde den
supertaks te verminderen, voor
degroote fortuinen.
De Socialisten zagen daarin,
dat het princiep van den super
taks ging aangetast worden, ook
den triomi van eene gevoerde
campagne tegen dien taks, die de
groote fortuinen nog al nijpt, en
vandaar het groot gerucht in de
Kamer, waar we zagen, dat al
de voorstellen der socialisten
diens aangaande verworpen wier
den, en de Socialistische Ministers,
zelfs stemdon tegen de sociali
stische voorstellen, omdat die
voorstellen regelrecht stonden
tegen het projet van 't Gouverne
ment, dus ook tegen het projet
der Socialistische Ministers
Het spreekt van zelf, dat derge-
lijken toestand niet kan blijven
duren en er dus onweer in de lucht
hangt.
Het is ook gebeurd, in de stem
ming der begrooting van 't leger,
waar de Minister van Landsver
dediging, zich den steun heeft
zien weigeren van een aantal
Socialistische Kamerleden.
Nu gaan we onlangs de bespre
king hebben over het wetsontwerp
over de amnestie of kwijtschel
ding voor degenen die tijdens den
oorlog op taalgebied met den
vijand hebben samengewerkt en
van nu af, kondigen liberale Mi
nisters aan, dat bij de aanneming
van dit wetsontwerp zelfs aan
neming in de Kamerscctieën
zij er zullen van ondertrskken.