1ES MEI
Socialistisch weekblad voor het Arrondissement Aalst.
3VER WERKLOOSHEID.
Mijn Hoekje.
*tie Jaar N° 15.
Prijs per nummer 25 centiemeD.
10 April 1927.
sn
Lectuur.
Grootheid en Verval
RECHT EN VRIJHEID
Het Syndikaat
zal het
NEC PLUS
ULTRA
van de sociale
mekaniek
worden
De werkeloosheid is een Interna-
onaal verschijnsel en een gevolg
an de anarchistische wijze van
oortbrengen, eigen aan de kapita-
stische maatschappij.
Werkeloosheid zal bestaan zoo-
mg de voortbrengst niet geregeld
rordt naar het verbruik en daar nu
illon onze ny verheidsbazen niet
an weten.
Voortbrengen heelt in deze maat-
ihappij alléén voor doel om hen die
e middelen van voortbrengen be-
itteo, zoo spoedig mogelijk rijk te
taken. Op het algemeen belang of
naiionale welvaart, daar denken
heeren patroons niet aan die bij
elegenheid ronkende redevoerin-
en over vaderlandliefde, aan drie
len voor één frank, uit te spreken.
Wij hoorden wel eens van graan
at in de zee werd gegooid omdat
r te veel van dat voedsel was en
aardoor do prijzen to laag bleven
f van katoen die om dezelfde reden
sicoest worden vernietigd. Doch dat
iwam van Amerika en de menschen
[eloofden daar niet veel van omdat
et zoo monsterachtig was.
Uil Nu moet men eGhter in Amerika
(iet meer gaan zoeken. Inderdaad,
t. rij lezen ia «De L,3derbeurs van
irussel van 21 Januari 1927
Bij den verkoop te Brussel heeft
e verhooging der ruwe vellen zich
jevestigd en uitgebreid. Sinds eeni-
ivjMen tijd hebben de zaken in België
helders goed gegaan, met uitzon
dering van Frankrijk. Nochtans
lBfón de verkoopprijzen niet veel ver-
_^oogdenis het uiterst mogelijk de
- ioodige verhooging te bekomen. In
I ieze voorwaarden en met de ernsti-
fe verhooging der prijzen van de
jrondstoffen, zal de huidevetterij
2Bker verplicht zijn de voortbrengst
verminderen, zooniet zal zij in
en uiterst moeilijken toestand ko
ken, Het ordewoord moet
lus zijn vermindering der
loortbrengst en verhooging
Ier verkoopprijzen.
Hier wordt geen koopwaar vernie-
|gd maar men vermindert de voort-
rèngstom tot hetzelfde doel te ko
ren: de verhooging der p rij
en.
Dat is klaar en duidelijk. Hier
j?ja* fordt gedreven naar de geor
ganiseerde werkeloosheid.
De behoeften der gemeenschap
aan die patriotten niet aan. Zij
jillea wel fabrikeeren op voorwaar-
dat er dikke winsten bij zijn.
ks de werkeloozen die zij ma
len, dan langs de straten loop^n,
an maken zij hun slachtoffers nog
t voor luierikken aan wie de Staat
ielagen verleent om een gemakke-
qd |k leven van nietsdoeners te sly-
..jt IQ. (Hier komen wij nog wel eens
k r-m T\ -.TmnlrnlAnnHniH JO O An
f?en
ben.
torug.De werkeloosheid is een
irustbarend verschijnsel geworden
k neemt met den dag groote af-
ieting.
»d- Meer dan édn mi,Iioen werkeloo-
jjj" |n in Engeland die misschien nooit
jj" oer bezigheid zullen vinden. In
■kl pitschland. Rusland, Frankrijk,
feral ontzagelijke massa's werklie-
b-n die te vergeefs bezigheid vra-
&n. Men schat het getal zonder
ftm jerk zijnde arbeiders op 8 millioen
bor Europa.
In de grensstreek vooral wordt
i werkeloosheid erg. Moeskroen,
ftt 27,000 zielen, beeft 2,000 werk
bzen Meeuen, met 19,000 zielen,
left er 1500 Hersaux, met 5,000
blen, 600, enz. Het departement van
jverheid en arbeid van België
Brd gewaarschuwd, dat 30,000
slgische arbeiders in Frankrijk
Brkeloos zijn en eerlang naar Bel-
zullen terugkeeren.
In Brabant zijn het de metaal- en
iuwnijverheden die het ergst zijn
•troffen. De handschoenmakorij
left ook te lijden in een mate zoo-
B sinds den wapenstilstand nog
et gekend. In de schoenfabrikatie
het voor het oogenblik geen erg,
ich wat zullen ons de toekomende
{tanden geven
nel
Het leger werkeloozen groeit dus
met den dag aan, wordt een ont
zaglijke massa en dreigt een ware
ramp te worden als er geen veran
dering komt. Dit leger hongerlijders kan
onheilspellend worden voor de uitbuiters.
Geen enkele regeering is bij mach
te er een afdoende oplossing aan te
geven, omdat, zooals hooger gezegd,
werkeloosheid het gevolg is van
het kapitalistisch systeem.
Den steun, dien de werkeloozen
genieten, is, gezien den levens
standaard, onvoldoende. Groote op
enbare werken kunnen bezigheid
versohaffen aan een deel der wer
keloozen, maar het overgroot ge
deelte zal langs de straten blijven
loopen.
Voor mij ligt een verslag, opge
maakt door mijn vriend Heilinckx,
nationalen secretaris dor Centrale
van Leder- en Vellenbewerkers, ver
slag gericht aan de Belgische Ver-
eeniging ter bestrijding der werke
loosheid. Het gaat over de lodernjj-
verheid en de middelen om de
werkloosheid te verminderen.
Wij vertalen daaruitIndien
dus de patroons aan hun werktui
gen hun volle voortbrengst willen
geven en deze plaatsen, dan is hei
aan den uitvoer dat zij hun krach
ten moeten wijden. Wy bestatigen
dat de fabrikant, die een duizendtal
paar per week voortbrengt voor
ganseh de familie werkt, kinder-,
mans-, vrouw-, jongens en meisjes
schoenen. Deze manier van voort
brengen vergt, zulke groote alge-
meene kosten en verspilling van
tijd en materieel, dat het onmoge
lijk wordt de mededinging vol te
houden. Het ware te wenschen, dat
de patroons zich verstondon en hun
fabrikatie aaneensloten met aan elk
zyn bijzonder artikel te doen voort
brengen. Met een minimum van tyd
en materieel zou er dan een maxi
mum vaa voortbrengst worden be
reikt dat zou toelaten met moer kans
de mededinging zoowel op de bin-
nenlandsche als op de buitenland-
sche markt te voeren.
Hij breekt vervolgons een langs
ten voordeele van het vakonderwijs
waarvoor in ons land zeer weinig,
voornamelijk in de lederny verheid,
wordt gedaan.
Zullen de patroons gevolg aan
hoogergenoemde vingerwijzing ge
ven Neen, zij zullen voortgaan
met de tegenwoordige wijze van
voortbrengst en liever hun voort
brengst verminderen of do fabrie
ken sluiten dan iets te doen ten
voordeele der arbeiders.
Hun eigenbelang gaat voor alles.
Algemeen belangen nationale wel
vaart zyn scboono woorden gebruikt
door de patroons om de werklieden
zand in de oogen te strooien.
Voor hoelang nog
Tot zoolang do arbeiders willen
De uitgeversmaatschappij van de
Partij, le Wilde Roos, heeft al menig
belangwekkend werk uitgegeven. Zij
treft met haar maandelijksche vulgari
satiebrochuur bij de twee duizend men
schen.
Binnen eenige dagen verschijnt het
ophefmakend boek van Rik de Man
«EE PSYCHOLOGIE VAN HET
SOCIALISME Het is een standaard
werk. Geen enkele bibliotheek, geen
vooraanstaand sociaal demokraat, mag
zulk boek ontberen. Prijs 55 fr.
Anderzijds verscheen HI STORISCHE
DWALINGEN AAN DE WAAR
HEID GETOEST door Albert Van
Laar. Prijs 12,5o fr.
Schrijven aan de Wilde Roos. Leng-
lentierstraat 20, Brussel storten op
postcheckrekening n: 990.93.
Alle sociale en politieke groepee
ringen kwijnen en gaan te niet,
wanneer de idieën verouderd zijn en
uitgediend hebben waarvoor ze stre
den. De vormen dier organisatiën
blijven nog wel lang bestaan,ze
overleven zich zeiven, maar heb
ben niets moer doelmatigs in zich.
Zoo is het inderdaad met onze twee
oude politieke partijën Katholieke
en Liberale. Beiden kenden jaren
van grootheid en bloei, doch heden
teeren ze nog op hunne vroegere
levenskracht.
De ontbinding d«r Liberale partij
gaat sneller dan de Katholieke.
Hiervoor zijn ook bizondere reden.
De Liberale school heeft voor hoofd
beginsel volkomen persoonlijke
vrijheid en op staathuishoudkundig
gebied, onthouding van staatswege.
Alle kwalen, zoo beweren de Libera
len, ontstaan uit beperking van vrij
heid, hoofdzakelijk vermogen der
wereld. De vrijheid ontlast van hare
Kluisters, is het groote het eenige
bestanddeeël van vooruitgang. In
andere woorden, het Liberale stelsel
kan samengevat worden in laat
doen, laat gaan.
Men vat dadelijk het ongerijmde
van zulk een stelsel. Hot begrip vrij
heid is betrekkelijk. Wat voor de
rijken en machtigen vrijheid betee-
kent, is voor de arbeiders verdruk
king, en miskenning, Wat wil vrij
heid zeggen, wanneer geene gelijk
heid bestaat van bezit en macht
onder de personen, en wanneer we
nog in eene maatschappij leven
waar het recht van den sterkste
heerscht.
De arbeiders zagen dra het onre
delijke en het slechte in van het Li
berale stelsel, dat hen niets dan ver
drukking kon brengen. Zo kwamen
in massa over naar het Socialisme,
dat uitgaat van het begrip gemeen
schap de zoogezegde Liberale vrij
heid verwerpt, en zegt dat de ge
meenschap de gelegenheid moet ge
ven aan eiken persoon, om tot zijne
stoffelijke, intellectueële en moreele
waarde komen. Hetlaat begaan
heeft uitgediend en beteekent niets
meer voor de toekomst.
Van een anderen kant teerde het
Liberalisme vroeger op het anti
klerikale, het anti-godsdienstige.
Maar heden dat do godsdienst als
privaatzaak beschouwd wordt en
men de oplossing van het sociale
vraagstuk niet meer ziet in gods
dienstige twisten, heeft ook de Libe
rale party dien steun verloren. Ten
andore zagen we nog, dat ön Liberale
vrijdenkers èn Katholieke geloovi-
gen samenspanden, wanneer het de
verdediging van hunne belangen
gold.
De Katholieke partij heeft altijd
meer wapens gehad dan de Liberale.
Boven de macht van 't kapitaal bezat
ze ook nog don godsdienst. De pres
tige van het priesterkleed was
vroeger voorzoker niet te onder
schatten en heden nog is het van
groot gewicht op den buiten. De
godsdionst was het cement dat de
tegenstrijdige elementen dor Katho
lieke party bijeenhield. By menige
verkiezing wisten de klerikalen den
godsdienst te gebruiken en te mis
bruiken om stemmen te winnen.
De Katholieke school stelt de op
lossing van het maatschappelijk
vraagstuk in de persooi. lyko en cor
poratieve vrijheid, gesteund door
den Staat en door do Kerk.
Bjj ondervinding weten wij vol
komen wat die persoonlijke on cor
poratieve vrijheid beteekent en hoe
de Staat waarvan ze geheol mee
ster waren vroeger alléén de rij
ken steunde. Do Kerk was daar omde
wetenschap te dwarsboomen on het
volk dom te houden. Do Katholieke
party maakte van don arbeider een
onwetend en willoos wezen, dat im
mer gpreed was om te gehoorzamen.
Nochtans wist een doel der Katho
lieke partij moer te ovolueeron, dan
de Liberale. Dit kon toch haar
achterui»gang niet beletten. In don
grond is hot katholisme versleten.
Hot kent slechts de belangen van
één klasse; die der rijken en het
verwaarloosd het grootste en het
gewichtigste deel der bevolking de
arbeiders.
den arbeid ter Eere
Het is over de ettelijke jaren heen
de bedoeling geweest der arbeiders,
over aller grenzen, Een Meidag als
een heilige feestdag te vieren, aldus
hun huldiging aan den arbeid willende
betuigen. Het wereld proletariaat is er
ten volle van bewust, als men de ver
lossing van Jezus kristus huldigt,
in alle werelddeelen, en welke een hei
lige luister bijzet, het ons moet toege
laten zijn, de macht en de schoonheid
van de huidige levensmogelijkheid
HET WERK DER MENSCHEN,
ook te huldigen.
Dit jaar wordt er meer dan ooit ge
werkt om de Een Meidag in het teeken
van Vrede aan alle menschen van goe
den wil te plaatsen.
En deze hulde komt ten gepaste tijde,
omdat er vanwege het imperialisme en
militarisme geijverd wordt, tot het
vergieten van nieuw menschenbloed.
Ten allen tijde was de arbeid een nood
zakelijkheid des levens. En op het hui
dig oogenblik, dat nog vele Europee-
scne landen hunne oorlog wonden, op
verre na nog niet zijn geheeld, is de
arbeid meer dan noodzakelijk.
Om welstand en genot te veroveren
moet er gearbeid worden. De werkers
bevolking vooral heeft groote behoefte
aan welstand en genot, en juist daarom
moet al hare bezorgdheid op dat te
verwezentlijken doel worden gesteld
TEGEN OORLOG, VOOR VREDE.
TEGEN DE VERSLAVING, VOOR
WELSTAND.
Dat is het wat er uit duizende en nog
duizende werkersmonden tegelijk
moet weerklinken op le Mei.
Er moet getoond worden, dat wij
immer den vrede onder de volkeren
willen behouden. Wij moeten het uit
kreten dat wij genoeg hebben van
menschenslachting.
Van jaar tot jaar ontmoeten ermil-
lioenen menschen malkaar op le Mei,
den internationalen dag van Vrede en
Arbeid, om hun wil tegen den oorlog te
laten kennen.
Dit jaar moeten onze ie Meistoeten
het dubbele in getal zijn. Het is op een
Zondag, en geen enkel man of vrouw,
jongens of meisjes mogen buiten de
rangen.
Bewust van one doel tot inniger
broederlijkheid en hooger samenleven,
marcheeren wij op in dichte drommen,
flink opstappende, met verheven kop,
achter onze muzieken, welke hun jubel
len de muziekklanken zullen laten
weergalmen dat de straten er van
dreunen.
Het moet de Bourgeoisie getoond
worden, wat wij wenschen te verwezen
lijken door immer samenwerking en
strijd.
De geest van broederschap en solida
riteit, die de arbeidersklasse der ver
schillende landen nu reeds verbindt,
moet als de wegwijzer voor de regee
ringen aller landen worden aangewend,
om eens de onwrikbare Vrede te be
vestigen.
Ziedaar de groote, heilige taak, die
wij op ic Mei, een stap nader het doel
moeten brengen met ons getal mani
festanten te vergrooten. Onze leuze
weze dus Op 1° Mei allen in de betoo
ging TEGEN DEN OORLOG Te
gen de verdrukking van het werkende
volk Voor Vrede Voor Welstand en
Genot 1
A. B.
De Liberale en do Katholieke
ideën hebbea volkomen voor de toe
komst uitgediend. Het Socialisme
met zyn nieuwe gedachten en idéa
len veroverde hei op do twee oude
partyen. Do macht dor arbeiders
was onweerstaanbaar.
Die opkomst van de macht der
arbeiders was hun eigen werk De
ontvoogding der arbeiders zal het
werk der arbeiders zelve zijn Deze
gevleugelde spreuk, die van één on
zer besten tot ons kwam, zal ons
steeds bijblijven.
A. Vyverman.
i
We zijn reeds 10» April. Eén
Mei nadert dus met rasse schre
den. Zeg, vriend lezer, hebt ge er
reeds aangedaoht Weet ge, dat
dit jaar onzen feestdag bijzonder
gewijd wordt aan 't behoud van
den Acht urendag en de Wereld
vrede t
Is er iets meer noodzakelijker 'I
Acht-urendag Is het niet de
schoonste overwinning die do
werkende klasse ooit heeft be
haald Zien we niet hoe eensge
zind het patronaat zich aanstelt,
tegen onzen Acht-urendag
Zullen wü er laten aan torren 1
Neen duizendmaal neen Als
één man, moet het werkende volk
zich stellen, tegen eiken aanval,
die er zou kunnen tegen beproefd
worden.
En de Wereldvrede dan
Zien we niet, dat er reeds ge
durende eenigen tijd, onweers
wolken in do lucht hangen
Het militarisme is nog niet den
kop ingedrukt. De oorlogszuchtige
klasse is nog in leven. Zekerheid
over wereldvrede is er nog niet
En nogthans alle landen die
den laatsten oorlog gevoerd heb
ben. voelen er nog gedurig de na
weeën van.
De werkende klasse heeft de
bloem van zijn volk zien vermoor
den. Onze verminkten zijn nog met
duizenden daar, om ons de gru
welen van den oorlog te herin
neren.
Onze opgeëischte sobrikken en
beven, bij de herdenking van al
hunne onderstane folteringen.
Ons tolk heeft nog niet verge
ten, al de ontberingen die het ge
durende 52 maanden heeft onder
staan.
En toch zijn er die er aan den
ken, aan oen nieuwen oorlog
Op het schavot, met die ban
dieten moot onze louszijn.
Welnu, op Eerste Mei, komt de
werkende klasse in massabetoo-
gingen op straat, om te zeggen, tot
dio volksmoordenaars
Wij willen geen oorlog.
Wij willen vrede
en als go meent hem toch te voe
ren, voert hem dan zonder ons,
want wjj zeggen u van nu af
Komt den oorlog er toch, dan
kruisen we de armen, dan is het
algemeene werkstaking, niet al
leenlijk in België, maar in alle
landen waar de werkende klasse
is georganiseerd, waarde Sociali
stische partij reeds eene sterkte
bezit.
Ziedaar, makkers, vrouwen,
jonge vrienden, waarom op Eén
Mei onze stoeten grootsch en
indrukwekkend moeten wezen
Ze moeten dienen als waarschu
wing tegen de oorlogszuchtigen,
die er zelf hun kop zullen kunnen
door verliezen. FRIEDERIK.
Georgië
is een klein landeken, dat door de
Socialisten geregeerd wierd en waar de
meeste vrijheid iieerschte.
Het heeft er niet lang geduurd, want
de Communisten van Rusland, zijn er
ingevallen, zooals de duitschers met 't
begin van den oorlog in België zijn ge
vallen, hebben dit landeken bezet, zoo
als wij hier gedurende den oorlog bezet
zijn geweest door de duitschers, heb
ben er onze socialistische voormannen
in 't gevang gezet, vermoord, of doen
vluchten en spelen er nu meester, juist
zooals den duitsch tijdens den oorlog
hier meester heeft gespeeld.
Ge ziet de communisten gelijken
wonderwel, op de imperialisten. Het
zijn juist dezelfde tirannen en de zelfde
barbaren.
