Verkeerde Opvatting.
Plechtige Inhuldigingsfeesten
Mijn Hoekje
Socialistisch weekblad voor het Arrondissement Aalst.
't Zijn de Socialisten geweest
van den Rooden Burgemeester te Geeraardsbergen.
Prijs per nummer 25 centiemen
22 Mei 1927.
Naklank van het
Cantate Vooruil's Roem
te Aalst.
Indrukwekkende Hulde
Arroodissements-
Federalie
i
Door gelijkheid
in rechten
zal er har
monie in de
Maatschappij
heerschen.
Een marktkramer van den buiten, j
as onlangs in een gesprek met j
akkers van de stad, en 'tliep over I
in toestand van het werkvolk op -1
en buiten tegenover dit van de
ad. j
In de stad, moeten de werklieden
iet al te veel zorgen hebben, zoo
leende onzen zegman, want worden
j ziek, zy hebben een hospitaal om
zich kosteloos te laten verzorgen,
orden ze oud, de godshuizen ayn
lar, om er hunne oude dagen onbe-
ommerd te gaan verslijten, en dit
les missen ze op den buiten en dus
loeten de buitenmenschen kunnen
orgen om een potje te vergaren,
oor wanneer ze ziek zijn en tegen
un ouden dag.
En het ergste van al is, dat die
larktkramer, denxt, dat hierom de
erkmenschen van den buiten, zou-
en moeten mogen werken voor min
ion, dan deze van de stad, maar
leer uren zouden moeten tobben,
loodanig dat hun dagloon, een hoo-
er bedrag zoo hebben, dan een
rerkman van de stad
Welk eendwaaskop is die vent?
KI En toch meent hij het bij het goede
indje vast te hebben.
t. Eerst en vooral, voor gelijk werk
Boeter gelijk loon betaald worden,
Eïkantgeen ernstig mensoh zal be
grijpen, waarom een broek bijvoor-
leeld, dooreen kleermaker van den
luiten gemaakt, min moet betaald
Jflivorden, dan de broek gemaakt door
en kleermaker van de stad.
II Waarom moet een werkman vau
len buiten, een langeren werkdag
obben, dan dezen van de stad
fjZulks is onbegrijpelijk, want de
■krachten van den eenen- zijn ge
woonlijk deze van den anderen.
Vóór den oorlog, wierd er meer
dan acht uren daags gearbeid. Was
iet er beter om? Neen, want de
werklieden kwamen dan moeilijker
rond dan nu.
't Is waar, op den buiten zijn er
meestal geene hospitaleo, geen oude
""'mannen-en vrouwenhuizen, en 'tis
nog zoolang niet geleden, dat die
oude arme sukkels voor enkele cen
ten daags verpacht wierden.
Maar kunnen die gestichten er
niet komen Wel zeker Waarom
J vereenigen de gemeentens zich niet
om GEZaMKNTLIJK voor hunne
lieke en afgesloofde arme werklie
den, dergelijke toevluchtsoorden te
stichten
Wij begrijpen, dat eene enkele ge
meente, afzonderlijk niet bij machte
is zulks te doen, omdat de kosten te
groot zijn, maar zulks zal niet meer
bet geval zijn, als drie of vier ge-
meentens de handen in elkaar zou
den slaan.
Het is nog zoover niet.
Waarom Omdat de werklieden
van den buiten nog de koppen bij el
kaar niet steken, omdat ze geen be
lang echten aan de inzichten der
personen die ze verkiezen,* om de
gemeente te besturen, omdat ze niet
op teenen durven trappen van hunne
gemeentevaders, die zich onverschil
lig toonen tegenover de ongelukki-
gen der gemeente.
Ja, maar, wie er durft opstaan.
Wie er zich durft verroeren is het
iwarte beest en zoo de vervolging te
vreezen hebben, zegt dien man.
Hier kan hij gelijk hebben, maar
hij mag niet vergeten, dat zulks ook
het geval is geweest, met dezen, die
in de steden, het eerst zijn begonnen.
Talrijk zijn de werklieden, die om
hunne gedachten gebroodroofd zijn
geworden en elders de korst brood
van ^rouw en kinderen moesten
gaan zoeken.
Maar nu, zijn toch de meeste ka
stanjes uit het vuur gehaald.
Vroeger bezaten de werklieden
geen stemrecht, ze hebben er moe
ten voor vechten, z' hebben er voor
geleden en gestreden en 't is er nu.
Welk een machtig wapen in hunne
handen als ze het goed willen ban-
teeren
De waarheid is, dat de menschen
van den buiten, erg geprofiteerd
hebben van d'en strijd van het wer
kende volk van de stad.
Zij zouden nu eindelijk moeten
gaan begrijpen, dat zij samen moeten
strijden met hunne makkers van de
stad.
Zij zouden zich moeten vereenigen
den vakbond versterken en vergroo-
ten, om betere werkvoorwaarden en
HOOGERE loonen te veroveren, om
dat zij in geval vaD strijd niet zou
den moeten onderkruipen zooals het
nu meermalen gebeurd.
Ze zouden de macht vaD het syndi-
kaat moeten kunnen schatten, want
dank aan de syndikaten, aan de een
dracht der werkers, is reeds veel
veroverd.
Ze zouden van hunne politieke
macht moeten gebruik maken om
gemeentebestuurders te kiezen, die
denken aan het lot der werkloozen,
aan dit der weezen, der zieken en
der ouderlingen, zoodanig dat de ge
meente bijspringt, wanneer er een
werkersgezin, door een dier kwalen
wordt getroffen.
Zulks komt, omdat de socialisti
sche geest naar den buiten over
waait, en we er van langs om meer
aanhangers winnen.
't Geen Witte of Zwarte, Katholie
ke, Liberalen of Groenen nog niet
op den buit«n hebben tot stand ge
bracht, dat zullen de socialisten er
brengen, als de buitenlieden mede
willen.
Hierom hebben ze enkel ons de
hand te reiken, onze macht te ver-
grootenen dan verrichten we wonde
ren.
NICHELS ALFRED
W'hebben in een paar regels ge
schreven dat d6 opvoering der Can
tate Vooruit's Roem» een succes
heeft behaald zonder weerga. Dat al
dus de werkende-klasse nogmaals
aan de Aalstersche Bourgoisie heeft
getoond dat zij wel weot waarom zij
rotsvast gehecht is aan het behoud
van den Achturendag, dat zij niets
zal ontzien om deze in eere te hou
den, en dat zij er ten volle prys op
steltom langs eensgezinden s'rijdde
productiewereld te bemachtigen eu
tevens ook wil genieten van de
schoonheid en kunst welke er be
staat door den arbeid.
JEFVAN DER MEULEN, die de
Cantate heeft getoondicht komt ons
zijn oprechte groeten over te sturen,
bij de mooie lukking der opvoering
der Cantate.
Als mannen als Jef Van der Mouien,
ons komen feliciteeren en de Mu
ziekmeester, Karei Van der Meirsch.
en Zangeressen, Zangers en
en Muziekanten, laat dan de honden
maar blaffen, de karavaan gaat
voorbij.
De Socialistische party v*n Aalst
heeft nogmaals bewijs geleverd van
haar kunnen, haar doel waarheen
zij streeft, en dat er de Bourgeoisie
of een der politieke partijen der stad
aan beginnen. A. B.
Te Ieperen zijn er twee ongeluk
kige huisgezinnen uit hunne barak
gezet, 't Is er een katholiek bestuur
en toch is het de fout der sociali
sten. En er is beter, 't is de schuld
van onze socialistische Ministers
ook. Wie dit schrijft Wel de
Communisten. En daarmede vult
men hunne bladen en denkt men
de socialisten klein te krijgen
Snullen die ge zijt.
'k Had verleden zondag 't ge
noegen en geluk gezien m'n vriend
Van Trimpont z'n vrouw met een lief
kindje was bezegend.enhy dusover-
weinig tyd beschikte om het ver
slag te schrijven over de onvergete
lijke hulde bly ken welke aan Party-
genoot Guiliaum De Nauw als
Burgemeester te beurt zy'n gevallen.
Dt officiéél» ontvangst ten stadhuixe
De feestelijkheden vingen zondag
voormiddag om 10 1/2 uur aan met
eene offtcieélé maar intiem ont
vangst ten stadbuize.
Van als men de statie uitstapte
wenschte een groot spandoek aaQ
allen etfn Welkom Aan burgers
huizen en bij neringdoeners wapper
de de nationale vlag, aan honderde
werkerswoningen de ruode banier.
Geeraardsbergen stak volop in feest
gewaad.
Aan den gevel van het mooie stad
huis wapperden eveneens tweenatio-
nale vlaggen, terwyl groote laurie
ren den trap versierden.
De ontvangst ten stadhuize was
oprecht gulhartig. Alle departemen
ten der gemeentediensten waren er
aanwezig. Het onderwijzend perso
neel van vrije als officieelë scholen
was eveneens tegenwoordig.
Roerend was het oogeoblik toen
deweeskinderen den nieuwen Burge
meester een dicht aflazen en bloe
men overhandigen.
Onze kameraad Bauwens, eerste
schepene, sprak de feestrede uitde
Gemeentesekretaris sprak daarna en
overhandigde den vriend De Nauw
een geschenk en bloemtuil, dit in
naam van gaosch het gemeente-
personeel.
Burgemeester De Nauw dankte en
zette zijn program van werken uiteen
dat hij hoopte te zullen kunnen ver
wezenlijken, Reeds werd veel ge
daan op schoolgebied, dien weg zal
verder worden opgegaan, sociale
werken zullen worden gesticht, enz.
Deze verliep in de beste orde.
De genoodigdeu met minister
Ausoele die inmiddels waren aange-
komon wierden vergast op een feest
maal. Er wierd natuurlijk over de
vroegero jaren van heidenstrijden
tekens van ellende en armoede ge
sproken, aldus nieuwen moed en op
offeringegeest willende putten tot
verderen strijd.
Na de middag had zooals was ge-
meid een
FEESTOPTOCHT
plaats.
Wat een vreugde, wat een gejubel
in hetVolksnuis als onze Fanfare
Hand aan Haud aankwam.
De Geeraardsbergsche kameraden
voelden zich in «en feeststemming
zonder weerga Het inhuldigen van
Gezel De Nauw, als Burgemeester,
bracht hen in een anthousiastische
stemmingdie aan het ongeloofelijke
grensde.
We verlangden dan ook voor't uur
van vertrek om die jubelende massa
in oogenschouw te kunnen nemen.
Inmiddels kwamen de andere mu-
zieken aan, al spelende dat er de
straten van dreunden.
Om 2 3/4 ure klonk het klaroen
geschal en nik toog naar zyn aan
gewezen plaats.
Om 3 ure wordt het vertreksein
gegeven.
De Fanfaren Hand aan Hand
van Aalst was aan den kop van de
stoet, gevolgd van een prachtige
troffeé vlaggen, en een groote schaar
mannen en vrouwen. Do vlaggen vaa
Nieuwerkerken en Meire, met een
sterke delegatie volgden hierop.
Dan kregen we de Fanfare
De Voorwacht Ninove in 't zicht,
een mooie groep vlaggen, vele vrou
wen en mannen daaropvolgende.
De vlag van Meerbeke met sterke
delegatie.
Het muziek van Denderleeuw met
vlag van het N. S. volgt hierop.
Denderleeuw maakte indruk, want
terwyl de onvermoeibare muzikan
ten er duchtig op los blazen, stap
pen de moedige vrouwen en mannen
flink op. Een schoon getal die hen
tot eere strekt.
Sottegem met vlag volgt hierop, en
een ferme delegatie stapte achteraan
We voelen hetin Sottegem komt
er ook leven in. Er klinkt iets harmo-
nistisch en we spitsen de ooren,
staren met de oogen naar de opko
mende manifestanten en we zien ze
«De Lustige Vrienden» van Gee
raardsbergen. 't Schijnt dat ze een
hunner beste marchen spelen en het
gaat er lustig aan toe. 't Is waar 't is
voor hun Guiliaum.
De Nauw is hun lieveling en... er
ontbreekt noch leute noch geestdrift
Achteraan volgen de vlaggen van
Onkerzele en schendelbeke met noe
ste strijders. Eindelyk krygen wij
de Fanfare Do Verbroedering van
Geeraardsbergen in 't zicht, ge
volgd van al de plaatselyke vlaggen.
Achteraan stapte de gevierde Burge
meester Guillaume De Nauw. met
naast zich minister Anseele, Volks
vertegenwoordigers Nichels en De
Bruyn, Rudolf Veroammen uit Gent,
talryke mandatarissen van provincie
en gemeenteraden, en pgt Clerbaut,
welke een der eersten is geweest om
iu Geeraardsbergen destryd tegen de
reaktieenkapitalismete voeren wel is
waar dank het meervoudig stemrecht
niet gelukt zijnde. Hy was ook de
eerste bestuurder der Coöperatief
«Verbroedering» Honderdenmannen
en vrouwen stapten achteraan, aldus
hunne hulde aan makker De Nauw
toonende. Vele roode vlaggen wap
perden aan de gevels d6r huizen in
de voorbijtrekkende straten.
De weermaker scheen in slechte
luim te zyn gesteld, maar het bleef
gelukkigiijk by bedreigingen. De
regen bleef weg,ende bevolkiDg van
Geeraardsbergen kon aldus uiting
geven aan haar wensch Hun
Burgemeester hulde betoonen die
hy verdiende.
In de worknrswijken vooral kwam
den geestdrift ten top, bij de gele
genheid van overhandigde geschen
ken. In de wijk S' Anna, en Edinghe-
straat, Gaffelstraat, Karmelieten-
sraat en Waranda enz. waren triomf
bogen geplaatst en werden gelegen
heidsreden afgelezen en geschenken
overhandigd.
Zoo kwam deze massa aan het
Volkshuis
De ontelbare vlaggen en banieren,
alsmede duizende mannen en vrou
wen vormden een dubbele haag om
de gevierde Burgemeester, minister
Anseele enz. triomfantelijk het hof
te maken tot het Volkshuis
FEEST VERGA DER IN G
In do prachtige zaal had deze
plaats, en toen De Nauw op het too-
neel verscheen, steeg er oen salvo
van bravogeroep en handgeklap om
hoog dat hooren en zien verging. De
geestdrift der aanwezigen steeg ten
top en 't was eerst na het schelgerin-
kel van de Voorzitter Bauwens, dat
er stilte verkregen wierdt.
De reden weergeven van de kame
raden Nichels, De Bruyn en Mini
ster ADseele zoo ons te verleiden.
Immers plaalsgebrek belet het ons.
OVERHANDIGING DER
GESCHENKEN
Talrijk waren de geschenken die
aan makker Do Nauw en dezer echt
genoot worden overhandigd, en
telkenmale steeg er een instemmend
handgeklap op.
Burgemeester De Nauw dankte
daarna, heel dien ontroerd en be
zwoer het, dat hy getrouw en waar
dig den zwaren post die de bevolking
van Geeraardsbergen hem heeft toe
vertrouwd zal weten te vervullen.
De Communisten zijn een aardi
ge soort menschen. Zjj verwijten
nu aan ons Socialisten dat we re
formisten zijn, en 't is reeds zoo
ver, dat we zien dat gezel Niohels
volgens die heeren, in den refor-
mistischen DREKPUT is terecht
gekomen-
Waar halen ze het uit
In een drekput is weinig goeds
te vinden en er heerscht nog een
min aangenamen reuk en daarom
toch begrijpen we niet, waarom
ze dergelijke benamingen gebrui
ken.
De Socialisten zijn reformisten
omdat weaanhervormingen doen,
en we zouden dus niet mogen
strijden hebben, voor den 8 uren
arbeidsdag, voor 't pensioen der
ouderlingen, voor meer onderstand
bij werkloosheid, voor verminde
ring van diensttijd der soldaten,
enz, enz.
En terwijl ze ons ten kwade dui
den. dat we die hervormingen
hebben veroverd, genieten de
Communisten er zelf van en zitten
ze met den schrik op 't lijf, dat
die hervormingen zouden afge
schaft worden door de burgerre-
geeringen.
Aardige tisten zijn 't, die Com
munisten, want wees er van ver
zekerd, ze roepen en schreeuwen
op revolutie, alles kort en klein te
slaan, zonder te weten wat er ons
daarna te wachten zou staan
honger en gebrek voor de maBsa.
Maar er zijn er onder die man
nen, die wel weten wat ze willen,
want moest het tot eene revolutie
komen, gezoudt ze niet vinden in
de rangen der veohters, maar wel
in de rangen der rooversin goud
winkels en geldbanken kreeg men
ze niot buiten.
Van dergelijke revolutionnairs
verlos ons Heer.
FRIEDERIK
Wij bidden de afgevaardigden
van het Federaal Bestuur, zich
vrij te houden, om te kunnen aan
wezig zijn, op de zitting ts Dender
leeuw in het Achturenhuis, Maan
dag 30' Mei, om 5 uren namiddag.
DAGORDE:
r Het landelijk congres te
Brussel met de Sinxendagen.
2' 't Verspreiden van het land
bouwersblad.
3. Verscheidenheden.
De Secretaris
Nichels Alfred.
Zoo sloot deze indrukkende Feest
zittingineen Anthousiastisehe stem
ming zooals wy er ooit een hebben
gekend. In het café van 't Volks
huis» was het vollen bak, en de
feestelijkheden duurden tot in do
kleine uurtjes. Het volk van Gee
raardsbergen <»n vooral do sociali-
stiche heeft aldus nog eens een dier
gelukkige en gevoelvolle dag be
leefd, die tevens aan andere strfjd-
genooten van gemeentens en ste
den, een voorbeeld daarstelleo, over
wat er kan verwezenlijkt worden
door eensgezinde wilskrachten offer
waardigheid.
Onzen welgomeenden dank dus,
alsook aan de medewerkers voor
dit feest.
A. Berghman.
