STRIJD Socialistisch weekblad voor het Arrondissement Aalst. Yoor den Zesmaandendienst. Hoe bekomt men MOEI) EN DURF Mijn Hoekje 1 2ie Jaar N° 27 Prijs per nummer 25 centiemen 3 Juli IH27. RECHT EN VRIJHEID Door Verstandelijke on zedelijke op beuring, kunt gij elecht8 de bewerkers worden van den Wereldvrede Ja, strijd is er weeral, het zyn op nieuw werklieden, die tegenover hun hardvochtigen en meedoogen- loozen patroon stryd moeten voeren, om een bete meer brood voor hen, hun vrouwen en talrjjk kroost. Het is de herhaling van de eeuwige historie. De baas, een nietig ventje, vóór den oorlog heeft door praktij ken door elkeen gekend, en door zijn eigen vrienden zelf afgekeurd, het verre gebracht; hy is thans Fabri kant, rijdt per auto, geeft soupeetjes welke naar het zeggen der deelne mers gelijken aan orgieën, en dus fabelachtige sommen kosten, is pre sident van menige chocheteit spreidt in een woord een weelde ten toon, welke alle weldenkende Vader landers, die binst den Oorlog hun plicht deden, met afkeer naar den parvenu den nieuwe rijke doen op kijken. Het volk dat brave en goede volk, heeft hem in zyn eenvoud ge noemd, «baron zagemeel» dezen van zijn «ucabiet»zoeken zyh gezelschap, omdat hij den Baron niet nauw ziet, en de stopsels maar laat knallen en het schuimend nat in de bekers laat vloeien. Hij is dus, zooals uit boven staande blykt van eenvoudigs) bu reeljongen, baas of beter, fabrikant of nog beter geaegd uitbuiter ge worden. Hij de vrijgevige als het er op aankomt, de vrienden te over bluffen, of aan de leden van zyn chocheteiten eens te laten zien hoe rijk en mild hij is, hy betaalde aan zijn gasten, ellendige lage loo- nen, reken van i,5o fr. tot 3,55 fr. per uur voor de beste gasten, of te weke van 72,00 fr. tot 170,40 fr. per week. Bij verduring der levensmid delen, het ge durig stijgen van het index laat Mijnheer den Baron totaal onverschillig, hij gevoelt er toch niets van. Reeds van overlang hadden zijne werklieden, bij monde hunner vereeniging om vermeerde ring van loon gevraagd. Dit liep steeds zooniet op eene brutale weige ring, dan toch op vage beloften, of uitstel uit. Eindelijk het wachten moe, de ellende te nijpend geworden, werden opnieuw de eischen gesteld. Dit maal was het een brutale weigering. M. de Baron, zou met zijne gasten spreken maar niet meer met de vereeniging. Wat gebeuren moest, is gebeurd, ae fatale botsing, de staking door de werkers niet gewild, niet gevraagd, maar door hem de volksvriend, door zijne onhandelbaarheid, ep stijfhoof digheid, hen opgedrongen. Als fiere bewuste werkers, hebben zij den strijd aangevat, met de vaste hoop te overwinnen. Reeds acht lange we ken sleDteren, die bonkige kerels gewoon van met zaag, hamer en bei tel om te gaan langs de straten, hun vereelte handen en lange armen, hangen lusteloos aan hunne zyde. Tot hiertoe bleven ze kalm, en waardig ondanks, in hun tehuis, de ellende en het tekort zich begint te laten gevoelen, ondanks dat, hopen zij nog steeds, dat het goede recht zegevieren zal. Maar oen onver wacht feit is bitterheid in hunnehar ten komen storten. Onderkruipers zijn van den buiten komen opdagen komen zich ten dienste stellen van hun hardvochtig patroon, om hun reehtvaardigen strijd te breken. Wij weten niet, of we die laag gezokene wezens, het ongediert in de wer kersbeweging moeten laken, veraf schuwen of verachten. De verachting onzer werkersbe volking hebben ze reeds kunnen ondervinden, hopen we maar, dat het daarbij blijve, geen enkele van hen is waard, dat een onzer stakers er de hand zou naar uitsteken, om er zich aan te bevuilen. Moet het gezegd dat zijne edelheid den Baron, de gendarmerie heeft gevraagd om de ratten te bescbei men En of die hee- ren het doen Oh, wij weten het, zij doen hun plicht, gedwongen door een ijzere onverbiddelijke tucht M. Baron Zagemeel, is dan ook aller vriendelijkst voor hen, en ontvangt ze zelf; de vry heid van den arbeid ho, ironie wordt dus nogmaals goed be schermt, alléén de arbeiders, hun recht tot verdediging van hun boter ham wordt beperkt, dat hoort im mers zoo in onze orde...? rotte maat schappij, waar alles erop aangelegd is om den kleine, den arme ten voor- deole van den groote... den rijke, al is de afkomst van dat bezit nog zoo schunnig.... te verdrukken. Hoelang nog zullen die wantoe standen blijven heerschen Arbei ders.begrijpt uw plicht, vervoegt het groote leger der onterfden, dat strijd voert, voor een betere maatschappij, waar elkzijn aandeel aan den levebs- disch zal krijgen. En gij, stakers, goeden moed Blijf kalm en waardig 1 Uw strijd is rechtvaardig, de heele werkersbe volking is met U Strijd, strijd on verpoosd tot de overwinning van het goede Recht, dat ondanks Geld, dat ondanks gewapende Macht, toeh moet zegevieren. Pol Van de Steen. Sedert enkele weken hebben onze Jonge Wachters de propaganda voor den zes maandendienst hernomen. In La Louviöre hebben reeds 4ooo menschen voorden verkorten dienst tijd betoogd. Overal in het land wordt de kwes tie opnieuw op het voorplan van de politioko bokommornisson geplaatst. Aalst kende insgelijks zijn meeting. Anderen volgden dit prachtig voor beeld. Nu we van de zorg bevrijd zijn, die de regeling van onze flnancieele moeilijkheden ons gaf, is het van zelfsprekend dat de openbare opinie zich opnieuw begint te interesseeren voor de vraagstukken, welke vóór de financieele krisis in het brand punt van de belangstelling stonden. De dienttijd is er één van de meest bloeiende. Hot raakt aan zulke grooteen veelvuldige belangen.dat het natuurlijkerwijze één van de eer ste is dat weer opduikt zoodra nor male toestanden voorhanden zijn. Het is bovendien buitengewoon ge past het thans op te werpen vermits het innig verband houdt met het pro bleem van de landsverdediging, waarover drukke traktaties plaats grepen tusschen Parijs en Brussel. Het zou onzinnig zyn vanwege onze tegenstrevers en zulks is nochtans het geval te willen insi- nueeren dat wij slechts opnieuw over verkorten diensttijd spreken uit kiesbelang. Deze insinuatie laat ons in feite onverschillig. Of beter z« vie it ons, want bewijzen we er niet mede dat we er tuk op zyn onze kiesbeloften te houden We weten met welke warmegeest- drift de groote meerderheid van het kiezerskorps achter ons stond met de verkiezingen van 1925, juist om dat wij voor den verkorten diensttijd opkwamen.. De arbeiders zien in deze verkorting een onmisbare voor waarde om eenerzijds het nadeel, dat zij met den dienstplicht ondervin den, tot het strikte minimum te her leiden en om anderzijds de produktie van het land te bevorderen m*t jaar lijks 40.000 jongelieden gedurende zes maanden minder aan de natio nale bedrijvigheid te onttrekken. Het gaat hier dus wel om levens belangen en de kwestie heeft geen oogenblik haar aktualiteit verloren. We herhalen zelfs dat haar aktuali teit nog verdubbelde, vermits de ge nerale staf opnieuw de organisatie van onze landsverdediging bestu deert en nauwkeurig moet weten over welke middelen by beschikt. En aangezien volgens het oordeel van het land een diensttijd van zes maand een maximum is dat kan worden toegestaan, is het noodzake lijk dat zulks zoo spoedig mogelijk op offlcieele wijze aan den staf worde meegedeeld. We schrijven de meerderheid van het land, en we zullen op dat stuk wel door niemand worden tegenge sproken. In de Kamer bevindt zich een indrukwekkende meerderheid samengesteld uit socialisten, chris- ten-demokraten. Vlaamsche demo- kraten, fronters en kommunistan, die naar het Parlement gezonden is geworden om er een kortoren dienst tijd te verdedigen. Die meerderheid kan zich morgen reeds manifesteeren indien ze maar wil. Men zal zich herinneren dat Mathieu, die een wetsvoorstel ten voordeele van de invoering van den zesmaandendienst indiende, onlangs heeft aangedrongen op het onder zoek van dit voorstel door de bevoeg de Kamerkommissie en dat onze jonge vriend Daan Boens er een merkwaardig verslag heeft over op gesteld. Demogelijkheid bes'aat bet door de Kamer te doen behandelen. In de aktie die het land begon, zullen de socialisten Wel een aanmoediging vinden om op behandeling aan te dringen. Zij zullen niet aan hun plicht te kort komen. Maar zullen de overige Kamerfrakties dezelfde be langstelling betuigen Het zou inte ressant zyn het oordeel van de demo- kratische leden van de rechterzijde te vernemen, tenzij de verkorte diensttijd één van de talrijke pun ten is waarover de katholieken onderling en in hot geheim aan het diskuteeren zyn, ten einde den heer Renkin de katholieke eenheid te zien bewerkstelligen. We gelooven nochtans dat hot niet indiskreet zal zyn eventjes aan te dringen op hun oordeel. Door zich tijdig tot het dokumenta- tiebureau te wenden en op duidelijke wijze te vragen wat men wenscht kun nen onze vrienden krachtig geholpen worden. Het Dokumentatiebureau ontvangt en ontleedt om er de dokumentatie uit te halen, honderden Belgische en buitenlandsche bladen, tijdschriften en boeken van 'verschillenden aard (poli tiek, syndikale en coöperatieve be weging, opvoeding, wetgeving, finan cieele en economische beweging. Het Dokumentatiebureau kan hulp verschaffen in zake arbeidersbeweging (in Belgie en in het buitenland), sociale financieele en economische inlichtin gen. Dat onze kameraden nooit aarzelen om zich tot dit belangrijk organisme te wenden. Het is voldoende te schrijven, te telefoneeren aan het Dokumentatie bureau der B. W. P. Volkshuis Jos. Stevensstraat Brussel. Telefoon 168.14. De Sekretaris, Jos. Van Roosbroeck. In de Belgische Werkliedenpartij waar de specialisatie en de cristalisatie uitbreiding neemt naarmate zij zich ontwikkelt, bekleedt het Documenta- tiebureau een wel omschreven plaats. Het mag van nu af als een model be schouwd worden. Het is te wenschen dat al de zoekers, als de studielustige leiders en anderen, hoe langer hoe meer gebruik maken van het werktuig dat ter hunnei beschikking gesteld is. Wij betreuren te moeten zeggen dat dit niet genoeg het geval is. En hoe dik wijls nochtans hebben kameraden die hunne kennissen willen aanvullen in zake arbeidersbeweging, sociale wet geving of economische en finantieële vraagstukken, aan hun voornemen moeten verzaken omdat zij over de noodige documentatie niet beschikken. Hoeveel anderen moeten halverwe- - gen blijven staan, om dezelfde reden Wie kan inderdaad een abonnement nemen op tientallen bladen, tijdschrif ten die niet goedkoop zijn en waar men onmisbare inlichtingen kan put ten. De tijd ontbreekt anderzijds om j al die publikaties te ontleden en er de j dokumentatie uit te halen, zelfs al men met den besten wil gewapend is dat j men daarbij niet uit het oog verlieze I dat men daarvoor nog verscheidene ta len moet machtig zijn en methodisch de inlichtingen moet kunnen rangschik ken. Anders is het al verloren moeite. Op het oogenblik dat zij een studie of een artikel willen schrijven, of een voordracht voorbereiden, zijn er vele kameraden die het betreuren niet be roep te kunnen doen op een organisme dat hun kan aanwijzen wat zij noodig hebben en hun de noodige inlichtingen kan verschaffen. Onze kameraden zouden steeds op onverbeterlijke wijze gewapend zijn om op te treden in vergaderingen, be sprekingen, polomieken, zoo zij op voorhand inlichtingen hadden geno men bij een vertrouwbaar organism dat bestemd is om het werk te vereen voudigen en de taak te vergemakkelij ken voor de beginnelingen die geen er varing hebben en de strijdmakkers die reeds geheel door hun werk in beslag genomen zijn. 't Is reeds zoolang geleden, dat we nog wat in het Denderklokje be treffende onze partij, of een onzer lei ders te slikken kregen, dat we ons wel zouden afgevraagd hebben of de Re- daktie veranderd was, of wel of door het afwezig zijn van den hoofdredac teur (de man was namelijk in vakantie) men niets meer vondt om aan den paal te spijkeren. Nu in het nummer van verleden Zon dag vinden we toch iets. De man heeft het over de processie, en over den MOED en durf, van dezen die deze laten voorbij gaan zonder te knielen, zich te ontblooten of te bidden, 't Schijnt aldus ten minste de letterkun dige steller, dat die menschen,'t ver stand moed en durf in pacht hebben. Luister maar eens hoe schnon, in welke verhevenheid van stijl en vorm, de man dat uitdrukt. Bij al hun groot menschenver- stand - ze brengen het van een ge- lapte broek en een vette klak, tot een puik kostuum met hagelblanken kol en keurigen hoed hebben ze daar bij ook nog een verbazende dosis MOED. Als de processie voorbij gaat, hangen ze daar nonchalant aan den deurstijl van een herberg, bergen hun handen diep in hun broekzakken (waar ze misschien tot vuisten zijn gebald) kombineeren zich een licht- cynischen glimlach op het wezen dat eigenlijk bitter grimlacht van weg gedoken razernij en haat en kijken met een paar oogen naar 't Aller- hoogste, als om te zeggen Hela Kameraad Zoo dom niet meer als vroeger, hé Ik durf "U toonen hoe- veelmoed er in mijn corpus steekt. Ik durf hier blijven staan, zonder mijn muts af te nemen. Jk durf rechtop blijven. Ik durf meer dan de anderen die neerknielen. Ik laiiel niet. Stik Ik ben slimmer dandde dommerikken die daar schietgebedekens prevelen als Gij onder Uw troon passeert Ik durfIk durf Ik kwam er zoo een tegen, na de processie, en die keek me aan roet een spotlach, 't Was ook een van die durvers. Hij had ook zoo'n kolossalen moed getoont. En nu lachte hij., hij wist dat ik hem even had bekeken... En verder zegt de man waaraan hij dacht. Wij, wij weten het wel, mijn waarde, waaraan ge dacht. Gij dacht aan den goeden ouden tijd. als het andersdenkenden om hun. overtuiging werden gepeterd (tijd der inquistie) aan den goeden tijd, dat elke vrije uiting van het gedacht gestraft werd met broodroof en vervolging. Daaraan dacht ge o man, dat konden we bemer ken aan uw van haat vlammende oogen en als ge op ons wezen, wat gij een cynischen spotlach noemt, hebt mee nen te ontdekken, dan zeggen we U, mijn waarde ge bedriegt U. Wat ge op ons openwezen lezen kon dat was de vreugde, te weten dat de tijden veel veranderd zijn, dat men thans gelukkiglijk om zijn overtuiging niet meer boeten moet, te weten o haat dragend mensch, dat ge onmachtig Vervolg onderaan kolom S). Ze gaan feesten, onze vrouwen Onze vrouwen Ja, ja, en niet alleenljjk onze vrouwen van de stad Aalst, maar wees er zeker van, er zullen afgevaardigden zijn van Qeeraardsbergen, Ninove, Meerbeke, Erembodegem en van al de gemeenten van ons arron dissement, waar er socialistische vrouwengroepen bestaan Wat er te doen is 1 Wel, wel! Ge kent toch allen ons vrouwelijk socialistisch ge meenteraadslid, Annette Snel, vrouw De Wolf, niet waar 1 Welnu, onzen Socialistischen Vrouwenbond gaat haar feesten, op 17 Juli aanstaande. Waarom? Z'is toch vijf en- twintig jaren de vlaggendraagster van dien groep Welnu, zulke standvastigheid mag en moet herdacht worden. Vergeten we niet, dat een kwart eeuw geloden, de socialistische party heel zwak was. en vooral de vrouwenbeweging heel, heel flauwtjes en dat die vrouwen die voor het socialistisch ideaal durf den uitkomen, met de vingers wierden gewezen, en men een zekere dosis moed moest bezitten om vol te houden. Het was dus nog erger gestold met de vlaggendraagster. Daarom keur ik ten zeerste good, dat onze vrouwen hunne vlaggendraagster huldigen. Het zal wel in een intiem feestje zyn, maar 't zal er toch aangenaam en gezellig aan toegaan. Wat ze denken te doen t Onze gezellin ten huize afhalen in groep en met muziek. In de grooto feestzaal van Hand in Hand die rykelyk zal versierd zijn. overhandiging van haar por tret, toespraken, uitvoering van zang en muziekstukken, koffieta fel met koeken, gevolgd van dans party. Wy houden er aan onze vrou wen op het hart te drukken, dat zo in groot getal moeten aanwezig zyn. Onze Annette verdient zulks. Hare diensten zyn reeds gewaar deerd door de partydoor haar een mandaat van gemeenteraaadslid toe te kennen. Nu moeten de vrouwen toonen dat ze haar hoogschatten, door talryk aan de feesten deel te no men ter harer eere ingelicht en onze vrouwen zyn niet ondank baar. Maken wy ons dus gereed, van nu afen houden wy den namid dag van 17 Juli vrij, om de feesten te kunnen bywonen. dat is den wensoh van FRIEDERIK. Ons Streven Elk man van karakter is genood zaakt te streven naar datgene wat hem een ideaal toeschijnt. Voor de men schen die het ideaal nog niet begrijpen, geldt de spreuk van den Heiligen Paulus Niet dat ik het reeds begrepen heb. maar ik poog er naar 1 staat uw wraakgierige plannen ten uit voer te brengen we glimlachten, om dat we de overtuiging hebben dat die tijden reeds lang voorbij zijn, en nim mer meer terugkeeren. Daarom, en 1 daarom alléén, waren we gelukkig. Vette Klak.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Recht en Vrijheid | 1927 | | pagina 1