VERDEELERS!
Socialistisch weekblad voor het Arrondissement Aalst.
Mijn Hoekje
nummer 25 centiemen
2 October 1027.
VandeVelde op
hun Deus.
DE WAARHEID
Hoe de militaristen den
wereldvrede... verstaan
Voor onze Oudjes
24° Jaar N° 40.
Prijs
per
RECHT EN VRIJHEID
Kan men van
kristelijke liefde
spreken bij
arbeiders die
honger en ge
brek hebben.
We vertellen aan onze lezers geen
nieuws, wanneer we hen zeggen de
kapitalisten, do heeren nyveraars
en fabrikanten, hebben er alle be
lang bij, dat de werkende klasse, de
voortbrengers van alle rijkdommen,
onderling twisten en zich verdeeleo.
EENDRACHT MAAKT MACHTi
is onze nationale spreuk,en zij houdt
in zich eene zeer groote waarheid,
die niet genoegzaam, door het wer
kende volk wordt in praktyk ge
steld.
Inderdaad de kleintjes, dezen die
van hun arbeid moeten leveD, zoe
ken naar alle middeltjes om hunne
macht te verkleinen door zich onder
ling te verdoelen, en snappen daar
bij al te gemakkelijk al wat er maar
uitgedacht kan worden door de be
zitters, om onze macht te verminde
ren, de eendracht der uitgebuitenen
onmogelyk te maken.
Terwijl we dagelijks kunnen be-
statigeD, dat vrijdenkers en christene
Kapitalisten, broederlijk overeen
komen, om hun voorrechten te ver
dedigen. en hun winsten zoo groot
mogelijk te maken, zien we met
treurnis, dat
DE GODSDIENST
heel behendig als oen twistappel,
ons wordt tusschen de beenen ge-
Sooid en er machtig veel toe bij-
raagt, om de klove onder de werk
lieden te vergrooten.
Vooral op den buiten, doet de
Godsdienst buitengewoon goeden
dienst, om do werklieden en kleine
landbouwers hunne eendrachtige
werking om beternis in hun stoffe-
lijken toestand, te beletten of te
dwarsboomen.
't Is jammer dat de geestelijkheid,
voor het overgrootste gedeelte af
komstig van kleine menschen, zioh
meent to motten scharen aan de
zijde der bezitters en tegenover deze,
die meest hun steun noodig hebben
de zwakken, de miskenden, de ont
erfden.
Waarom bekampt de geestelijkheid
stelselmatig de verbroedering, de
eendrachtige werking van den klei
nen boer, met den werkman van de
stad
TER WILLE VAN 'T GELOOF
Onmogelijk, want den Heer onder
pastoor van den buiten, weet heel
goed, dat de socialisten zich niet
bekommeren met godsdienstzaken,
want voor de zooveelste maal ze
weten maar al te wél, dat godsdienst
voor ons privaat zaak is.
Wel, wel, de socialisten hebben
geen tijd om te twisten over, wat er
hiernamaals zal gebeuren
Die bekommering laten we aan
anderen en vooral buiten onzen
strijd.
We gaan van het standpunt uit,
dat eenieder hier op aarde te zorgen
heeft, om het bestaan zóó goed en
zóó aangenaam mogelijk te maken,
niet voor ééne klasse alleen, maar
voor ALLE mensehen die van goeden
wil zijn, en zijn er, die wenschen
voor één goed en aangenaam leven
hiernamaals te zorgen, wel, dat gaat
ons niet aan, vrij aan hen dit doen,
maar wij vragen aan dezen, hierom
den strijd om beternis hier op aarde
niet te verwaarloozen.
Kijkt maar naar de rijke men
schen, die twisten niet om 't geloof
van anderei, die behartigen won
derwel hunne eigene belangeo en
verdeelen zich niet om godsdien
stige zaken.
De godsdienst is nu nog meestal
een twistappel in do belaDgen der
kleintjes, en zulks komt enkel ten
goede van onze uitbuiters, die zich
de banden wrijven om onze verdeeld
heid, want zij meer dan iemand zijn
innig overtuigd van de groote macht
waarover het werkersleger beschikt,
indien het eendrachtig moest op
rukken.
't ls naar die macht dat we voeren,
door voortdurend de eendracht aller
worklioden te prediken, om eens de
meerderheid van het proletariaat te
bewerkstelligen.
En al dezen die ons in dit werk
dwarsboomen zijn onze vijanden,
want ze begaan eene misdaad tegen
over het arbeidende volk.
Buiten de geestelijkheid zijn er
nog andere verdeelers van onze
klasse, waarover we het eene andere
maal zullen hebbeD, want zy ziin
niets anders, dan do knechton van
de kapitalistische klasse, verraders
van hun eigen stand.
NICHELS Alf.
Onze partijleider Vandevelde is
de laatste weken opnieuw met een
ware razernij aangevallen door onze
tegenstrevers. Hij is de vijand van
België en de vriend van Duitsch
land hij was een slecht vertegen
woordiger van ons land in Genève;
men zal hem interpelleer^ n in de
Kamer en hij moet weg als mini
ster. Dat is het liedje dat op ver
schillende tonen gezongen werd in
de reaktionnaire pers.
Nu wordt het nieuws de wereld
ingezonden dat Vandevelde gaat
hertrouwen. De burgerspers geeft
den naam, den ouderdom, de titels
van de nieuwe vrouw van onzen
partijleider. Natuurlijk wordt ook,
naar aanleiding van dit huwelijk,
Vandevelde aangevallen Tegen
over de socialisten is immers alles
toegelateü. Wij willen van deze
gelegenheid gebruik maken om
onzen fijnken voorman hartelijk
geluk te wenschen met zijn huwe
lijk. De laatste jaren had hij geen
kring, geen familiekring. De partij
was al wat hij had Als wij hem
het beste wenschen met zijn nieu
we levensgezellin, dan gaan deze
wenschen wel met wat egoïsme ge
paard. Vandevelde is een leider
zooals wij er nooit een hadden,
zooals geen enkel partij er een
heeft. Het spreekt dan van zelf
dat wij hem nog vele jaren aan het
hoofd van onze machtige beweging
wenschen. Hoe meer onze tegen
strevers Vandevelde aanvallen,
hoe meer wij van hem houden,
want des te zekerder is het dat hij
de belangen van de arbeidende
klasse dient. Hier mag vooral ge
zegd worden dat aan de beste
vruchten de wespen knagen. Nie
mand is zoo gevreesd door de
Belgische reaktieals Vandevelde,
nooit had zij een geduchter tegen
strever Als onze partij den reus-
achtigen vooruitgang gemaakt
heeft sinds den oorlog en zij ge
worden is, een der sterkste bol
werken van het internationaal
socialisme, dan is dat in de aller
eerste plaats te danken aan de ver
standige en uiterst knappe leiding
van Vandevelde Dat weten de
arbeiders, dat weten ze allen En
juist omdat zij dat weten, stellen
zij voortdurend belang in het doen
eu laten van hun aanvoerder. Aan
de vier hoeken van ons land zullen
dan ook honderdduizenden arbei
ders met vreugde begroeten de
aankoDdigingvao het nieuwe huwe
lijk van Vandevelde en van gan-
scher harte zal hem toegeroepen
worden Proficiat Patron I
Omtrent de Afdankingen
aan het Spoor.
II
We willen over de voormalige
staatsexploitatie niet meer goed
zeggen dan volsterkt noodig is. Wy
meenen nochtans niet te overdrijven
wanneer we zeggen, dat de staats
exploitatie alleszins vergeleken kon
worden uit oogpunt van regelmatig
heid, spoed, komfort, enz. met welk
ander spoorwegnet in Europa.
Nooit is er naar gestreefd, de Bel
gische staatsspoorwegen groote
winsten te doen opleveren, vóór al
les moesten zij de belangen dienen
der gemeenschap, handel en uitvoer
bevorderen.
Het zou onrechtvaardig zyn, niet
te erkennen, dat de Belgische nijver
heid en handel en inzonderheid de
haven van Antwerpen veel te dan
ken hebben gehad aan de spoorweg-
politiek, die in ons land ten allon
tijde is gevoerd geworden.
Wij zijn niettemin altijd de eersten
geweest om te erkenneD, dat do
staatsexploitatie ook nadeelen had.
Het rechtstreeksche beheer van
het spoorwegbedrijf door den Mini
ster en zijne ambtenaren gaf aanlei
ding tot ernstige misbruiken en de
konservatiove katholieke partij, die,
vóór den oorlog, gedurende vijf en
dertig jaren aan het bewind was,
heeft er van gebruik gemaakt om de
spoorwegen tot verstorking van
haren politieken invloed aan te
wenden.
De boekhouding was niet zelf
standig, zoodat men nooit do juiste
uitslagen van het bedryf kon
Kennen.
Men heeft dikwijls gesproken van
de winsten van het spoorwegbedrijf,
die gebruikt werden om het tekort
der andere departementen te dekken.
De winsten waren echter eigenlijk
slechts het verschil tusschen de ont
vangsten en de uitgaven van oen
loopend jaar en deze schynbare
winst werd heel dikwijls kunstmatig
aangedikt door in do kosten van
nieuwe werken te voorzien door
middel van leeningen.
Wy, socialisten, hebben sedert
lang vóór den oorlog de vervorming
gevraagd van de staatsexploitatie
der spoorwegen.
Wij waren van oordeel, dat de uit
bating van het spoorwegbedrijf
moest toevertrouwd worden aan een
zelfstandig organisme, verantwoor
delijk voor de uitslageD, teneinde
een einde te stellen aan den bereau-
kratischen sleur en slenter.
Het zelfbestuur moest aan de
spoorwegen meer aanpassingsver
mogen geven en een geweldige
stuwkracht zijn om het bedrijf te
moderniseeren.
De spoorwegen hebben thans hun
zelfbestuur gekregen het bedrfjf
moet zyn eigen pot koken en de
Nationale Maatschappij voert, een
programma van industrieel© uitba
ting uit, waarop wij in ons vorig
artikel gezinspeeld hebben.
In al de diensten wordt overge
gaan tot eene methodische herzie
ning der bevoegdheden om tot eene
rationeelo werkregeling te komen.
De werkhuizen worden gecentrali
seerd en gemodorniseerd. Do treinen
hebben in snelheid toegenomen, de
lokomotieven zijn sterker geworden,
zoodat de gemiddelde trekkracht,
vergeleken met deze vanl$l3,met
62 pet vermeerderd is.
De last der treinen is kunnen ver
hoogd worden, de diensten der ma
chinisten a\in beter georganiseerd
en tal van technische verbeteringen
zyn gebracht geworden aan het rem
men der treinen.
Als gevolg van deze technisohe
verbeteringen ziin insgelijks talrijke
agenten overbodig geworden.
Wie zou het in zyn hoofd kunnen
kriigen, het beheer te verwijten, dat
het tracht het bedrij f te modernisee
ren en de uitbating te verbeteren
Wij, die altijd de bureaukratie be
kritiseerd hebben en haren geest van
sleur en slenter over den hekel ge
haald, moeten de laatsten zyn om
zulks te doen.
De nadruk dient gelegd op het feit,
dat geen enkel benoemd werkman
of bediende is afgedankt geworden,
wat in andere landen in Rusland
b. v. en in Italië, twee landen waar
diktatuur heerschtwel het geval
is geweest.
Het zyn. losse werklieden, die ont
slagen zijn geworden en voor dezen
heeft het Nationaal Syndikaat, dank
aan den steun van Minister Anseele,
gunstige voorwaarden weten te ver
werven, zooals ze in geen enkel land
bekend zyn.
In een volgend artikel zullen wij
aeggen, wat de losse werklieden te
beteekenen hebben en zullen we ook
enkele regels besteden aan de voor
waarden van afdanking.
LODE MAERTEN.
Zoo wat vijf jaar geleden was ik in
Schotland, op een kongres van de
Eügelsche Labour-Partij. Wy gin
gen, met eenige partygenooten, een
boottocht maken. Toen zagen wy
daar een gedeelte van de Engelsche
vlootoorlogsschepen die deelge
nomen hadden aan den oorlog. Een
van de kameraden vertelde ons dat
hij ter plaatse geweest was, waar de
Duitsche oorlogsschepen afgeleverd
werden aan Engeland pn noe die
door hun bemanning later tot zinken
gebracht werden. De Duitsche vloot
lag op den bodem vau do zee. Dat
was 1922.
Nu zijn wo 1927. Verleden week
heeft de nieuwe Duitsche vloot ma-
nceuvers gemaakt in do Baltische
Zee. President Hindenburg is de
vloot gaan in oogenschouw nemen.
De Duitsche bladen spreken mot lof
ovordevloot enoverde bemaning. De
Duitsche vloot ligt niet meer op den
bodem van de zee, maar kruist in de
Baltische Zee en wordt met den dag
sterker. Do EDgelsche vloot had ter-
zeldortyd manceuvers. Hier werden
proeven gedaan met nieuwe kanon
nen. Het sukses was formidabel. Te
vens werden oefeningen gedaan mot
vliegtuigen die bommen moesten
werpen op schepen. Ook werd met
anti-vliegtuig-kanonnen gewerktom
vijandelijke vliegers van de oorlogs
schepen verwijderd to houdeD.
Ja, te Genève wo*dt over ont
wapening gesproken ja, daar heeft
men het over scheidsgerecht, ovor
volkerenvrede. Maar, terwijl men te
Genève spreekt over vrede, bereidt
men zich in alle landen voor tot oor
log. Beteekenisvoi is het toch dat op
zulke korte spaDne tijds Duitschland
terug een vloot heeft, die heel wat
vernietigen kan. En nog beteekeuis-
vollerishet dat de drie groote zee
machten van hetoogenblik Enge
land. Amerika en Japan, er niet voor
te vinden zijn hun bewapening ter
zee te verminderen of te beperken.
Als de heerschers van het oogenblik
moeten beslissen over oorlog en vre
de, dan komt er zeker oorlog. En
misschien eerder dan vele menschen
denken. De volkoren zouden die zaak
zelf in handen moeten nemen, zou
den zelf vrede moeten oischen, zou
den zelftegen alle ophitsing van volk
tegen volk moeten gekant zijn. Onze
Intornationale heeft besloteu over
heel de wereld een veldtocht te be
ginnen voer den vrede en voor ont
wapening. Mogen wy erin gelukken
de millioenen arbeiders, die nooit
iets te winüen hebben bij een oorlog,
warm te maken voor het prachtig
idee gij zult niet dooden.
Er was ons veel geklaagd, door
oude-vrouwkensdiegeen pensioen
konden genieten, omdat hun man
die nog geen 65 jaar oud is, nog
een loon verdiende. Zulks zal nu
veranderen en van af le Januari
1928, neemt dit een einde.
De oude vrouwkens die zich in
dit geval bevinden, kunnen eene
'k Begrijp waarlijk niet, hoe een
groot gedeelte onzer partygenoo-
ten, zich zóó onverschillig kunnen
toonen, tegenover hunne eigene
inrichtingen
Zulks is waarlijk jammer.
De Socialistische coöperatieven
zijn toch wel de eigendommen der
Socialisten in 't algemeen Krij
gen ze een bezoek van vreemde
familieleden, ze zullen, met eene
zekere fierheid ben leiden naar
hunnen scboone café, naar hunne
prachtige winkels Zij zullen met
een waar genoegen vertellen, met
hoeveel moeite en opoffering zulks
is tot stand gebracht.
Gaan ze eens naar Gent, bij
voorbeeld, zjj zullen er behagen
in scheppen, de grootsche socia
listische inrichtingen te bewonde
ren en vooral de fabrieken der
Socialistischeparty niet vergeten.
Maar die fabrieken brengen
produkten voort, en die produk-
ten worden verkooht in de Socia
listische coöperatieven van ons
arrondissement en hier vorgeten
de viienden maar al teveel, dat
ze er die produkten moeten koo-
pen, omdat het produkten zyn
van hunne fabrieken, die een har
den kamp hebben te leveren tegen
over de fabrieken der kapitalisten,
en omdat zij tevens werk verschaf
fen aan hunne medebroeders, om
dat de winsten die er verwezent-
ijjkt worden, dienen om onzen
strijd te steunen, om onze eigene
inrichtingen uit te breiden en te
vergrooten.
Is het niet een schande, dat we
werklieden hooren zeggenik mag
het brood der coöperatieve niet!...
Nogthans het wordt gebakken van
de beste bloem, het wordt ge
kneed met de machienen, het
wordt door de H. H. dokters aan
bevolen als zijnde het zuiverste en
het gezondste brood.
Neen, dat zijn uitvluchten, om
zich van zijn plicht als socialist
tegenover zijn eigene socialisti
sche instellingen to kunnen ont
maken en dat mag niet.
Wij hebben onze eigene bak
kerij wy moeten ons eigen
brood eten
wy hebben eigene fabrieken, wy
moeten zovgen, dat ze werk in
overvloed hebben, want dit alles
helpt med6, om onze eigeno vry-
making te bewerken.
Wy mogen niet meer dulden, dat
men ons bevecht met onze eigeno
centen, integendeel, wy moeten
onze eigeno inrichtingon doen
groeien on bloeien en dat kuDnen
we, want we zyn toch zoo sterk,
op politiek, op mutualistisch, op
vakvereenigingsgebied, en 't is
onze schuld, als we ook niet sterk
zyn op coöperatief gebied.
De winsten die er gemaakt wor
den, gaan in oDze eigene kas, en
worden gebruikt in 't voordeol van
't algemeen.
't Is dus onzen plicht mede te
helpen, en 't is wat wordt ver
wacht door uw toegenegen
FRIEDERIK.
nieuwe aanvraag inJienen, by den
Heer Ontvanger der belastingen
nu in deze maand.
Dit nieuws zal met vreugde ver
nomen worden.
