't Moest Gebeuren
MIJN HOEKJE
25e Jaargang N° 5
Prijs per nummer 50 centiemen
15 Januari 1928
Socialistisch Weekblad
voor het Arrondissement Aalst
DE HÜISE1ÜÜKWET
BRAVE ZIELEN
Postpersoneel van Nivove
let Vraagstuk
der Bedienden.
Recht en
Geen reohten zonder plichten
Geen plichten zonder rechten
POSTCHECK-REKEHING
Belgisch» Wer 1c 1 ied en-Part
Arrondiesements-Federatio Aalst
Nr. 8 5 6 8 6. Telefoon 5 7 2
We zijn er hiermede 1 G'hebt het reeds be
merkt Ons weekblad is vergroot, 't Moest ge-
gebeuren, we waren er toe verplicht.
Friederik, heeft u in zijn Hoekje van
verleden week uitgelegd hetwaarom on-
noodig dus heden er op terug te komen. Laat
ons hopen, dat ons blad nu ruimte genoeg zal
bevatten om aan al onze behoeften te voldoen.
Wij vermeenen, dat onze briefwisselaars van
den buiten, nu, hunne ingezonden stukken
regelmatig zullen zien verschijnen, iets wat
zeer noodzakelijk is, om die offerwillige partij-
genooten niet te ontmoedigen.
Ja. niet te ontmoedigen, want niets is meer
ontmoedigend, dan aat jonge schrijvers of
medewerkers hunne artikeltjes niet zien ver
schijnen, daar we zulks zelfs aan den lijve heb
ben ondervonden.
Ondervonden
Wel zeker l 't Is voorzeker meer dan dertig
iaar geleden. De partij was hier in Aalst nog
neel klein, en 'k was den correspondent van
Vooruit, 'k Meende dat een briefwisselaar èn
voor de lezers en voor de redactie èn voor zijn
eigen voldoening in ieder nummer dat er ver
scheen, een artikeltje van hem moest verschij
nen an 'k leveido dan bijdragen met de vleet.
Alhoewel, mijn naam onder die correspon
dentieën niet stond, toch was ik hoovaardig,
toen ik mijn eigen schriften las, en mismoedig
toen men melddedoor overlast van copij
verschoven.
Voeruitwas dan niet het groote dagblad
van heden en 't kon ook zijne menigvuldige
medewerkers niet bevredigen.
Zulks is ook 't geval geweest met ons week
blad Recht en Vrijheid, en wij meenen dat in
die leemte nu is voorzien.
Zal ons weekblad, nu meer den vriend van
den huize worden
't Zou moetc r. Eiken socialist vtfn ens arron-
dissement zou het moeten aanzien als zijn lie
veling, het zou dus moeten in ieders gezin te
vinden zijn.
Waarom Wel verdedigt ons blad niet de
socialistische princiepen, net programma onzer
partij
En hebben de socialisten geen weekblad
noodig, om hunne belangen verdedigd to zien,
tegenover de burgersbladen, wiens rol het is
dezen der Kapitalisten klasse te verdedigen
Is ons weekblad niet den
advokaat dep werklieden
als xe in conflikt zijn met hunne bazen
Is het niet dank aan de propaganda gevoerd
met onze bladen, dat wij de schandelijke uit
buiting der werklieden hebben kunnen aan
den schandpaal stellen
Behooren de werkdagen, van elf en twaalf
uren, voor een hongerloon niet tot het ver
leden
Was de schandelijke plaatsvervanging,
het afkoopen van den soldatendienst voor 1GÖ0
frankon niet een onmenschelijk voorrecht
der bezitters Yan geld
Riep de bloedloting niet om wraak Was
den soldatendienst van drie en vier jaren ka
zerneleven geen schande voor ons klein
landeken
En dit alles waren drukkende lasten, op den
rug van ons werkende volk, dat daarbij dan
nog geen stemrecht had, en later een stuk van
Uit recht wierd toegekend, zoodat de bezitters
en de geleerden drie en viermaal meer recht
hadden aan de stembus dan een braven en
naarstigen arbeider 1 Behoort dit alles nu niet
tot het verleden Ja, niet waar Welnu, ons
weekblad Recht en Vrijheid, hoe klein het ook
altijd is geweest, heeft er het zijne toe bij ge
dragen, om dit alles aan te klagen en tot het
verleden te doen behooren, en ook daarom zou
het geen enkelen socialist mogen missen.
En wal zullen de Jongeren doen
Het is een algemeen verschijnsel, dat onze
jeugd zich mot het sport veel bezig houdt. Veel
wordt er over geklaagd, en de meeste ouderen
kunnen het niet begrijpen. Wij wel. Wij gun
nen dit genot aan onze jeugd, maar wij zeggen
haar te veel is toch te veel.
G' hebt het toch beter, dan uwe ouders, die
yan af hun zevende of achtste jaar, de school
moesten verlaten om naar de fabriek te trek
ken en er een werkdag van elf, twaalf uren te
tobben, omdat het loon van vader veel te klein
was, om in de behoeften van 't gezin te kun-
pen voorzien.
Gij hebt tot uw veertien jaar op de school
banken mogen blijven, en gij xiit dus geleerd.
Weet ge genoeg Neen, en g hebt er belang
bij, uw geest voorts te ontwikkelen, want op u
rust de plicht, het begonnen werk der ouderen
voort te zetten.
Ge kunt u moeiëiijk voorstellen welke moei
te en welke opofferingen het heeft gekost, om
het leven van de werkende klasse te brengen,
tot 't peil waarop het heden staat.
't ls waar, hot is nog niet zooals wij het wen-
tchen; er is nog veel te doen. Maar iets is zeker
dat men het, met aan «Sport» te doen, niet zal
verbeteren, en moest onze jeugd het ongeluk
kig gedacht opvatten, den strijd om het leven,
to verwaarloozen, wees er van overtuigd, den
wogsch van ogzo greole burgerij ware vol
daan en den tijd zou niet ver meer af zijn, dat
wij naar de vroegere toestanden zouden terug-
keeren.
Aan onze jeugd dus, ook bet hare bij te bren
gen, om Recht en Vrijheid te doen groeiën en
te doen bloeiën.
Aan da ouderen
moeten we dank zeggen, omdat ze door hunne
geringe geldmiddelen, dank dus de groote op
offeringen, ons weekblad Recht en Vrijheid
hebben in 't leven geroepen en met al hunne
zorgen hebben omringd
Met hunne weinige geleerdheid hebben ze
zich weten te meten, met de burgers journa
listen en voor een groot deel hebben zij het
pleit der werklieden gewonnen.
Recht en Vrijheid is nu een der grootste
weekbladen van ons land en het zal niets on
verlet laten, en alles in het werk stellen, om
aan iedereen in de mate van het mogelijke
voldoening te geven.
Hedoch, opdat ons blad leve, is het noodig
dat het aanwinst doe in lezers en mag reke
nen op meer en beter betaalde annoncen.
Dat is nu de taak van onze vrienden, van
onze partij genooten.
Dat elk zich beijvere, om een lezer bij te
winnen, daartoe kan men komen, met ons blad
voort te geven en zich een huisbezoek te ge
troosten.
Wie aankondigingen heeft te doen, gedenke
Recht en Vrijheid en wie een liedje kan zin
gen, vergeet den strijdpenning niet, aldus zul
len we allen het onze bij brengen, om Recht en
Vrijheid, den lieveling te doen worden van alle
socialisten van ons arrondissement, want 't is
uw blad, 't is ons blad. 't is het blad van de
Socialistische partij, en g'hebt er dus uwe ver
plichtingen tegenover.
Als elk wil, als elk medehelpt, als elk zijn
plicht begrijpt welnu, dan zal het gaan zonder
veel moeite en zonder groote opofferingen.
En om te sluiten
dat ons weekblad groeië en bloeië moet ons
aller bekommermis zijn.
NICHELS ALFRED.
De laatst gestemde huishuurwet, geeft aan
de eigenaars het recht, met het jaar 1928, een
nieuwe verhoeging van huishuur te eischen.
Er komen ons menigvuldige klachten toe
anwege huurders, die door hun eigenaars ge
pluimd worden, en gezien den grooten woning
nood die er nog heerscht, zitten er veel huur
ders met den schrik op het lijf, en betalen de
huur die hen gevraagd wordt.
Voor dezen die dus de wet, niet durven doen
toepassen, worden dezo regelen niet ge
schreven. Ten andere, de wetgevende Kamers
hebben het als geen diefstal aanzien, dat een
eigenaar meer huur eischt dan de wet bepaald,
hij kan dus er niet voor gestraft worden, enkel
tot teruggave van het TEVEEL geëischte kan
hij gedwongen worden, en vandaar ook kijkt
den eigenaar er niet naar, een onrechtstreek-
schen diefstal te plegen op zijne huurders, al
stool hij ook in veel gevallen het stukje brood
van kindereu of afgesloofde werklieden.
De huishuurwet loopt tot 1930, maar NIET
in alle gevallen.
Dit wil zeggen, dat erin 1928, reeds huizen
onder het gemeenrecht vallen, dus waarop de
huishuurwet die eene uitzonderingswet is
niet meer toepasselijk is, en waar den eigenaar
het rechtheeft, eene huishuur te eischen naar
beliefte, en den huurder te doen verhuizen
wanneer hij het goed vindt.
Welke huizen dit zijn
1" IN AALST de huizen die in 1924, bij het
uitbreken van den oorlog meer dan 960 franken
per jaar verhuurd wierden, vallen onder toe
passing van het gemeenrecht, dus voor dezen
bestaat er geen huishuurwet meer.
2' TE GEERAARDSBERGEN, Ninove, Sot-
tegem, Denderhautem, Erembodegem, Hael-
tert en Lede (meer dan 5ooo inwoners) zijn het
de huizen die in 1924 meer dan 600 franken
per jaar wierden verhuurd.
3e IN AL DE ANDERE GEMEENTEN
van ons arrondissement deze dus, met MIN
dan 5ooo inwoners zijn het de huizen die in
1924, meer dan 3oo franken per jaar wierden
verhuurd, die onder het gemeenrecht vallen.
Laat ons heel duidelijk zijn.
Wie dus een huis bewoont, dat onder de toe
passing van het gemeenrecht valt, kan door
zijn eigenaar de straat opgezet worden. Wan
neer Zulks hangt af van den datum van 't jaar,
dat men hel huis is gaan bewonen.
Voorbeeld Iemand is een huis gaan be
wonen
IN AALST dat vóór den oorlog meer dan
966 franken per jaar wierd verhuurd
TE GEERAARDSBERGEN, enz. dat meer
dan 600 franken wierd verhuurd
TE NIEUWERKERKEN, enz. dat meer
dan 3oo franken per jaar wierd verhuurd, op 5e
Juli I9I2, welnu hij blijft genieten van de
huishuurwet, tot Juli van 1928 en alvorens
men hem een opzeg heeft ge|aan vapj maan
den, zoodat het vroegste dat dien huurder kan
buitengezet worden is 5e October 1928.
EN NU DEN OPSLAG 1
IN AALST de huizen die in 1924 verhuurd
wierden MIN dan 720 fr. per jaar, moet men
vermenigvuldigen met 3.
Deze die MEER dan 720 franken verhuurd
werden vermenigvuldigd meer met 3,25.
TE GEERAARDSBERGEN, NINOVE,
enz. voor een huur van MIN dan 450 franken
per jaar vóór den oorlog vermenigvuldigen
met 3.
Voor deze BOVEN de 450 fr. moet men
vermenigvuldigen met 3,25.
En nu in de gemeenten van MIN dan 5OOO
inwoners, zijn het de huizen die vóór den oor
log verhuurd wierden MIN dan 225 fr. per
jaar, dat men moet vermenigvuldigen met 3.
En deze die MEER dan 226 fr. verhuurd
worden, vermenigvuldigt men met 3,25.
VAN WANNEER MOET MEN BETALEN?
Hieromtrent bestaat betwisting, daar de wet
niet klaar is op dit gebied, maar naar mijn be
scheiden oordeel is het NA de eerste betaling
na Nieuwjaar of NA le Januari.
Dat is nu voor ons arrondissement niet van
het grootste belang, want wie daarover het
Gerecht wil laten uitspraak doen, zijn volgens
mij moeiëlijke menschen. Het sop, is de kool
niet waard, zeggen ze te Aalst.
EN NU DE BOERENHOVEN 1
Die zijn verdeeld in twee reeksen dezen
met MEER dan 1 Hectaar grond en dezen met
MIN dan l Hectaar.
De pachthoeven die vóór den oorlog meer
dan 350 franken per jaar verhuurd wierden en
meer dan 1 Hectaar groot zijn, vallen onder
het gemeenrecht, in andere woorden, dezen
zullen onder de hedendaagsche wet leven, tot
Kerstdag van dit jaar (1928).
De anderen die MIN dan 350 fr. betaalden
en MIN dan een hectaar groot zijn, moeten de
huur van 1924 vermenigvuldigen met 3.
Zijn we klaar genoeg geweest
Ik denk ja. In alle geval ik heb mijn best
gedaan en zoo er nu lezers zijn, die er nog niet
wijs uit worden, dan kunnen ze hierover wel
inlichtingen bekomen, in de bureelen onzer
vakbonden, in onze socialistische lokalen en
ook bij
NICHELS ALFRED.
Sedert een paar weken, is eea wachttijd
voorzien te Burst aan trein 2847 13 u 30rich
ting Erpe-Meire en Vijfhuizen in aansluiting
met de treinen uit Brussel.
Meer dan 150 reiaigers meestal weekabon-
nenten maken gebruik van deze gemakkelijke
verbinding.
Alleman weet ook dat het te danken is aan
de werking van Gezel Prosper De Bruyn,
onzen dapperen volksvertegenwoordiger van
Denderleeuw.
Welnu, enkele dagen geleden kwamen, mij
drie werklieden vragen om van wege het over
groot getal werklieden eene oprechte bedan-
cing te willen overmaken aan dezen volks
vriend.
Met genoegen voldoe ik aan deze welge
meende vraag, want met vreugde moeten we
bestatigen, aat onder de ruwe kleederen van
onze Vlaamsche Werkers veel brave zielen
huizen.
Ik herhaal dus Prosper, de naarstige reizende
zwoegers van Erpe Meire Erondegem Otter-
gem en Bambrugge bedanken U van harte
voor hetgeen ge in korten tijd, hebt kunnen
doen verwezentlijken in zake verbeteringen
aan de treinen te Erpe-Meire en Vijfhuizen,
deze erkentelijkheid verdient ge ten volle, het
weze U eene ware voldoening.
Aan de bewuste werklieden nu verder te be
grijpen wat de plichten gebieden.
Er wordt nu veel gesproken en gejammerd
over de zeer talrijke werksters uit deze streek
die naar Aalst gaan arbeiden.
Meer dan 5O jonge meisjee moeten alle dagen
om 5I/4U. vertrekken om enkel te 7 u. of
7 1/2 u. het werk aan te vangen. Aangekomen
meer dan een uur te vroeg, zijn ze verplicht in
de stad rond te slenteren, of in de wachtzalen
der statie te verblijven.
Om in dezen droevigen toestand te verhel
pen, ware het zeer belangrijk de eischen te
kennen van deze arbeidsters, en om Gezel De
Bruyn toe te laten de zaak, met kans op luk
ken, te kunnen aanpakken, wordt er aange
raden zonder uitstel, in het Volkshuis bij
Odilon Van Den Stem» Meirede namen op te
geven en de uren dat de arbeid begint en ein
digt te doen kennen.
Vooruit dus Vrienden, rekent in alle orastan
digheden op de hulp uwer socialistische man
datarissen, versterkt uwe vereenigingen en
vakbonden en op den gepasten oogenblik,
zendt naar bet Parlement dergelijke mannen
die enkel voor uw welzijn strijden en leven.
P. H.
Samenkomst van het
aangesloten bijhet Nat.Syndlkaat
Ninove, den 25-11-27.
De ondergeteekenden, stellen aan de af-
deeling voor, een adres van dank en ver
der vertrouwen te stemmen aan Oud-Mi
nister Anseelt die ons gedurende zijn minis
tersschap ep de waardigste wijie wist te
behandelen.
Stellen tevens ook voor, de makkers
Uytroever en vooral De Bruyn Prosper, te dan
ken voor hunne moedige en kranige hou
ding, gedurende de bespreking over de
Perekwatio, en hunne onverpoosde pogin
gen om enkele verbeteringen te beko
men aan deze regeling, die verre is van
ons voldoening te schenken.
Besluiten aan deze Mandatarissen ons
onwrikbaar vertrouwen te schenken
stellen de houding onzer voormannen te
genover deze der andere kleine groepee-
ringen, hetgeen doet uitschijnen, dat deze
alleen in het leven geroepen zijn om het
personeel te verdoelen.
Gaan uiteen onder den kreet, leve het
N. S.
De bedienden vormen een klasse, die, ten
dage, ver ten achteren 9taat tegenover de
handwerklieden voor wat de bestaansvoor
waarden betreft.
Het loon der bedienden is laag -— heel laag.
Er zijn employés, naar wij vernemen, die twee
en twintig jaar oud zijn, middelbaar studieên
deden, daarbij nog een vreemde taal
Engelsch of Duitsche hebben bijgeleerd, een
diploma van comptabiliteit bezitten en met
een loon van 6 i 700 fr. per maand zich moe
ten tevreden stellen.
De menschen kunnen zich amper een nieuw
kostuum aanschaffen, wanneer het niet meer
kan uitgesteld worden. Met zulk een loon
schiet men te kort voor het strikt noodige,
om ordentelijk te leven.
De bedienden vormen dus een klasse appaart,
die ten achteren blijft in den socialen strijd
voor betere bestaansvoorwaarden.
Aan wie de schuld er van
In de eerste plaats aan hen zeiven. Het per
cent der gesynaikeerde employé 's is zeer ge
ring. Het ontbreekt hen aan wilskracht, aan
durf in het leven.
Ieder jong bediende is met de gedachte be-
hebt eens kleinen bourgeois te worden.
In zijn verbeelding is hij supérieur, staat hij
ver boven de handarbeiders. Wellicht droomen
sommige bedienden dat ze van een andere stof
zijn gemaakt... Pourquoi pas 1 I I
Het is nochtans waar, dat de bedienden
langs een anderen kant voordeel hebben op de
arbeiders met de hand. Ze kunnen opklimmen
in 't maatschappelijk leven tothoogere posten,
door studie en wilskracht. Een werkman klimt
zelden hooger op de maatschappelijke ladder
een zeker quantum kennis ontbreekt hem
daardoor. Er zijn natuurlijk uitzonderingen
maar wij spreken in algemeenen zin.
Maar ook opdat een bediende tot een hooge
ren post gerake, moeten weer en wind dienen
Een groot getal brengt het niet verder dan
bediende in den eenten zin van 't woord.
En deze laatsten leven een armtierig leven,
hebben te kort in hun huishouden en zoo meer.
Het Algemeen Syndikaat der bedienden van
Brussel stelt het minimum loon van iederen
bediende vast als volgt 55o fr. per maand aan
den index van 4oo plus lo fr. ieder maal dat
de index lo punten klimt.
Dit loon is het minima voor iederen bedien
de van 21 jaar met het eerste dienstjaar. De
verhoogingen ingevolgde de jaren dienst zijn
als volgt15 fr. per maand ieder jaar tot als
het maximum bereikt is, overeengekomen en
vastgesteld door beide partijen.
Het beginloon van een employé van 25 jaar
aan het huidige indexcijfer van 800 is dus 95o
fr. per maand. Op 30 jaar zou hij moeten win
nen volgens de jaren dienst lolo fr.
We willen er ook op drukken, dat dit loon
het strikte minima is en vastgesteld werd vóór
enkele jaren*
Later is uit verschillende discussies geble
ken op Congressen dat dit minumum-
loon niet meer voldoet ten huidige dage en
moet verhoogd worden.
We zijn er ook van overtuigd, dat het loon
van een bediende van 25 jaar moet ten minste
12oo fr. per maand zijn. Bizondere kennissen
dienen dan nog afzonderlijk vergoed te
worden.
De bedienden zijn dus genoopt zich te ver
eenigen, zooals de handarbeiders, om hun le
vensstandaard te verbeteren.
Ook hun karakter moet teenemaal veran
deren. Ze moeten die kruiperigheid afleggen
en zich meer steunen op eigen krachten.
Er hoeft een samenwerking te bestaan tus
schen de handarbeiders en bedienden. Beide
groepen hebben elkaar noodig. Ën beider doel
is, is één betere levensvoorwaarden afdwin
gen van hun patroons-kapitalisten.
A. VYVERMAN.
Willen we ons kunnen verdedigen,
dan hebben we een leger noodig, en t
is ook plicht dat elk zijn aandeel aan die
verdediging neme. Zoo sprak ine een
ouderling van meer dan zestig jaren,
wiens jongsten zoon, nu ook moest dienst
gaan nemen in het leger. Maar voegde
hij erbij hij is nu mijn steunhet
is een braven jongen, is werkzaam en hij
brengt regelmatig zijn loon naar huis.
Maar 'k heb nog zonen, die dienst hebben
gedaan in 't leger, en 'kmag het u zeggen,
het zijn kostelijke vogels. Ik zeg het zon
der schamen ik schrik voor den dag dat
hij naar 't leger zal moeten trekken. Ik
zal niet alleenlijk zijn loon missen, maar
hij zal mij een last worden, want het is
ontegensprekelijk onze soldaten hebben
te kort aan voeding, zij moeten dus bij
koopen en daarvoor moeten zij geld heb
ben. Ik zal het hem niet kunnen ge
ven, en dan zal hij er veel armoede lij
den, en gelooit me, zulks pijnigt me.
Nogtans, het schijnt dat de voeding
onzer soldaten voldoende is, want als ze
krijgen wat door den Staat is voorge
schreven en door hem betaald, dan moet
een soldaat er goed mede voort kunnen.
Zulks is gebleken uit het antwoord
van den Minister, op eene gestelde vraag
verleden jaar door onzen vriend Nichels
gedaan.
Ja, indien ze het kregen 1 zuchtte den
armen man.
In alle geval, het is wraakroepend, dat
men niet vrijstelt, deze jongelingen die
de onmisbare steun zijn hunner ouders;
in vredestijd zijn er soldaten in over
vloed, en de vrijstelling van den eenigen
steun van een gezin, kan ons land niet
in gevaar brengen.
Wij begrijpen dus niet waarom men
bij de militaire kaste daar niet van wil.
Deze vrijstelling in vredestijd, zou ons
die soldaten in oorlogstijd niet ontnemen
omdat in de dagen van gevaar, elk zijn
plicht heeft te vervullen.
Indien men dus een goeden dienst wil
de bewijzen aan de ouderlingen, dan
moet men hun steun vrijstellen van den
soldaten dienst, en dat ook zal maar ge
beuren, als de militaire kaste wat min te
zeggen heeft, in andere woorden nog
weinig in den pap heeft te brokkelen.
Friederik.
Wie reformist is
is den vijand van de werkende klasse, zoo
zeggen de communisten.
Dus algemeen stemrecht verovoren, was
aan reformisno doen, (lus in 't nadeel der
werklieden!....
Acht-urigon werkdag, dat is reformisno,
nadeelig voor 't volk!...
Pensieen voor de oude werklieden, refor-
misne, weg er mede!....
Vermindering vaa diensttijd, reformisno;
beter 3 jaren dienst zooals in Rusland, zeg
gen de communisten.
Hoogere loonen, betere werkioorwaar
den, reformisne, weg er mede
Communisten jongons, waar zyt ge ver
dwaald
Slaven
dat z\jn menschen die aan mensohen toebo-
hooreD, en door hun eigonaars als vee mo
gen behandeld worden.
Een boer bezit eene koe hij kan ze ver-
koopen, ze doodon, ze weggeven, hy doet
er mede wat hij wil.
Zoo ook een slaven-raeester.
Wij dachten dat zulks lang tot het verle
den behoorde. Welnu,do dagbladen hebben
het nuverkondlgd, dat er op Nieuwjaarsdag
215.000 slaven hunne vrijheid hebbon her
kregen, op aandringen van de EDgelsche
Kegaering.
Zulks is gebeurd met do slaven van het
protektoraat Gierra-Leone.
Als er nu maar geen zyn, die van die vrij
heid niet willen genieten, or. bij hun eige
naars blijven, want nu, hebben wij nog
werklieden genoeg, die hunne veroverde
vrijheid niet willen gebruiken en altijd or
genoegen in vinden, wanneer ze hunne ba
zen kunnen helpeD, in't nadeel van hunne
makkers.
Vooruit
ons sooialistisch dagblad, is togenwooidig
één dar beste Vlaamsche dagbladea, en
't mag gerust aaQbovolen worden.
Daarbij de werklieden zion er hunne be
langen in behartigen, en 't is dan ook niet
te veel gevraagd, dat elk^n arbeider dio
een dagblad zich aanschaft, dan ook zijn
eigen blad Vooruitsou lezen.
