Kiest uwe eigene Rechters
MIJN HOEKJE
25e Jaargang N° 13
Prijs per nummer 50 centiemen
25 Maart 1028
Socialistisch Weekblad
voor het Arrondissement Aalst
Het Arbeidsloon.
Z>e Sociale "Wetgeving
5e (Augustus 1928
Arrondissements-Federatie.
Een en Ander
Een gebeurlenis in
den Verzekeringswereld.
Recht en
Geen rechten zonder plichten
Geen plichten zonder rechten
POSTCHECK-REKENING
B>o 1 g i 8 c h e Werklieden-Party
Arrondissoments Federatie Aalst
Nr. 8 5 6 8 6. Telefoon': 572.
Wie ztou er niet opgesteld zijn zijn eigene
rechters zelf te mogen aanduiden
Wie gezondigd heeft tegen de yetten van
het land, heeft er voor te verantwoorden en de
strengheid van 't vonnis, hangt grootendeels
af, van den rechter, die zijn oordeel heeft te
vellen en diemsvolgens de strafte bepalen.
Maar hiervoor heeft men zijn eigen rechters
niet te kiezen. Het zijn advokaten, genoemd
door den Minister, door den Koning en zij zijn
het dan nog wel voor gansch hun leven.
Ja, men kan ae verwenschen vervloeken, en
't is al. Zij zijn en blijven onze rechters.
Weet ge vriend lezer of lezeres dat er ook
andere rechters zijn
Rechters die niet genoemd worden door den
Minister, door den Koning, maar die genoemd
worden, voor een zeker getal jaren, door het
volk 1
Door het Volk
Wel, zeker, door u zelf, door dezen die wer
ken voor een patroon. Het zijn de Rechters
van den Werkrechtersraad.
Welnu, het zal den eersten Zondag zijn, der
maand Juny van dit jaar, dat al de werklieden
zoo mannen als vrouwen werkende bij een pa
troon in ons arrondissement, zullen geroepen
worden naar de stembus, om er aan te duiden,
door wie ze willen geoordeeld worden, wanneer
zij een geschil hebben met hunnen baas.
De werklieden hebben HUNNE rechters
aan te duiden in ééne afzonderlijke stemming
en de bazen insgelijks.
Van nu af kunnen we onze lezers voorspellen
dat de bazen zóó verdeeld niet zullen opko
men, als de werklieden, in andere woordeu er
zullen MIN lijsten zijn der bazen, als der
werklieden.
Waarom
Heel eenvoudig, omdat de patroons beter
zich zullen t' akkoord stellen in 't verdeelen
der zetels- omdat ze meer ééndrachtig zijn, dan
de werklieden.
Als rechter moet men over eene zoo groote
mogelijke vrijheid, onafhankelijkheid be
schikken.
Als rechter gekozen door de werklieden,
moet men mogen de patroons in de oogen kij
ken, zonder dat ge door hen kunt getroffen
worden, zonder dat ge van hen eenigermate af
hangt, en van nu af mogen we zeggen dat daar
de Socialistische partij zal weten voor te
zorgen.
Overigens wij hebben het in hot verleden
gedaan, waarom zouden we het nu niet doen
We herinneren ons nog een tipiek perk geval,
dat behandeld is geworden, in den Werkrech
tersraad van Aalst.
Een Katholieken ondermeester van een fa
briek, was in moeilijkheden geraakt met zijn
patroon, insgelijks een Katholiek en de zaak
moest door den Werkrechtersraad geslecht
worden.
Welnu, alhoewel dien ondermeester een
Katholiek was, zelfs een voorlooper geweest
van de anti socialisten en vóór den oorlog nog
Katholiek gemeenteraadslid hoorde dien
Katholieken ondermeester zijne verdediging
voordragen niet door andere katholieke rech
ters, MAAR DOOR DEN SOCIALIST.
En zulks had zoodanig dien Katholieken
ondermeester getroffen, dat hij bij zijnet' huis
komst aan zijn vrouw en kindereu de zaak, met
zulken geestdrift vertelde en hen vroeg zich
het eeuwig te zullen herrinneren, want nu
kende hij het verschil, tusschen den durf der
Socialisten en dezen der Katholieken waarvoor
hij immer in de bres was gesprongen.
En dit geval is bet eenige niet.
Hoevelen zijn er niet, die tot onze partij niet
behoorden, die zich tot onze mandatarissen
hebben gewand, om hun op de hoogte te stel
len van het geschil, ods hen een beter en juister
gedacht te kunnen vormen, waarna zij dan, na
beide partijen te hebben gehoord en wanneer
hun de zaak bleek in 't voordeel te zijn van den
werkman of werkvrouw, zonder dralen hun
verdediging op te nemen.
Het is in een raad van Reohters zooals het
gewoonlijk is bij onderhandelingen ofleidin
gen van staking.
Altijd hebben de betrokkonen personen
kunnen bestatigendat het de afgevaardigden
der Socialistische Werklieden partij zijn, die
best, en krachtigst en zonder overwegen, de
zaak der werklieden pleitten.
Zulks laomt door hunne volledige onafhanke
lijkheid tegenover het patronaat.
Welnu, in de geschillen ontstaan op het
werk, tusschen patroon en werkman en die
moeten behandeld worden door den werk
rechtersraad, is het juist hetzelfde geval.
Nu wordt er u opnieuw de gelegenheid aan
geboden, om uwe eigene rechters te kiezen.
Er hangt veel van af.
Niemand is verzekerd, nooit in moeilijkhe
den te komen met zijn patroon. Eiken arbei
der kan noodig hebben den Werkrechtersraad
zijn geschil te laten vonnissen. Er kunnen
daar soms belangrijke sommen geld aan ver
bonden zijn. Wees dus niet lichtzinnig.Ver
zint alvorens ge begintzegt het spreekwoord,
en hier is dit meer dan ooit toepasselijk.
Van nu af, kunt ge daar reeds over spreken
met uwe werkbroeders en zusters, want al de
zen die in ons arrondissement werken of ze
er wonen of niet stemmen in Juny mede.
Plant hen in het hoofd, dat de Socialisten,
de wijste, de onafhankelijkste mannen levert,
de durvers, en zoo zult ge een Werkrechters
raad bekomen, die u de meeste diensten zal
bewijzen, en recht zal doen geschieden.
NICHELS ALFRED.
Een kwestie die de arbeiders het meest aan
belangt is het loon dat hij verdient, omdat het
de grondslag is van zijn gansch economisch
bestaan.
Ik denk het dus niet overbodig van een
kleine studie over deze zoo belangrijke zaak
te laten verschijnen.
Algemeen beschouwd is het loon de vergoe
ding onder vorm van geld of natura hun uitge
keerd in ruil van de arbeidskracht door hem
geleverd. Het is van zelfsprekend dat deze
bepaling theoretisch de juiste is, doch men
hoelt nota te houden, dat hier onderverstaan is
dat de som uitbetaald in verhouding is met
de economische noodwendigheden van het
tijdstip waarop het loon uitbetaald is. Vandaar
de loonschommelingen ofwatmenin de eco-
mie noemt het nominaal loon. Om dit te be
palen werd tot de 19e eeuw de prijs van het
koren als maatstaf genomen, terwijl aktueel
men rekening houdt met het index cijfer.
Het loon mag dus niet te laag zijn. Een tref
fend bewijs wordt ons daarvan geleverd door
de verklaring van M. Davis, Staatssekretaris
der Ver. Staten van Noord Amerika. Deze
schrijft kategoriek weg De tijd is heen dat
een baas als behendig en slim werd beschouwd
omdat hij de laagste loonen betaalde.
«De lage loonen zijn een diefstal ten na
deel® van de bevolking zegt hij eenvoudig en
in zijn verslag geeft hij de treffende bewijs
voering er van die hier onder volgt.
Het verlagen der loonen is een slechte eco
nomische en commercieele politiek of het een
algemeene loonsverlaging is of een verlaging
die slechts de loonen in een bepaalden nijver
heidstak treft. Dikwijls wordt ons gezegd, dat
de loonen moeten verlaagd worden, om den
verkoop van onze produkten in het buitenland
te bevorderen. De ervaring heeft geleerd zelfs
aan den meest oppervlakkigen opmerker, wel
ke erge fouten wij eertijds hebben begaan door
het toepassen van zulke «izinnige econo
mische methodes.
D® grootste dommerik moet inzien dat de
vernietiging van de koopkracht van onzen
besten klant, DEN ARBEIDER, een echte
dwaasheid is, want het zijn de arbeiders die
onzen nationalen rijkdom uitmaken, het is op
hen dat 's lands voorspoed berust. Geen en
kele streek van ons land waar de loonen laag
zijn is zoo rijk als de streken waar de hoogste
loonen worden betaald. De werkgever die de
loonen verlaagt uit baatzucht of omdat hij
meent dat zulks een goede handelspraktijk is,
is een slechte zakenman en berokkent zich zelf
nadeel.
Hij zou misschien gedurende eenigen tijd
een loon kunnen betalen dat lager is dan
hetgeen een arbeider noodig heeft om te leven,
maar de eenige uitslag die hij daarmee zou be
reiken zouzijn: het loon dat hij zou moeten be
talen ten laste van gemeenschap te leggen on
der vorm van niet betaalde rekeningen van
voedingswaren en kleeding.
Kortom hij besteelt de gemeenschap. Derge
lijke werkgever is Dist behendig maar wel een
parasiet. De openbare meening zal er hem toe
verplichten een behoorlijk loon te betalen of
hem uit het haadelsleven wegdringen. Ziedaar
de best typisch® bewijsvoering van een kapita
list van het zuiverste water om aan de arbeiders
een degelijk loon te betalen.
Aan de heeren van het Comité Central In-
dustriel opgedragen en aan de arbeiders om
deze demonstratie te benuttigen.
FR. VAN PAMEL.
Voor volwassen werklieden bestond bij het
uitbreken van den oorlog geenearbeidsre-
glementeering. Voor hen was de arbeids
duur niet beperkt slechts de arbeid
in de mijnen was door eene wet onder oog
punt van duur geregeld. Op dat gebied
was Belgie te dien tij'de één der meest
verachterde landen.
Na den oorlog verrijkte onze arbeids
wetgeving zich met tal van nieuwe her
vormingen. De syndikale macht van de
arbeidersklasse was aanzienlijk gegroeid
en door het zuiver algemeen stemrecht
had zij een grooten invloed op 's lands be
stuur weten te verkrijgen. Aan reeds be
staande wetten werden talrijke verbeterin
gen gebracht ten bate van den werkers
stand nieuwe arbeidswetten werden ge
stemd, waaronder de wet op de verplich
te verzekering tegen de gevolgen van
ouderdom en vroegtijdigen dood, deze
betreffende het arbeids-contract der be
dienden en betreffende de beroepsziekten,
tot ondersteuning der werkloozen werd
door minister Wauters het Nationaal Cri
sisfonds gestichten om te eindigen noe
men we de hervorming, welke de arbei
ders het meest aan het hart ligt de in
voering van den acht uren arbeidsdag. Die
verovering, van den acht-urendag, waar
voor sedert ruim een halve eeuw werd
gestreden, is één der mooiste en kost
baarste overwinningen der werkende
klasse.
Laten we hopen dat weldra de verplich
te verzekering tegen ziekte en invaliditeit,
die reeks hervormingen kome vergrooten.
Deze vluchtige blik, geworpen op de
evolutie onzer arbeidswetgeving, doet
ons beseffen welken harden strijd de
werkende klasse heeft moeten voeren voor
verbetering van haar lot. Moge het strij
dersleven der oudere arbeiders een spoor
slag zij u voor de jongeren, om op hun
beurt te ijveren voor meer recht en wel
stand.
Hare OntwikkeHng
Het is vooral na de Grondwet-herzie
ning van 1893, dat de arbeidswetgeving
in ons land uitbreiding begint te nemen.
Deze uitbreiding is hooidzakelijk te dan
ken aan de actie van het socialisme. Na
1893 kreeg de arbeidersklasse vertegen
woordigers in het Parlement, die er de
belangen der werklieden verdedigden en
streden voor dezer ontvoogding. Naast
dien factor den groei van de politieke
macht der arbeiders bevorderde in
groote mate het toenemen hunner syndi
kale macht, de ontwikkeling van de ar
beiderswetgeving.
In hetjaar 1895 werd het ministerie
van Arbeid en Nijverheid, als afzonderlijk
departement ingericht, een bewijs dat de
gedachte van de Staats-interventie in de
betrekkingen tusschen patroon en werk
man veld had gewonnen.
Tijdens de jaren 18g5 tot I900 begon de
wetgever zich te bemoeien met het ar
beidscontract en de werkhuisreglementen
Tevens echter hield hij zich bezig met de
eerste arbeidswetten, welke niet zonder
talrijke gebreken wareneenigzins te vol-
iedigen.
Zoo kwam de wet van i7 Juni 1896
deze van 1887, nopens de betaling van
het loon, aanvullen aan de werklieden,
wier werk men per stuk betaalde, werd
het werk van kontrool gewaarborgd. Ter
loops weze hier herinnerd dat bij de be
spreking dier wet E. Anseele de gekende
rede Cartouche en Cie uitsprak,
waarin hij de bedriegerijen der patroons
in de Gentsche textielnijverheid schand
vlekte. Dit zelfde jaar 1896, werd de wet
op de werkhuisreglementen gestemd en
afgekondigd, welke wet na den oorlog op
zekere punten werd gewijzigd. De wille
keurige en overtollige toepassing van
boeten, waarvan de arbeider op vele werk
huizen het slachtoffer was, werd door die
wet in zekere mate te keer gegaan.
In 1900 kwam een wet het arbeidscon
tract regelen; die wet echter bevatte geene
algemeene regeling der betrekkingen tus
schen werkgevers en werknemers. Bedien
den en dienstboden bleven buiten de toe
passing dier wet, welke alleen gold voor
de handarbeiders, werkende onder het
gezag, de leiding en het toezicht van een
patroon. Het arbeidscontract der bedien
den kreeg slechts een wettelijke regeling
in 1922, terwijl voor de dienstboden nog
steeds de artikelen van het burgerlijk wet
boek van I80I van kracht zijn.
De veiligheid en de gezondheid van den
werkman moest ook de aandacht trekken
van den wetgever. Wat werd op dat ge
bied gedaan Door eene wet van 18gg
werd de regeering gemachtigd alle maat
regelen voor te schrijven, welke van aard
zijn om de veiligheid en gezondheid der
arbeiders in de fabrieken te verzekeren.
Op die wijze is er een dichte reglemen
teering ontstaan bijna elke tak van nij
verheid kreeg zijn reglement, waarin de
te nemen maatregelen vermeld zijn. Deze
maatregelen hebben in zekere mate bijge
dragen tot het voorkomen van werkonge
vallen De vergoeding van deze ongeval
len werd geregeld door de wet van si
December lgo3. Voor het tot stand ko
men dezer wet moest de werkman, die
verminkt werd door een arbeidsongeval
en vergoeding wilde bekomen, bewijzen
vóór het gerecht dat het ongeval te wijten
was aan de schuld of de nalatigheid van
zijn patroon. Zoo de werkman dat bewijs
niet leverde, bekwam bij geene vergoe
ding. Aan dien toestand heeft de wet van
1903 verandering gebracht. Thans heeft
het slachtoffer in alle geval recht op eene
vergoeding, waarvan het bedrag verschilt
volgens het verlies van arbeidskracht, dat
de werkman ondergaat.
In 1927, tijdens het ministerschap van
Wauters, werd het bedrag'dezer vergoe
dingen verhoogd. De wet van 1903 had
echter eene leemte zij liet buiten hare
toepissing de slachtoffers van beroepziek
ten. In die leemte is thans voorzien door
eene wet, welke gestemd en afgekondigd
werd in 19l7.
Hetjaar 1905 zag de tot stand koming
der wet op de Zondagrust, waarbij aan
talrijke nijverheidsondernemicgen verbo
den werd hun personeel den Zondag aan
den arbeid te houden.
De vrouwen- en kinderarbeid, welke
reeds in 1889 den wetgever had bezig
gehouden, werd het voorwerp van twee
nieuwe wetten, in I911 en 1914- De duur
van den arbeid werdt beperkt voor de
jeugdige arbeiders er werd verboden
door vrouwen of jonge werklieden arbeid,
te doen verrichten, welke de wetgever ge-' andërTpïrsonen werdeD onder de puinen
vaarlijk ot ongezond achtte nachtarbeid 1 bedolven. Men vreest dat het nog recht
door vrouwen mocht in zekere bedrijven staande deel van den berg ondermijnt, dat
niet meer gebeuren. 1 alle oogenblikken kan invallen.
Ziedaar een datum van groote beteekc-
nis voor de arbeidende klasse. Inderdaadl
Op 5 Augustus wordt er te Brussel een
troepenschouwing gehouden onder Tur
ners, Sportgroepen, Jonge Wachten,
Vlaggen (ieder met twee man) en de
Roode Verweertroepen onzer partij.
Het zal weliswaar geen massabetooging
zijn, maar de aangeslotenen van de ver
melde organisaties op post zijn, zal toch
aan de Bourgeoisie kunnen getoond wor
den, dat onze verkenningstroepen, die als
nood hen dwingt, de eerste strijdlinie zul
len uitmaken, een getal zullen uitmaken
waarmede rekeniDg dient gehouden te
worden.
Het arr. Aalst heeft in alle gevallen
van strijd en agitatie, weten zijn
plicht te vervullen, en het zal deze maal
ook met een getal naar Brussel willen
gaan, waardig van hare machtsverhou
ding.
We doen dus van heden af een dringen
de oproep tot al onze afdeelingen van het
Rood Verweer uit heel ons arrondissement,
om onmiddelijk de handen aan het werk
te slaan en zich gereed te maken om op
5* Augustus au grande-complet naar
Brussel te kunnen marcheeren.
Als gediciplineerde soldaten weze het
ordewoord tegenwoordig. A. B.
Hoort men de liberalen, het zijn de
meeste papenvreters, z'hebben een pas
toor of 'nen pater op den neus.
Vroegeren tjjd toen er enkel twee
partijen waren liberalen en Katholie
ken was den strjjd voop of tegen de
Kerk, en de liberalen waren de geuzen.
Het was den gewenschten tjjd voor de
Kapitalisten, voor de heeren njjveraars
en fabrikanten, want er was geen spra
ke van de loonen, de werkvoorwaarden,
den duur vau het werk, neen, er was en
kel strjjd voor de ziel van het kind.
't Was den gulden tjjd voor die heeren,
want de werklieden waren te vreden,
met een hongerloon, waarvoor ze dan
een werkdag hadden te tobben van twaalf
en meer uren.
Maar de socialisten zjjn gekomen, heb
ben die wantoestanden aangeklaagd en
een moer menschcljjker leven voor het
I arbeidende volk geëischt En van dan af,
I hebben de heeren liberalen en katholie-
lieken elkander gevonden, en den strijd
om de ziel van 't kind he- ft opgehouden
bjj de heeren der groote bugerjj want wat
wjj te Sottegem hebben kunnen besta
tigen toont ons volkomen de eensgezind
heid der bezitters. We hebben daar ge
zien, dat de liberale fabrikanten hunne
werklieden verplicht hebben, naar de
preek der heeren missionarissen te gaan
luisteren, hon hun werk hebben doen
verletten, terwijl ze gf durig schreeuwen
tegen den achturigen werkdag, die voor
die hoeren veel te kort is.
Neen, de heeren liberalen en katholio-
ken weten, dat de geestelijkheid zijn rol
is, verduldigheid de werklieden aan
te prediken en hen to leeren, dat den
armsten staat, den zaligsten is, en dat
degenen die hier op aarde verduldig hun
ongelukkig lot verdragen, zeker in den
Hemel, hiernamaals terecht komen.
Wjj socialisten trachten de werklieden
doen te begrjjpen dat zo het voorbeeld
der rjjken moeten volgen, 't is te zeggen
zich niet laten verdoelen door den gods
dienst.
Wie bidden wil, kan bidden, en wie
ter kerke wil gaan, doe het. Maar zulks
mag hem niet belotten.de hand te ge
ven, aan dezen, die van de kerk niet hou
den. Onzen strjjd om het welzjjn hier op
aarde, moet gevoerd worden eendrach
tig, omdat wy alsdan machtig zjjn, en
dit de eenige weg is, die ons naar de
overwinning moet leiden.
Laat ons dus, degenen mistrouwen,
die den godsdienst willen gebruiken om
ons te verdeelen, want, men kan het niet
genoeg herhalen eendracht maakt
macht. Friederik.
Het Hoofdbestuur komt bjjeen te
Denderleeuw in hot Acht Urenhuis, op
heden Zaterdag 24 Maart, om 5 ure
's avonds.
Belangrjjke Dagorde
Hieronder, Dc Verkiezingen Werkrech
tersraad.
Duiviti, in België bestaau 2600 duiven-
maatschappijen mot 350.000 ledeD; zij be
zitten ongeveer 20 millioen auiven, die heb
ben voor hunne voeding jaarlijks 100 mil-
lieen kilos maïs en granen noodig. Jaarlijks
worden meer dan 10.030 prjjsvluchten ge-
gevon. De nationale federatie dor duiven
maatschappijen bestelt aan hareledan jaar
ljjks3 l/2millioea metalen ringen voor de
jongoduiven, waarmede do duivonliefheb-
bers hopen prijzen te winnen.
Birg ingestort. De Serraberg in Brazilië is
plotseling ingestort een ontzagg-slijke massa
kwam als een lawine in de straten der stad
Santos terecht. Een hospitaal en 15 huizen
werden vernietigd, ongeveer 200 zieken en
Onder dezen titel kondigt een verzekerings
maatschappij op het leven gesticht in 1824 en
die doorgaat voor een der voornaamste zooniet
voor do belangrijkste maatschappij in Belgis
haodelende, af, dat zij het cijfer van een mil
liard franken verzekerd kapitaal voor de afdee-
ling leven heeft overschreden.
Het is inderdaad een schitterende uitslag.
Maar zoo deze maatschappij na een bestaan
van 104 jaren en die vooral de burgerij ver
zekert en de Dikkoppen het milliard heeft
overschreden en dit aanschouwt als .en ge
beurtenis wat moet men dan niot zeggen van
La Próvoyance Sociale, samenwerkende socia-
listiache arbeiders instelling, die haar XX jarig
bestaan komt te vieren en ondanks haren
jongen ouderdom voor de afdeeling leven reeds
een kapitaal verzekert van 291 millioen 697
duizend 883 franken omtrent een dorde van
een milliard.
La Prévoyance Sociale heeft ook haar klein
milliard in uitbating; de moeder verdraagt go-
rust de grootwording en het kind vormt zich
goed.
