STRIJDMIDDELEN.
MIJN HOEKJE
De jeugd heeft recht op vreugde
ia den striid i
25e Jaargang N° 14
Prijs per nummer 50 centiemen
1 April 1928
Socialistisch Weekblad
voor het Arrondissement Aalst
De Rijkdom der Rijken
Een Terugblik.
Stad Aalst
ZOMER-CONDERTEN
ARBEIDERS t
Recht en
Geen rechten zonder plichten
Geen plichten zonder rechten
POSTCHECK-REKENING
Bielgische Werklieden-Party
Arrondissoments-Federatie Aalst
Nr. 8 5 6 8 6. Telefoon': 572.
De arbeidende klasse, in haar strijd tot ont
voogding, tot het voorbereiden eener beter in
gerichte en oprechtvaardigere maatschappij,
beschikt over verscheidene strijdmiddelen,
onder vorm der verscheidene organismen in
den schoot der Werkliedenpartij gesticht.
De huidige maatschappij, dewelke nu steunt
op het persoonlijk belang, in een samen
leving hervormen, waar het algemeen belang
alles beheerschen zou, geschiedt niet plotse
lings, en het ideaal eener betere toekomst be
let niet eiken dag strijd te yoeren voor her
vormingen, dewelke de arbeiders een weinig
meer welstand, meer medezeggingschap ver
schaffen.
Door deze hervormingen zelf, kunnen de
arbeiders zich meer en meer wijden aan den
strijd voor het socialisme zelf en 't is wel om
dat onze tegenstrevers zulks weten, dat zij zich
zoo lang en zoo hardnekkig mogelijk verzetten
tegen grondige maatschappelijke hervor
mingen.
Wat hier in België bijzonder van het groot
ste belang en meeste nut is geweest in de strijd
dewelke is gevoerd geworden, en door dewelke
de arbeiders, niettegenstaande het gezegde
van sommigen, toch menige verbetering heb
ben bekomen—dat is de sterke organisatie der
Partij onder verschillende vormen.
Onze vijanden weten zulks ook en 't is daar
om dat ze dagelijksch onze instellingen aan
vallen in hunne bladen, en dat alle middelen
hen goed zijn om te trachten de arbeiders en
de bevolking tegen over deze inrichtingen
wantrouwig te maken.
Het is ook voor al wie zich bewuste arbeider
acht, bijzonder voor wie zich socialist noemt,
meer dan plicht, te helpen aan de versterking
onzer coöperatieven. Het is niet voldoende bij
naam socialist te zijn, men moet het wezen
met de daad, door goede en volledige samen-
werker te zijn. Want het is niet het eenig doel
der samenwerking, aan de laagste mogelijke
f(rijzen waren van de beste hoedanigheid te
everen, met daarnevens nog vele andere voor
dcelen zooals deel in de winst, ziekefonds enz.
De samenwerking heeft steeds in alle om
standigheden een machtige steun geweest voor
de arbeiders in hun kamp tegen hun machtige
vijand het kapitalisme.
De samenwerking heeft in ons land eene
groote uitbreiding genomen en niet enkel voor
wat de coöperatie van verbruik betreft maar
ook op gebied van voortbrengst is er door onze
coöperatieven bewezen geworden dat de werk
lieden wel in staat zijn, de voortbrengst te
besturen. Wij hebben reeds onze eigene voort-
brengst-inrichtingen, zelfs finantieele instellin
gen, en waar er gewerkt wordt, natuurlijk ook
om winsten te verwezenlijken, maar dewelke
niet ten goede komen aan enkelingen, maar
wel gebruikt worden om arbeider's macht en
invloed in de maatschappij te vergrooten.
Het is door hunne overmacht op nijverheids
gebied, door hun meesterschap over de voort
brengst, door hunne finantieele machtspositie
dat de kapitalisten de wereld beheerschen en
dat zij, als minderheid, hun wil opdringen aan
de meerderheid.
Wij zeggen niet dat de samenwerking bij
machte zal zijn, door eigen krachten alleen,
verandering te brengen in den huidigen toe
stand maar wij zijn er toch van overtuigd,
moesten allé arbeiders bewust wezen van hun
plicht tegenover de samenwerking, wij toch
machtig genoeg zouden worde®, om een krach-
tigen stoot te geven aan ons streven naar eene
betere regeling der voortbrengst en verbruik
en wel in 't voordeel van de voortbrengers zoo
als van de verbruikers.
De coöperatie, is meer dan het inrichten van
den verkoop van waren, is zelfs meer dan over
te gaan tot voortbrengen, het is het middel om
de kapitalistische maatschappelijke methode
haar kracht en invloed te ontnemen.
Het is een krachtig strijdmiddel, tegen het
maatschappelijk stelsel, door hetwelke de eene
mensch door de andere werdt uitgebuit. En het
is een zoo gemakkelijk strijdmiddel, bet vergt
van wege de arbeiders zoo weinig opofferingen
het vergt slechts goeden wil en klaarziendheid,
zelfs vele onmiddelijke voordeelen zijn er aan
verbonden.
Nevens de coöperatie, hebben wij in onze
partij de mutualiteiten, door dewelke groote
diensten de werkers zijn bewezen, door de
welke de arbeiders meer eigen waarde hebben
verkregen, omdat door de solidariteit der lo
den. de arbeidersgezinnen niet meer zoo zeer
afhangen van de liefdadigheid als ziekte hen
treft. Door de mutualiteit worden de werkers
vrijer, en 't is de bijzonderste reden waarom er
nu op dit oogenblik door vele patroons, gehol
pen door andere reaktiennairs ook zoogezegde
mutualiteiten worden gesticht.
Vroeger jaren dacht het patronaat er niet aan
dat hunne arbeiders met hun gezin recht had
den op verpleging, op vergoeding bij ziekte; er
werdt wel langs hier en daar wel eene aalmoes
gegeven, maar van recht voor de arbeiders was
er geen spraak. En zien wij nu ook niet dat er
van wege de reaktie wel ook eens verzet komt
tegen de tusschenkomst van wege de Staat on.
der vorm van toelage aan de mutualiteiten
Noemt de reaktie hetgeen aanslag op de vrij
heid, als er gesproken worden dat de werk
gevers zouden moeten tusschen komen in de
verzekering hunner werklieden tegen de ge
volgen van ziekte
Het antwoord aan de reaktie moet zijn
Werken aan üe versterking onzer ziekenbon
den, de onverschilligen gaan vinden, hen aan
toonen dat hun plaats is in de socialistische
ziekenbond en wij helpen zoodoende aan de
vrijmaking der arbeiders.
De syndikaten zijn de eerste manier geweest
voor de arbeiders om zich te verdedigen tegen
de uitbuiting, waarvan zij vroeger nog veel
meer dantennuidige dage het slachtoffer waren
Wij willen hier niet herinneren aan die talrijke
strijden, werkstakingen met hun nasleep, de
welke er noodig waren om vanwege het pa-
troonaat voor de arbeiders, wat meer eerbeid
en aanzien te verkrijgen. Zouden de syndi-
kale macht zouden de arbeiders nog even
wel als vroeger eiken dag blootgesteld
staan, aan die grillen van het patro
naat zou het nog zijn als vroeger voor de
arbeiders niet de minste medezeggingschap bij
het vast stellen der loonen of werkroorwaar
den, zou het gedaan zijn met de onderhande
lingen het zou terug komen als vroeger de
arbeiders zouden weerom machteloos zijn, zou-
der eenig middel van verzet. Het is zeker er
is nog veel te doen, de arbeiders worden nog
niet altijd behandeld zooals het behoort, de
arbeiders hebben in de nijverheid nog niet het
recht van toezicht, maar men moet vergelij
ken wat vroeger was met wat nu is, en dan
moet elke weldenkende arbeider bekennen dat
door de syndikale beweging reeds veel ver
overd is geworden.
En waren er ongelukkiglijk niet zoovele
arbeiders, die nog buiten de syndikaten staan,
de rol der syndikaten zon zich uitbreiden en
van meer invloed zijn. De syndikaten hebben
ook veel geholpen aan de opvoeding en ver
standelijke ontwikkeling, de arbeiders hebben
beter de nijverheidstoestanden leeren kennen,
door de syndikaten hebben de arbeiders leeren
strijd voeren met methode, en dit is hun groot
ste voordeel.
Het is ook omdat de kapitalisten weten dat
het syndikalisme een machtig wapen is kx han
den der arbeiders, dat zij in hunne bladen, zoo
dikwijls de leiders, aanvallen, om te trachten
bij de werklieden wantrouwen tegenover hen
te verwekken. Nu bijzonderlijk in de moeilijke
tijden, dewelke wij doormaken ten gevolge
aan crisis enz., laten liberalen of katholieken
geen gelegenheid voorbij gaan om de schuld te
werpen op de syndikaten zelf aan de moeilijke
toestand. Het is de schuld aan de loonen, de
welke te hoog zijn volgens de reaktionnairs
natuurlijk, het is ten gevolge van den achturen
dag, dat er crisis is dit leest men dagelijksch.
Het is om aan de arbeiders veel te kunnen
ontnemen dat de burgersbladen het bijzonder
gemunt hebben op de syndikatea,
En mogen wij onverschillig blijven aan de
politieke beweging? De handelwijze onzer
tegenstrevers de ijver en de werkzaamheid de
welke de bezittende klasse aan dendaglegtom
meester te blijven op politiek gebied is groot.
Het dagelijksch geschrijfderburgersbladen over
den invloed in net bestuur van 't land en an
dere instellingen, door de arbeiders, als zij bij
machte zijn door hunne politieke macht hunne
eischen te stellen, dit alles moet voor ons eene
aanwijzing zijn dat de arbeiders het grootste
belang er bij hebben ook meester te worden
op politiek gebied. Nevens onze organisatiën
hebben wij het grootste belang bij eene der
gelijke maatschappelijke wetgeving. En niet
tegenstaande er op dit gebied nog zoo veel te
verwezentlijken is, en alhoewel de maatschap
pelijke wetgeving verre af is van volledig te
zijn, en nog niet beantwoordt aan de rechtvaar
dige verzuchtingen der arbeiders, zal er geen
dag voorbij gaan of een of ander katholiek of
liberaal burgersblad zal schrijven dat er reeds
op dit gebied te veel toegevingen zijn gedaan.
Zij halen zelfs het aan als een der oorzaken
van het moeilijk herstel van't lands, de groote
geldelijke offers nevens de menschen offers,
dewelke de wreede oorlog eischte schijnt vol
gens deze bladen niet zooveel geholpen te heb
ben aan den kritieke toestand, waarin ons
land verkeert, als de enkele maatschappelijke
hervormingen dewelke de arbeiders hebben
weten te verkrijgen door hun invloed in de
politiek.
Wij mogen met genoegen bestatigen dat
de jaren lange strijd door de Werkliedenpartij
gevoerd niet nutteloos is geweest, wij hebben
zeker uitslagen bikomen, wij kunnen wijzen
op overwinningen.
Alles slaat wel is waar niet altijd meê; dat is
maar tijdelijk, het verleden is daar om ons
hoop te geven in de toekomst.
Coöperatie, Syndikalisme Mutualiteit en
Politieke beweging in nauwe samenwerking
zijn steeds strijdmiddelen geweest voor de
arbeiders, dewelke hen toegelaten hebben hun
invloed te doen gelden. Het zal door deze
strijdmiddelen zijn dat de arbeiders eens de
eindoverwinning zullen behalen.
G. DE NAUW.
Zijn er altijd armen en rijken, niet bezitters
geweest Ziedaar de vraag die bij menig arbei
der opwelt.
De geschiedenis beantwoordt die vraag ont
kennend. Neen bezitters en niet bezitters zijn
er niet altijd geweest.
Er was een tijd dat alles grond, weiden,
bosschen, vruchten, gemeengoed was. Het
kommunisme, het gemeenbezit, heeft al in
zwang geweest in den grijzen oudtijd.
Verschillende factoren hebben geholpen tot
het vormen van den privaat eigendom maar
bedrog, list, oorlogen en overheersching, heb
zucht en eerzucht hebben er het meest toe
bijgedragen.
Ik heb eens gelezen dat eigendom diefstal is.
In zekeren zin is dat waar; we mogen zeggen
dat groot-eigendom diefstal is.
Wanneer gij, arbeider, 20 a 30 jaar werkt,
onafgebroken, dagelijks hebt gij dan geld
genoeg om u kasteelen met parken aan te
schaffen, een weelderig leven te slijten
Neen, nietwaar?
En nochtans anderen kunnen en doen dat,
zij die niet werken en voor wien gij werkt.
Die prachtige woningen, kasteelen met
parken en vijvers, ook die prachtige toiletten,
enz., zouden we dat geen diefstal mogen noe
mentoch onrechtstreekschen diefstal, toe
gelaten door de samenleving
O ja, de wereld heeft mooie excusses daar
voor gemaakte maniertjes en praktijken.
Maar het feit zelf kan men niet wegcijferen
groot-eigendom is verkregen ten koste van
zweet en zwoegen, van lijden en te kort der
massa der uitgebuite en bedrogen massa.
Maar geeien privaateigendom niet altijd be
staan heeft, zoo is het toch naief te gelooven
dat hij altijd bestaan zal. Er is niets bestendig
in deze wereld. De privaateigendom zal een
overgangsperiode zijn en hij zal ook verdwij
nen zooals verdwenen is de slavernij en de
lijfeigenschap.
Wij zullen terug gaan maar dit in ander
vormen naar den tijd toen alles gemeengoed
was.
Zeker we mogen ons niet vergelijken met
onze voorouders van vóór honderden jaren.
Heden is er cultuur, er is wetenschap, er is
kunst en met dat alles moet rekening gehouden
Het begrip gelijkheid is betrekkelijk en kan op
meer dan één wijze geïnterpreteerd worden.
Als men zegt dat het Socialisme streeft naar
gelijkheid, broederlijkheidwat zijn ideaal
ismoet men ook begrijpen, dat zulks alléén
in de mate van 't mogelijke zal kunnen bereikt
worden. Er zijn in de huidige samenleving te
veel taktoren waarmee af te rekenen is.
De rijkdom der rijken en de armoede der
armen, daar vooral moet een einde aange
maakt worden.
Armoede en rijkdom zijn twee contrasten,
die niet behoeven te bestaan.
De arbeiders scheppen den rijkdom en zij
genieten er niet van.
De rijken werken niet en ze leven in weelde
en overvloed.
Hoe brengt men dat samen Is dat niet
onnatuurlijk, onlogisch
Maar filosofeeren we niet teveel, slaan we
de hand aan 't werk. als praktische menschen,
voor een nieuwe maatschappij.
Als iedere arbeider meehelpt zijn wij verze
kerd van den triomf.
Als een priester begint te preeken haalt hij
gewoonlijk spreuken of gezegdens aan van
vooraanstaande religieuze menschen.
Wij ook hebben vooraanstaanden die al
zijn zij al lang niet meerons immer duur
baar blijven. En om te sluiten wil ik de geken
de aanhalingen doen van één onzer besten
De ontvoogding der arbeiders zal het werk
der arbeiders zijn.
Arbeiders aller landen vereenigt U
A. VIJVERMAN.
Zij zijn erger dan Dieren.
(M. Laurent.)
Er viel me deze week een boek in handen
van Jan Samyn over de Geschiedenis der loo
nen inde Belgische Vlasnijverheid van 1825 tot
1923.
In de huidige roes dat we genieten van alle
sociale hervormingen is het moeilijk ons een
beeld te vormen van de toestanden die toen
heerschten. Het is niet slecht eens terug te
blikken ten einde ons te overtuigen van wat
onze ouderen reeds veroverd hebben en er de
noodige stuwkracht in te zoeken voor onzen
verderen strijd.
De woorden als moto gebruikt zijn deze van
een Gentsch rechtsgeleerde van dien tijd, die
zich met het lot der arbeiders bezighield. Wan
neer een rijk mensch er toe genoopt wordt te
bekennen dat een arbeider te dien tijde erger
was dan een dier is het overbodig dat er op ge
wezen wordt door onze voorstaande leiders der
pas gestischte vereeniging.
Om toe te laten zich een algemeen beeld te
vormen van den beheerschenden toestand ci- c. u,
teer ik hier een uittreksel uit Karei Hannick's Stel U VOOT een huisgezin van 8 per
voorwoord i sonen, zonder inkomen, waarvan er
- Gansch het schriftje door is het een aan- twee kinderen bezonder voedsel noodig
Als het maar niet voort sneeuwt, want
nu is mijn man pas aan 't werk en 'k weet
van werkloosheid te spreken, zoo sprak
me enkele weken geleden een vrouwken
van den buiten.
Geen nood van, madammeken, want
't is 10» Maart, en 'k heb mijn moeder al
tijd hooren zeggen na Lichtmis valt de
sneeuw, op een warmen steen.
En ze begon me te vertellen
Zy was veertien dagen uit het Kraam
bed ze had zes kindoren, 't oudste zeven
jaar oud, twee waren er ziek en een be
wijs van den dokter wierd me getoond,
waarin hij verklaarde, dat die kinderen
versterkend voedsel noodig hadden.
Den man, was gedurende 5 weken zon
der werk geweest, door venweering der
rechterhand.
ten Kioske Groote Markt,
telkens om 21 ure.
Maandag 3o April, Harmonie Arbeid en Kunst
Dinsdag 1 Mei, Fanfaar Tot Heil des Volks
Donderdag 3 Mei, K. H. Al Groeiend Bloeiend
u io y> Vrais Amis Constants
Fan/aar Kunst en Vermaak
Willen is Kunnen
Hand aan Hand
Harmonie Arbeid en Kunst
7 Juni Fanfaar Tot Heil des Volks
14 K. H. Al Groeiend Bloeiend
2l Vrais Amis Constants
28 Fan/aar Kunst en Vermaak
Dinsdag 14
Donderdag 17
24
31
haling van cijfers en feiten die als een lange
weeklacht galmen over het lijden en ontberin-
gem, verduurd door de menschen die zwoegden
en werken lange uren per dag jaren lang ge
durende gansch hun leven, aan het fabriek
waren gebonden, tot wanneer zij door uitput
ting er van verlost werden, om naar het hospi
taal te worden gedragen, alwaar ze als gescho
ten wild, dat nog de kracht voelt zich ergens
in het struikgewas te verbergen, zijn stervens
uur af te wachten.
Het is wel het wreedste waaraan de samen
leving zich kan schuldig maken, dat is het laten
omkomen in zedelijke en stoffelijke ellende
dezen, die haar doen leven en doen vooruit
gaan het laten omkomen van dezen die de
bron wezen van de voortbrengst, welke wel
ke toestand en welstand en overvloed mede
brengt, die bron van voorspoed en genot, waar
hun meesters zich zat en tot barstens toe aan
te goed doen.
Zulk lot was den arbeider beschoren een
kleine honderd jaren geleden toen men de
socialisten als duivels aanzag en den adel
en de geestelijkheid hoogtij vierden. Is het niet
erbarmelijk en zelfs wraakroepend als men in
officieële verslagen leest dat men kinderen van
8 tot 10 jaar stumperds dus die niet wisten
wat school gaan beteekende en intellektueel
niets ontwikkeld waren VOOR 30 CEN
TIEMEN daags 13 UREN deed arbeiden in
de ongezonde lucht der vlasfabrieken.
In zijn akademisch verslag over den licha-
melijken eu moreelen toestand van de werk
huizen, mijnen en gestichten van het konink
rijk, verklaarde Dr. Burggraeve dat op 900
werklieden er TWEE/DERDEN kinderen en
jongelingen waren van 8 tot 12 jaar.
In een uittreksel van brieven aangaande het
onderzoek in de Vlasnijverheid te Thielt van
Van den Berghe en Van de Kerckhove Die-
rick vindt men 't volgende wat, een trouw
beeld geeft van de toenbestaande welstand.
De moeder won achttien centiemen daags
al spinnende, de dochter 12, de grootste en de
kleinste jongen 10 tot 15 centiemen met groote
bobijnen te maken, en het andere kind 5 cen
tiemen daags met kleine bobijnen te maken.
Met het weinige dat de vader wint al wevende
(50 centiemen) maakt dit een frank
In hun verslag, verklaarden de Heeren
MARESKA G. en Heyman J. dat het budget
van een arbeidersgezin voor wat het onont
beerlijke betreft afgezien van alle kultureel
en ontspanningsgenot, zelfs van een centiem
spaarmogelijkheid en een degelijk voedings
regiem tot de som van 742,56 fr. kwam ter
wijl het verdiende loon tot 658,08 fr. opliep,
wat een getuigenis geeft van onmogelijk onder
houd zijner familie.
Het lot van den arbeider was dus allerake
ligst en men diene daarbij te voegen dat mid-
derwijl de fabrikanten millioenen wonnen.
Zulke situatie is een vlek op het verleden der
kapitalistische samenleving alsook op het kat
holicisme dat toen overheerschend was.
Een kleine vergelijking met de hedendaag-
sche voordeelen als vereenigingsvriiheid acht
uren wet, loon aangepast aan de scnommelin-
gen van het index, verplichtend onderwijs,
pensioenwet en wettelijke bescherming bij
arbeidsongeval toont ons het grootsche werk
door de SOCIALISTEN veroverd.
Dit grootscheepsche werk waarvan wij, jon
geren, het lastige als broodroof, uitzetting,
gevang en alle straffen waarover het Kapita
lisme beschikt bij machtsgebrek der arbeiders
niet kunnen begrijpen is een standaard
werk, waarover wij fier mogen zijn en waar
geen enkele partij kan naar wijzen.
Dit alleen is reeds voldoende om ons tot
het Socialisme over te brengen en er voor te
strijden.
Het is zoo zoet zich eens dit alles te herin
neren. F. V. P.
hebben.
By den armen der gemeente, slecht
onthaal den arrondissementscommissaris
kan niets doen, en ze blyft in de miserie
Er bleef nog over de Heer Gouverneur
te verwittigen, en zyne aandacht te trek
ken op dit ongelukkig gezin, en vooral
op die twee ongelukkige kinderen, die
bjj gemis aan versterkend voedsel, heel
waarschijnlijk hun gan9che leven zullen
gebrekkelijk zyn.
En den bond der talrijke huisgezinnen
Ja, 't is heel mooi een talryk gezin te
hebben, maar men moet het kunnen voe
den, men moet het, 't noodige er voor
hebben.
En zoolang een werkman het noodige
niet verdient om zyn kroost behoorlijk te
onderhouden, zoolang ook is de wereld
niet zooals hy behoorde te zijn.
Ea wat den bond der talrijke huisge
zinnen betreft, me dunkt dat hy zyn doel
mist. als hy zich dergelijke gezinnen niet
aantrekt.
Wat heeft de werkende klasse nog te
doen, alvorens al die ellende, zal over
wonnen zyn En toch gaat het, als ze
maar wil.
FRIEDERIK.
In het gelid van het arbeidersleger staan de
jongeren met vuur in de oogen en hoop in het
hart.
Zij kennen niet de prangende armoede die
de ouderen noopte tot openlijk verzet.
Want, dank zij de geleden offers, heeft zich
een breeder ruimte geschapen rond het arbei
dersleven. Sprankels zon hebben kunnen door
dringen tot de diepste lagen in de arbeiders-
stegen. Zij brengen nu een glimlach in de
haardsteé, waar vroeger alleen koude en nood
bestendig heerschten.
Dat is de DAAD door de proletariërs ge
sticht 1 Betere tijden werden ingeluid door
hun eendrachtig WILLEN 1
Veel strijd valt er stellig nog te leveren.
Maar reeds konden vesmeed worden de wa
pens waarmee verder dient gekampt.
Die wapens leeren hanteeren is gebiedende
Elicht voor de jeugd van heden. Daarvoor mag
aar geenszins ontzegd worden het recht op
vreugde in den strijd.
BLIJHEID om de lippen, VUUR in de
oogen en HOOP in het hart I Eén zinderende
geestdrift bezielt onze arbeidersjeugd. In haar
put zij de kracht en den moed tot verderen op
bouw van het Socialisme. Daarvan zullen ge
tuigen de groote jeugdgroepen van 4, en 5
Augustus, te Brussel.
W. VANDERVEKEN.
Propageert de Socialistische Pers,
zij alleen staat op de bres om de
gerechtigde eischen en hervormingen
der werkende klasse te verdedigen,
tegen de schraapzucht van het kapi
talisme
