Hand- en Geestesarbeiders aller standen
MAAKT U GEREED TOT HET VIEREN VAN 1 MEI, FEESTDAG VAN DEN ARBEID!!
De Wet op de Werkongevallen
MIJN HOEKJE
25e Jaargang N° 10
Prijs per nummer 50 centiemen
15 April 1928
Socialistisch Weekblad
voor het Arrondissement Aalst
Den Arbeid ter Eere.
Gedachten over de School.
La Prévoyance Sociale
Aan onze Correspondenten
Eerste Meifonds.
Recht en
Goen rechten zonder plichten
Geen plichten zonder rechten
POSTCHEOK-REKENIftG
B'e 1 g i 8 c h e Werklieden-Part^
Arrondissements-Federatie Aalst
Nr. 8 5 6 8 6. Telefoon 5 7 2
Onze lezers zullen zich wel de uiteenzetting
herinneren die we over deze belangrijke zaak
in ons blad hebben gegeven op 7, 28 November
en 26 December I926.
In het laatste artikel verscheen zelfs een
volledige ontleding en toelichting van de bij
zonderste schikkingen vervat in het nieuw
wetsontwerp dat door Gezel Wauters, toen
malige Minister van Nijverheid en Arbeid,
werd voorbereid. De finantieele moeilijkheden
die het land heeft doorgemaakt ten gevolge
der schandalige aanvallen der reaktie en het
ondermijnen van het krediet van 't land, heb
ben destijds niet toegelaten dat wetsontwerp
neer te leggen.
Al de krachten van volk en land zijn inge
spannen geworden om de Stabilisatie der
munteenheid onze frank met goed gevolg
door te drijven.
Heden staan we op vasten bodem.
Het oogenblik is dan ook aangebroken op de
verwezentlijking der werkershervormingen aan
te sturen.
We hebben het altijd gezegd dat de hervor
ming die zich het meest opdringt wel deze is
der herziening van de wet op de Werkonge
vallen.
Minister Heyman heeft de buitengewone
kans gehad, bij zijn aanstelling, een wetsont
werp te vinden dat heeletnaal was uitgewerkt.
Hij heeft het op 14 Februari l928ter Kamer
kunnen indienen.
De Kristenen vlechten hem natuurlijk bou-
werkransen rond het hoofd. Zou hunnen Hey
man soms gaan boffen met het werk van
Wauters?
In alle geval, aan zulke iollekens laten de
arbeiders zich niet vangen. Laten we de kris
tenen maar juichen bij het neerleggen van het
ontwerp. Wij kunnen heel tevreden toezien,
vooral de hoop koesteren dat, als wanneer bet
op stemmen zal aankomen, er genoeg kristene
vertegenwoordigers zullen zijn om met den
Socialistischen blok die werkcrshervorming er
door te halen tegen de kristene kapitalisten de
kristene fabrikanten en nijveraars.
Wait and see, zegt de Engelschman.
Dat voorstel kan althans toch onze volledige
goedkeuring niet wegdragen.
Het was opgemaakt voor 1926, dus vóór de
waardevermindering van den frank. Kunnen
we ons tevreden stellen b.v. met de minimum-
en maximumloonen in het voorstel geschreven
in 1926 als wanneer er maar 107 franken noodig
waren voor een pond
Die cijfers minimim 2$00, maximum 12000
moeten verhoogd worden in evenredigheid der
waardevermindering van den frank.
De begrafeniskosten, vastgesteld op 5OO fr.,
dienen minstens op 800 gebracht.
Wat de andere bestanddeelen der wet be
treft geven we de voornaamste veranderingen
door het nieuwe voorstel aangebracht.
a) Wanneer het ongeval een tijdelijke en
volkomen ongeschiktheid tot werken heeftver-
oorzaakt, heeft de getroffene, te rekenen van
den dag volgende op het begin der arbeids
ongeschiktheid, recht op een dagelij ksche ver
goeding gelijk aan 50 ten honderd van het ge
middeld loon.
b) Na de zesmaanden wordt deze vergoe
ding verhoogd tot de twee derden van het loon.
c) Wordt de onbekwaamheid bestendig; dan
wordt deze vergoeding ook bestendig en be
vestigd bij vonnis van den vrederechter.
d) Voor zwaar gekwetsten, kan de vrede
rechter meer toekennen maar nooit 80 per hon
derd van het loon overtreffen.
e) Al de medische, heelkundige en phar-
maceutische kosten zijn ten laste van den pa
troon, eveneens de kosten voor toestellen van
kunstmatige lichaamsdeelen. Bij de einduit
spraak van het gerecht wordt er voor deze laat
ste kosten een bijgevoegde vergoeding toe
gekend.
d) De vrije keus van doktor wordt maar al
leen toegestaan zoo de ondernemer zelf geen
geneesdienst heeft ingericht.
In geval van dood worden de volgende vergoe
dingen toegekend
a) 500 fr. voor begrafeniskosten.
b) Aan de echtgenoote, een lijfrente bere
kend naar den lijftijd van het slachtoffer, gelijk
aan 251. h. van het jaarloon.
c) Aan de wettige kinderen, beneden de 18
jaar, een lijfrente gelijk aan 10 t. h. per kind,
met mapimum van 30 t. h.
d) Aan ouderlooze kinderen, 15 per honderd
per kind met maximum van 45 t. h.
e) Aan de ouders, zoo de getroffene niet ge
huwd is, eene lijfrente gelijk aan 151. h. per
onder, met maximum van 25 t. h. voor beide
ouders.
In geval van gedeeltelijke voortdurende
werkonbekwaamheid, waar de lijfrente geen
3OO frank per jaar bedraagt, mag het kapitaal
in eens worden uitbetaald.
Voortaan zullen alle patroons werplicht zijn
een loonboekje aan hunne werklieden te geven
wat zal toelaten ook na te gaan of de vergoe
dingen die in alle gevallen worden toegestaan
en berekend worden op het gemiddeld loon
van het jaar dat het werkongeval voorafgaat,
juist berekend zijn.
Dit wetsvoorstel werd reeds door deafdee-
lingen der Kamer onderzocht.
Onze socialistische mandatarissen hebben er
met veel succes de gewenschte veranderingen
kunnen aan toebrengen.
De midden afdeeling is samengesteld. Laat
ons hopen dat daar ook het werk vlug zal op
schieten, opdat de bespreking nog in dezen zit
tijd zou kunnen plaats grijpen.
Te lang reeds wachten de menigvuldige
slachtoffers der werkongevallen op een beetje
verbetering.
Zij zijn de ongelukkigsten van al de wroe-
ters 't is waarom ook de socialisten er zullen
aan houden dat er weldra voldoening wordt
geschonken.
P. DE BRUYN.
We meenen nogmaals het oogenblik ge
komen om onze baud-en geestesarbeiders
attent te maken op de met rasse schreden,
naderende le Meidag, waarop men de ver
lossing des Arbeids viert.
Onze verzuchtingen op dien dag moeten
z^n dat het ons toegelaten weze, de macht
en de harmonische schoonheid te huldigen
van wat tegenwoordig de wereld behoerscht:
HET WERK DER MENSCHEN.
Wanneer we een oogslag werpen op de
weg die door het georganiseerde proletari
aat is afgelegd, op datgene wat ze hebben
weten te veroveren, z0n we nu meer dan
ooit de overtuiging toegedaan, dat de arbeid
de ware meester van het leven wordt.
Van bij het ontstaan van het strijdende
werkersleger, hebben we kunnen bestati-
gon dat trapsgewijze een inniger verband
is ontstaan tusschen Kunst, het Leven en
de Gedachte, en van daar uitgroeiende ook
liet Socialisme, welke met zich brengtDE
VEROVERING VAN HEEL DE WERELD.
Do viering van le Mei moet dit jaar meer
dan ooitin dht teeken worden gesteld.
We moeten de bourgeoisie toonen dat we
met een verheven stoutmoedigheid, innig
verkleefd zijn van onze verzuchtingen, dat
we de thans bestaande maatschappelijke
wanorde, die steeds in do menschelijke ge
meenschap voortsluimerd moeten uitroeien.
Wij, arbeidende klasse, moeten onze har
monische grootheid, die er in onze organi
satorische macht besloten ligt veropenbaren
op ie Mei. Aldus dwingen wij een spontaner
diepzinniger en meer doordachte bewondo-
ring af.
Onze arbeiders worden het bewust, dat
ten allen tyde do arbeid een noodzakelijk
heid des levens was, maar ze worden er ook
meer dan ooit van overtuigd, dat er van
wege de bourgooisie een meer aanmoedi
gend systeem, moot worden toegepast, om
ben een grooter deel van de productie toe te
kennen.
We weten het, dit zal niet zoo gemakke
lijk worden bijgetreden, en juist daarom
richten we onze oproep tot alle hand-on
geestesarbeiders, zonder onderscheid van
politieke of philosofische gedachte om zich
nauwer en nauwer aan een te sluiten, ten
einde te bekomen dat de gezegende dag
aanbreke, waarop de maatschappelijke las
ten die nu alléén zoo loodzwaar op de
schouder* van de wroeters met hand en
geest wegen, terwijl de parasieten er allo
vruchten van plukken, zouden ophouden.
Het kan niet genoeg herhaald worden,
dat de arbeider eiken dag HET HEIL VAN
DE WERELD BEWERKT, want zonder ar
beid is er niets, en het is dus heel duidelijk
als wy Socialisten hot over de daken uit
schreeuwen, dat de scheppers aller rijk
dommen er de eerste bezitters moeten van
worden, de thans bezittendeniets voort
brengende groote oomes, moord en brand
schreeuwen voor het behoud van hun voor
recht.
Ha er zal nog veel gewerkt en gestreden
moeten worden om tot daar te komen, maar
met vertrouwen in zich zelf, en overtuigd
als we zijn in onze toekomstplannen, zien
we in een afzienbaren tijd, zulkdanige bres
schieten in de kapitalistische forteres, wel
ke aanmoedigend genoeg zijn om vol te
houden.
De ie Mei-Betooging moet ons een stap
nader ons doei brengen.
Met honderden mannen en vrouwen, moe
ten we in de rangen opmarcheeren, echter
do jubelende muziektoonen onzer muzieken
dat er de straten van dreunen,
We moeten met zulkdanig groot getal
zijn, dat de bourgeoisie van achter het gor
dijn, de schrik op het lijf krijgen, dat ze er
koud van worden.
We moeten hen tooneD, alhoewel ze tot
heden nog steeds de genieters zijn van on
zen arbeid, ze nooit den arbeider hebben
aanbeden, en dat we juist daarom onze ei-
schen stellen, van meer welstand en genot
om aldus ten slotte, de volledige vruchten
van onzen arbeid te plukken.
Daar komen we toe als den denker zich
de hand reikt aan de zwoegers en als de
kunstenaar er zich bij aansluit.
Hot schouwspel van ijdelheid heeft inge
diend en de dag is aangebroken, dat de
denker en kunstenaar zich ook naar de ar
beider richt, omdat aldus de Kunst haar
wedergeboorte zal vinden, de eenige moge
lijke geboorte.
Denkers, kunstenaars en intellectueeleD,
sluit aan 1
Vervoegt onze rangen, Laat ons samen
strijden als scheppers van allen rijkdom
en betoogen op 1* Mei, en in een afzien
baren tijd, beheerschen we heel de wereld.
A. B.
Wie heeft er al niet eens een boek gelezen
van Bölsche.den Duitschen natuurkundige?
Hij weet zoo populair te schrijven over al
lerhande natuurgeheimen.Hij geeft ons ook
een Wereldblik waarin hij zijn gedach
ten neerpent over het onderwijs. Die ge
dachten zijn origineel en wij willen ze meê-
deelen aan de lezers.
Het is niet voor niet, zegt Bölsche, dat de
beste, edelste maanen in het latere leven de
eeuwige klacht doen wat wij op de school
geleerd hebben is ons van weinig nut ge
weest in het praktische leven, en üet heeft
ons zoo gekweld, dat we tegenwoordig in
onze herinnering de zaken van destijds ver-
vlooken.
Wat men op de school te slikken krijgt,
zijn als een hoop beenderen, waaraan geen
vleesch meer is. Met wat ballast van uilzon
deringen, van stellingen, van cijfers en van
cijferachtige woorden propt men het geheu
gen niet vol En wie zegt ons hoe dikwijls
hij dat alles van doen gehad heeft, in het
volle leven
Bij Bölsche berust alles op associatiebe
grippen. Daarom moeten we allen veel lezen,
zelfs op school. Hij zegt zelf, dat de ken
nis die hij heeft van talen, van geschiede
nis, van natuurkunde hij grootendeels te
danken heeft aan de lezing van boeken,
waarin die vakkon op romantische wijze
ingekleed waren zijn vader zorgde er voor,
dat hij thuis, in zijn jeugd, immer boekon
los. Door vele leeraars wordt geijverd
tegen elke lectuur op eigen hand. Zulks is
uit den booze. Onafhankelijk van alle car
rière, van alle examens en van alle titels,
kan men de menschen onderscheiden, die
niet lezen van hen, voor wien het boek oen
intregreerend deel van hun bestaan is.
Aan examens hecht Bölsche weinig waar
de. Het mechanisch van buiten leeren geeft
niet den doorslag voor de ontwikkeling vaD
den mensch. Anders zouden zij, die het
beste examen gedaan hebben, de bruikbaar
ste krachten in het leven moeten zijn. De
werkelijkheid zegt ons in 't algemeen het
tegenovergestelde.
De school, zegt onzen schrijver, moet oen
beschutting zijn voor den menschelijkon
geest. Het boek is daar ter ontlasting van
het geheugen. Wo behoeven niets van bui
ten te leeren. Do hersens moeten vrijwillig
werken en onbewust zich zelf regelen.
De conclussie van Bölsche komt hierop
neer wij moeten het materiaal, de boeken
waarin de kennis opgedikt is, goed kunnen
hanteeren. Wie dat het flinkste kan, zooals
iemand het rapst en juist de noten op 't kla
vier slaat, is de man in 't leven.
Iedereen is vlijtig in zijn vak, dat met zijn
natuurlykenaanlegovereenkomt.-Men geeft
b. v. een les over Wiskunde. Van twintig
leerlingen, die de les volgen, zullen er mis
schien vijf A zes zijn, die trek in dat vak
hebben en gauw mot de les zullen klaar
zyn. De overige zullen zich schrikkelijk
verveeld hebben en zullen gedurende de les
aan vele andere dingen gedaoht hebben,
precies omdat ze voor Wiskunde niets ge
voelen en aanleg hebben voor wat anders.
Hoeveel dichters, schilders en schrijvers
zijn er in hun jeugd door hun eigen leer
aars niet voor dommerikken en luierikken
uitgescholden, merkt Bölsche op.
En terecht
Het komt er dus op aan, dat de school in
ieder de gave ontwikkele waarmeé hij van
nature bedeeld is. Vele leeraars en vele
ouders zien dat ie laat of nemen er geen
nota van.
De school mag ook geen werktuig zijn
eener kaste. Ziehier hoe Bölsche zich hier
over uitlaat.
Mij is chauvenisme in eiken vorm een
gruwel. Alles wat in het edele woord
vaderlandsch liefde aan ruwen kaste
geest en corpseigenwaan gelegen js, haat
ik tot in mijn ziel. Mijn moDschheidsge-
loof zoekt den cultuurmensch als ideale
eenheid.
Met dit artikel doen wij een stap buiten
de politiek. Het is inderdaad belangrijk dat
wo eens de gedachten kennen van hoog
staande cultureele menschen over de school
Wij moeten niet alles aannemen wat van de
mannen van 't vak gezegd wordt. Leeken
ook hebben ondervinding op dat gebied, en
alhoewel Bölsche aan geen onderwys deed.
luisteren wy toch gaarne naar hem.
A. VIJVERMAN.
heeft hare Algemeene
Vergadering gehouden.
Een korte vergadering en van eenvou-
digen vorm, zooalsaltijd wanneer er niets
dan bijvallen aan te boeken zijn.
Het verslag van den beheerraad, het
bilan, de rekening van Winstenen Ver
liezen waren reeds vastgesteld op 23 Fe
bruari zulk een record van snelheid is
een voorbeeld dat het werk goed verdeeld
is hunne klaarheid hunne juistheid gin
gen alle vragen vooraf.
En dit bilan stelt een bullitijn daar van
een overwinning welke wij nooit behaald
hebben het is een overwinning op die
van vroeger.
Enkele cijfers
In 1927, heeft La Prévoyance Sociale,
voor de afdeeling Leven, nieuwe polissen
onderschreven voor een kapitaal van
toi.007,971 franken. De overgroote
sprong die in België maar door een enkelê
Maatschappij is te boven gegaan en die
daarbij nog meer dan honderd jaren oud
is, brengt ons verzekerd kapitaal op 292.
707.303 franken.
Het is heel van belang de jaarlijksche
ontvangst der verschillende afdeelingen
eens te vergelijken van nu en van na den
wapenstilstand. (31-12-18).
Deze ontvangst gaat van
Voor de afdeeling leven, van g62.g85
franken tot 11 912,2-43 franken of I2,5 maal
meer.
Voor de afdeeling Brand van 186.052
franken tot 3.919.710. of 21,6 maal meer.
Voor de afdeeling Ongevallen van 70.
374 Iranken tot 2.447.606 franken of 34,8
maal meer.
Alle takken te zamen van 1,219.384
franken tot 18.279.559 franken per of
14,99 maal meer.
Op moreel oogpunt heeft La Prévoyan
ce Sociale, heel breed aan hare verplich
tingen voldaan zij heeft een belangrijk
gedeelte harer waarborgen opgeofferd aan
deze zelfde instellingen der Partij het zij
door nieuwe gebouwen of vergrootingen
aan deze zelfde instellingen is ook het
beste gegaan der winsten van het dienst
jaar buiten dit heelt de socialistische
kooperatief omtrent 4 millioen opgeofferd
harer waarborgen aan het bouwen van
huizen tegen lage huurprijzen.
La Prévoyance Sociale, staat sterk als
een rots maar zij is ook de eenige ver
zekeringsmaatschappij van België welke
Zit vtrvolg oudiraan holm 5).
Hoe dikwijls hoort men niet 'k
Wenschte dat ik het groot lot won
'k wensch een goed loon, een beter leven,
goede wetten, en wat weetik nog 7
En telkenmale ik dergelijke wenschen
hoor, dan stel ik de vraag hebben ze
wel loten om 't groot lot te kunnen win
nen, maar doet gij iets om die wenschen
te verwezenlijken, want wensehen
brengt niets bij, als men er niet naar han
delt 7 En velen kijken dan aardig op.
Inderdaad, om den wensch om een
goed loon, om een beter leven te zien
verwezenlijken, moet men tooh ten min
ste lid zijn van zijn vakbond.
Het is toch langs den weg van den
vakbond, dat men zijn loon moet verhoo-
gen en zijn toestand verbeteren 7
En hoevelen zijn sr niet, die NIET zijn
vereenigd en het zelfs zoo ver drijven,
dan den vakbond te beschuldigen, niets
of niet genosg kunnen verwezenlijken
Dat is toch verkeerd.
Alvorens een lichaam te beschuldigen,
niet genoeg te kunnen doen, moet men
dit lichaam sterk maken, zoo sterk moge
lijk, omdat het te vechten heeft tegen
een ander sterk organisme, dit der pa-
troens.
Alwie dus met werken zijn broed moet
verdienen, heeft als allereerste pliehtzioh
te vereenigen en dan eerst mag h(j spre
ken, als men het over een goed loon
heeft.
Wie wenscht te lerea, onder goede
wetten, voordeelig aan de werkende
klasse, aan de kleinburgerjj, aan de klein
landbouwers, moet ten minste tooh kun
nen zeggen ik heb voor de socialisten
gestemd en beter nog ik maak deel van
mijn propagandaciub.
Welzeker! Wie als arbeider, mag of
kan goede wetten verwachten, als hjj
zolf begonnen is, met rijke menschen
naar de Kamer ei Senaat te zenden 7
Zes maanden diensttijd voor onze sol
daten, wordt door de bevolking in 't alge
meen gewenscht, maar er zijn geen
Socialistische gekozenen genoeg om ze
te doen stemmen.
De pachtwet met langen termijn komt
er niet, omdat de boerkens groote eige
naars verkiezen in plaats van werklie
den.
En op die manier komt er van al hunne
wenschen niets in huis, door do schuld
van zoovele kleinen die hunne eigene be
langen toe vertrouwen aan hunne
vijanden.
Neen. beste lezer, min wenschen, maar
beter handelen, dat is 't wat u in 't hoofd
moet geprent worden en dit tracht te
doen FRIEDERIK.
We vestigen de aandacht onzer mede
werkers erop, om tydig de feestelykheden
welke zy voor 1° Mei inrichten, in te sturen.
Nieuwe Toetreding.
Het personeel van het Nationaal Verbond
van Soc. Ziekenbonden van Belgie verga
derd om de kwestie van het Eerste-Mei-
Fonds te onderzoeken heeft zich eenparig
aangesloten by den wensch uitgedrukt door
de vergadering der vooraanstaanden.
Anderzyds heeft het bureau van het Nat.
Verbond eenparig besloten dat het nood-
zakeiyk is, dat iedere Federatie haar per
soneel vereenigt om het den noodigen uit
log te geven opdat het zich kan uitspreken
met kennis van zaken.
hare bezittingen opoffert aan de B. W. P.
De plicht van ieder goed socialist is
klaartot haar gaan en enkel tot haar,
om haar toe te laten nog beter te doen.
